จะยากไปไหม ที่จะทำใจ ให้รักคนทั้งโลก มากกว่าที่จะรักคนคนเดียว ที่มีแต่เราที่เห้นเขาเป็นคนดีจะยากไปไหม ที่จะทำใจให้ รักคนข้างใน(ตัว) มากกว่าที่จะรักคนข้างนอก ที่อาจทำให้เราเสียใจหรือทำเราเสียใจมาแล้ว
จะยากไปไหม ที่จะรักคนที่ให้ร่างกายและชีวิตเรามา ให้มากกว่า คนที่อยากได้ร่างกาย พรหมจรรย์ และชีวิต ของเรา
จะยากไปไหม ที่จะรักในการทำความดี แทนที่จะรักคนที่เราคิดว่าดี
จะยากไปไหม ที่จะรักความสุขภายใน มากกว่าความรู้สึกที่คิดว่าเป็นสุขเมื่อยู่ใกล้ใครคนนั้น
จะยากไปไหม ที่จะซื้อกุหลาบสักช่อ ไปกราบบูชาพระอรหันต์ในบ้าน แทนที่จะไป สำเริงสำราญกับใครก็ไม่รู้
จะยากไปไหม ที่จะเก็บความรักและพรหมจรรย์เอาไว้ จนกว่าจะถึงเวลาที่สมควร กับคนที่สมควร(ได้รับอนุญาตจากพ่อแม่)
จะยากไปไหม ที่จะรักในเพศบรรชิต หรือ ถือพรหมจรรย์ตลอดชีวิต ดีกว่าเสียเวลาทั้งชีวิตให้กับคนที่ยังมีกิเลสอยู่
จะยากไปไหมครับ
