มี 4 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[aoi]

สรุปกรณีศึกษากฎแห่งกรรม
เรื่อง จะเชื่อตอนเป็น หรือจะเห็นตอนตาย
วันอังคารที่ 14 มีนาคม 2549

เจ้าของเคสเป็นนักเรียนอนุบาลฝันในฝันในประเทศบาร์หเรน ทราบเรื่องช่อง DMC จากน้องชายและน้องสะใภ้เมื่อเดือนพฤศจิกายน 2547 เจ้าของเคสเกิดในครอบครัวเกษตรกรรมที่ค่อนข้างยากจนในจังหวัดเพชรบูรณ์มีพี่น้อง 3 คน เจ้าของเคสเป็นลูกชายคนโต หลังจากที่คุณพ่อเจ้าของเคสได้เดินทางมาทำงานที่บาร์หเรน เจ้าของเคสและน้องๆ ก็ได้มาอยู่กับคุณตาคุณยาย คุณตาคุณยายมักจะพาเจ้าของเคสและน้องๆ ไปวัดทำบุญด้วยเป็นประจำ เจ้าของเคสมีนิสัยเสียอยู่อย่างหนึ่งคือไม่ค่อยมีสัจจะ โดยครั้งหนึ่งเคยรับปากกับหลวงพ่อเจ้าอาวาสว่าจะเดินทางไปเป็นเพื่อนท่านเพื่อช่วยท่านหิ้วของ แต่พอถึงเวลานัดเจ้าของเคสกำลังเพลิดเพลินกับการดูการ์ตูนจนสุดท้ายก็ไม่ได้ไปพบท่าน เจ้าของเคสรู้สึกอายจึงไม่ไปพบท่านอีกเลยจนท่านมรณภาพ

เมื่อเจ้าของเคสเข้าเรียนในชั้น ม.4 ชีวิตก็เปลี่ยนไปคือได้มาคบกับกลุ่มเพื่อนและรุ่นพี่ทำให้รู้จักกับการดื่มเหล้าสูบบุหรี่ ทั้งที่ก่อนหน้านี้เจ้าของเคสได้สัญญากับตัวเองไว้แล้วว่าจะไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่ และเจ้าของเคสก็ติดเหล้า ทำให้ต้องออกจากโรงเรียนตอน ม.4 เทอมต้น แต่ก็ยังมีการฝักใฝ่เรื่องการนั่งสมาธิ โดยเฉพาะเรื่องอิทธิฤทธิ์ อยากมีหูทิพย์ ตาทิพย์ อยากมีตาทิพย์เพราะอยากมองลูกไฮโลให้ได้ ภายหลังคุณแม่กลัวเจ้าของเคสจะเสียคน จึงได้ตัดสินใจพาเจ้าของเคสไปอยู่ด้วยกันที่บาร์หเรน โดยเป็นผู้ช่วยช่างในอู่ซ่อมรถได้เงินเดือน 5,000 บาท ต่อมาได้พบรักกับสาวไทยในบาร์หเรน ซึ่งทำงานอยู่ในร้านเสริมสวยที่เดียวกับคุณแม่เจ้าของเคสทำงานอยู่ และต่อมาก็ได้แต่งงานกันมีลูกด้วยกันทั้งหมด 2 คน ชาย 1 คน หญิง 1 คน และร่วมกันสร้างธุรกิจหลายอย่างรวมถึงเป็นเจ้ามือหวย ต่อมาหลังจากได้รับชม DMC เจ้าของเคสจึงได้เลิกเหล้าและบุหรี่อย่างเด็ดขาด รวมถึงเลิกธุรกิจที่ผิดศีลทุกชนิด (สาธุ)

คุณพ่อเจ้าของเคสเกิดมาในครอบครัวเกษตรกรค่อนข้างยากจน ท่านมีมนุษย์สัมพันธ์ที่ดีเป็นที่รักของเพื่อนๆ ไม่ดื่มเหล้าไม่สูบบุหรี่ไม่เล่นการพนัน คุณพ่อเจ้าของเคสรักคุณแม่เจ้าของเคสมาก ท่านจะทำงานทุกอย่างโดยที่คุณแม่เจ้าของเคสไม่ต้องทำอะไรเลย นอกจากเลี้ยงลูกและทำงานที่บ้าน เพื่อให้ฐานะดีขึ้นคุณพ่อเจ้าของเคสจึงขายบ้านแล้วไปเสี่ยงโชคที่บาร์หเรน โดยไปทำงานรับจ้างขับรถและหาอาชีพเสริมอื่นๆ ไปด้วย

