มี 4 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[aoi]

สรุปกรณีศึกษากฎแห่งกรรม
เรื่อง อีกคนที่ห่วงใย
วันอังคารที่ 25 เมษายน 2549

เจ้าของเคสเข้าวัดเมื่อปี 2527 และเป็นนักเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาตั้งแต่เริ่มเปิดโรงเรียน พ่อเจ้าของเคสเป็นคนไทยเชื้อสายจีนมีพี่น้องทั้งหมด 5 คน ชาย 4 คน หญิง 1 คน ท่านเป็นลูกคนโต เมื่อท่านอายุได้ 7 ปี พ่อของท่านก็ส่งท่านและน้องชายที่มีอายุได้ 5 ปี ให้ไปอาศัยอยู่กับญาติที่เมืองจีน ระหว่างอยู่ที่นั่นเมื่อปี 2478 ได้เกิดสงครามโลกครั้งที่ 2 ขึ้นพอดี ทำให้ท่านกับน้องชายต้องอยู่ห่างไกลบ้านเกิดและมีชีวิตที่ยากลำบากมากต้องขุดหัวมันเผามากิน

ที่เมืองไทยคุณแม่ของท่านก็เป็นห่วงท่านกับน้องชายมากจึงไปที่ท่าเทียบเรือทุกวันมองหาเรือเดินทะเลที่บรรทุกคนและสินค้าที่มาจากเมืองจีนเป็นอย่างนี้มา 9 ปี ในที่สุดคุณแม่ของท่านก็ตรอมใจตายเพราะคิดถึงลูก ในขณะที่พ่อเจ้าของเคสมีอายุได้ 16 ปี

จนกระทั่งเมื่อพ่อเจ้าของเคสอายุได้ 19 ปี ก็กลับมาเมืองไทยเพียงลำพัง ส่วนน้องชายกลับไม่ได้เนื่องจากเอกสารที่ออกจากเมืองจีนและเข้าประเทศไทยไม่เรียบร้อย น้องชายของท่านต้องถูกส่งไปเป็นทหารในตอนเหนือของจีน ทำให้ท่านติดต่อน้องชายได้ลำบากยิ่งขึ้น น้องชายท่านจึงต้องติดอยู่ที่เมืองจีน ทันทีที่พ่อเจ้าของเคสกลับเมืองไทยได้ ท่านก็ขยันทำมาหากินอย่างเต็มที่ เข้าไปเป็นลูกจ้างในห้างขายของในจังหวัดสุราษฎร์ธานีถึง 9 ปี ระหว่างทำงานอยู่ที่ห้างท่านก็ได้แต่งงานกับแม่เจ้าของเคส

เมื่อพ่อเจ้าของเคสอายุได้ 28 ปี ช่วงนี้ท่านถูกกดดันจากคุณพ่อของท่านมากคือพ่อเจ้าของเคสแต่งงานมีครอบครัวแล้วแต่ยังตั้งตัวไม่ได้ ท่านจึงลาออกจากการเป็นลูกจ้างที่ห้างไปเปิดร้านขายเสื้อผ้าสำเร็จรูป แต่เนื่องจากท่านไม่มีประสบการณ์ทางด้านนี้มาก่อนประกอบกับพูดภาษาไทยไม่ชัดจึงไม่ประสบความสำเร็จจึงเปลี่ยนไปทำงานเป็นผู้จัดการโรงงานเซรามิคที่ลำปางอยู่ 4 ปีจึงออกมาเปิดร้านทำรางน้ำ ปล่องควัน ทำช่องแอร์ตามโรงงาน ตัดกระจก และก็เป็นเจ้าของกิจการของตนเองได้ในที่สุด

พ่อและแม่เจ้าของเคสมีลูกด้วยกัน 4 คน ชาย 2 คน หญิง 2 คน อยู่ด้วยกันมา 12 ปี จึงแยกทางกันเพราะพ่อเจ้าของเคสเป็นคนเจ้าชู้มาก มีภรรยาหลายคน และแม่เจ้าของเคสเมื่อแยกทางกับพ่อเจ้าของเคสแล้วก็ไปทำงานที่เยอรมัน ส่วนพ่อเจ้าของเคสและลูกๆ ก็อยู่เมืองไทย โดยท่านอยู่อีกบ้านกับครอบครัวใหม่ ส่วนลูกๆ อยู่กันเอง 4 คน ตอนเย็นก็จะเดินไปทานอาหารที่บ้านท่าน เนื่องจากอยู่ใกล้ๆ กัน

