สรุปกรณีศึกษากฎแห่งกรรม
วันจันทร์ที่ 6 มีนาคม 2549
วันจันทร์ที่ 6 มีนาคม 2549
[attachmentid=2920]
เจ้าของเคสเข้าวัดพระธรรมกายตั้งแต่ปีพ.ศ. 2528 เจ้าของเคสเคยเป็นผู้ช่วยบรรณาธิการนิตยสารโลกทิพย์ ทำงานหนังสือเกี่ยวกับกฏแห่งกรรม ตายแล้วไปไหน พร้อมทั้งเขียนและสัมภาษณ์ เคยเป็นบรรณาธิการให้กับสำนักพิมพ์ดอกหญ้า ต่อมาก็มาเปิดสำนักพิมพ์เล็กๆ ของตนเองแห่งหนึ่ง เจ้าของเคนสได้มาช่วยงานวารสารอยู่ในบุญ ช่วยเขียนคอลัมน์สัมภาษณ์พิเศษตามที่พระอาจารย์จัดให้ เจ้าของเคสยังมีความต้องการช่วยงานเผยแผ่งานของพระเดชพระคุณหลวงพ่อให้เต็มความสามารถ
เจ้าของเคสมีพี่น้องทั้งหมด 5 คน เจ้าของเคสเป็นคนที่ 4 มีพื้นเพเดิมอยู่จังหวัดนครศรีธรรมราช พ่อของเจ้าของเคสประกอบอาชีพรับราชการตำรวจที่จังหวัดนครศรีธรรมราช ซึ่งในสมัยเมื่อ 40-50 ปีก่อนมีผู้ที่ต้องการเปลี่ยนแปลงการปกครองและโจรผู้ร้าย สร้างความเดือดร้อนให้ชาวบ้านเป็นอย่างมาก ซึ่งน่าจะคล้ายกับเหตุการณ์ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ในปัจจุบัน ดังนั้นในวันหยุดพ่อของเจ้าของเคสก็จะเสาะหาพระเครื่องต่างๆ รวมถึงไปกราบพระภิกษุตามวัดต่างๆ เพื่อเป็นที่พึ่งทางใจอยู่เสมอ
คืนหนึ่งพ่อของเจ้าของเคสได้ยินเสียงมาบอกในความฝันว่าจะให้คาถา 1 บท ให้ไปเอาตำราที่ปู่คง แล้วนำมาถวายพระอาจารย์ที่วัดแห่งหนึ่ง จากนั้นพ่อของเจ้าของเคสก็ออกตามหาตำราดังกล่าวจนพบทั้งๆ ที่ไม่รู้จักกันมาก่อน โดยเมื่อหาพบ พ่อของเจ้าของเคสก็ได้เอาหนังสือมาวางไว้ตรงหน้า แล้วตั้งจิตอฐิษฐานว่าให้เปิดหน้าที่เจ้าของหนังสือต้องการให้พ่อของเจ้าของเคสทราบตามที่เคยฝันไว้ เมื่ออฐิษฐานจบตำราก็เปิดตรงหน้าที่มีชื่อคาถาว่าหัวใจฤาษี ซึ่งเมื่อท่องคาถาดังกล่าวจบพ่อของเจ้าของเคสก็อฐิษฐานขอพระเครื่อง จากนั้นมือของพ่อของเจ้าเคสจะสั่น และจะพาไปหาสิ่งของ ซึ่งพ่อของเจ้าของเคสก็ได้อฐิษฐานว่าไม่ต้องการทรัพย์สินอื่นใด ต้องการแต่พระเครื่อง
จากนั้นมาเมื่อพ่อของเจ้าของเคสได้ข่าวว่าที่ใดมีกรุพระเก่า พ่อของเจ้าของเคสก็จะเดินทางไปที่นั่นและท่องคาถาดังกล่าวแล้วอฐิษฐานจิต ซึ่งพ่อของเจ้าของเคสก็จะได้พระเครื่องเกือบทุกครั้ง มีอยู่ครั้งหนึ่งพ่อของเจ้าของเคสได้ท่องคาถา และอฐิษฐานขอพระเครื่อง 3 องค์ เมื่ออฐิษฐานจบพระเครื่องก็ปรากฏบนพื้นที่เคยโล่งๆ ตรงหน้า