เมื่อเจ้าของเคสไปบาร์หเรนและสร้างฐานะได้แล้วเห็นว่าคุณพ่อเหน็ดเหนื่อยมามาก จึงให้ท่านเดินทางกลับมาอยู่เมืองไทยและให้ค่าใช้จ่ายกับคุณพ่ออย่างพอเพียง แต่ด้วยความที่ท่านเป็นคนขยันไม่ชอบอยู่นิ่งท่านกลับมาถึงเมืองไทยได้ไม่นานก็เปิดกิจการทำปศุสัตว์ เปิดเล้าหมูเล้าไก่ ตอนหลังเลิกกิจการเพราะขาดทุน ต่อมาเปิดฟาร์มจระเข้ มีจระเข้อยู่ทั้งหมดประมาณ 300 กว่าตัว, เพาะพันธุ์ลูกสุนัขขาย, เปิดบ่อปลา เป็นต้น แถมยังมีแผนเปิดคอกวัวอีกด้วย ปัจจุบันคุณพ่อยังไม่เข้าใจเกี่ยวกับเรื่องบุญมากนักท่านเกรงว่าสมบัติจะหมดไปเพราะการทำบุญ

คณตาเจ้าของเคสทำบุญเป็นประจำแต่ก็ชอบเล่นการพนันด้วย และชอบนั่งสูบพิงโอ่งสูบบุหรี่และเล่าเรื่องราวในอดีตให้ฟัง บั้นปลายชีวิตท่านป่วยเรื้อรังด้วยโรคถุงลมโป่งพอง คุณตาคิดว่าท่านต้องตายก่อนคุณยายจึงโอนเงินทั้งหมดเป็นจำนวนเงิน 30,000 บาท ในบัญชีให้เป็นชื่อของคุณยาย แต่เรื่องไม่คาดคิดก็มาเกิดขึ้นคุณยายซึ่งปกติเป็นคนแข็งแรงเมื่อได้รับทรัพย์แล้วก็ป่วยอย่างเฉียบพลัน และเสียชีวิตภายในเดือนนั้นเอง หลังจากคุณยายเสียชีวิตแล้วลูกหลานก็ยังเห็นคุณตานั่งพิงโอ่งสูบบุหรี่ในลักษณะเดิมแต่นั่งท่องบทสวดมนต์แทนการเล่าเรื่องราวในอดีต ในวาระสุดท้ายก่อนคุณตาจะเสียชีวิตท่านไม่ได้ทรมานแต่อย่างใดมีอาการสะอึก 3 ครั้ง แล้วท่านก็จากไปด้วยวัย 86 ปี

คุณยายเจ้าของเคสเป็นคนขยัน ชอบการทำบุญ และไม่ชอบฆ่าสัตว์ แต่จะให้เจ้าของเคสและน้องชายฆ่าแทน ปกติคุณยายเป็นคนแข็งแรง วันหนึ่งเมื่ออายุ 76 ปี มีอาการไม่สบายนิดหน่อย คุณตาจึงแบ่งยาให้คุณยายทาน ปรากฏว่าคุณยายทานยาแล้วช๊อคไปเลย พักรักษาตัวเป็นเวลา 1 เดือนจึงจากไป แต่มีสติรู้ตัวตลอด

หลับตา ฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาวหนึ่งที
แล้วนำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรา

คำถาม
1. การที่เจ้าของเคสมีนิสัยลังเลและรับปากแล้วไม่ได้ทำ เช่น เรื่องการรับปากกับหลวงตา จะทำให้มีวิบากกรรมติดตัวไปหรือไม่ จะแก้ไขนิสัยนี้ได้อย่างไร

จะมีวิบากกรรมคือเมื่อถึงเวลาก็จะโดนอย่างนี้บ้าง จะประสบความสำเร็จในชีวิตได้ไม่เท่ากับที่ตั้งใจไว้เพราะขาดสัจจะบารมี

