มี 19 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[บุญโต]

มีเรื่องเล่าว่า... มีพระรูปหนึ่ง...ชอบทำอะไรแปลกๆ...
วันหนึ่ง...พวกกรุงเทพฯ...เอากฐินไปทอดที่วัด...

จัดงานกันใหญ่โต...มีหนัง...มีลิเก...มีดนตรี...ผู้คนแห่กันมามืดฟ้ามัวดิน...
ก่อนทอดกฐิน..ผู้คนมารวมกันเต็มศาลา...
หลวงพ่อเรียกเด็กวัดมา...
บอกให้ไปเอาเนื้อจากโรงครัวมาก้อนหนึ่ง...แล้วเอาเชือกมาด้วย...
หลวงพ่อจัดการ...เอาเนื้อ...ผูกติดกับหลังหมา...

ผูกเสร็จ...ก็ปล่อยหมา ...
หมาเห็นเนื้ออยู่บนหลัง...ก็ไล่งับ...
พอหัวโดดงับ...ตัวก็ขยับหนี...
เพราะหมามันกัดหลังตัวเองไม่ถึง...
ยิ่งโดดงับเร็ว...ก้อนเนื้อก็หนีเร็ว...
โดดไม่หยุด...เนื้อก็หนีไม่หยุด...น่าสงสารหมามาก...

หมาโดดอยู่นาน...งับเท่าไหร่...เนื้อก็ไม่เข้าปากสักที...
ผู้คนบนศาลา...พากันหัวเราะชอบใจ...
หัวเราะเยาะหมา...ว่าทำไมมันถึงโง่ยังงี้...
ไล่งับ...จะกินเนื้อ...ที่ตัวเองไม่มีทางไล่ตามทัน ตลอดชีวิต...


หลวงพ่อ...มองดูด้วยความสนุกสนานจนหนำใจแล้ว...
ก็แก้เชือกออกมากหลังหมา...
แล้วหันมาพูดกับญาติโยมว่า...

มนุษย์เรา...มีความรู้สึกว่า...ตัวเองพร่อง...ตัวเองยังไม่เต็ม...
ต้องเติมตลอดเวลา...เติมไม่หยุด...เพื่อให้ตัวเองเต็ม...

เราอยากสวย...อยากทันสมัย...
ไปหาซื้อเสื้อผ้าที่สวยที่สุด...ทันสมัยที่สุดใส่...
ดีใจได้เดือนเดียว...มีรุ่นใหม่ออกมาอีกแล้ว...สวยกว่า...ทันสมัยกว่า...
อยากได้โทรศัพท์มือถือรุ่นใหม่...
ซื้อเสร็จ ๓ เดือน...รุ่นใหม่ก็โผล่มาอีกแล้ว...

ซื้อคอมพิวเตอร์ทันสมัยที่สุด...
๒ เดือนต่อมา...มีรุ่นใหม่กว่าออกมา...ของเราตกรุ่น...

ซื้อรถเบนซ์...ทันสมัยที่สุด...แพงมาก...
ขับได้ ๖ เดือน...มีรุ่นใหม่ออกมาอีกแล้ว...
ทันสมัยกว่า...แพงกว่า...ของเรากลายเป็นเชย...

เราต้องก้มหน้าก้มตา...ทำงานทั้งวัน ทั้งคืน...หาเงินมา...
เพื่อมาทำให้ตัวเองทันสมัย...

ซื้อเสื้อผ้าใหม่...มือถือใหม่...คอมพิวเตอร์ใหม่...รถยนต์คันใหม่...
เหน็ดเหนื่อยแสนสาหัส...
เพื่อไม่ให้ตัวเองตกรุ่น...

ปัจจุบัน...
เรากำลังไล่งับความทันสมัย...เหมือนหมาที่ไล่งับเนื้อบนหลังของมัน...
ทั้งที่รู้ว่า...ต่อให้ไล่งับทั้งชีวิต...ก็ไม่มีทางตามทัน...
น่าสงสารไหมโยม...

คนเต็มศาลา...เมื่อกี้หัวเราะครึกครื้น...
ด่าว่า...หมามันโง่...
ตอนนี้เงียบสนิท...เหมือนไม่มีคนอยู่...

