หากจำเป็นต้องขายน้ำเมา ควรทำอย่างไรค่ะ
#1
โพสต์เมื่อ 08 October 2010 - 11:17 PM
หนูต้องไปขายของทุกๆปิดเทอมค่ะ โดยปฎิเสธไม่ได้ เมื่อหนูได้อธิบายถึงบาปบุญก็โดนดุ หนูจึงต้องไปขายโดยที่ไม่เต็มใจเลย
หนูควรทำอย่างไรดีค่ะ
#2
โพสต์เมื่อ 08 October 2010 - 11:56 PM
1ห้ามค้าสัตว์ (ครอบคุมถึงมนุษย์ด้วย)
2ห้ามค้าเนื้อสัตว์
3ห้ามค้าน้ำเมา
4ห้ามค้ายาพิษ
5ห้ามค้าอาวุธ
แต่หากอาชีพทางบ้านจำเป็น (ไว้รอเราเป็นเจ้าของร้านแล้วค่อยเลิกขาย) แต่ตอนนี้หากจำเป็นก็แนะนำ 2วิธีครับ
1 ควรสมาทานศีล5ทุกวัน เพื่อให้อำนาจศีลคุ้มครอง สามารถสมาทานได้ทุกเวลาที่เหมาะ แนะนำให้สมาทานก่อนนอนและตอนเช้าครับ ไม่ต้องกลัวหากว่าจะรักษาศีลไม่ได้ หากเรากระทำอย่างนี้
อำนาจแห่งศีลข้อ1 ทำให้เราไม่มีโอกาสฆ่าใคร มดที่บ้านสักตัวก็ไม่มี ไม่มีเรื่องยุ่งกับการค้ามนุษย์-สัตว์-ยาพิษ-อาวุธ
อำนาจแห่งศีลข้อ2 ทำให้เราไม่มีโอกาสเห็นอะไรที่เราอยากได้และขโมยได้ง่าย
อำนาจแห่งศีลข้อ3 ทำให้เราไม่มีโอกาสประพฤติผิดในกาม
อำนาจแห่งศีลข้อ4 ทำให้เราไม่มีโอกาสกระทำวจีกรรม
อำนาจแห่งศีลข้อ5 ทำให้เราไม่มีโอกาสดื่มของเมา ไม่มีเรื่องยุ่งกับของเมา
2 ควรแผ่เมตตาให้กับอาชีพเรา รวมถึงของที่ไม่ควรขายแต่เรสขายอยู่ด้วยครับ
ลองทำดูครับ
#3
โพสต์เมื่อ 09 October 2010 - 12:08 AM
#4
โพสต์เมื่อ 09 October 2010 - 12:10 AM
อดทนทำหน้าที่ของหนูไปด้วยใจใสๆ เพราะบาปไม่เกิดกับหนูหรอก
ในอดีดมีหญิงผู้เป็นโสดาบัน มีสามีเป็นพรานล่าเนื้อ
ทุกเช้าจะต้องเตีรยมอาวุธ อุปกรณ์ดักสัตว์ให้สามี เธอไม่ได้ยินดีในการล่าสัตว์ของสามี
แต่เธอมีใจยินดีในการทำหน้าที่ของภรรยา และยินดีที่ได้ดูแลสามีของเธอ
กรณีของหนูก็เช่นเดียวกัน หนูไปทำหน้าที่ของหลาน
ตอบแทนบุญคุณของอาที่ช่วยส่งหนูเรียนด้วยการทำกิจของท่านด้วยความยินดี
ที่ได้สร้างบุญใหญ่นั่นคือความกตัญญูต่อผู้มีพระคุณเถิด
เมื่อมีโอกาสที่ท่านมีเวลาและอารมณ์ก็ชวนท่านให้มาสู่เส้นทางธรรม
การจะให้เลิกขายเหล้าขายบุหรี่ เมื่อศรัทธาของคุณอามีเต็มเปี่ยมเมื่อใด
