มี 12 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[อยากมีคนอยู่กลางกาย]

ผมอยากทราบว่า ควรทำอย่างไรดีครับ คือ เห็นแล้วมันก็จะเกิดสิเน่หาอยากได้ดับแทบไม่ได้เลย ไม่อย่างนั้นถ้าผมบวชแล้วไปอาบัติข้อที่ 1 ในหมวดสังฆาทิเสสก็แย่เลยครับ

ช่วยด้วยนะครับ

[ไชยานุภาพ ปราบหงสาวดี]

อธิบายว่า กามทั้งหลายล้วนมีต้นเค้ามาจากความดำริทั้งสิ้น ถ้าหากเราไม่ไปดำริถึงมันเสียมันก็จบ แต่ทว่าจิตของปุถุชนนั้น ดิ้นรนกลับกลอกและซัดส่ายไปในอารมณ์ต่างๆ ทั้งยังมีปกติลู่ลงสู่ที่ต่ำ (อกุศล) อีกด้วย ฉะนั้น จึงมีความจำเป็นจะต้องสร้างความเคยชินของจิตให้น้อมไปในทางกุศลอยู่เนืองนิจ ด้วยการหมั่นตรึกระลึกนึกถึงพระพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระสังฆคุณ นอกจากนี้ ยังต้องหมั่นตรึกระลึกนึกถึงภาพของการบำเพ็ญบุญกุศลที่เราได้กระทำไว้ดีแล้วจนกลายเป็นอุปนิสัย ทั้งยังต้องหมั่นส้องเสพกับนักปราชญ์บัณฑิต เพราะความเป็นกัลยาณมิตร เป็นทั้งหมดของพรหมจรรย์ และไม่นำพาตนเองไปข้องแวะกับสิ่งสื่อตลอดจนบุคคลอันเป็นต้นเหตุ เป็นปัจจัยในการกระตุ้นกามราคะให้กำเริบ แล้วให้หมั่นพิจารณาถึงบุคคล (สตรี) ที่เราไปชอบพอด้วยอาการดังนี้ว่า "หากเธอเป็นสตรีในปูนธิดา พึงนึกเสมือนว่า เป็นดั่งลูกสาว หากเธอเป็นสตรีในปูนน้องสาว พึงนึกเสมือนว่า เป็นดั่งน้องสาว (ร่วมอุทร) หากเธอเป็นสตรีในปูนพี่สาว พึงนึกเสมือนว่า เป็นดั่งพี่สาว (ร่วมอุทร) หากเธอเป็นสตรีในปูนมารดา พึงนึกเสมือนว่า เธอเป็นดุจมารดาผู้ให้กำเนิด" ดังนี้เป็นต้น

เห็นแล้วมันก็จะเกิดสิเน่หาอยากได้ดับแทบไม่ได้เลย ไม่อย่างนั้นถ้าผมบวชแล้วไปอาบัติข้อที่ 1 ในหมวดสังฆาทิเสสก็แย่เลยครับ

เมื่อบวชแล้วก็ขอให้ระวังเรื่องของสุภาพสตรีให้ดีนะครับ เพราะสตรีเพศถือเป็นภัยของผู้ประพฤติพรหมจรรย์ เรียกได้ว่าในขณะบวชหากไม่เจอได้เลยเป็นดีที่สุด หากได้พบและไม่มีกิจจำเป็นอันใด ก็ไม่พึงเข้าไปสนทนาด้วย และถ้าหากมีกิจจำเป็นต้องเข้าไปพบและสนทนาด้วย ก็พึงสนทนากับเธออย่างมีสติและอย่าพูดนาน เพราะถ้าพูดนานเกินความจำเป็น ก็อาจทำให้มีโอกาสพลั้งเผลอไปต้องอาบัติสังฆาทิเสสในอีก ๔ ข้อที่เหลือนั่นได้เช่นกันครับ ผมขอเตือนไว้เสียแต่เนิ่นๆ ก่อนว่า อาบัติกองนี้ไม่อาจปลงให้กลับบริสุทธิ์ได้ด้วยวิธีปกติธรรมดานะครับ ภิกษุผู้ต้องอาบัติจะต้องไปอยู่ปริวาสกรรมเท่านั้น จึงจะพ้นและกลับบริสุทธิ์ได้ใหม่อีกครั้งครับ