แต่ปรากฏว่ามีพระเครื่องมากเกินกว่าที่ขอไว้ ซึ่งเมื่อพ่อของเจ้าของเคสจะหยิบ พระเครื่องส่วนที่เกินก็ขยับทะลุพื้นทราบหายเข้าไปในถ้ำทันที บางครั้งที่เดินทางไปหาพระเครื่อง พ่อของเจ้าของเคสก็จะได้กลิ่นหอมของดอกลำเจียกโบราณ ทั้งๆ ที่คนอื่นๆ ที่ไปด้วยไม่ได้กลิ่นดังกล่าวเลย ซึ่งทุกครั้งที่ได้กลิ่น พ่อของเจ้าของเคสก็จะได้พระเครื่องกลับมาบูชาทุกครั้งไป พ่อของเจ้าของเคสจึงมีพระเครื่องมากมาย รวมทั้งพระของขวัญรุ่น 1 ของหลวงปู่วัดปากน้ำซึ่งได้มาจากเพื่อของพ่อ ซึ่งปัจจุบันเจ้าของเคสได้รับมรดกมาบูชาต่อ
แม่ของเจ้าของเคสเกิดในตระกูลเศรษฐี ตาของเจ้าของเคสมาจากเมืองจีน ได้แต่งงานกับยายของเจ้าของเคสซึ่งเป็นคนไทย ประกอบอาชีพค้าขายจำเป็นต่างๆ ตามท่าเรือจนร่ำรวยมีทรัพย์สินเงินทองมากมาย ต่อมาก็ได้สร้างบ้านหลังใหญ่และเปิดส่วนหนึ่งเป็นร้านค้าขาย ซึ่งก็เป็นร้านค้าร้านเดียวในหมู่บ้าน ในขณะนั้นครอบครัวของแม่ของเจ้าของเคสมีข้าทาสบริวารที่มาอาศัยอยู่ด้วยถึง 40 คน แม่ของเจ้าของเคสเป็นสาวสวย และด้วยความเห็นชอบของผู้ใหญ่ แม่ของเจ้าของเคสจึงได้แต่งงานกับพ่อของเจ้าของเคสซึ่งเป็นพ่อหม้าย และมีอายุมากกว่าหลายปี ซึ่งในช่วงแรกแม่ของเจ้าของเคสรู้สึกเสียใจมาก
ภายหลังแต่งงานแม่ยังประกอบอาชีพค้าขาย รวมทั้งเปิดร้านตัดเย็บเสื้อผ้า ซึ่งการค้าขายในช่วงนั้นก็เป็นไปอย่างดีมาก ประมาณปีพ.ศ. 2509 คู่แข่งทางธุรกิจได้จ้างมือปืนมาลอบฆ่า โดยมือปืนก็ได้มาซุ่มดักยิงพ่อของเจ้าของเคสถึง 3 ครั้ง แต่ทุกครั้งปืนก็ยิงไม่ออก มือปืนซึ่งภายหลังมาสารภาพเล่ารายละเอียดกับพ่อของเจ้าของเคสว่าถูกจ้างวานมาให้ฆ่าทั้งครอบครัว โดยได้บอกกับพ่อของเจ้าของเคสว่าให้หนีออกไปจากหมู่บ้าน ทั้งนี้มือปืนคนดังกล่าวยังได้ขอร้องให้พ่อของเจ้าของเคสให้อภัย และถามพ่อของเจ้าของเคสว่าแขวนพระอะไร รุ่นไหน จึงทำให้ปืนทำอะไรพ่อของเจ้าของเคสไม่ได้ เมื่อได้คำตอบมือปืนคนดังกล่าวก็เดินจากไป จากนั้นพ่อและแม่ของเจ้าของเคสจึงได้ย้ายไปยังอำเภออื่น ซึ่งพ่อของเจ้าของเคสก็ได้สั่งห้าวแม่ของเจ้าของเคสไม่ให้ค้าขายเหมือนเดิมอีก