เมื่อนั้นจะไม่ใช่เรื่องยากที่จะบอกท่าน แต่หากให้พระอาจารย์เป็นผู้แนะนำท่าน
ให้เลิกขายก็จะดีมีน้ำหนักกว่าหนูพูดนะ
#5
โพสต์เมื่อ 09 October 2010 - 03:57 AM
หนูจ๋าน้าปลอบใจ เห็นใจค่ะ
เมื่อมันจำเป็นและยังไม่สามารถแก้ไขอะไรได้ ก็ขออย่ากลุ้มใจนะคะ
ถึงอย่างไร ๆ ต้องรักษาใจไว้ให้ได้ก่อนอันดับแรกค่ะ ถึงยากก็ต้อง
ฝึกหัด ฝึกฝน ๆ ๆๆ ๆๆๆ และคิดอย่างนี้ การงานนี้ข้าพเจ้ามิได้
มีจิตร่วมยินดีเลยแต่ต้องทำไปตามหน้าที่ก่อน จนกว่าจะมีทางออก
ทีดีกว่านี้ ขออย่าได้มีเวรกรรมแก่ข้าพเจ้าเลย จงตั้งจิตอธิษฐานให้
พบทางออกที่ดีโดยเร็ว และมีเรื่องอยู่ว่าในสมัยพุทธกาลได้มีภรรยานายพรานล่าสัตว์
ซึ่งนางเองได้บรรลุโสดาบันแล้วด้วย ถ้าจำไม่ผิด ถ้าผิดก็ขออภัยด้วยค่ะ นางต้องเตรียมเครื่อง
มือล่าสัตว์ส่งให้สามีไปล่าสัตว์ทุก ๆ วัน ถามว่านางบาปไหม ?
คำตอบ : ไม่บาป นางทำหน้าที่ภรรยาที่ดี เท่านั้น ไม่มีจิตคิดฆ่าสัตว์เลย ไม่ได้ร่วมอนุโมทนาบาปด้วย
หนูก็เช่นกันนะคะ ทำใจสะบาย ๆ นั่งสมาธินะจ้ะเดี๋ยวพบทางออกค่ะ ขอเป็นกำลังใจค่ะ สู้ ๆ ๆ ด้วยความดีค่ะ
#6
โพสต์เมื่อ 09 October 2010 - 10:20 AM
#7
โพสต์เมื่อ 09 October 2010 - 10:25 AM
ลองทำตามคำแนะนำของเหล่าผู้มีบุญที่แนะนำมานะ ยังไงก็รักษาใจตัวเองไว้อย่าให้เสียศูนย์แล้วกัน
กรณีนี้เราเอาตัวเรารอดก่อนค่อยมาช่วยคนอื่นทีหลังดีกว่าครับ
#8
โพสต์เมื่อ 09 October 2010 - 10:26 AM
ผมมีคำสองคำมาให้พิจารณาครับ คือวำว่า "ใจ" และ "เจตนา"
พระพุทธองค์ ตรัสว่า "เจตนาหัง ภิกขเว กัมมัง วทามิ"
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เรากล่าวว่า เจตนาคือกรรม
เจตนาของ..นรอ.usr31289
คือเจตนาทางใจที่เป็นอกุศล อยากขายเหล้าเบีย ยาเมา ก็เป็นบาป
แต่..
ที่อ่านกระทู้มา แสดงว่าใจไม่เป็นอกุศล ใจเป็นบุญ ไม่อยากขายรู้ว่าไม่ดี มันเป็นบาป..
แสดงว่าใจเป็นกุศล จ้ะดีมากครับ...ให้เข้าใจว่า..ใจเป็นใหญ่ ใจเป็นประธาน สำเร็จได้ด้วยใจ
พระพุทธเจ้าไม่ได้ตรัสว่า บาปกรรมสำเร็จได้ด้วยกายและวาจาแต่อย่างใด..
