มี 18 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[Gatenipa]

ดิฉันได้ทำบุญสร้างพระ เเต่ต่อมาดีฉันเรื่มมีความกลัวว่าดิฉันจะเสียดาย ดิฉันเป็นโรคเศร้าหมองเเละหลายๆคร้่งก็กลัวขึ้นมาเฉยๆเเบบไม่มีสาเหตุจนคิดอะไรไม่ออก พอรู้สึกว่ากลัวว่าจะเสียดายก็เหมือนรู้สึกอย่างงั้นจริงๆจนเเทบจะร้องให้เพราะรู้ว่าคิดเเบบนี้นมันผิด คิดไปว่าชาติหน้าจนเเน่ รู้สึกว่าไม่มีทางออก ช่วยด้วยคะ

[toy072]

คุณเป็นคนน่ารักมาก ที่รู้วาคิดอย่างไร ทำใจใส ๆ ไว้ คิดว่าเราสร้างบุญใหญ่ เปลี่ยนทรัพย์หยาบเป็นทรัพย์ละเอียด เชื่อมั่นในบุญและหลวงพ่อ ..........และตามติดหลวงพ่อนะคะ

[lulucn]

ิอนุโมทนาบุญด้วยค่ะ เพราะบุญสร้างพระ้เป็นบุญใหญ่สามารถตัดรอนวิบากกรรมได้ ถ้าได้อ่านอยู่ในบุญ
ฉบับที่กล่าวถึงผลบุญจากการสร้างพระ คุณจะเข้าใจมากขึ้น ทำใจใสๆ ระลึกถึงองค์พระเข้าไว้ อย่่าให้เศร้า
หมอง มารจะเข้าแทรกได้ง่าย ดิฉันขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ

[Dhamma Bot]

ให้ทำความดียิ่งๆขึ้นไปอีกครับ แล้วก็ทำด้วยใจที่สบายๆ สวดมนต์เจริญสมาธิภาวนาต่อไปเรื่อยๆ จนอารมณ์เศร้าหมองต่างๆหลุดออกไปครับ แล้วก็นึกถึงบุญที่ทำไว้ด้วยความปลื้มปีติแทนครับ

[Defilement Destroyer]

ถ้าคุณกลัวว่าจะเสียดาย ยิ่งต้องทำให้มากขึ้นๆ ยิ่งๆขึ้นไป เพราะความตระหนี่จะชนะได้ด้วยการให้ทาน ถ้าทำมากเข้าๆ อย่างเต็มที่จนเป็นนิสัยแล้ว จะสามารถทำทานแบบตัดขาดจากใจได้เอง ที่สำคัญอย่าหยุด

[นักรบทิศตะวันตก]

อย่าเศร้าหมองอย่าเสียใจเลยครับ เธอทำในสิ่งที่ถูกต้องที่สุดในแล้วครับผม

"ถ้าสัตว์โลกจะพึงเห็น
อานิสงส์แห่งการบริจาค
เหมือนกับที่ตถาคตเห็น
มาตรแม้นว่าใครจะมาขอศรีษะ
ก็สามารถตัดให้เขาไปได้"
พุทธพจน์

[Artit]

ลองทำทานบ่อยๆ ถี่ๆ ไม่ว่าน้อยหรือมาก ขอให้ทำ ทำมันบ่อยๆ ไปพร้อมกับศีลและภาวนา อย่าให้พร่อง
ร่วมสร้างพระไปกับเเจ้ภาพบุญท่านอื่นไปเรื่อยๆ

พอทำไปเรื่อยๆ บ่อย ใจจะยกระดับ จากตระหนี่ กลายเป็นรักทำบุญเป็นนิสัยไปเลย


ขอกราบอนุโมทนาบุญด้วยนะครับ กับคำถามนี้

[DJ.]

คุณมี "สัมมาทิฐิ" ในช่วงแรก อยากทำทาน เพราะ "เห็นชอบ" ว่า

ความไม่ตระหนี่่จะส่งผลให้มีโภคทรัพย์สมบัติในอนาคตกาลภายภาคเบื้องหน้า

แต่มารก็คอยตัดรอนบุญโดยสอดแทรกความเสียดายใส่ใจคุณเป็นระยะๆ

วิธีแก้เผ็ดมารก็คล้ายๆในพระไตรปิฏก คือ จงพูดกับมารว่า

" ไอ้มารผู้ลามก เรารู้จักเจ้าแล้ว เราเห็นเจ้าในใจของเราแล้ว

เรารู้ทันเจ้าแล้ว เจ้าจะทำอะไรกับเราอีกไม่ได้แล้ว เรารำคาญเบื่อหน่ายเจ้า

จงออกไปจากบ้านของเรา เราไล่เจ้าออกไปจากใจ(บ้าน)ของเรา

เราไม่ต้อนรับเจ้า เจ้าอย่าหน้าด้านหน้าทนเป็นกระเบื้องห้าห่วงอยู่ในใจของเราอีกต่อไป