[attachmentid=3169]

แก้ไขต้องหักดิบจากความโลเล ต้องมีสัจจะ และต้องทนทำอะไรที่ตั้งใจไว้ด้วยดี

[attachmentid=3170]

2. ทำอย่างไรจึงจะทำให้คุณพ่อเจ้าของเคสเลิกเลี้ยงสัตว์ทุกชนิด และเจ้าของเคสจะมีส่วนในบาปกรรมนี้หรีอไม่ เพราะเงินส่วนหนึ่งที่ให้คุณพ่อไว้ใช้จ่ายท่านได้นำเงินไปซื้ออาหารให้สัตว์เหล่านั้นด้วย โดยที่เจ้าของเคสไม่ได้มีจิตอนุโมทนากับสิ่งที่ท่านทำเลย จะอธิบายให้ท่านเข้าใจเรื่องบุญได้อย่างไร

จะมีวิบากกรรมคือถ้าเลี้ยงสัตว์เอาไว้ให้เค้าฆ่าขายหรือขายให้เค้าฆ่าก็จะทำให้เจ็บป่วยมีอาการทุกข์ทรมานมากก่อนจะตาย และมีอายุสั้น

[attachmentid=3171]

เจ้าของเคสไม่ได้มีวิบากกรรมอะไรทางตรงแต่มีวิบากกรรมทางอ้อมเพราะเจตนาต้องการเลี้ยงดูบิดามารดา แต่อาจจะต้องมาดูแลบุพการีหรือหมู่ญาติที่มีโรคภัยไข้เจ็บมากเพราะกรรมปาณาติบาต

[attachmentid=3172] [attachmentid=3173]

ก่อนจะอธิบายเรื่องบุญให้ท่านเข้าใจต้องหากุศโลบายให้ไปปฏิบัติธรรมให้ใจใสๆ เช่น สวนพนาวัฒน์ 7 วัน เมื่อท่านใจใสแล้วท่านจะเรียนรู้เรื่องบาปบุญคุณโทษเองได้ เมื่อใจท่านเปิดก็ต้องบอกบุญเกี่ยวกับการสร้างบารมีให้ท่านฟัง

[attachmentid=3174] [attachmentid=3175]

3. คุณแม่เจ้าของเคสรักคุณพ่อเจ้าของเคสมากจนท่านไม่มีเวลาปฏิบัติธรรมเลย เพราะต้องคอยดูแลคุณพ่อเสมอ จะทำอย่างไรให้คุณแม่เจ้าของเคสวางใจจากคุณพ่อเจ้าของเคสได้บ้าง และหันหน้ามาปฏิบัติธรรม

เจ้าของเคสต้องชวนคุณแม่ขึ้นไปปฏิบัติธรรมที่สวนพนาวัฒน์สัก 7 วัน ดังกล่าว ก็จะทำให้ท่านเข้าใจเรื่องราวของชีวิตดีขึ้น เมื่อใจท่านเปิดก็ติด DMC ให้ท่านได้ศึกษาเรียนรู้ธรรมะไปทุกวัน

[attachmentid=3176] [attachmentid=3177]

4. คุณยายเจ้าของเคสช็อคเกิดจากการกินยาผิดหรือไม่ ท่านมีวิบากกรรมอย่างไรก่อนตายจึงได้รับทุกขเวทนามาก เหตุใดเมื่อคุณยายตายไปแล้วคุณตาจึงมานั่งหลังพิงโอ่งสวดมนต์แทนการเล่าเรื่องในอดีตให้หลานๆ ฟัง

เพราะคุณยายกินยาผิดจริงๆ เกิดจากวิบากกรรมในอดีตคือ คุณยายกับคุณตาในชาตินั้นก็เป็นสามีภรรยากันเหมือนชาตินี้ แต่มีครั้งหนึ่งคุณตาป่วย คุณยายหยิบยาผิดให้คุณตากินโดยไม่ได้เจตนา

[attachmentid=3178]

ตายแล้วไปเกิดเป็นเทพธิดาสายคนธรรพ์ชั้นดีบนสวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกาด้วยบุญที่ทำไว้กับพระพุทธศาสนาเป็นประจำ ความจริงจะไปสูงกว่านี้แต่ก่อนตายจิตท่านฟุ้งซ่านหลายเรื่อง