อาบัติที่จำเป็นสำหรับภิกษุผู้บวชใหม่; http://www.dmc.tv/forum/index.php?showtopic=15854

[อยากมีคนอยู่กลางกาย]

ขอบคุณคุณไชยานุภาพ ปราบหงสาวดีครับ

[เคยเข้าวัด]

- -" ไม่ได้บอกให้เพ่งเลยนะเนี่ย เพ่งไปก็ไม่ได้อะไร ที่ผมเคยบอกไว้คือให้พิจารณาอาสุภะ หรือพิจารณาความไม่สวยไม่งามของร่างกายต่างหากครับ ฝึกให้ชินเมื่อชินแล้วอารมณ์จะหมดไปเองครับ

อย่างผม ผมจะพิจารณาความไม่เที่ยงของสังขาร นี่คือการพิจารณาอาสุภะอย่างหนึ่ง เมื่อเห็นผู้หญิงสวยผมจะจินตนาการไปละว่าผู้หญิงคนนี้พอแก่ตัวไป หน้าตาจะเป็นอย่างไร จนเดี๋ยวนี้เวลาผมเห็นผู้หญิงสวย ภาพของผู้หญิงคนนั้นยามแก่จะผุดขึ้นในหัวผมอัตโนมัติ ทำให้ผมเลิกสนใจไปโดยปริยาย

อย่างที่2ที่ผมใช้ในการพิจารณาคือ ความสบายเมื่อได้อยู่คนเดียวและพิจารณาโทษภัยของผู้หญิง ผมจะนึกอยู่เสมอ ถ้าผมมีผู้หญิงเข้ามาเกี่ยวข้องในชีวิต จากของที่ผมอยากได้จะกลายเป็นไม่ได้ จากที่ผมอยากกินจะไม่ได้กิน จากที่ผมจะได้ไปไหนมาไหนคนเดียวก็จะมีตัวถ่วงมาคอยถ่วงผมไว้ เมื่อพิจารณาเช่นนี้บ่อยเข้า เราจะเริ่มมีนิสัยรักสันโดษขึ้นมาแล้วจะกำจัดกามตัณหาออกไปโดยอัตโนมัติครับ

ถ้ามีอาการหนักมากหรือเป็นคนตัณหาจัดมาก ให้ใช้ศีล8เข้ามาช่วย คือละเลิกจากการรับประทานมื้อเย็น ไม่แต่งตัวเสริมหล่อ ไม่ดูการละเล่นฟ้อนรำขับร้อง นอกจากศีล8แล้วถ้าไม่นอนบนฝูกที่นอนสูงใหญ่ด้วย จะช่วยได้เยอะครับ

[tnawut]

ทำอย่างไรเพื่อจะสละความคิดเกี่ยวกับกาม นอกจากการเพ่งอสุภะน่ะครับ เห็นแล้วมันก็จะเกิดสิเน่หา

ถ้าไม่เห็น จะได้ไม่คิด คงจะพอช่วย

[หัดฝัน]

คุณต้องสร้างกำลังแห่งใจให้แข็งแรงก่อนน่ะครับ เหมือนกับถามว่า ทำอย่างไรผมถึงจะไม่เป็นไข้

คำตอบ ก็ต้องสร้างกำลังกายให้แข็งแรงขึ้นมาก่อน ด้วยการหมั่นออกกำลังกาย ทานอาหารที่มีประโยชน์ ขับถ่ายเป็นเวลา นอนให้เพียงพอ ใช่มั้ยครับ ทีนี้พอกายแข็งแรงแล้ว โรคภัยต่างๆ ก็จะหายไปเอง

ใจคุณก็เช่นกัน จะต้องสร้างกำลังแห่งใจ 5 ประการขึ้นมา คือ ปัญญา ศรัทธา สติ สมาธิ ความเพียร

คุณต้องสร้างปัญญาก่อน ด้วยการอ่านหนังสือที่สอนให้หลีกจากกาม พูดคุยกับบัณฑิตที่เขาห่างไกลจากกามราคะจริงๆ เช่น พระ หรือ คุยกับมิตรแท้ใน DMC นี้ก็ได้ครับ เป็นต้น ปัญญาจะช่วยให้คุณคิดได้ ดังที่คุณไชยานุภาพ แนะนำมาว่า ให้คิดกับเพศตรงข้ามเหมือนญาติ เป็นพี่สาว น้องสาว เป็นต้น หรือ จะคิดแบบคุณ เคยเข้าวัด แนะนำก็ได้ พิจารณาความไม่งามของร่างกาย พิจารณาโทษของการมีครอบครัวเป็นต้น