ไป ไสหัวไปไกลๆ GO FAR FAR !!! "

วิธีนี้เรียกว่า " สัมมาสังกัปปะ " คือ คิดชอบ ดำริชอบ

หรือ AUTO-SUGGESTION

และต้องพูดกับตัวเองบ่อยๆอย่างนี้หลายๆล้านครั้งจนกว่าจะชนะใจตนเองได้

ใช้ได้กับทุกๆเรื่อง ทั้งตระหนี่ โลภะ ราคะ โทสะ โมหะ เกียจคร้าน ฯลฯ

อะไรที่เลวชั่วยกให้มารหมด แล้วไล่มันออกจากบ้าน(ใจ)ของเรา

พอดีเจ้าของกระทู้เป็นผู้หญิง ก็ต้องใช้คำสุภาพ

แต่สำหรับพวกหลานชาย "เวลาพูดกับมาร"

จะเปลี่ยนสรรพนามจาก เรา,เจ้า in dialogue

เป็น ..... ก็ได้ตามอัธยาศัย

เพื่อเพิ่มพลังในการขับไล่ไสส่งมัน

หรือจะเพิ่มเติมบทพูดให้ได้ผลสำหรับตนเอง

ก็ OK. ครับ

แต่ถ้าหยาบคายไม่สุภาพ ก็อย่าเขียนลงในนี้

เราต้องช่วยกันรักษาที่นี้ให้ดีงามถึงขนาดแม้ศัตรูอ่านแล้วก็นับถือ

(ใช้ได้ผลอย่างไร ช่วยบอกด้วย)

[WISH]

ดิฉันเรื่มมีความกลัวว่าดิฉันจะเสียดาย ดิฉันเป็นโรคเศร้าหมองเเละหลายๆครั้งก็กลัวขึ้นมาเฉยๆเเบบไม่มีสาเหตุ

- ปล่อยให้ความกลัวผ่านไปเหมือนสายลม
- นึกซะว่าเรากำลังฟังธรรมผ่านรายการทางวิทยุ แล้วอยู่ๆก็มีคลื่นแทรกให้ฟังธรรมไม่ถนัด
- ตรึกนึกถึงคุณความดีเป็นที่ตั้ง เพื่อปรับใจเข้าหาคลื่นธรรมะนั้น จนสัญญานชัดเจนปราศจากคลื่นแทรก แล้วเราจะชนะใจเราเอง

รู้สึกว่าไม่มีทางออก

- ทางออกคือทางสายกลาง
- เริ่มต้นที่ใจปรารถนา จรดอยู่ในบุญตลอดเวลา ค่อยๆตะล่อมใจให้หยุดให้นิ่งตรงนั้น
- ไม่ว่าจะทำทาน รักษาศีล เจริญภาวนา ใหม่ๆก็จะมีอุปสรรคบ้างเพราะทุกอย่างต้องใช้เวลา
ทำได้แล้วจะเบิกบาน

[Jeabka]

หลายท่านแนะนำแล้วน่ะคะ สู้ๆน่ะคะ

[ใจสูง]

โอ๊ะโอ่ ใจสูงว่า คนที่คิดแบบคุณGatenipa คงมีเยอะนะคะ ใจสูงก็เคยเป็น

วิธีการที่ดีที่สุดวิธีการหนึ่งคือ

"อย่าตอกย้ำสิคะ ว่าเราเสียดาย" เพราะเท่ากับว่าคุณสร้างผังไปก่อน
ยิ่งคิดว่าอย่าเสียดาย ยิ่งเสียดาย และกังวล

ทำเฉย เฉย ไป เรื่อย เรื่อย

เป็นกำลัีงใจให้นะคะ สู้ต่อไป โย่ว!!

[Miss M@ry 072]

ทำใจนิ่งๆ นึกถึงบุญบ่อยๆนะคะ แล้วลองหาซื้อซีดี อานิสงการสร้างพระธรรมกายประจำตัวมาดูนะคะ แผ่นละสิบบาทค่ะ เพราะใจเราเป็นเรื่องสำคัญนะคะ พยามยามเอาชนะใจตัวเองไห้ได้ อย่าไห้เศร้าหมองนะคะ สู้ๆค่า

[usr22569]

ทำบุญได้บุญอยู่แล้วครับ ทำใจใสๆนะครับ คุณยายบอกไว้ว่า "คนที่จะได้บุญมาก คือ คนที่นึกถึงบุญได้เท่านั้น" นึกถึงบุญที่ทำไปบ่อยๆ นึกทุกครั้ง ปิติทุกครั้งก็ได้บุญทุกครั้ง นะครับ สาธุๆ

[กุ้งรพ.หัวหิน]

ชอบที่คุณWishบอก หุหุ บางทีอยู่ดีดี รู้สึกเศร้าหมอง มันคือคลื่นแทรก จริงจริงแหละ คิดดีจังค่ะ

[TOondayagokids]

อนุโมทนาบุญกับการสร้างองค์พระด้วยนะคะ
ทำทาน รักษาศีล5ให้เป็นปกติ หรือศีล8วันพระ
และนั่งสมาธิสมำเสมอน่ะค่ะ
เดี๋ยวก็หายกังวลเอง
คุณมีบุญนะคะ คนทั่วโลกกว่า6พันล้านคน
คุณคือหนึ่งในไม่กี่คนที่มีโอกาสมาสร้างองค์พระนะคะ

สู้ๆค่ะ...