ไม่รู้ว่า...กำลังสงสารหมา...
หรือ...กำลังทบทวนความโง่...ตัวเอง

[luckynara]

555 ขำด้วยคนค่ะ

[รัก แล้ว ทุกข์]

เยี่ยมมากครับ
ชอบครับ
บทความนี้ดีมากเลย

[อ้วน บ่อโยก]

บทความดีมาก เข้ากับยุคสมัย พอดี

ต้องหลักเศรษฐกิจพอเพียง นะครับ

[MiraclE...DrEaM]

ปัจจุบัน...
เรากำลังไล่งับความทันสมัย...เหมือนหมาที่ไล่งับเนื้อบนหลังของมัน...
ทั้งที่รู้ว่า...ต่อให้ไล่งับทั้งชีวิต...ก็ไม่มีทางตามทัน...
น่าสงสารไหมโยม...

ถูกต้องเลยครับ เป็นข้อคิดที่เข้ากับเหตุการณ์ปัจจุบันมากๆ เลยครับ

[ชาร์ป]

สุดยอดเลยครับบบบ

[ปุฉฉา13]

สาธุ....

[นิ่งๆ นุ่มๆ]

เห็นภาพชัดจริงๆ เข้ากับยุคนี้พอดีจริงๆด้วยค่ะ เยี่ยมจริงๆ สาธุ ขอบคุณสำหรับบทความดีๆค่ะ

[sage_072]

อ่านแล้วต้องย้อนดุตัวเองสักนิด
โลกของวัตถุ ทำให้คนเรานี้มีกิเลสหนาขึ้น

เรากำลังไล่งับความทันสมัย...เหมือนหมาที่ไล่งับเนื้อบนหลังของมัน...
ทั้งที่รู้ว่า...ต่อให้ไล่งับทั้งชีวิต...ก็ไม่มีทางตามทัน.

แม้กระนั้น ธรรมะที่อยู่คู่โลกมานับพันปี เราเองสมารถบรรลุได้
แต่เสียคือเราไม่ได้ทำก็เท่านั้นเอง

[Jengiskhan]

ดีๆ ครับ ชอบ

หามาให้อ่านอีกนะครับ พี่ หนูชื่อสายน้ำทิพย์

[VCO]

ดีจัง เมื่อก่อนนี้ก็วิ่งไล่่งับตูดตัวเองอยู่เหมือนกัน ตอนนี้ไม่วิ่งแล้ว หมดแรง

[แก้วประเสริฐ]

ดีนะ ที่เราไม่ใช่คนแบบนั้น

[light mint]

เนื้อเป็นอาหาร อาหารเป็นสิ่งจำเป็น สุนัขจึงไล่งับเพราะหิวอาหาร หากไม่ได้กินก็ตาย
เป็นเหตุผลทางกายภาพ ที่สมเหตุสมผล
..............................

โทรศัพท์มือถือ คอมพิวเตอร์ รถ เสื้อผ้าหรู
เป็นความเท่ห์น่าดู ความมันส์ในอารมณ์
ไม่เป็นสิ่งจำเป็น เป็นอุปกรณ์ในบางกรณี บางคราว
คนไม่ควรไล่งับ
เพราะถึงหิวสิ่งเหล่านี้
แต่แม้ไม่ได้สิ่งเหล่านี้ ก็ไม่ตาย

คนไล่งับ "การได้รับการยอมรับ จากคนอื่น"
แต่ไม่ยอมรับตัวของตัวเอง
ไม่ยอมรับหน้าตาตัวเองที่ไม่ได้แต่งหน้าทำผม ไม่ยอมรับตัวเราที่ชุดไม่หรู
ไม่ยอมรับตัวเราที่ไม่ได้ถือมือถือที่ไฮเทค ไม่ยอมรับตัวเองที่ไม่ได้ขับรถไปโฉบที่ไหน ฯลฯ

เมื่อปราศจาก มือถือ คอมฯ รถ เสื้อผ้าชั้นนำ ฯลฯ
ดั่งจะ ปราศจากความมั่นใจในตัวเอง

ไม่มีอะไรในตัวที่น่าภาคภูมิใจเลยเชียวหรือ
แล้วหากตายไป ...เอาวัตถุสิ่งของเหล่านี้ไปด้วยไม่ได้แล้ว ... ตายไป จะภูมิใจอะไรได้