เมื่อปัญญาเกิดขึ้นแล้ว พอมั้ย คำตอบคือ ไม่พอ เพราะหลายอย่าง คนเรารู้ว่าดี แต่ก็ไม่ทำ เช่น ตื่นเช้า รู้ว่าดี แต่ก็ตื่นสาย ทำไม ใช่มั้ยครับ

ดังนั้น จึงต้องสร้างกำลังแห่งใจประการที่ 2 คือ ศรัทธา ครับ ศรัทธาเชื่อมั่นในความอยากหลุดพ้นของตัวคุณเอง ถ้าคุณมีใจอยากหลุดพ้นจริงๆ คุณก็ทำได้ หรือ ศรัทธาในผู้ที่เขาหลุดพ้นทั้งหลาย เช่น พระพุทธเจ้า พระสงฆ์ หลวงปู่ หลวงพ่อ หลวงพี่ เป็นต้น

มีสองกำลังแล้ว พอหรือยัง ยังครับ คุณจะต้องมีกำลังสติ ซึ่งสามารถฝึกได้ด้วยการรักษาศีลแปด และการสำรวมอินทรีย์ ดังที่คุณ เคยเข้าวัด และ tnuwat แนะนำมานั่นแหละครับ เมื่อมีสติ คุณก็จะไม่เผลอสติ หลงไหลฟุ้งซ่านไปกับสิ่งเหล่านั้น

แต่สติก็ยังไม่พอนะครับ เพราะบางครั้งรู้ทั้งรู้ว่าไม่ดี แต่ก็ทำ เพราะอดใจไม่ไหว ดังนั้น จึงต้องสร้างกำลังที่จะรู้จักข่มใจ นั่นคือ กำลังสมาธิ ไงล่ะครับ ทำได้ด้วยการ ฝึกสมาธิครับ ลองหาเวลาไปปฏิบัติธรรมต่อเนื่อง 3 วัน 7 วันดูครับ หมั่นสร้างความมั่นใจแห่งใจ หรือ กำลังสมาธิขึ้นมา

ทั้งหมดนี้ ต้องปิดด้วยกำลังสุดท้าย คือ ความเพียรครับ เพียรทำบ่อยๆ เหมือนแมงมุมไงล่ะครับ เวลามันชักใย หากมีใครมาทำลายใย มันก็ไม่ท้อ ชักใยใหม่

เพียรพยายาม คือ ความงามของจักรวาล

[Ray]

แผนนารีพิคาศ น่ากลัวจัง ไม่กล้าเข้าใกล้พระเจ้าเลย มีใครรู้จักอุบาสิกาของวัดพระธรรมกายที่เก็งเก็งบ้างไหมค่ะ อยากเรียน ๑๘ กายด้วย ไม่อยากเรียนกับพระแล้ว น่ากลัว

[สิริปโภ]

ต้องฝึกแบบนี้ครับ
เวลาคิดเรื่องนั้นปุ๊บ ก็สลัดความคิดทันที ทำไห้เก่งชำนาญเดี๋ยวก็จะไม่มีเรื่องพวกนี้เลยครับ

[Ray]

คุณหัดฝันว่าต้องมี สอง กำลัง คือกำลังสติ และกำลังใจ เราขอเสริม ว่า กำลังที่สาม ออกกำลังกาย อันนี้สำคัญมากนะ คุมกาม แค่ศีลแปด คือไม่ให้อาหารเย็นเพื่อให้พลังงานไม่มีเหลือเฟือเกินไปนำไปใช้ในทางที่ผิดแล้ว แต่มันก็ยังมีพลังงานเหลืออยู่ ถ้าเราอยู่ในสถานที่ที่สุขสบาย เปิดแอร์ทั้งวัน ไม่มีเหงื่อ ไม่มีทุกข์กายเลย กามอาจจะกำเริบ ต้องออกกำลังกายให้เหงื่อออก หรือทำงานกวาดลานวัดให้มีเหงื่อด้วย แค่ศีลแปด แต่อยู่ในทีสุขสบาย บางทีก็คุมกามไม่ได้ ต้องออกกำลังกายหรือทำงาน เพื่อนำพลังงานส่วนเกินออกไปจากร่างกายด้วย สำคัญมากนะจ๊ะ และยังทำให้มีสุขภาพที่แข็งแรงอีกด้วยจ้า

