มี 9 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[หยุด นิ่ง ใส]

เมื่อ 8 ปีที่แล้ว พี่สาวรู้สึกเจ็บที่ลำคอเหมือนมีก้างปลา ติดที่บริเวณคอจนรู้สึกได้
ต่อมาเป็นก้อนเล็ก 1 ก้อนเท่าปลายนิ้วก้อย หลังจากนั้นได้ทำการเจาะเพื่อตรวจชิ้นเนื้อ
ครั้งแรกไม่ทราบสาเหตุ ก้อนเนื้อเริ่มโตขึ้นเรื่อย ๆ เท่านิ้วโป้ง 2 ปีต่อมาได้ทำการผ่าตัดเอา

ชิ้นเนื้อออก อีก หลายครั้งและตรวจชิ้นเนื้ออีกหลายครั้งแต่ก็ไม่พบสาเหตุที่แท้จริงว่าเป็นอะไร
จนกระทั่งถึงปีที่ 5 คุณหมอเพิ่งตรวจพบว่าเป็นมะเร็งระยะสุดท้ายที่กล่องเสียงพี่สาวเสียใจมาก
(พี่สาวไม่เคยสูบบุหรี่ดื่มเหล้าไม่เที่ยวกลางคืน ตั้งหน้าตั้งตาทำแต่งานและรักครอบครัวมาก
บุญกุศลทำตามกาลแต่ไม่ค่อยศรัทธา ที่วัดเราเท่าใดนัก ชวนหลายครั้งก็ไม่สำเร็จ
มักกล่าวแย้งบุญที่ทำเสมอ เช่นการสร้างพระ การบริจาคทานจำนวนมากให้แก่วัด)
ต้องทำการผ่าตัดโดยด่วน แต่เนื่องจากการผ่าตัดครั้งนี้สำคัญมากคือ
ต้องเจาะการหายใจที่ลำคอ จะทำให้ไม่สามารถพูดออกเสียงได้ตลอดชีวิต

พี่สาวไม่รับการรักษาเพราะยอมรับสภาพตนเองไม่ได้ จึงหยุดการรักษา คุณหมอบอกว่าจะอยู่ได้อีกไม่นานหากไม่ทำการรักษาทันที


หลังจากนั้นจึงชวนพี่สาวมาวัดพระธรรมกายต้นเดือน ได้อีก 1 ครั้ง
ระหว่างนี้รักษาด้วยวิธีต่าง ๆ ด้วยสมุนไพรหลายชนิด เพราะคุณหมอเจ้าของไข้ที่ราชวิถีไม่รับการรักษาแล้ว
ระหว่างนี้ทำบุญสร้างพระภายในให้พี่สาว แต่พี่สาวไม่ได้ร่วมบุญด้วย เพียงรับรู้เท่านั้น
อีก 1 ปี(ปีที่6) แผลที่ลำคอแตก คุณหมออีกโรงพยาบาลรักษาโดยการผ่าตัดและเจาะที่ลำคอช่วยหายใจ
จนกลับมาอยู่ที่บ้านได้(ช่วงนี้พูดไม่ได้แล้วใช้การเขียนหนังสืออย่างเดียวเท่านั้นแต่เดินเหินปกติ)
และระหว่างนี้ผมและพี่สาวอีกคนหนึ่งก็สร้างบุญให้พีสาวหลายครั้ง
ทั้งวิหารคตและรูปหล่อทองคำหลวงพ่อสดหอฉัน หลังจากนั้นนำใบอนุโมทาบุญมาให้พี่สาว
แต่ดูเหมือนจะไม่ค่อยปลื้มในบุญเท่าไรนัก และมักจะขัดว่าทำให้เยอะเกิน
จนพักหลังต้องคอยเลี่ยงว่าทำให้เท่าไร เพียงแต่มาบอกว่าทำอะไรให้
ช่วงระหว่างนี้ในปีที่7และ8 พี่สาวทำบุญใหญ่เลี้ยงพระที่บ้าน โดยได้เงินจากการถูกหวย
ช่วงวันงานผมคิดซื้อปลาในตลาดมา 2 กาละมังใหญ่ มาให้พีสาวปล่อยที่แม่น้ำข้างวัด
แต่เกือบจะไม่ได้ไปปล่อยเพราะเหล่าญาติของพี่เขยไม่เห็นด้วย โดยเชื่อว่าปล่อยสัตว์ชนิดใด
จะกินสัตว์นั้นอีกไม่ได้เดี่ยวบาปและไม่ดี จนถึงกับต้องจับแขนพาขึ้นรถทันที
หลังจากปล่อยปลา พี่สาวขอจ่ายค่าปลาที่ซื้อมาจากตลาดทั้งหมด