แม่เจ้าของเคสที่อยู่เยอรมันก็ได้ส่งเงินค่าใช้จ่ายในบ้านทุกอย่างให้ลูกทั้ง 4 คนทุกเดือน และก็มาเยี่ยมลูกๆ ที่เมืองไทยปีละครั้ง จนลูกๆ เรียนจนจบปริญญาตรีและปริญญาโท

เจ้าของเคสทำงานที่บริษัท การบินไทยฯ แผนกต้อนรับผู้โดยสารพิเศษเป็นเวลา 9 ปี แต่ต้องลาออกมาดูแลพ่อที่มีอาการป่วยหนักในระยะสุดท้าย ปี 2543 พ่อเจ้าของเคสอายุ 72 ปี ป่วยเป็นอัมพฤกษ์ด้วยเส้นเลือดอุดตันในสมอง เจ้าของเคสพาไปรักษาจนหาย ต่อมาท่านได้ป่วยเป็นโรคมะเร็งในลำใส้ใหญ่ แต่ท่านไม่ยอมผ่าตัดเลือกกินยาและอาหารที่มีประโยชน์แทน และทำบุญใส่บาตรทุกเข้ารวมถึงบุญทุกๆ บุญที่วัดไม่เคยขาด (สาธุ) 2 ปีต่อมาท่านมีอาการแน่นท้อง กินอาหารเองไม่ได้ หายใจไม่สะดวก ทรมานจนนอนไม่หลับ แต่ว่าครั้งนี้ต้องผ่าตัดก้อนมะเร็งที่โตขวางลำไส้ใหญ่ หลังจากผ่าตัดลูกๆ ทุกคนก็สร้างบุญให้ท่านและพาท่านไปวัด ช่วงที่ท่านป่วยไม่มีภรรยาคนใดมาอยู่กับท่านเลย และท่านก็ไม่นึกถึงใครนอกจากแม่เจ้าของเคส เมื่อแม่เจ้าของเคสทราบก็กลับมาดูแลพ่อเจ้าของเคสตามที่ท่านต้องการ

วันหนึ่งตอนหัวค่ำพ่อเจ้าของเคสได้ยินเสียงผู้ชายคุยกันที่บ้าน ทั้งๆ ที่ในเวลานั้นไม่มีผู้ชายอยู่เลย ท่านเห็นผู้ชายเรียกให้ไปอยู่ด้วยกัน เจ้าของเคสบอกว่าอย่าไปถ้าไม่ใช่พระมาเรียก บางครั้งก็บอกว่าเป็นเจ้าชายมาเลเซียมาหา หัวค่ำของวันที่ 27 กรกฎาคม 2547 หลังจากที่ท่านฟังสวดมนต์ทำวัตรเย็นจบแล้ว เจ้าของเคสก็ได้ส่งท่านเข้านอนแต่ท่านพูดว่า "พรุ่งนี้เตี่ยจะไปแล้ว" เมื่อช่วงบ่ายวันรุ่งขึ้นท่านเริ่มหายใจไม่ออกจึงพาส่งโรงพยาบาล และจากไปในเวลาเที่ยงคืน

