สรุปกรณีศึกษากฎแห่งกรรม
วันจันทร์ที่ 20 กุมภาพันธ์ 2549 - ยิ่งงอนก็ยิ่งงาม
วันจันทร์ที่ 20 กุมภาพันธ์ 2549 - ยิ่งงอนก็ยิ่งงาม
เจ้าของเคสมีโอกาสมาวัดตั้งแต่อายุยังน้อย เคยมีความคิดที่จะไม่แต่งงาน แต่ก็มีเหตุให้ห่างจากวัดไปช่วงหนึ่งจนความคิดดังกล่าวลางเลือนไป เจ้าของเคสพบกับสามีสมัยเรียนมหาวิทยาลัย โดยในขณะนั้นเจ้าของเคสไม่ทราบเรื่องการนับถือศาสนาของครอบครัวของสามีเลย เพราะในช่วงที่คบเป็นแฟนกันก็ชวนกันเข้าวัดทำบุญตามปกติ จึงไม่ได้เอะใจเรื่องศาสนาของสามีและครอบครัวของสามี แต่ก็มาทราบภายหลังว่าแม่ของสามีของเจ้าของเคสเป็นชาวพุทธ แต่พ่อของสามีไม่ใช่ชาวพุทธ แต่ก็ไม่ได้คิดว่าจะมีปัญหาอะไรจึงตัดสินใจแต่งงาน
หลังจากแต่งงาน เจ้าของเคสและสามีก็เดินทางไปศึกษาต่อที่ต่างประเทศ โดยในระหว่างศึกษาต่อก็ได้มีโอกาสไปทำบุญที่วัดไทยอยู่บ่อยครั้ง แต่ภายหลังเดินทางกลับมาที่เมืองไทยเหตุการณ์ก็เปลี่ยนไป คือสามีต้องทำตัวเหมือนไม่ใช่ชาวพุทธ โดยสามีให้เหตุผลกับเจ้าของเคสว่าจำเป็นต้องทำเพราะพ่อ เพื่อให้พ่อของสามีสบายใจ
สามีเป็นลูกคนโตของแม่คนที่สอง ปัจจุบันสามีของเจ้าของเคสเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงในการดูแลครอบครัว แต่การทำงานของสามีของเจ้าของเคสก็ต้องอยู่ภายใต้การควบคุมและร่วมตัดสินใจของลูกชายคนโตของแม่คนที่หนึ่ง โดยทั่วไปสามีของเจ้าของเคสและพี่ชายก็ดูสามัคคีกันดี แต่จะมีความรู้สึกลึกอย่างไรเจ้าของเคสก็ไม่อาจรู้ได้ สามีของเจ้าของเคสเป็นคนดี เป็นสามีและเป็นพ่อที่ดี เป็นคนเสมอต้นเสมอปลาย แต่ก็มีข้อเสียตรงที่มีอุปนิสัยโมโหง่าย ขี้หงุดหงิด และยิ้มยาก สามีของเจ้าของเคสจะไหว้พระ สวดมนต์เป็นกิจวัตรประจำวันไม่เคยขาด แต่ก็ไม่ค่อยทำบุญเท่าใดนัก สามีของเจ้าของเคสมีสถานะการเงินแบบพอใช้ ทั้งๆ ที่อยู่ในตระกูลที่ร่ำรวย
[attachmentid=2570]
เจ้าของเคสและสามีเคยเลี้ยงสุนัขไว้ตัวหนึ่ง โดยได้ให้การเลี้ยงดูอย่างดีเสมือนเป็นลูกของตนเอง แต่เมื่อมีลูกก็ละเลย ไม่ได้ดูแลสุนัขตัวดังกล่าวเหมือนอย่างเคย
ครั้งหนึ่งมีพระภิกษุต่างชาติเดินเข้ามาในบ้านโดยที่เจ้าของเคสก็ไม่ได้นิมนต์ จึงไม่ได้ใส่บาตรหรือให้การต้อนรับแต่อย่างใด และด้วยความตกใจจึงร้องบอกสามีสามี จากนั้นสามีของเจ้าของเคสก็ได้ไล่พระภิกษุรูปนั้นออกจากบ้านไป โดยเมื่อพระภิกษุรูปนั้นออกจากบ้านไปแล้ว เจ้าของเคสก็ได้เดินตามออกมาดูแต่กลับไม่พบพระภิกษุรูปนั้นแล้ว จากเหตุดังกล่าวทำให้เจ้าของเคสเป็นกังวลจนกระทั่งปัจจุบัน ถึงวิบากกรรมที่จะได้รับและวิธีการแก้ไขวิบากกรรมดังกล่าว
เจ้าของเคสมีโอกาสกลับมาวัดพระธรรมกายอีกครั้งเมื่อปี 2547 โดยมาร่วมในงานบุญวันอาทิตย์ต้นเดือนในวันคล้ายวันเกิดของแม่ของเจ้าของเคส โดยแม่ของเจ้าของเคสก็ได้ขอให้ลูกมาทำบุญที่วัดกันพร้อมหน้า เจ้าของเคสได้ตอบรับ โดยตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาเจ้าของเคสก็มาวัดเป็นประจำและจะไม่ขาดถ้าไม่มีเหตุจำเป็น การกลับมาวัดครั้งนี้ของเจ้าของเคสเต็มไปด้วยอุปสรรคมากมาย ต้องหาอุบายต่างๆ เนื่องจากสามีของเจ้าของเคสไม่เห็นด้วยในการทำบุญที่วัดพระธรรมกาย