ขณะที่แม่ของเจ้าของเคสตั้งท้องพี่สาวคนโต แม่ของเจ้าของเคสได้ฝันไปว่าญาติที่ตายไปแล้วได้เอาดอกกุหลาบมาให้ 1 ดอก และบอกว่าอีก 15 ปีจะมาเอาคืน ซึ่งเมื่อพี่สาวคนโตของเจ้าของเคสอายุได้ 15 ปี ขณะไปงานเผาศพของเพื่อนนักเรียน ซึ่งเมือกลับมาถึงบ้านก็บ่นว่าไม่สบาย และระหว่างที่นอน พี่สาวของเจ้าของเคสก็กรีดร้องขึ้น แล้วบอกว่าเห็นผีเพื่อนที่ตายไปแล้ว มาวนเวียนอยู่รอบๆ มุ้ง และจากวันนั้นเป็นต้นมาพี่ส่วของเจ้าของเคสก็มีอาการหวาดผวา และได้ยินเสียงบอกมห้ไปฆ่าตัวตาย โดยเคยใช้ผ้าผูกคอห้อยกับขื่อ แต่ไม่ตายเพราะผูกเงื่อนไม่เป็น ซ้ำร้ายพี่ส่วของเจ้าของเคสยังได้ยินเสียงบอกว่าให้ฆ่าตัวตาย เพราะอยู่ไปก็ไม่มีใครรัก ซึ่งพี่สาวของเจ้าของเคสก็พยายามฆ่าตัวตายอยู่หลายครั้งทั้ง ผูกคอ กระโดดตึก เป็นต้น
ในช่วงแรกพ่อและแม่ของเจ้าของเคสเข้าใจว่าพี่สาวของเจ้าของเคสโดนของ จึงพาไปรักษาทั้งหมอแผนปัจจุบัน และหมอไสยเวทย์ เสียเงินทองไปมากมาย จนต้องออกจากโรงเรียนในที่สุด ในช่วงที่พี่สาวของเจ้าของเคสไม่สบายมากๆ ก็จะมีอาการตาขวาง พูดเพ้อเจ้อคนเดียว ซึ่งแม่ของเจ้าของเคสก็ได้พาพี่สาวไปรักษาตัวที่โรงพยาบาลประสาท เมื่ออาการดีขึ้นก็กลับมาพักที่บ้าน ไปๆ กลับๆ อยู่อย่างนี้หลายครั้ง ต่อมาพี่สาวของเจ้าของเคสล้มป่วยเป็นโรคเบาหวาน และเสียชีวิตเมืออายุได้ 45 ปีด้วยอาการป่วยดังกล่าว
น้องชายคนสุดท้องของเจ้าของเคสเคยบวชพระธรรมทายาทรุ่นที่ 13 เมื่อปีพ.ศ. 2528 ซึ่งก็เป็นเหตุให้เจ้าของเคสรู้จักวัดพระธรรมกาย น้องชายของเจ้าของเคสเป็นวิศวกรที่ต้องคุมงานภาคสนาม ครั้งหนึ่งขณะที่คุมงานก่อสร้างอยู่ริมทะเล เกิดพายุทำให้เกิดคลื่นแรงมาก สร้างความเสียหายให้กับงานที่ทำเป็นอย่างมาก น้องชายของเจ้าของเคสต้องทำงานภายใต้ความเสี่ยง อันตรายต่างๆ รวมทั้งความกดดันจากเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยและผู้ควบคุมงาน อีกทั้งยังต้องทำหน้าที่เป็นตัวแทนบริษัทเพื่อเจรจากับชาวบ้านเรื่องผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อมกับชาวบ้านและผู้นำชุมชน
เจ้าของเคสเมื่อเรียนจบก็ได้ทำงาน และมีครอบครัว มีลูกชาย 2 คน ซึ่งเจ้าของเคสได้พาเข้าวัดทำบุญตั้งแต่อยู่ในท้อง เมื่อปีพ.ศ. 2534 ขณะตั้งครรภ์ได้ 2 เดือน เจ้าของเคสมีอาการตกเลือด ปวดท้องอย่างรุนแรง ช่วงดึกวันเดียวกันขณะกำลังเข้าห้องน้ำ เจ้าของเคสรู้สึกเหมือนมีก้อนเนื้อหลุดออกจากร่างกาย เจ้าของเคสจึงหยิบขึ้นมาดูเห็นเป็นก้อนเนื้อขนาดเท่ากำปั้น มีถุงห่อหุ้มและมีรอยฉีกขาดยาวประมาณ 1 เซนติเมตร เห็นดวงตาเด็กหนึ่งข้างจ้องมองมา