แม่เจ้าของเคสตอนที่เลิกกับพ่อเจ้าของเคสในช่วงนั้นท่านได้เดินทางไปพักอยู่กับลูกสาวของเพื่อนที่เยอรมันเป็นเวลาเดือนกว่า และไปย้ายอยู่กับเพื่อนคนไทย 2 สัปดาห์ เพื่อนได้แนะนำท่านให้ไปดูแลผู้ป่วยชายรายหนึ่งซึ่งมีอายุน้อยกว่าท่าน 8 ปี และป่วยเป็นโรคกล้ามเนื้อในทุกส่วนของร่างกายลีบ ท่านดูแลผู้ป่วยได้ดีมากจนแม่ของผู้ชายคนนั้นเสนอว่าถ้าแม่เจ้าของเคสดูแลลูกชายเค้าตลอดชีวิต จะได้จดทะเบียนสมรสกับลูกชายเค้าและได้สิทธิ์และเงินในการใช้ชีวิตเหมือนคนเยอรมัน จนท่านดูแลผู้ชายคนนั้นได้ 6 ปี ผู้ชายคนนั้นรู้สึกเห็นใจท่านมากจึงลงประกาศหาคู่ให้ท่านทางหนังสือพิมพ์ และท่านจึงได้ใช้ชีวิตคู่กับสามีชาวเยอรมันแต่ไม่ได้จดทะเบียนสมรส ระหว่างนั้นท่านก็ยังดูแลผู้ป่วยชายคนนั้นอยู่ ต่อมาแพทย์ได้แนะนำว่าผู้ป่วยถ้าอยู่ในเมืองหนาวต่อไปจะอาการทรุดลงต้องไปอยู่ในเขตร้อน แม่เจ้าของเคสจึงได้พาเค้ามาอยู่เมืองไทยและจ้างแม่บ้านมาดูแล ส่วนท่านยังคงอยู่เยอรมันแต่ทุกปีจะมาเมืองไทยมาเยี่ยมเค้าเป็นเวลานานถึง 19 ปี

หลับตา ฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมา หาวหนึ่งที
แล้วนำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรา

[attachmentid=4288]

คำถาม
1. วิบากกรรมใดที่บีบคั้นคุณตาเจ้าของเคสให้ส่งพ่อเจ้าของเคสและน้องชายไปอยู่เมืองจีน ซึ่งอยู่ในช่วงของสงครามโลกครั้งที่ 2

เพราะกรรมในอดีตท่านกับน้องชายเคยอนุโมทนาบาป และสนับสนุนทางอ้อมให้แก่เมืองของตนเองที่ส่งทหารไปทำสงครามกับอีกเมืองหนึ่ง

[attachmentid=4290]

2. คุณย่าเจ้าของเคสทำกรรมใดไว้จึงพลัดพรากจากลูกชายพร้อมกันถึง 2 คน และเสียชีวิตเพราะตรอมใจตายจริงหรือไม่ ตายแล้วไปไหน

เพราะในอดีตสมัยที่เป็นผู้ชายได้เป็นเจ้าหน้าที่คอยเกณฑ์ทหารและส่งชายหนุ่มออกรบในสงครามเป็นจำนวนมาก วิบากกรรมนี้ทำให้ท่านได้ตรอมใจตายจริงๆ

[attachmentid=4291]

ตายแล้วไปเป็นภุมเทวาระดับทั่วไปวนเวียนอยู่ระยะหนึ่ง ตอนนี้ได้ไปเกิดเป็นมนุษย์แล้วไม่อาจรับบุญได้

[attachmentid=4292]

3. พ่อเจ้าของเคสทำกรรมใดจึงมีแต่ความพลัดพรากจากหมู่ญาติ พ่อเจ้าของเคสและน้องชายมีกรรมต่างกันอย่างไร จึงทำให้น้องชายไม่สามารถกลับมาพบวิชชาธรรมกายอย่างเช่นพ่อเจ้าของเคส

เพราะกรรมใดอดีตที่อนุโมทนาบาปและสนับสนุนทางอ้อมดังกล่าวมาส่งผล

[attachmentid=4293]

ที่พ่อเจ้าของเคสกลับมาพบวิชชาธรรกมายได้เพราะพ่อเจ้าของเคสยังมีบุญที่ทำไว้ในพระพุทธศาสนาวิชชาธรรมกายดึงดูดเอาไว้อยู่ ส่วนน้องชายก็มีแต่น้อยมาก

[attachmentid=4294]

4. วิบากกรรมใดที่พ่อเจ้าของเคสเกือบเป็นอัมพฤกษ์และมาเสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่