[koonpatt]

ลองใช้วิธีคิด แบบนี้ดูนะคะ คือ คิดเป็นขั้นเป็นตอน

1. ถามตัวเองว่า เสียดายเพราะอะไร
- เพราะเงินเก็บลดลง
- เพราะไปยืมคนอื่นมา ตอนนี้เลยเดือดร้อน
- เพราะตอนนี้จำเป็นต้องใช้เรื่องอื่น
- เพราะตอนนี้อยากได้ สิ่งนั้นสิ่งนี้
ฯลฯ

2. เมื่อหาคำตอบได้แล้ว ก็ลองคิดดูว่า
- เรามีความสุขแค่ไหน ที่ได้สร้างองค์พระไป
- ถ้าเราไม่ทำ แล้วเอาเงินตรงนี้ ไปทำอย่างอื่น เราจะรู้สึกดีกว่านี้มั๊ย
- ถ้าเราเก็บเงินไว้ เราจะได้รับความสุขเหมือนอย่างที่เราได้รับตอนสร้างองค์พระหรือเปล่า
- สิ่งดีๆ ที่เข้ามาในชีวิตเรา หลังจากสร้างองค์พระไปแล้ว มีอะไรบ้าง
ฯลฯ

ทั้งหมดนี้ เป็นสิ่งที่อยากให้ลอง คิด และ คุย กับตัวเองดูนะคะ เพราะตัว koonpatt เอง ไม่เคยทำบุญใดก้อนใหญ่เท่าตอนสร้างองค์พระ และ ถวายสังฆทาน 10,000 วัดเลย แต่ มีความสุขทุกครั้งที่ได้นึกถึง ตอนนี้ ไม่ค่อยได้ไปวัด ก็เสียดายทุกครั้ง ที่เราห่างจากการทำบุญใหญ่ๆ แต่ก็พยายามทำบุญทุกบุญที่สามารถทำได้

รู้สึกเสียดายเหมือนกันค่ะ แต่ เสียดายที่เรา เริ่มทำบุญช้าไป เพิ่งมาเริ่มเอาตอน 30 เศษๆแล้ว เกิดเป็นมนุษย์คราวหน้า อยากให้ระลึกได้ และ เกิดในครอบครัวที่รักการทำบุญตั้งแต่เกิด จะได้สะสมบุญตั้งแต่เด็กๆ

to be late better than never

ขอให้มีความสุขที่คิดจะทำบุญ ขณะที่ทำบุญ และทุกครั้งที่ระลึกถึงบุญนั้นๆ นะคะ

สา...ธุ ค่ะ

[DJ.]

To Khun Sky Noi,

จำได้นานแล้ว

ตอนหนึ่่ง พระภิกษุหนุ่มเกิดกระสัน จึงตั้งสติเตือนตนว่า

"ไอ้มาร เรารู้ว่าแกเป็นต้นเหตุ เรารู้จักแกแล้ว แกจงออกไป"

อีกตอนหนึ่ง พระมหาโมคคัลลานะปวดท้อง

เห็นมารตัวเป็นๆในท้อง จึงขับไล่มันออกไป

บ้างก็ใช้ว่ามารผู้มีบาป

ส่วนรายละเอียด ให้ลองหาดู

ใครเก่งใช้คอมฯก็ช่วยหาข้อมูลเอามาลงหน้าจอให้น้องๆได้อ่าน

ขอบใจที่ใช้ได้ผลดี

[peace]

อาการนี้เคยเป็นเช่นกันค่ะ .. เมื่อตอนเข้าวัดใหม่ๆ จำได้ว่าเคยกังวลใจ และเกิดความเสียดายในทรัพย์ แต่พอนึกถึงคำสอนของคุณครูไม่ใหญ่ ก็กลัวจะได้บุญไม่เต็มที่ ก็เลยอธิษฐานกำกับทันทีว่า "ทุกครั้งที่ลูกจะทำทาน ขออย่าให้ความตระหนี่มาบังเกิดขึ้นในใจของลูกเลย" ซึ่งก็ได้ผลนะคะ หลังจากนั้น จนถึงวันนี้ ก็ยังไม่เคยเกิดความเสียดายในทรัพย์ที่นำไปทำบุญทำทานเลยค่ะ