ช่วงที่เจาะลำคอเพื่อใช้หายใจ(2ปี) พี่สาวยังไปทำงานที่บริษัท มาโดยตลอด
ระยะหลังก็ทำงานที่บ้านแทน เพราะเริ่มเจ็บคอมากขึ้นและบริษัทเห็นใจอย่างมาก
ด้วยความที่กลัวพี่สาวกังวลมากจึงนำงานมาให้ทำที่บ้านเพียงเล็กน้อยแต่ก็ได้รับเงินเดือนปกติ

จนเมื่อปลายเดือนพ.ย.52ปีที่แล้ว แผลที่ลำคอรอยเดิมจากการผ่าตัดแตกออกครั้งแรก ในขณะนั้น
ไม่มีใครอยู่บ้าน พี่สาวคลานจากเตียงไปโทรหาญาติและคุณพ่อที่อยู่ใกล้บ้านแต่ไม่สามารถพูดได้
โทรหลายครั้ง แต่แล้วคุณพ่อไม่ทราบอีกว่าใครโทรมาหา จึงวางสาย
และโทรกลับ แต่ไม่ได้ฉงนใจ เพียงแต่พูดเปลย ๆ ใครโทรมาไม่เห็นพูดอะไรเลย
จนพี่สาวโทรไปหาพี่เขย รู้สึกฉงนใจจึงมาที่บ้านช่วงเวลากลางวัน
ภาพที่เห็นเป็นภาพที่สลดใจยิ่งนัก เลือดไหลออกที่ลำคอท่วมตัวจากบริเวณเตียง
และตามพื้นที่ พี่สาวคลานไปถึงประตูหน้าบ้าน น่าเวทนาเป็นอย่างมาก
ทีแรกประเมินว่าคงจะตายที่บ้านแล้วแต่

จากนั้นก็ให้รถพยาบาลมารับเวลา 22.00 น.พร้อมด้วยเครือญาติที่เป็นห่วงหลายคน
ระหว่างอยู่โรงพยาบาลแผลได้แตกที่ลำคออีก และมีเลือดออกทางปากและจมูก ทุก 4 ชั่วโมง
จะออก 1 ครั้ง ปริมาณ 2 ชามก๊วยเตี๋ยวเต็ม ๆ
ผมและพี่เขยต้องผลัดเวร กันกดแผลที่ลำคออยู่ตลอดเวลา เพื่อไม่ให้เลือดไหลออก
ระหว่างนี้ผมเห็นความเป็นไปของพี่สาวตลอด พี่สาวไม่มีอาการง่วนนอนเลย
พี่สาวชี้ไปบนเพดานให้ผมดูตาลุกวาว ผมบอกไม่เห็นอะไรแต่คงมีอะไรหล่ะและวาระอายุขัยพี่สาวคงใกล้จบลงแล้ว
พี่สาวจิตใจเข้มแข็งมาก บริเวณม่านตาขยายขึ้นเรื่อย ๆ ติดต่อสื่อสารด้วยสายตาได้ตลอด
ทุก 4 ชั่วโมงเลือดจะออกที่ปากและจมูก
ทุกครั้งที่เลือดออกปากและจมูกเป็นที่น่าเวทนายิ่งนัก และลำตัวชุ่มไปด้วยเลือด
จากการพันผ้าแบบตะแบงมาร ที่เลือดออกที่ลำคอและซึมมาที่ผ้าพัน
ผมและพี่เขยตัดสินใจไม่กดแล้วจนกระทั่งบ่าย ญาติห้อมล้วมด้วยความเศร้าโศก


ในระหว่างที่อยู่ที่เตียงผมและพี่สาวอีกคนพูดถึงบุญต่าง ๆ ที่พี่สาวได้ทำมา
และบุญต่างๆ ที่ทำให้พี่สาวและชวนคุยให้ตรึกระลึกถึงบุญนั้น ๆ
ที่บริเวณหัวเตียงผมนำรูปคุณยายและหลวงพ่อสด
มาตั้งไว้และให้พี่สาวไหว้และรับรู้

จนกระทั่งถึงเลือดออกครั้ง ที่ 6 ก็สิ้นใจ

ก่อนสิ้นใจพี่สาวขอดื่มน้ำเป็นจำนวนมาก หลังจากนั้นจะยิ้มหวาน รูปปากจากการสังเกตุพูดว่า"ชื่นใจจัง"