ก็เอาใจช่วยจ้ะ ทำใจให้สบายๆๆ ใสๆๆ ตรึกองค์พระ หลวงปู่ทองคม ดวงแก้วใสๆๆ (อย่างใดอย่างหนึ่ง เยาๆ สบายๆ สมำเสมอ)ไปเรื่อยๆ
เมื่อใจพองโตเกิดปิติ ก็อธิฐานขอหลวงปู่สด พระผู้ปราบมาร สำเร็จแน่นอนจ้า
ในฐานะที่ข้าพเจ้าเรียนมาทางวิทยาศาสตร์ วิศวกรรมศาสตร์ กระทู้ต่างๆ ที่ข้าพเจ้าแสดงความเห็นใน DMC.tv นี้
ถึงจะเป็นตะเกียงดวงน้อยด้อยแสง แต่ไฟแรงจุดติดดวงอื่นได้
ไม่เสียดายให้แสงสว่างกับผู้ใด ชักนำใจให้สว่างเพียงแต่ธรรม
#9
โพสต์เมื่อ 09 October 2010 - 10:42 AM
ให้คำความเข้าใจ และทำตามคำแนะนำของ พี่ตำรวจรักบุญ(และน้าๆพี่ๆเพื่อนๆทุกท่านที่มาให้คำแนะนำไว้) ซึ่งตอบได้ชัดเจนดีแล้ว
ขอเล่าประสบการณ์เสริมว่า
เรื่องที่ 1
เมื่อก่อนที่บ้านของหลวงพี่ก็ขายทั้งเหล้า บุหรี่ ไพ่ ยาฆ่าแมลง จิปาถะ เพราะเป็นร้านขายของชำ
ทุกคนในบ้านก็รู้ว่ามันไม่น่าจะดี แต่เพราะมันทำกำไรได้ค่อนข้างง่าย โยมพ่อกับโยมแม่เลยเอามาขาย
หลวงพี่ตอนนั้นยังไม่ได้รู้จักคำสอนของพระพุทธศาสนาดีเท่าที่ควร และยังไม่รู้จักกับวัดพระธรรมกาย เลยไม่รู้จะอธิบายให้โยมพ่อกับโยมแม่เข้าใจได้อย่างไร เพราะจากความรู้สึกลึกๆภายในใจ ก็รู้สึกไม่ดีเลย และอยากให้ท่านเลิกขายซะ เวลาต้องหยิบต้องจับสินค้าบาปพวกนี้ ก็จะสลดใจและสงสารผู้มาซื้อด้วย แต่ก็ต้องทำตามหน้าที่ในตอนนั้นเกือบทุกวัน วันละหลายๆครั้ง
ภายหลังได้มาบวชแล้ว และศึกษาคำสอนจากครูบาอาจารย์โดยเฉพาะคำสอนเรื่องกฏแห่งกรรมของพระเดชพระคุณหลวงพ่อช่วงเทเหล้า-เผาบุหรี่ เลยอธิษฐานจิตทุกครั้งหลังนั่งสมาธิหรือทำบุญว่า ขอผลบุญช่วยให้โยมพ่อกับโยมแม่เลิกขายสินค้าบาปเหล่านี้ด้วยเทอญ
วันต่อมาโยมแม่โทรศัพท์มานิมนต์ไปฉันเพลที่บ้าน หลวงพี่ก็พูดคุยนานาสาระให้ทางโยมพ่อกับโยมแม่สบายอกสบายใจกันหนึ่งยกก่อน พอให้พรเสร็จ ยกที่สองก็บอกถึงโทษภัยของการขายเหล้า-บุหรี่ ยาฆ่าแมลง ให้ท่านทราบว่าส่งผลอย่างไรบ้าง ท่านก็ตรองตามได้ เห็นว่าที่ผ่านมาแม้มีกำไรจากสินค้าบาปพวกนี้ก็จริง แต่วิบากกรรมก็ส่งผลตั้งแต่ในชาตินี้ทันตาเห็น เพราะท่านทั้งสองต้องป่วยนั่นป่วยนี่มาเป็นระยะ และถึงขนาดต้องเข้าโรงพยาบาลผ่าตัดกันเลยทีเดียว แล้วก็ยังมีเรื่องร้อนอกร้อนใจไหลเข้ามาในบ้านอีกเป็นระยะๆ