เพราะวิบากกรรมในอดีตและปัจจุบันที่ได้ฆ่าสัตว์เล็กสัตว์ใหญ่เช่น วัว ควาย และฆ่าสัตว์ทำเป็นอาหารในปัจจุบันมารวมส่งผล

[attachmentid=4296]

5. จริงหรือไม่ที่ท่านได้ยินเสียงผู้ชายคุยกัน เสียงนั้นคือใคร ทำไมจึงบอกว่าเห็นเจ้าชายมาเลเซียมาหา และเจ้าชายมาเลเซียเป็นเจ้าของบ้านที่ท่านนอนป่วยจริงหรือไม่ ถ้าจริงเขาเหล่านั้นเป็นใคร

ที่ได้ยินเสียงผู้ชายคุยกันเป็นเรื่องจริงเป็นภุมมเทวาแถวนั้นและท่านใกล้จะละโลกจึงสามารถได้ยินเสียง

[attachmentid=4297]

การที่เห็นเจ้าชายมาเลเซียมาหาก็เป็นการเพ้อเพราะพิษไข้

[attachmentid=4298]

6. พ่อเจ้าของเคสรู้วันตายล่วงหน้าได้อย่างไร ตายเพราะถึงวาระของท่านหรือเพราะยานอนหลับ ถ้าเป็นกรณีหลังเจ้าของเคสจะบาปหรือไม่ เพราะหมอสั่งยานอนหลับเนื่องจากเจ้าของเคสไปปรึกษาเอง ช่วง 3 เฮือกท่านอยู่ในบุญหรือไม่ ตายแล้วไปไหน ได้มาเวียนประทักษินหรือไม่ ฝากบอกอะไรหรือไม่

รู้วันตายล่วงหน้าได้ 1 วันเพราะบุญในช่วงท้ายที่ทำ ทำให้มีสติและรู้ตัวได้

[attachmentid=4299]

ตายเพราะหมดอายุขัยและฤทธิ์ยานอนหลับกดเอาไว้เพื่อไม่ให้ทรมาน เจ้าของเคสไม่ได้มีบาปกรรมอะไร

[attachmentid=4300]

ตายแล้วได้หลับแล้วตื่นกลางวิมานทองของชั้นดาวดึงส์เฟส 3 มีปีติมาก ชมทิพยสมบัติอยู่

[attachmentid=4301]

ฝากขอบคุณทุกๆ คนที่ดูแล และได้แนะนำให้ท่านทำบุญในช่วงท้ายของชีวิต

[attachmentid=4302]

7. กรรมใดที่ทำให้ผู้ป่วยชายคนนั้นป่วยด้วยโรคกล้ามเนื้อในร่างกายทุกส่วนลีบ และเหตุใดแม่เจ้าของเคสจึงต้องมาดูแลและเยี่ยมเยียนเค้าตลอดชีวิต ตายแล้วไปไหน

เพราะกรรมในอดีตได้เป็นขุนนางในชาตินั้นได้สั่งลงโทษทาสที่ทำผิด โดยให้มัดแขนมัดขาแล้วปล่อยให้นอนตายอยู่ตรงนั้น

[attachmentid=4303]

เหตุที่แม่เจ้าของเคสมาเยี่ยมเยียนเค้าตลอดเพราะในอดีตเคยเป็นแม่ลูกกันซึ่งในชาตินั้นแม่เจ้าของเคสก็มีจิตยินดีที่ลูกชายซึ่งเป็นขุนนางลงโทษทาสเช่นนั้น

[attachmentid=4304]

ตายแล้วก็ได้เป็นมนุษย์ในหมู่ชนชั้นกลางในประเทศไทย

[attachmentid=4305]

8. สามีชาวเยอรมันของท่านทำกรรมใดมาจึงเสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่ ตายแล้วไปไหน และมีความผูกพันอย่างไรในอดีตกับผู้ชายคนนี้

เพราะในอดีตได้เป็นเจ้าของฟาร์มปศุสัตว์และได้ส่งสัตว์ให้เค้าเอาไปฆ่าและฆ่าขายด้วยมาส่งผล ตายแล้วก็ได้เป็นมนุษย์ในหมู่ชนชั้นกลางในประเทศไทยเหมือนผู้ป่วยชายคนนั้น