อยากถามผู้รู้ทุกท่านว่า
1.พี่สาวทำกรรมอะไรมาหมอจึงตรวจไม่พบในครั้งแรกตั้ง 5 ปี มารู้อีกทีคือระยะสุดท้ายแล้ว
2.กรรมอะไรที่เลือดออกจากคอปากจมูก จนหมดตัวก่อนตาย พี่สาวอีกคนที่เข้าวัดประฎิบัติธรรมและเป็นกัลยณมิตรให้แก่ผม
ก็ยังสงสัยเช่นกัน เพราะในชีวิตเขาก็ไม่ได้ฆ่าปาดคอสัตว์
3.พี่สาวจะได้ไปทุคติ หรือสุขคติ
4.ทำไมคนใกล้ตายถึงไม่หลับไม่นอน
5.หลังจากพี่สาวเสีย ผมไม่เคยฝันถึงเขาเลย หรือมาหามาเลย
แต่เคยได้กลิ่นธูปแรงมากที่บ้านของผมเอง หลังจากกลับมาจากงานศพ

(ช่วงที่พี่สาวมีชีวิตช่วงหนึ่งประมาณ3 ปีพี่เขยเลี้ยงไก่ชนจำนวนมากประมาณ50 ตัว แต่ไม่ได้ฆ่าเองเลี้ยงแล้วขาย
ตอนนี้หยุดแล้ว)

[หยุด นิ่ง ใส]

พี่สาวสิ้นเมื่อปลายเดือนพฤศจิกายน 52 สิ้นตอนอายุได้ 41 ปี พี่เขยเลยถูกหวย(อายุพี่สาว)ในงวด 16 ธค.52

พี่เขยชอบเล่นหวยแต่ไม่เล่นการพนันอย่างอื่นเลยจิตใจดีสุภาพไม่เที่ยวเตร่ไม่ดื่มไม่สูบรักครอบครัว
แต่ชอบแทงหวยเป็นอาจิน แบบนี้จะเจอกรรมอะไร ส่วนพี่สาวก็แทงด้วยแต่แทงเพราะความสนุกไม่หวังรวยทางนี้
บุญจากการสร้างพระประจำตัวให้และบุญอื่น ๆจะช่วยพี่สาวอย่างไรบ้างในภพภูมิต่อไป

[ดินสอแห่งธรรม]

...ลองฟังเคสสตั๊ดดี้ของหลวงพ่อเยอะๆนะคับ มีหลายๆเคสคล้ายๆแบบนี้ ..

ก็ไม่พ้นเพราะกรรมเก่าน่ะครับ ในวัฏฏะสงสารมันมีโทษภัยแบบนี้แหละ ตรงที่ทำอะไรไว้แล้วมันลืมหมด จำอะไรไม่ได้ เลยทำผิดพลาดและแก้ไขอะไรได้ยาก นี่แหละยังขาดความรู้กันอีกเยอะเลย แล้วยังประมาทในการดำเนินชีวิตกันด้วย เฮ้ออออ..

บุญทุกบุญก็ช่วยได้หมดนะครับ เพราะเท่าที่อ่าน ใจไม่หมองมาก แต่หมองเพราะพิษแห่งสังขาร แบบนี้ละโลกไปด้วยดีนะครับ คือ อยู่ในภพภูมิที่รับบุญได้แน่ๆ ยิ่งเคยทำบุญกับหมู่คณะมาบ้างแล้วล่ะก็ หมดห่วงได้ครับ ให้เติม ให้ทำทุกบุญแล้วอุทิศให้อย่างเต็มที่ ภพภูมิจะเปลี่ยนไปในที่สูงกว่าเดิมได้ครับ ไม่ต้องกัว ไม่ต้องกังวล ทำทุกๆบุญเหมือนที่หลวงพ่อบอก ทุกบุญที่หลวงพ่อจัดไว้ รับรองไม่ต้องห่วงเรื่องความลำบากของกายละเอียดเลยแหละ ...