[เด็กผู้น้อย]

ผมว่านะ คุณอย่าคิดว่าคุณทำไม่ได้ หากคุณบวชนะ กิจวัตรกิจกรรมต่าง ๆ จะช่วยให้เราลดเรื่องกามได้เยอะที่เดียว
แค่ศีล 8 ก็ช่วยเยอะแล้ว และยิ่งสภาพแวดล้อมในวัดเรื่องพวกนี้ก็ยิ่งคิดน้อย หากคุณบวชนะ คุณต้องระวังแค่เวลาคุณอยู่ตัวคนเดียว (เวลาอาบน้ำ หรือเข้าห้องน้ำ หากเกิดอารมณ์ก็ต้องรีบระงับครับ อยู่วัด 2 เดือน คงไม่ยากหรอกครับ

[เด็กอนุบาลหน้าใสใจดี]

นึกถึงทุกข์ โทษ ภัย ในเรื่องรักๆใคร่ๆ
นึกถึงวงจรอุบาทว์ของเรื่องรักๆใคร่ๆ และการผิดศีลกาเมสิ
ช่วยได้เยอะนะ

ขอลอกมาจากที่เราเคยตอบในกระทู้อื่นๆนะ
-------------------------------------------
Step การเสวยวิบากกรรมกาเม.. คร่าวๆพอจะมีดังนี้..
(บางคนอาจจะกระโดดข้ามบาง Step ไป เพราะมีบุญอื่นๆมาอุ้มไว้บ้าง
บางคนถึงกับไปสวรรค์ก่อน แต่เมื่อวิบากกรรมกาเมส่งผล ก็จะประมาณนี้นะ)

1. ในชาติที่เกิดเป็นชาย เจ้าชู้ มากรัก ได้ผู้หญิงแล้วทิ้งไปมีใหม่ หรือชอบเที่ยวผู้หญิง
2. ไปมหานรกขุม 3 ยาวนาน.. ยาวนาน.. (เราไม่แน่ใจว่าไปอุสทะนรกก่อนหรือเปล่า) รับบุญใดๆไม่ได้เลย แม้มีคนทำให้
3. ยมโลกขุม 3 ยาวนาน.. รับบุญได้บ้าง หากมีคนทำให้
4. เปรต, อสุรกาย ที่มีร่างกายพิลึกกึกกือ พิสดารพันลึก ตามวิบากกรรม ยาวนาน..
5. หนอนในส้วม ยาวนาน..
6. เป็นสัตว์เดรัจฉานที่ตัวใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ เช่น สุนัข แมว ลูกลิง(มักจะโดนลิงจ่าฝูงกัดอันฑะขาด)
วัวควาย(มักจะโดนเจ้าของตอน) ฯลฯ เป็นสุนัข เป็นแมว ก็โดนตอน ไม่ว่าเป็นอะไรก็มักโดนจับตอน
และเป็นแต่ละอย่างก็หลายร้อยชาติ ยาวนาน..
7. เกิดเป็นมนุษย์ครั้งแรก.. คือ โสเภณี ยาวนานหลายร้อยชาติ..
8. กระเทย เกย์ ตุ๊ด ทอม ดี้ เลสเบี้ยน ชอบแบบไหนเลือกเอาเลย..
แล้วแต่วิบากกรรมเจ้าชู้จะหนักไปทางไหน ตอนเป็นชายหรือเป็นหญิงเจ้าชู้มากกว่ากัน
ยาวนานหลายร้อยชาติ..
9. เมื่อกรรมเบาบางลง.. ได้เกิดเป็นหญิงปกติที่มีปัญหาครอบครัว เรื่องทำนองบ้านแตกสาแหรกขาด
เพราะคุณพ่อคุณแม่เจ้าชู้บ้าง.. เพราะแฟนเจ้าชู้ ทิ้งไปบ้าง.. ฯลฯ ตามสิ่งที่ตัวเองเคยทำไว้
10. วิบากกรรมเบาบางลงอีก.. ได้เกิดเป็นหญิงธรรมดาที่มีครอบครัวปกติ
11. วิบากกรรมเบาบางลงอีก.. ได้เกิดเป็นหญิงธรรมดาที่ไม่ปรารถนาการมีสามีเลย
ต้องการประพฤติพรหมจรรย์อย่างเดียว กระทั่งอาจจะอยากปฏิบัติธรรม และได้กระทำดังนั้นด้วย
12. หากข้อ 11. ได้ถือศีล 8 อย่างแน่วแน่ บริสุทธิ์ ตลอดชีวิต และทำทาน ศีล ภาวนามากพอ
แล้วมีการอธิษฐานอย่างมุ่งมั่น.. ก็จะจะได้เกิดเป็นชาย ได้เพศบริสุทธิ์ ได้บวชเรียน (ซึ่งแล้วแต่การอธิษฐาน)
ใน Step นี้ บ้างคนก็มาไม่ถึงสักที.. เพราะปรารถนาและพึงพอใจในการเป็นหญิง แต่ก็จะเป็นหญิงที่ดี
เช่นนางวิสาขา เป็นต้น..