[attachmentid=4306]

แม่ผูกพันกับผู้ชายคนนี้เพราะเคยเป็นสามีภรรยากันในอดีตจึงได้ผูกพันกันในชาตินี้

[attachmentid=4307]

9. การที่เจ้าของเคสลาออกจากงานเพื่อมาดูแลพ่อที่ป่วยหนักและดูแลแม่ที่มีชีวิตอยู่เป็นอย่างดีจะได้รับผลบุญอย่างไร

ด้วยบุญที่เลี้ยงดูบิดามารดาก็จะทำให้บุญนี้ไปปิดอบายไปสวรรค์ และเมื่อถึงคราวลำเค็ญก็จะมีคนมาดูแลเป็นอย่างดี

[attachmentid=4308]

10. พ่อ แม่ และพี่ๆ ทั้งสามของเจ้าของเคสสร้างบารมีมากับหมู่คณะอย่างไร และเจ้าของเคสมีบุญพอที่จะเป็นเจ้าของกิจการรีสอร์ทซึ่งส่วนหนึ่งจะทำเป็นสถานปฏิบัติธรรมจะสมหวังหรือไม่

ทุกคนเคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาโดยเป็นกองเสบียง พ่อ แม่ และพี่ทั้ง 3 ของเจ้าของเคสเป็นประเภททำตามอารมณ์ ส่วนเจ้าของเคสมีสายบุญกับหมู่คณะมากกว่าคนอื่น

[attachmentid=4309]

บุญที่ทำมาก็จะส่งผลให้ประสบผลสำเร็จในสิ่งที่ปรารถนา ให้สั่งสมบุญไปเรื่อยๆ และความสำเร็จจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

[attachmentid=4310]

ชาตินี้เมื่อมาเจอกันแล้ว ก็ตั้งใจสร้างบารมีให้เต็มที่ในทุกๆ บุญ
และอธิษฐานจิตตามติดไปดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์
อย่าได้พลัดกันอีกเลย

หากมีข้อผิดพลาดประการใด ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ และขออนุโมทนาบุญทุกๆ ท่านค่ะ

ช่วงนี้งานค่อนข้างยุ่งอาจจะส่งเคสล่าช้า ขออภัยด้วยค่ะ
Aoi

ไฟล์แนบ

•  10_1.jpg   67.78K   5 ดาวน์โหลด
•  10_2.jpg   60.01K   5 ดาวน์โหลด
•  9.jpg   61.3K   5 ดาวน์โหลด
•  8_2.jpg   58.21K   5 ดาวน์โหลด
•  8_1.jpg   50.82K   5 ดาวน์โหลด
•  7_3.jpg   55.31K   5 ดาวน์โหลด
•  7_1.jpg   50.98K   5 ดาวน์โหลด
•  6_4.jpg   53.7K   5 ดาวน์โหลด
•  6_3.jpg   61.35K   4 ดาวน์โหลด
•  2_2.jpg   50.51K   5 ดาวน์โหลด
•  3_1.jpg   64.19K   5 ดาวน์โหลด
•  6_2.jpg   53.53K   5 ดาวน์โหลด
•  6_1.jpg   46.29K   5 ดาวน์โหลด
•  5_2.jpg   51.88K   5 ดาวน์โหลด
•  5_1.jpg   52.44K   5 ดาวน์โหลด
•  4.jpg   54.33K   5 ดาวน์โหลด
•  3_2.jpg   68.74K   5 ดาวน์โหลด
•  0.jpg   57.49K   5 ดาวน์โหลด
•  1.jpg   74.94K   5 ดาวน์โหลด
•  2_1.jpg   59.01K   5 ดาวน์โหลด
•  7_2.jpg   62.41K   5 ดาวน์โหลด

[CEO]

สาธุ ครับ

พิมพ์เร็วมากๆ พิมพ์เก่งจริงๆครับ
เมื่อไรจะออกหนังสือครับ

[pp_072]

สาธุๆครับบ

[~ รั ก บุ ญ ~]

สาธุ อนุโมทนาบุญครับ_/|\_

[glouy]

ขอกราบอนุโมทนาสาธุ