จะเอาลูกแมวที่วัดมาเลี้ยงดีมั้ยครับ
#1
โพสต์เมื่อ 18 September 2007 - 06:58 PM
......................................................................................คนรักแมว....
#2
โพสต์เมื่อ 18 September 2007 - 08:15 PM
#3
โพสต์เมื่อ 18 September 2007 - 09:42 PM
ปล. สาธุ.......................
#4
โพสต์เมื่อ 18 September 2007 - 11:59 PM
ถ้าคิดว่ามีกำลังพอที่จะเลี้ยงดู ไม่ทำให้เดือดร้อนต่อเราในภายหลังก็เลี้ยงไปเถอะครับ แต่ระวังนะครับ ผูกพันกับแมวมากเกินไปจนต้องไปเกิดเป็นแมวน่ะครับ หุหุ
คุณครูไม่ใหญ่ท่านเคยสอน หากก่อนตายใจผูกพันกับสิ่งใด ก็จะได้ไปเกิดเป็นอย่างนั้น
ในสมัยพุทธกาลก็มีชายคนหนึ่ง ดันมีจิตผูกมัดกับสุนัขก่อนตาย พอสิ้นลม จิตแวปไปเข้าท้องสุนัขทันที แต่ภายหลังจากที่ไปเกิดเป็นสุนัข ได้มีจิตผูกพันกับพระปัจเจกพุทธเจ้า ถึงขนาดหอนอาลัยจนสิ้นลมเมื่อพระปัจเจกพุทธเจ้าจากไป ได้ไปเกิดเป็นเทพบุตรบนสวรรค์ มีเสียงไพเราะและก้องกังวาล เพียงแค่กระซิบก็ได้ยินไปไกลหลายโยชน์
2) พระศรัทธาธิกพุทธเจ้า สร้างบารมีรวม 40 อสงไขย กับอีก แสนมหากัป (รวมระยะเวลาสร้างบารมีหลังรับพุทธพยากรณ์ คือ 8 อสงไขย กับ แสนมหากัป) (อย่างน้อย)
3) พระวิริยาธิกพุทธเจ้า สร้างบารมีรวม 80 อสงไขย กับอีก แสนมหากัป (รวมระยะเวลาสร้างบารมีหลังรับพุทธพยากรณ์ คือ 16 อสงไขย กับ แสนมหากัป) เช่น พระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์ต่อไป คือ พระศรีอาริยเมตไตรยสัมมาสัมพุทธเจ้า (เป้าหมาย
#5
โพสต์เมื่อ 19 September 2007 - 08:39 AM
#6
โพสต์เมื่อ 19 September 2007 - 12:16 PM
หากจะรับเลี้ยง ก็ต้องเลี้ยงให้ดี
สำคัญคือต้องเตรียมใจไว้ว่า สักวันหนึ่ง เราต้องพรากจากกัน จะได้ไม่เศร้าหมอง
#7
โพสต์เมื่อ 19 September 2007 - 02:31 PM
ก็เหมือนกัน ควรได้กินอิ่มนอนอุ่นทั้งนั้น
คงเป็นบุญที่ได้มาพบเจอกันน่ะค่ะ
ยิ่งถ้าเราได้พบแล้วมีจิตคิดเมตตา
สมัครใจจะกรุณาให้ชีวิตที่ดีกว่ากับเจ้าต้วน้อยนี้
ก็น่าจะเป็นไปได้ว่า คงเคยพบเคยเจอกันมาชาติใดชาติหนึ่ง
จึงต้องมาพบแล้วมีจิตใจเอื้อเฟื้อต่อกันในวันนี้
อุปการะเถอะค่ะ เขายังเล็กนัก
เล็กเกินกว่าจะเติบโตได้อย่างปลอดภัยในโลกที่เต็มไปด้วยอันตราย
คุณเป็นคนหนึ่งและอาจเป็นคนเดียวที่เกื้อกูลเขาได้
การพรากจากกันวันหนึ่งข้างหน้า หากเป็นการจากตาย ก็เป็นไปตามวาระ
ขอให้เลี้ยงดูเอาใจใส่เขา อย่าได้คิดว่าเป็นภาระเลยนะคะ
ที่บ้านเราเก็บแมววัดแมวหลงแม่มาเลี้ยง
ทั้งหมดตอนนี้ 10 ตัวแล้วล่ะ
เลี้ยงเขาให้อยู่ดีมีสุข กินอิ่มนอนอุ่น..เราก็ปลื้ม
เลี้ยงในบ้าน เขาจะได้ไม่ร่อนเรไปสร้างกรรมปาณาฯ กับสัตว์อื่นๆ ให้เป็นวิบาก
ไม่ได้กักขัง แต่เขาก็ไม่ไปเที่ยวไหน
เพราะสัญชาติญาณเขาคงบอกได้ว่า บ้านปลอดภัยกว่า...
รับเลี้ยงเถอะคะ ...ขออนุโมทนา
"จงอย่าเป็นทุกข์เพราะความหยาบคายของผู้อื่น"
"สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม" "เจตนา..นั้นแหละคือ..กรรม"
"จงทำในสิ่งที่ถูกต้อง..มากกว่าถูกใจ" "ไม่มีสิ่งเลวร้ายใดที่คนพูดโกหกทำไม่ได้"
#8
โพสต์เมื่อ 19 September 2007 - 07:10 PM
#9
โพสต์เมื่อ 20 September 2007 - 11:37 PM
ส่วนที่ีว่า เจอแมวตัวนั้น แล้ว ปิ้ง ทันที แสดงว่าเคยเป็นญาติเกื่อกูนกันมาแหงๆ เอาเลยครับเลี้ยงเลย
ถ้ากลัวมันจะเหงา ก็เอาที่บ้านผมไปเป้นเพื่อนมันสักตัวก้ดี นะครับ สาธุ ๆ ๆ
#10
โพสต์เมื่อ 23 September 2007 - 06:25 AM