เจ้าของเคสตกใจมากจึงปล่อยมือทิ้งกลับลงไปในชักโครกแล้วกลับไปนอนต่อ ซึ่งก็นอนด้วยความกระสับกระส่ายเนื่องจากร่างกายเสียเลือดมาก ขณะนั้นเจ้าของเคสเห็นดวงไปลอยอยู่กลางท้อง ร้อนราวกับพระอาทิตย์ที่กำลังแผดเผาน้ำในร่างกายให้หมดไป ดวงไฟดังกล่างก็ลอยสูงขึ้นจากท้องจนเกือบถึงหน้าอก ขณะนั้นเจ้าของเคสจึงคิดไปว่าตนเองจะต้องตายแล้วหรือนี่ จึงตั้งใจว่าถ้าจะตายก็ขอตายไปพร้อมกับพระพุทธ พระธรรมและพระสงฆ์ พอนึกถึงพระรัตนตรัยได้เช่นนั้น ดวงไฟก็ได้วิ่งชนบริเวณศรีษะ จนแตกกลายเป็นน้ำรดร่างกายตั้งแต่หัวจดเท้า ซึ่งทำให้เจ้าของเคสรู้สึกสดชื่นไปทั่วร่างกายอย่างน่าอัศจรรย์ เจ้าของเคสจึงหลับไปจนเช้า เช้าวันต่อมาเจ้าของเคสจึงไปโรงพยาบาล และแจ้งว่ามีอาการตกเลือดทั้งคืน ซึ่งพยาบาลก็ไม่เชื่อเพราะเจ้าของเคสมีอาการสดชื่น หน้าตาสดใส ไม่เหมือนคนป่วย แต่ก็ต้องแปลกใจเมื่อตรวจร่างกายแล้วพบว่ามีอาการตกเลือดจริงๆ
ต่อมาเมื่อปีพ.ศ. 2545 เจ้าของเคสฝันว่ามีผู้หญิงร่างสูงใหญ่ ดวงตามีอำนาจมาก ใส่ชุดสีม่วงๆ มารับเจ้าของเคสไปอยู่ด้วย ซึ่งในความฝันเจ้าของเคสอยู่ในห้องครัวที่บ้าน เจ้าของเคสรู้สึกกลัวมาก หมดเรี่ยวแรงก้าวเดินแต่ก็พยายามเดินหนี เมื่อเดินหนีมาได้ระยะหนึ่งเจ้าของเคสก็หมดเรี่ยงแรงและทรุดลงไปอยู่กับพื้นในท่านั่งสมาธิ ซึ่งเมื่อหญิงคนดังกล่าวเห็นเช่นนั้นก็หายตัวไป จากนั้นก็สะดุ้งตื่น เจ้าของเคสรู้สึกกลัว และหวาดหวั่นเนื่องจากฝันนี้อยู่ระยะเวลาหนึ่ง
QUOTE
หลับตา ฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมา หาวหนึ่งที แล้วนำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรา
Q: เสียงที่มาบอกพ่อของเจ้าของเคสในความฝันว่าจะให้คาถานั้นเป็นเสียงของใคร และให้คาถาดังกล่าวเพราะเหตุใด
[attachmentid=2938]
A: เสียงที่มาบอกพ่อของเจ้าของเคสเป็นเสียงของอาจารย์วิทยาธร ซึ่งขณะเป็นมนุษย์ได้บวชเป็นพระ เป็นอดีตอาจารย์ของพ่อของเจ้าของเคสในอดีตชาติก่อนหน้านี้ไม่นาน ขณะที่มาเข้าฝันห่มจีวรสีน้ำตาลเปลือกไม้ ผมยาว และที่ให้คาถาหัวใจฤาษีเพราะในอดีตพ่อของเจ้าของเคสเคยเรียนคาถานี้กับอาจารย์วิทยาธรคนดังกล่าวตอนเป็นมนุษย์ก่อนมาเกิดในชาติปัจจุบัน เพื่อจะให้ได้มาเรียนวิชาเก่าอีก จึงให้คาถาบทดังกล่าว