เมื่อมีพบ ก็ต้องมีพรากจากกัน อยู่ที่จะจากเป็น หรือจากตาย จะแก่ หรือหนุ่มสาวก็ตายได้ตลอดเวลาเช่นกัน เราต้องดำเนินชีวิตด้วยความไม่ประมาท หมั่นสะสมบุญทุกวัน ทุกเวลา ทุกวินาที ให้ใจใส ทบทวนบุญให้ตลอด และตั้งใจปฏิบัติธรรม ให้เข้าถึงพระธรรมกายให้ได้ แล้วเราจะช่วยตัวเราหรือใครก็ได้ ดั่งคำสอนของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ นี่แหละประเสริฐที่สุดครับ

[WISH]

มะเร็งกล่องเสียง

“มะเร็งกล่องเสียงและลำคอ” ต้องถูกผ่าตัด กล่องเสียงและพูดไม่ได้ ทรมานมาก เพราะ ...“วจีกรรม” กับ “ปาณาติบาต” เรื่องมีอยู่ว่าในอดีตจะเป็นคนปากร้าย ชอบด่าว่าคนที่ไม่พอใจทั้งต่อหน้าและลับหลัง รวมกับกรรมที่ชอบ เชือดคอสัตว์ทั้ง เป็ด , ไก่ , หมู เป็นประจำ เพื่อนำไปขายและทำอาหาร เพราะเกิดในสังคมเกษตรกรรม , วิบากกรรมทั้ง 2 ตามมาส่งผลจ้ะ!
http://www.dmc.tv/pa...2548-08-11.html

ยังมีกรณีของคุณ tong_tong_tong
อธิการบดี คณะสัตว์แพทย์ ม มหานคร ตอนเรียนท่านได้เชือดไก่เป็น พันๆๆ ตัว เชือดหมู และ วัว
สุดท้าย หลังจากนั้นมา 30 ปี ท่านเป็นมะเร็งกล่องเสียง ต้องตัดกล่องเสียงไป พูดโดยใช้กระเพาะอาหาร ท่านเล่าให้ฟังว่า ผมรู้ว่าผมเป็นแบบนี้เพราะอะไร ผมฆ่ามาแยอะ นักศึกษาจำไว้นะ เวลาที่เราทำบุญส่งไปให้สัตว์ทดลองทุกคนต้องมานะ(จัดขึ้นทุกปี) สุดท้ายแล้วท่านก็เสียชีวิตในวัย 50 กว่าๆ

ได้ไปทุคติ หรือสุขคติ

...ตามหลักวิชา...ขึ้นกับคตินิมิตก่อนละสังขาร

ทำไมคนใกล้ตายถึงไม่หลับไม่นอน

...มรณสัญญา

[N22]

มีความลึกซึ้งในการเขียนบรรยายอย่างเป็นธรรมชาติ ทำให้ได้รับความรู้สึกกับเหตุการณ์ และสุดท้าย...คงทำให้ใครหลายคนรักในการทำบุญสร้างกุศลขึ้นมาจับใจ... อนุโมทนาบุญกับเจ้าของกระทู้มากครับสาธุ..

[ลูกอินทรีย์หัดบิน]

ลุงผมก็เพิ่งเสีย วันนี้เองอ่ะครับแต่ไม่มีใครไปพูดคุยเรื่องบุญให้ลุงฟังก่อนตายเลย รู้สึกใจหายวาบเลย
เพราะรู้สึกไม่ได้ทำหน้าที่กัลยาณมิตรให้ลุงแบบเต็มที่ ทั้งๆ ที่เราช่วยได้ นี่ถ้าผมรีบสร้างพระให้ก่อน อาจจะรอดก็ได้

เหมือนที่ผมสร้างพระจารึกชื่อให้ลุงของเพื่อน แล้วส่งใบโมทนาบัตรไปให้ดู ขนาดมีสายระโยงระยางเต็มตัว ญาติคุยกันเรื่องงานศพแล้ว ก็ยังรอดมาได้ เดินได้เลย
พี่สาวคุณหยุด นิ่ง ใส ยังดีกว่าลุงผมเยอะเลยครับ
หน้าที่กัลยาณมิตรคือการช่วยชีวิตคนดี ๆ นี่เอง

[Dd2683]

คงแค่เศษแห่งวิบากกรรรมเก่า ปาณาติบาต + วจีทุจริต
ดังที่พี่ WISH เสนอข้อมูลให้พิจารณา ครับ

กรณีที่ใครในชาตินี้ ไม่ได้ประกอบเหตุ ก่อบาป อาจิณกรรมที่ชัดเจนมากมายอะไร
แต่ต้องประสบเหตุการณ์ โรคร้าย เรื่องร้าย ๆ เกิดความทุกข์ในชีวิต
เช่น กรณีเด็กแรกเกิด มีโรคร้าย , ร่างกายพิการ หรือกรณีพี่สาวเจ้าของกระทู้