เมื่อท่านเห็นโทษด้วยตนเองและตามที่หลวงพี่ได้บอกไปแล้วนั้น วันนั้นท่านทั้งสองจึงตัดสินใจเลิกขายทั้งเหล้า บุหรี่ ยาฆ่าแมลง ไพ่ ทั้งหมดเลย หลวงพี่ก็ดีใจมากที่ช่วยโยมพ่อโยมแม่ในเรื่องนี้ได้ และท่านทั้งสองก็ดีใจมาก สังเกตได้จากสีหน้าแววตามีความสุขขึ้นมาทันที และทุกวันนี้อาการป่วนกระเสาะกระแสะหายไปหมด กลับมาแข็งแรง เบิกบาน แล้วหลวงพี่ยังชวนให้ท่านหมั่นทำบุญคิลานเภสัช ถวายวัด ท่านก็ร่วมทำบุญมา และร่วมทำบุญทุกบุญที่หลวงพี่บอกบุญไป แล้วมาทำบุญที่วัดพระธรรมกาย ปัจจุบันท่านมีชีวิตที่ดีขึ้น ทั้งหมดหนี้หมดสิน หายป่วยเรื้อรัง มีบ้านหลังใหม่หลังโตขึ้น
เรื่องที่ 2
หลวงพี่เคยทำหน้าที่กัลยาณมิตรแนะนำให้กับเด็กวัยรุ่นชายคนหนึ่งที่ต้องมานั่งขายปลาดุกแบบขายส่งที่ตลาดไทกับพี่สาว-น้องสาวอีก 2 คน วันนั้นหลวงพี่ไปซื้อปลามาปล่อย ก็เห็นเด็กวัยรุ่นทั้ง 3 คน กำลังนั่งขายปลาดุกกันเป็นลังๆ หลวงพี่เห็นแล้วก็สงสารคนขาย เลยสอบถามไปว่า มาขายนานแล้วยัง ชอบหรือเปล่าที่ต้องมานั่งขายปลาเป็นแบบนี้
เด็กวัยรุ่นชายคนนั้นก็ตอบว่า ผมไม่ชอบเลยครับ รู้สึกว่ามันไม่ดี มันบาป แต่ที่ต้องมาขายก็เพราะเป็นกิจการของครอบครัวตั้งแต่รุ่นปู่ พ่อกับแม่รับทอดมาอีกที แล้วผมเป็นลูกก็ต้องมาทำแทนท่านอีกที
หลวงพี่ถามไปว่า เลี้ยงปลาในบ่อเยอะไหม เขาตอบว่า ก็น่าจะเป็นร้อยบ่อ (ฟังแล้วหนาวเลยตอนนั้น)
หลวงพี่ถามต่อว่า อยากเลิกขายไหม หลวงพี่มีวิธี เขาตอบว่า อยากครับ
หลวงพี่เลยแนะนำให้เขาตั้งจิตว่า หากยังต้องขายอยู่ ก็เพราะต้องทำตามหน้าที่ที่ดีของลูก ไม่ได้มีเจตนายินดีที่ต้องมาขายปลาส่งให้เขาไปฆ่า
แล้วชวนให้น้องเขาใส่บาตรพระที่ผ่านมาแถวนี้แล้วตั้งจิตอธิษฐานขอเลิกจากอาชีพนี้
และชวนให้น้องเขามาวัดพระธรรมกายในวันคุ้มครองโลก(ผ่านมาหลายปีแล้ว เลยจำไม่ได้ว่าเป็นปีไหน) เขาก็รับปากเพราะบอกว่า เขารู้จักวัดพระธรรมกายและเคยเข้ามาทำบุญที่วัดด้วย) มาร่วมบุญสร้างพระ แล้วให้ตั้งจิตอธิษฐานขอเลิกจากอาชีพนี้ได้เป็นอัศจรรย์
ปรากฏว่า 1 เดือนผ่านไป หลวงพี่มีโอกาสกลับไปที่ร้านขายปลานี้อีก ก็เห็นแต่พี่น้อง 2สาว(ที่ยังไม่ค่อยจะเข้าใจโทษของการทำอาชีพขายปลา) แต่ไม่เห็นเด็กวัยรุ่นชายคนนั้น ก็เลยถามสองสาวไป
เขาก็บอกว่า คุณน้าที่อยู่กรุงเทพฯมารับตัวไปเรียนต่อ คงอีกหลายปีกว่าจะกลับมา
หลวงพี่ฟังแล้วก็รู้สึกดีใจ เพราะความตั้งใจจริงของเด็กวัยรุ่นชายคนนั้นได้สมปรารถนาแล้ว (หลวงพี่ก็อธิษฐานจิตตอนนั้นว่า ขอให้เขาเรียนจบแล้วได้อาชีพดีๆเป็นสัมมาอาชีวะ สามารถเลี้ยงตัวเองและผู้มีพระคุณได้ โดยไม่ต้องกลับมาทำอาชีพบาปนี้อีกต่อไปด้วยเทอญ...)