แต่การเป็นหญิง.. ให้พึงระลึกไว้ว่า เสียเปรียบทั้งทางโลก และทางธรรม
ทางโลกก็รู้ๆอยู่ อย่างน้อยก็ยืนฉี่ไม่ได้.. และมีภัยร้ายรอบด้านที่อาจจะทำให้เราวนกลับไป
สู่วงจรอุบาทว์ของการผิดศีลกาเมอีก.. ไปนรก เปรต อสุรกาย หนอนในส้วม สัตว์เดรัจฉาน โสเภณี ฯลฯ..
ทางธรรมก็คือ.. ส่วนใหญ่แล้วจะบวชพระไม่ได้ในแต่ละวาระที่พบพระพุทธศาสนา
เพราะมีเรื่องจุกจิกเยอะ.. ปกครอง+คุ้มครอง+คุ้มภัยได้ลำบาก.. ทำให้สั่งสมบุญบารมีตามคนอื่นไม่ทัน

หากระหว่าง Step ที่กล่าวมา.. เกิดไปพลาดทำผิดศีลกาเมอีก.. ก็จะวนกลับไปเสวยวิบากกรรมอีก..
ไม่จบไม่สิ้นสักที.. น่ากลัวยิ่งนัก

คิดได้ดังนี้แล้ว.. อยู่คนเดียวประพฤติพรหมจรรย์จะดีที่สุด....
-------------------------------------------

[Ray]

ชาติหน้าไม่พลาดแน่ ต้องเป็นชาย และได้บวชถือเพศพรมหจรรย์ สาธุอย่าพลาดเลย

[WISH]

คำตอบดีดีทั้งนั้นเลย

ทำอย่างไรเพื่อจะสละความคิดเกี่ยวกับกาม นอกจากการเพ่งอสุภะน่ะครับ เห็นแล้วมันก็จะเกิดสิเน่หาอยากได้ดับแทบไม่ได้เลย

1. อินทรีย์สังวร: สำรวมในทวารทั้ง6 คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ
2. โภชเนมัตตัญญุตา: รู้จักประมาณ-สำรวมในการกิน(อิ่มแล้วง่วง กามกำเริบ)
3. ชาคริสตานุโยค: ทำอะไรแล้วอย่าผลัดวันประกันพรุ่ง ทำให้เสร็จกิจไม่คั่งค้าง(กำจัดอุปนิสัยเกียจคร้าน)

ไม่อย่างนั้นถ้าผมบวชแล้วไปอาบัติข้อที่ 1 ในหมวดสังฆาทิเสสก็แย่เลยครับ

-กันไว้ดีกว่าแก้
- สมัยพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ ท่านตำหนิแม่ชีปุก(ซึ่งไปถวายอาหารพระมหาณรงค์ โดยไม่ได้รับอนุญาตจากหลวงปู่ แล้วขากลับเจอะเจอหลวงปู่ฯ) แม่ชีได้กล่าวว่า"ดิฉันแก่จะมาขออนุญาตหลวงพ่อก็ไม่เจอ ดิฉันแก่แล้ว" หลวงปู่ฯตำหนิว่า"อีแก่สำคัญนัก อีแก่มันชักนำให้ชีสาวกับพระหนุ่มได้กันมึงรู้ไม๊"
- การบวชแม้จะอยู่ในบุญเขตก็ตาม ไม่ควรประมาทในการบำเพ็ญสมณะธรรม ยังไงก็ควรสำรวมระวังกายวาจาใจ เพราะอุบาสิกาในบุญเขต ล้วนเป็นผู้มีจิตใจงามนั่นเอง