Q: เมื่อพ่อของเจ้าของเคสอฐิษฐานจิตว่าให้ตำราเปิดหน้าที่เป็นของตน ทำไมตำราจึงเปิดหน้าคาถาหัวใจฤาษี เหตุใดเมื่อพ่อของเจ้าของเคสได้กลื่นดอกลำเจียก พ่อของเจ้าของเคสก็จะได้พระเครื่องไปบูชาทุกครั้ง กลิ่นดอกลำเจียกเกิดขึ้นเพราะเหตุใด เป็นเรื่องบังเอิญหรือเปล่า
[attachmentid=2939]
A: ตำราเปิดหน้านั้นเพราะอาจารย์วิทยาธรได้ใช้มือซ้อนมือของพ่อของเจ้าของเคส และเปิดตำราหน้าดังกล่าว ซึ่งเป็นคาถาที่พ่อของเจ้าของเคสมีความผูกพันมาในอดีตชาติ และได้อฐิษฐานมาในอดีตชาติว่าขอให้ได้เรียนวิชานี้อีก
[attachmentid=2940]
เมื่อได้กลิ่นดอกลำเจียก พ่อของเจ้าของเคสก็จะได้พระเครื่องกลับไปบูชาทุกครั้งเพราะกลิ่นดังกล่าวเป็นกลิ่นที่อาจารย์วิทยาธรบันดาลให้เกิดขึ้น ซึ่งเป็นกลิ่นตามหลักวิชาของอาจารย์วิทยาธร
Q: ด้วยบุญใดทำให้พ่อของเจ้าของเคสมีพระเครื่องมากมาย รวมทั้งวพระของขวัญรุ่นหนึ่งของหลวงปู่วัดปากน้ำ และด้วยบุญใดเจ้าของเคสจึงได้รับพระของขวัญดังกล่าวเป็นมรดกจากพ่อ
[attachmentid=2941][attachmentid=2942]
A: พ่อของเจ้าของเคสมีพระเครื่องมากมายเพราะในอดีตเคยทำบุญในพระพุทธศาสนา ทั้งยังชอบสะสมพระเครื่อง เครื่องรางของขลังต่างๆ เมื่อทำบุญก็มักจะอฐิษฐานว่าขอให้ได้ครอบครองพระเครื่อง และของขลังที่มีอานุภาพ ผังนี้จึงติดตัวมา ต่อมาเจ้าของเคสได้รับพระของขวัญจากพ่อเพราะบุญที่เจ้าของเคสเคยทำมากับวิชชาธรรมกายมาบันดาลให้ได้มาครอบครอง
Q: ทำไมแม่ของเจ้าของเคสซึ่งเป็นสาวสวย และร่ำรวย ต้องมาแต่งงานกับพ่อของเจ้าของเคสที่เป็นหม้ายและอายุมากกว่าด้วยความไม่เต็มใจ พ่อและแม่ของเจ้าของเคสเคยครองเรือนร่วมกันมาในชาติก่อนๆ หรือไม่
[attachmentid=2943]
A: เพราะในอดีตเคยเป็นสามีภรรยากันมาหลายครั้ง และตั้งความผูกพันขอให้มาเป็นสามีภรรยากันอีก ที่แม่ของเจ้าของเคสมีความรู้สึกไม่พอใจก็เพราะชาติปัจจุบันพ่อของเจ้าของเคสเป็นพ่อหม้าย
Q: กรรมใดที่ทำให้คู่แข่งทางธุรกิจสั่งฆ่าครอบครัวของเจ้าของเคส และเพราะสาเหตุใดทำให้ปืนของมือปืนยิงไม่ออก จนต้องกลับใจมาสารภาพกับพ่อของเจ้าของเคส และด้วยบุญใดที่ทำให้เจ้าของเคสและครอบครัวพ้นจากความตาย
[attachmentid=2944][attachmentid=2907]
A: เพราะคู่แข่งเสียผลประโยชน์ในชาติปัจจุบันเป็นหลัก ไม่ได้มีเวรกรรมต่อกันมา ที่เจ้าของเคสและครอบครัวรอดมาได้เพราะไม่มีกรรมด้านนี้มา ที่มือปืนยิงไม่ออก ซึ่งมือปืนจะได้หามาป้องกันตนเองบ้าง