เมื่อตายแล้ว ... มีแต่บุญกับบาปเท่านั้น ที่เอาไปได้

[บุญโต]

สาธุ ๆ ๆ ค่ะคุณlight mintที่ช่วยเสริมคำพูดดี ๆ ให้เห็นชัดเจนขึ้นอีก

[นักเรียนอนุบาลล้านนา]

สุดยอดค่ะ ได้ข้อคิดในชีวิตนะ แต่พวกเราเป็นนักเรียนอนุบาล ครูไม่ใหญ่ก็สอนเราอยู่ทุกคน ที่ผ่านมาก็ไม่เคยทำตัวเป็นดังตัวอย่างที่ยกมา รู้สึกโชคดีที่เป็นนักเรียนอนุบาลฝันในฝันค่ะ

[light mint]

คุณครูไม่ใหญ่ ท่านนำธรรมะ มามอบแด่ผู้ชม DMC ทุกท่าน ทุกคน
แต่เมื่อท่านพูดบ่อยๆ มากๆ เข้า พูดทุกวัน เกือบทุกวัน (ทั้งที่ท่านเหนื่อยบ้าง ป่วยบ้าง ท่านก็อดทน)
บางท่านก็เลยรู้สึกชิน บางท่านก็เลยเฉยๆ ชาๆ ไป (บางท่านดูเหมือนไม่ค่อยใส่ใจเท่าไหร่)

ธรรมะ สิ่งดีๆนี้ ที่เป็นของที่หาได้ยากยิ่ง ที่ใครๆ น้อยนักที่จะได้รับโอกาสดีอย่างนี้
บางคนเสาะแสวงหามาชั่วชีวิต ก็ไม่ได้พบเจอพระสัทธรรม
บางคนออกค้นหาในป่าเขา โดนสัตว์ร้ายคร่าชีวิต ไม่มีอะไรประทังชีวิต อดอาหาร ตายก่อนจะบรรลุธรรม ก็มี
เขาเหล่านั้นไม่ได้พบคำตอบของชีวิต ไม่ได้มีโอกาสดีๆ อย่างพวกเรา
นึกถึงคนจำนวนมากในโลกนี้ ที่เขาเห็นดวงอาทิตย์-ดวงจันทร์ดวงเดียวกับเรา แต่ยังไม่มีโอกาสอย่างเรา เป็น...ล้านคน

เรานี่สิ สบ๊ายสบาย ...ดูซิ สามารถนั่งๆ นอนๆ อยู่ที่บ้าน เปิดพัดลม เปิดแอร์ นั่งดู DMC
แล้วได้รู้ความจริงของชีวิต ได้รู้เรื่องกฏแห่งกรรม เคสต่างๆ ที่หาฟังที่ไหนไม่ได้
แถมถ้าอยากรู้เรื่องของตนเอง ก็สามารถส่งเรื่องไปเป็นเคสได้อีก

โปรดอย่าได้มองผ่าน สิ่งล้ำค่า ดั่งเพชรงามล้ำค่าที่อยู่ใกล้ตัวเรา
เราต้องถนอมโอกาส ต้องรักษาไว้ ใช้โอกาสให้คุ้มค่า
ตั้งใจฟังหลวงพ่อ เก็บทุกคำที่ท่านพูด คำสอนของท่านมีคุณค่ามหาศาลทุกคำ ไม่ควรมองผ่าน
ทำอย่างที่ท่านแนะ รีบทำตามที่ท่านบอก ผลก็จะเกิดกับตัวเรา

...เพื่อใคร..คนที่ไม่มีโอกาสอย่างเรา จะได้ไม่รู้สึกเสียดายไปมากกว่านี้ค่ะ

[thanasub]

จิงๆ

[ป่าน072]

ดีจังเลยนะคะ

[นักท่องเที่ยว]

ทำกับสุนักแบบนี้มันบาปนะถึงทำให้รู้แบบนั้นก็เถอะ แล้วขำกันระวังนะ

[ขุนรบพระนิพพาน]

ขออนุโมทนาบุญ กับ ธรรมะบทนี้ด้วยครับ สาธุ