ก็นำมาเล่าให้ฟัง 2 เรื่องก่อน กลัวคนอ่านตาลาย เอาไว้ถ้ามีโอกาส จะมาเล่าอานิสงส์ปล่อยสัตว์ปล่อยปลา ช่วยให้รอดชีวิตได้อย่างหวุดหวิดอัศจรรย์ มาหลายครั้งหลายหนแล้ว ว่าแต่อยากฟังกันมั๊ยน้อ....
ก็ขออวยพรให้น้อง นรอ. usr31289 ได้ประสบผลแห่งบุญ ห่างไกลจากอาชีพบาปมิจฉาอาชีวะได้โดยเร็วเทอญ...
บุญรักษา
#10
โพสต์เมื่อ 09 October 2010 - 01:29 PM
ผมแนะนำวิธี สนุกๆ มันส์ๆ บ้ากระน่ำ มาให้ลองทำดู
ให้เอาบุหรี่น้ำเมา ที่จะขาย เผาให้หมด เอามาเผาต่อหน้าพระสงฆ์ พระประธาน ให้พระสงฆ์สวดเจริญ อัญเชิญเทวดามาชุมนุม พร้อม ชวนไทยมุงมาดู ถ่ายวิดีโอไว้ อธิฐาน ว่า ขอ
"ขอถวายบุญนี้ถวายเป็น พุทธบูชา ให้แด่ มหาปูชนียจารย์วิชชาธรรมกายทุกท่าน ขอ..ความปราถนาดีของข้าพเจ้า จงสมความปราถนาอย่างเร็วแรง ทันที ดังต่อไปนี้ ฯลฯ (ตามที่จขกท.อยากได้)"
กลับบ้านไปนั่งสมาธิ ให้เห็นดวงใสๆ ให้ได้ โดยไม่ต้องสนใจว่าอะไรจะเกิดขึ้น อาจะมาด่าว่าอะไรก็เฉยๆ บอกขอแบ่งบุญนี้ให้อาด้วยนะคะ แบบหน้าตาเฉยใสๆ ใจใสๆ
แล้วส่งVDoมาให้ DmC พร้อมเขียนเล่าเรื่องราวความเป็นมา อธิฐานให้ได้ออกDMC ขอความเมตตาให้หลวงพ่อฯเอามาออก ฝันในฝัน
จขกท. อาจจะมีชีวิตที่แย่ลงหรือดีกว่าเดิม?
ลองไปพิจารณากันดูนะคับ
#11
โพสต์เมื่อ 09 October 2010 - 01:38 PM
นั่งเครียดไปทำไมฯ..............
#12
โพสต์เมื่อ 09 October 2010 - 10:14 PM
#13
โพสต์เมื่อ 12 October 2010 - 02:03 PM
ก็พึ่งทำใจเหมือนอย่างภรรยานายพราน
ที่มิได้มีใจยินดี เมื่อต้องยื่นธนูให้กับสามี