ก็ตรงกับคำกล่าวที่ว่า

ไม่สมกับเหตุในปัจจุบัน แต่สมกับเหตุในอดีต
คือ ชาตินี้ยังไม่ได้ประกอบอกุศลกรรมบท คุรุกรรมบาปที่ชัดเจน และเป็นคนดี ซะด้วย
แต่ชาติก่อน ประกอบอกุศลกรรมบท คุรุกรรมบาป ไว้
จึงเป็นบุพกรรม เป็นเหตุให้มาประสบโรคร้าย เรื่องร้าย ๆ ในชาตินี้

ในชาดกหลายเรื่องก็มีเรื่องราว เหตุการณ์ทำนองไม่สมกับเหตุในปัจจุบัน แต่สมกับเหตุในอดีต เยอะครับ

ผมเคยเห็นคนที่ เป็นมะเร็งที่ลำคอ มีแผลเน่า
แม้การรักษาด้วยวิธีปัจจุบัน ที่เรียกว่า การฉายแสง (รังสี ) หรือด้วยยาสมุนไพร ก็รักษาแผลไม่หายครับ
ท่านนี้เป็นสุภาพสตรีชาวจีน มาจากแผ่นดินใหญ่
ตรุษจีนแต่ละปี เชือดคอไก่ เพื่อไหว้เจ้า ตามประเพณี

กรณีนี้ คนยอมรับกันได้ง่าย ว่า เป็นกรรมทันตาเห็นภายในชาติเดียว นะครับ

ดังนั้น ความรู้ ความเข้าใจ ที่ถูกต้องเรื่องกฎแห่งกรรม การกระทำที่ต้องเป็นไป
นี่สำคัญในการดำเนินชีวิตในสังสารวัฎ จริง ๆ ครับ

สิ่งนี้จะมีได้ ก็เพราะได้คบบัณฑิต นักปราชญ์
ฟังธรรมจากสัตตบุรุษ พระสุปฏิปันโน อริยะบุคคล ถึง พระสัมมาสัมพุทธเจ้า

แต่พี่สาวเจ้าของกระทู้ ก็โชคดี มีบุญคบบัณฑิต สงเคราะห์ญาติมาก่อน
ชาตินี้จึงได้มาน้องชายmี่แสนดี เป็นกัลยาณมิตร

อนุโมทนาบุญ คุณ หยุด นิ่ง ใส ในคุณงามความดีที่กระทำไว้กับพี่สาวครับ
 SaDhu.gif   22.04K   41 ดาวน์โหลด

[หัดฝัน]

คงจะมีสักวันที่ความรู้ที่ถูกปิดบังไว้ เป็นความรู้ที่มนุษยชาติอยากรู้ว่า ว่าประกอบเหตุอะไรในอดีต จึงได้รับผลเช่นนี้

คงจะมีสักวันที่ความรู้นั้นถูกเปิดเผยขึ้น

การบวชแสนนั้นแหละ จะหมุนวงล้อแห่งความรู้นั้น ให้ถูกเปิดเผยสู่คนหมู่มากได้รวดเร็วยิ่งขึ้น

[หยุด นิ่ง ใส]

ขอกราบอนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่มาตอบกระทู้ด้วยครับ

ที่กล่องเสียงของพี่สาวยังไม่ถูกตัดออกครับ หากต้องการจะพูดให้ได้ยินเสียงต้อง
เอามืออุด ที่ท่อตรงลำคอ เสียงก็ดังปกติ แต่จะใช้วิธีเขียนสื่อสารมากกว่า
หลังจากที่หมอบอกว่าเป็นระยะสุดท้ายแล้ว พี่สาวก็อยู่ได้อีก 3 ปีครับ

ในรูปคุณพ่อคุณแม่และพี่สาวอีกคนมาปฏิบัติธรรมที่วัดเมื่อรู้ว่าเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย

ไฟล์แนบ

•  PIC00224_1.jpg   111.01K   80 ดาวน์โหลด

[ใสสว่าง]

เป็นบุญ ของพี่สาว แล้วละคะ ที่มีน้องเช่นคุณ ก็ขอให้เข้าใจเภิดว่า คุณทำดีที่สุดแล้ว มีพบ ก็มีจาก ค่ะ เป็นโลกธรรมคู่โลกค่ะ
อนุโมทนาบุญด้วยนะคะ