[attachmentid=3179]

ท่านได้ข้อคิดจากการเสียชีวิตของคุณยายและเสียใจที่หยิบยาผิดให้คุณยาย จึงหาที่พึ่งทางใจคือการสวดมนต์

[attachmentid=3180]

5. คุณตาและคุณยายเจ้าของเคสตายแล้วไปไหน ไปอยู่ด้วยกันหรือไม่เพราะท่านรักกันมาก

ตายแล้วคุณตาไปเป็นยักษ์ระดับจาตุมหาราชิกาด้วยบุญที่ทำไว้ในพระพุทธศาสนา และความทุกข์ใจในช่วงท้ายของชีวิต เข้าข่ายยักษ์หล่อไม่มีเขี้ยวยกเว้นเวลาโกรธ แม้อยู่ชั้นเดียวกันก็ไม่ได้เจอคุณยาย

[attachmentid=3181]

6. ทำไมชาตินี้เจ้าของเคสจึงมาอยู่ไกลวัด และด้วยบุญอะไรทำให้มาพบกับหมู่คณะและสร้างบารมีกับหลวงพ่อ เพราะเหตุใดเจ้าของเคสจึงได้มาบวชในต่างแดนเป็นครั้งแรกของแผ่นดินที่ว่างเว้นจากการบวชมานาน บุญจากการบวชของเจ้าของเคสและลูกหลานรวมถึงการให้สถานที่ในการจัดบวชครั้งประวัติศาสตร์ในครั้งนี้ เจ้าของเคสและครอบครัวจะได้รับผลบุญอย่างไร คุณพ่อ, คุณแม่, คุณตาและคุณยายเจ้าของเคสจะได้รับผลบุญในครั้งนี้ด้วยหรือไม่

เพราะเหตุปัจจุบันที่ต้องไปทำมาหากินจึงไปอยู่ต่างแดนรวมกับแรงอธิษฐานในอดีตหนุน คืออธิษฐานว่าให้มีส่วนขยายวิชาธรรมกายไปทั่วโลก

[attachmentid=3182]

ที่ได้มาบวชต่างแดนเพราะแรงอธิษฐานของเจ้าของเคสดังกล่าว

[attachmentid=3183]

เจ้าของเคสและครอบครัวจะได้รับผลบุญโดยย่อคือ จะมีสายบุญเชื่อมกับพระพุทธศาสนาวิชาธรรมกาย ไปที่ใดก็จะได้รับการต้อนรับอย่างดีเยี่ยมทุกสถานที่ เป็นต้น

[attachmentid=3184] [attachmentid=3185]

และจะปิดอบายให้คุณพ่อ, คุณแม่, คุณตาและคุณยายได้ด้วย คุณพ่อ, คุณแม่, คุณตาและคุณยายจะมีผลบุญในครั้งนี้ด้วย

[attachmentid=3186]

7. เจ้าของเคสตั้งใจตั้งแต่เด็กว่าจะไม่มีครอบครัว โตขึ้นจะบวชตลอดชีวิต ทำไมผังชีวิตต้องมามีครอบครัว และจะสามารถบวชตลอดชีวิตได้หรือไม่

เพราะความโลเลของเจ้าของเคสและผังบวชยังไม่หนาแน่นพอ ชาติที่ผ่านมาเจ้าของเคสก็มีครอบครัว จนลูกๆ โตแล้วสามารถช่วยตัวเองได้ และเจ้าของเคสอายุมากแล้วจึงได้มาบวชตลอดชีวิต

[attachmentid=3187] [attachmentid=3188]

8. ในพุทธันดรที่ผ่านมาเจ้าของเคสได้ลงมาเกิดสร้างบารมีกับหมู่คณะหรือไม่ และเคยบวชตลอดชีวิตหรือไม่

เมื่อพุทธันดรที่ผ่านมาเป็นกองเสบียงโดยบางครั้งก็เต็มที่บางครั้งก็ตามอารมณ์ และได้บวชตอนอายุมากเหมือนที่ได้กล่าวมาแล้ว ชาตินี้ให้แก้ไขเรื่องความโลเล