Q: ขณะที่แม่ของเจ้าของเคสตั้งครรภ์ เพราะเหตุใดจึงฝันว่าได้ดอกกุหลาบ และ 15 ปีจะมาเอาคืน และทำไมพอพี่สาวของเจ้าของเคสอายุได้ 15 ปีจึงเห็นผีเพื่อน และได้ยินเสียงให้ฆ่าตัวตายหลายครั้ง พี่สาวของเจ้าของเคสเห็นผีจริงๆ หรือว่าเป็นเพราะจิตหลอน และเป็นเพราะวิบากกรรมอะไรจึงต้องป่วยมีอาการเช่นนี้ และเพราะวิบากกรรมใดพี่ส่วของเจ้าของจึงเสียชีวิตด้วยโรคเบาหวาน พี่สาวตายแล้วไปไหน มีอะไรฝากบอกมายังเจ้าของเคสและครอบครัวหรือไม่
[attachmentid=2945][attachmentid=2946]
A: แม่ของเจ้าของเคสฝันเช่นนั้นเพราะธาตุวิปริตธรรมดา ไม่ได้มีสาระสำคัญที่เกี่ยวกับการมาเกิดของพี่สาวของเจ้าของเคส เมื่อพี่สาวของเจ้าของเคสอายุได้ 15 ปี และฝันว่าเห็นผีเพื่อน ทั้งยังได้ยินเสียงบอกให้ฆ่าตัวตายเพราะจิตหลอน ด้วยวิบากกรรมดื่มสุรา และวจีกรรมมาส่งผล โดยในชาติที่เป็นผู้ชาย ชอบดื่มเหล้า พอเมาก็จะเอะอะโวยวาย และชอบไล่คนให้ไปฆ่าตัวตายมาประมวลส่งผลให้มีอาการดังกล่าว
[attachmentid=2947][attachmentid=2948]
พี่สาวของเจ้าของเคสเสียชีวิตจากโรคเบาหวานเพราะกรรมปาณาติบาตในอดีต เนื่องจากจากฆ่าสัตว์ทำอาหาร และทำกับแกล้มมาส่งผล ตายแล้วไปเกิดใหม่เป็นมนุษย์ แต่งก็นังมีเศษกรรมสุราอยู่ ซึ่งก็มีอาการโรคประสาทหรือจิตหลอนคล้ายๆ กับที่พี่สาวของเจ้าของเคสเป็นในชาตินี้อีก เพราะไปเกิดเป็นมนุษย์แล้วจึงไม่มีข้อความฝากมาถึงครอบครัว
Q: น้องชายเคยสร้างบารมีกับหมู่คณะหรือไม่ รูปแบบใด ทำไมจึงต้องทำงานหนัก มีความรับผิดชอบมาก และบางครั้งก็ต้องเสี่ยงกับอันตราย
[attachmentid=2949]
A: น้องชายของเจ้าของเคสเคยสร้างบารมีแบบกองเสบียงแบบสม่ำเสมอตามกำลัง มีอุปนิสัยชอบทำงานท้าทยเช่นนี้มาหลายชาติจนติดเป็นผังมาในปัจจุบัน
Q: ลูกของเจ้าของเคสที่อยู่ในท้องเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย เจ้าของเคสและลูกคนดังกล่าวเคยสร้างบารมีร่วมกันมาหรือเปล่า ทำไมจึงเสียชีวิตตั้งแต่อยู่ในท้อง ตายแล้วไปไหน ขณะที่เจ้าของเคสตกเลือดและเห็นดวงไฟลอยขึ้น ทำไมเจ้าของเคสจึงรู้สึกเหมือนว่าตนเองตายแล้ว และทำไมเมื่อเจ้าของเคสนึกถึงพระรัตนตรัย ดวงไฟกับวิ่งไปชนศรีษะแตกเป็นความชุมชื่นอย่างอัศจรรย์ ดวงไฟที่เห็นนั้นคืออะไร แบะเพราะเหตุใดจึงรู้สึกสดชื่นเมื่อตื่นขึ้น ทั้งที่เสียเลือดไปมากมาย
[attachmentid=2950][attachmentid=2951]
