อ้างอิงถึง อยู่ในบุญฉบับที่ 26 เดือนธันวาคมครับ หน้า 31
ข้อความที่ว่า
3. บารมีที่ยอมบริจาคชีวิตนั้นเป็นบารมีที่สูงสุดอย่างยิ่ง เรียกว่า ปรมัตถบารมี
คำถามมีอยู่ว่า
ขอสมมุติเหตุการณ์นะครับ
แม่กับลูกคนหนึ่งเดินไปด้วยกัน ทันใดนั้นก็มีชายคนหนึ่งยิงปืนไปหาลูก แม่เห็นก่อนจริงนำตัวไปรับแทนด้วยความเป็นแม่ สรุปว่าแม่ตายด้วยจิตใจไม่ผ่องใสครับ เพราะเป็นห่วงลูก ถ้าเช่นนั้น แม่ถือว่ามีบารมีอย่างสูงสุดอย่างยิ่ง แต่จิตใจไม่ผ่องใส ตายไปตกนรกมั้ยครับ ทั้งๆที่ตัวเองไม่ได้ทำไม่ดีอะไร แต่อย่างไรก็ตาม จิตใจไม่ผ่องใสแน่นอนครับ
ขอถามว่า คุณแม่หลังความตายเป็นอย่างไรครับ ?
มีคำถาม ช่วยมาตอบหน่อยครับ
เริ่มโดย
*elightka1*
, Dec 13 2004 09:02 PM
มี 4 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้
#1 *elightka1*
โพสต์เมื่อ 13 December 2004 - 09:02 PM
#2 *ผู้รู้น้อย*
โพสต์เมื่อ 19 January 2005 - 06:47 PM
ที่คุณว่ามีแม่เอาตัวเองบังกระสุนปืนที่ยิงลูกแล้วตาย ในความคิดผมนะครับ บุญก็ส่วนบุญ บาปก็ส่วนบาป หมายถึง การที่แม่ยอมเอาตัวเขาแลกแสดงว่าแม่มีความรักลูกก็ได้บุญส่วนหนึ่ง หรืออาจเพราะเป็นกรรมของแม่ในอดีตก็ได้ (สันนิษฐานวิทยานะครับ) ส่วนตอนนั้นแม่กำลังคิดห่วงใยลูกพอตายไป หากยังนึกถึงบุญไม่ออกก็อาจไปยมโลก เพื่อตัดสินอีกที หากนึกถึงบุญออก มีใจผ่องใสในเจ็ดวัน ก็อาจได้ไปสวรรค์หรือสุคติภูมิ หรือหากตายตอนนั้นมีบุญมากพอก็ไปสู่สุคติภูมิเลย
#3 *รู้บ้างนิดโหน่ย*
โพสต์เมื่อ 30 January 2005 - 11:28 AM
อันนี้ลองเทียบกับพระโพธิสัตว์ละกัน ท่านเคยเป็น หัวหน้าฤๅษี ทำความเพียรอยู่บนผา
มองลงมาเห็นแม่เสือเพิ่งจะคลอดลูก นอนหมดแรงอยู่ ไม่สามารถไปหาอาหารได้
พระโพธิสัตว์ท่านกังวลว่าแม่เสือจะกินลูกเสือ ท่านจึงสั่งให้ไปตามหาซากสัตว์ที่ตายแล้ว
เพื่อจะโยนลงไปให้แม่เสือได้กิน จนเวลาผ่านไปนนานก็หาไม่พบ ท่านเห็นแม่เสือทำหงุดหงิด
กำลังจะกินลูกอยู่แล้ว ท่านจึงกระโดดลงไป แล้วอธิษฐานกลางอากาศว่าขอทานที่ท่านได้มอบชีวิต ทำให้ท่านได้บรรลุกธรรม และขนสรรพสัตว์ทั้งหลายไปฝั่งพระนิพพาน แล้วร่างท่านก็หล่นตุ๊บ กลายเป็นอาหารแม่เสือไปเลยครับ @0@
เทียบกันแล้ว อ่า คิดว่าไง
มองลงมาเห็นแม่เสือเพิ่งจะคลอดลูก นอนหมดแรงอยู่ ไม่สามารถไปหาอาหารได้
พระโพธิสัตว์ท่านกังวลว่าแม่เสือจะกินลูกเสือ ท่านจึงสั่งให้ไปตามหาซากสัตว์ที่ตายแล้ว
เพื่อจะโยนลงไปให้แม่เสือได้กิน จนเวลาผ่านไปนนานก็หาไม่พบ ท่านเห็นแม่เสือทำหงุดหงิด
กำลังจะกินลูกอยู่แล้ว ท่านจึงกระโดดลงไป แล้วอธิษฐานกลางอากาศว่าขอทานที่ท่านได้มอบชีวิต ทำให้ท่านได้บรรลุกธรรม และขนสรรพสัตว์ทั้งหลายไปฝั่งพระนิพพาน แล้วร่างท่านก็หล่นตุ๊บ กลายเป็นอาหารแม่เสือไปเลยครับ @0@
เทียบกันแล้ว อ่า คิดว่าไง
#4
โพสต์เมื่อ 23 August 2006 - 04:45 PM
ขอบคุณที่ให้ความกระจ่างเพิ่มขึ้นนะคะ สาธุ
ขอบคุณที่ให้ความกระจ่างเพิ่มขึ้นนะคะ สาธุ
ขอบคุณที่ให้ความกระจ่างเพิ่มขึ้นนะคะ สาธุ
เมื่อดวงตาปิดสนิมอย่างละมุน
ไม่มีลุ้นเร่งจองมองที่หมาย
ก็จะพบผู้รู้อยู่กลางกาย
ธาตุอ่อนแก่มากมายถึงปลายทาง
ไม่มีลุ้นเร่งจองมองที่หมาย
ก็จะพบผู้รู้อยู่กลางกาย
ธาตุอ่อนแก่มากมายถึงปลายทาง
#5
โพสต์เมื่อ 29 January 2007 - 08:12 AM
กราบอนุโมทนาบุญครับ สาธุ