[attachmentid=3189]

ชาตินี้เมื่อมาเจอกันแล้วก็ตั้งใจสร้างบารมีให้เต็มที่ในทุกๆ บุญ
และอธิษฐานจิตตามติดไปดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์
อย่าได้พลัดกันอีกเลย

[attachmentid=3190]

หากมีข้อผิดพลาดประการใดขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ และขออภัยที่โพสล่าช้าเนื่องจากเกิดข้อผิดพลาดทางเน็ทค่ะ อนุโมทนาบุญค่ะ
Aoi

ขออภัยค่ะ พิมพ์วันที่ในหัวข้อที่โพสผิดที่จริงต้องเป็น 14/03/2549 รบกวนทีมงานช่วยแก้ไขให้ด้วยค่ะ
อนุโมนทาบุญค่ะ

ไฟล์แนบ

•  1_1.jpg   49.19K   9 ดาวน์โหลด
•  1_2.jpg   42.74K   9 ดาวน์โหลด
•  2_1.jpg   48.69K   10 ดาวน์โหลด
•  2_2.jpg   46.3K   10 ดาวน์โหลด
•  2_3.jpg   35.7K   10 ดาวน์โหลด
•  2_4.jpg   44.68K   10 ดาวน์โหลด
•  2_5.jpg   49.35K   8 ดาวน์โหลด
•  3_1.jpg   47.53K   10 ดาวน์โหลด
•  3_2.jpg   45.92K   9 ดาวน์โหลด
•  4_1.jpg   43.91K   10 ดาวน์โหลด
•  4_2.jpg   43.41K   10 ดาวน์โหลด
•  4_3.jpg   43.72K   10 ดาวน์โหลด
•  5.jpg   49.93K   8 ดาวน์โหลด
•  6_1.jpg   50.96K   10 ดาวน์โหลด
•  6_2.jpg   45.61K   9 ดาวน์โหลด
•  6_3.jpg   51.09K   9 ดาวน์โหลด
•  6_4.jpg   46.58K   9 ดาวน์โหลด
•  6_5.jpg   45.93K   10 ดาวน์โหลด
•  7_1.jpg   50.91K   10 ดาวน์โหลด
•  7_2.jpg   50.75K   9 ดาวน์โหลด
•  8_1.jpg   53.72K   10 ดาวน์โหลด
•  8_2.jpg   57.05K   9 ดาวน์โหลด

[laity]

ไ้ด้อ่านแล้วครับ สาธุครับ ผมได้อุทาหรณ์ เรื่องสัจจะครับ
ขอบคุณครับ

[MiraclE...DrEaM]

สำหรับเรื่องสัจจะ จะลองใช้หลักธรรมเรื่อง ฆราวาสธรรม มาใช้ปรับปรุงนิสัยก็ได้นะครับ มี
1) สัจจะ คือ ความจริง ทำอะไรให้ทำจริง ไม่สำเร็จไม่เลิกรา
2) ทมะ คือ ความเพียร เพียรทำจนบรรลุผลที่ตั้งใจไว้
3) ขันติ คือ ความอดทน ต้องแข็งใจ ทำความเพียรต่อไปแม้จะเจออุปสรรคก็ตาม
4) จาคะ คือ การสละหรือบริจาค คือ สละสิ่งที่พึงพอใจรวมความทั้งทรัพย์ สมบัติ และอารมณ์ที่พึงปรารถนา

ยกตัวอย่างเช่น ในเคสเจ้าของเคสนัดกับหลวงพ่อ แต่กำลังดูทีวีติดพัน ถ้าใช้ฆราวาสธรรมมาจับก็จะเป็นดังนี้
1) สัจจะ คือ ต้องรักษาคำพูดที่พูดไว้กับหลวงพ่อที่จะไปหาท่าน
2) ทมะ คือ เพียรที่จะพยายามไปหาหลวงพ่อให้ได้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
3) ขันติ คือ อดใจที่จะไม่ดูรายการทีวีที่อยากดู
4) จาคะ คือ สละอารมณ์อันน่าใคร่ คือ ตัดใจจากรายการทีวีที่กำลังดูอยู่

[gioia]

สาธุค่ะ