A: ลูกของเจ้าของเคสที่อยู่ในท้องเป็นผู้หญิง มีกรรมทำแท้ง ไม่ได้มีกรรมร่วมกันมา แต่เป็นวิบากกรรมส่วนตัวของเจ้าของเคสที่เคยสนับสนุนเพื่อนผู้หญิงที่ประพฤติผิดพลาดไปทำแท้ง วิบากกรรมมดังกล่าวจึงดึงดูดให้ผู้ที่มีกรรมลักษณะเดียวกันมาเกิดในครรภ์ ลูกของเจ้าของเคสที่ตายไปเกิดใหม่แล้ว มีพ่อแม่ใหม่มาหลายรอบแล้ว
[attachmentid=2952][attachmentid=2953]
ที่เจ้าของเคสตกเลือดและรู้สึกเหมือนตายไปแล้ว แต่ก็ตรึกระลึกถึงพระรัตนตรัยได้เพราะบุญปล่อยสัตว์ปล่อยปลา ให้ชีวิตสัตว์เป็นทานมาช่วยทำให้อาการตกเลือดหายไป โดยบุญดังกล่าวทำให้เกิดกุศลนิมิตร และทำให้เจ้าของเคสสตรึกระลึกถึงพระรัตนตรัยได้แม้จะเสียเลือดมาก แต่เพราะบุญที่ตรึกระลึกถึงพระรัตนตรับทำให้เจ้าของเคสมีอาการสดชื่น
Q: วิบากกรรมใดที่ทำให้เจ้าของเคสเกือบตาย แต่ก็รอดมาได้ และที่ฝันว่ามีผู้หญิงมารับตัวนั้นเป็นเรื่องจริงหรือเป็นแค่ความฝัน ถ้าจริงเมื่อเจ้าของเคสหมดแรงและนั่งลงในท่านั่งสมาธิ ทำไมผู้หญิงคนดังกล่าวจึงกลับไป
[attachmentid=2916][attachmentid=2917]
A: เพราะวิบากกรรมหลายอย่างเช่นฆ่าสัตว์ทำอาหาร สนับสนุนคนให้ไปทำแท้งแบบอ้อมๆ มาประมวลรวมกันส่งผลให้เกือบตายหลายครั้ง แต่เพราะบุญที่เคยทำมากับหมู่คณะ รวมทั้งบุญปล่อยสัตว์ ให้ชีวิตสัตว์เป็นทานมากมายมาช่วยไว้ทำให้รอดตาย ส่วนที่ฝันว่ามีผู้หญิงมารับตัวไปนั้น ก็เป็นเพราะธาตุวิปริต ให้เจ้าของเคสอย่าไปสนใจเป็นจริงเป็นจัง
Q: เจ้าของเคสและลูกชายทั้งสองคนเคยเกิดเป็นแม่ลูกกันมาหรือไม่ เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะรูปแบบใด มีหน้าที่อะไร
[attachmentid=2918]
A: เจ้าของเคสและลูกชายทั้งสองคนเคยเกิดเป็นแม่ลูกกันมาหลายชาติ เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะแบบกองเสบียง ลูกชายทั้งสองเคยบวชระยะสั้นบ้าง ยาวบ้าง บางชาติเคยบวชตลอดชีวิต
Q: ทำไมเจ้าของเคสจึงชอบเขียนหนังสือธรรมะมาก แต่เรื่องอื่นกลับเขียนไม่ถนัด
[attachmentid=2919]
A: ชาตินี้ที่ชอบเขียนหนังสือธรรมะเพราะในอดีตชาติก่อนหน้านี้ไม่ไกลเกิดเป็นกุลธิดา สนใจธรรมะ เคยศึกษาเรื่องธรรมะมา ทั้งยังมีความปรารถนาอยากช่วยเผยแผ่ธรรมะ
ชาตินี้เมื่อมาเจอกันแล้วก็ให้ตั้งใจสร้างบารมีในทุกๆ บุญอย่างเต็มที่
และอฐิษฐานจิต ตามติดไปดุสิตบุรี อย่าได้พลัดกันอีกเลย
และอฐิษฐานจิต ตามติดไปดุสิตบุรี อย่าได้พลัดกันอีกเลย