ครั้งหนึ่งเจ้าของเคสตัดสินใจถืออุโบสถศีลทุกวันพระ ซึ่งก็ไม่ได้ขอความเห็นหรือบอกกล่าวกับสามีของเจ้าของเคส แต่เจ้าของเคสก็ดื้อดึงจนสามียอมในที่สุด และตั้งแต่นั้นมาเจ้าของเคสก็ทำได้ทุกวันไม่เคยขาดจนถึงปัจจุบันนี้ วันหนึ่งสามีของเจ้าของเคสถามว่าทำไมต้องถืออุโบสถศีลทุกวันพระ ซึ่งเจ้าของเคสก็ได้ตอบไปว่าเพราะเจ้าของเคสอฐิษฐานอยากเกิดเป็นผู้ชาย ซึ่งก็สร้างความไม่พอใจให้กับสามีของเจ้าของเคส โดยสามีของเจ้าของเคสเข้าใจว่าเจ้าของเคสไม่มีความสุขในการใช้ชีวิตร่วมกันจึงอฐิษฐานอยากเกิดเป็นผู้ชาย แต่ที่ยังอยู่ด้วยกันเพราะต้องการดูแลลูก โดยคิดไปว่าถ้าไม่มีลูกด้วยกัน เจ้าของเคสคงทิ้งครอบครัวไปอยู่วัด ซึ่งเจ้าของเคสก็ไม่ได้ง้อหรืออธิบายถึงเหตุผลเนื่องจากเห็นว่าเป็นสิ่งที่ยากเกินกว่าจะเปลี่ยนความคิดของสามี รวมทั้งเป็นการยากที่จะอธิบายหลักธรรมหรือหลักวิชชาในพระพุทธศาสนาให้สามีเข้าใจได้
เจ้าของเคสมีชีวิตความเป็นอยู่ธรรมดา ไม่ได้ลำบาก หรือมีทุกข์อะไรมากมาย แต่เจ้าของเคสก็มีคำถามให้ตัวเองอยู่เสมอว่ามีชีวิตอยู่เพื่ออะไร พอมีลูกก็ได้ให้คำตอบว่าตนเองมีชีวิตอยู่เพื่อลูก แต่ต่อมาก็กลับมาตั้งคำถามเดิมกับตนเองอีกครั้ง เป็นอย่างนี้อยู่ตลอดมา จนกระทั่งได้มาพบพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ซึ่งทำให้เจ้าของเคสได้รู้จักการสร้างบุญบารมี ได้เรียนรู้หลักธรรมและหลักวิชชาต่างๆ ซึ่งก็เป็นคำตอบของคำถามที่เจ้าของเคสพยายามหาคำตอบมานาน ทำให้ปัจจุบันเจ้าของเคสมีความตั้งใจที่จะสร้างบุญบารมีกับพระเดชพระคุณหลวงพ่อ และหมู่คณะ และอฐิษฐานเพื่อตามติดหมู่คณะไปยังดุสิตบุรี
QUOTE
หลับตา ฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมา หาวหนึ่งที แล้วนำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรา
Q: เจ้าของเคสถึงเกิดในครอบครัวธรรมกาย แต่เพราะเหตุใดจึงต้องมามีสามีต่างศาสนา
[attachmentid=2561]
A: เพราะเจ้าของเคสเคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาหลายชาติจึงส่งผลให้เกิดในครอบครับธรรมกาย เจ้าของเคสและสามีเคยเป็นสามีภรรยากันมาในอดีตชาติ และเคยสร้างบุญบารมีกับหมู่คณะร่วมกันมา แต่สามีมีเรื่องกระทบกระทั่งกับหมู่คณะ เลยออกจากหมู่คณะไปนับถือลัทธิอื่นอยู่พักหนึ่ง แต่ต่อมาก็ได้เจ้าของเคสในชาตินั้นเป็นกัลยาณมิตรชักชวนใหเกลับมาสร้างบุญบารมีกับหมู่คณะอีกครั้ง
Q: เพราะวิบากกรรมใดสามีของเจ้าของเคสจึงต้องเป็นชาวพุทธแบบครึ่งๆ กลางๆ ตามพื้นฐานครอบครัว และเพราะวิบากกรรมใดทำให้เจ้าของเคสต้องทำบุญแบบหลบๆ ซ่อน และมีอุปสรรคจากการที่สามีไม่ชอบวัดพระธรรมกาย เจ้าของเคสต้องทำอย่างไรเพื่อแก้ไขวิบากกรรมดังกล่าว และต้องทำอย่างไรจึงจะทำให้สามีมาสร้างบุญบารมีกับหมู่คณะได้
[attachmentid=2562][attachmentid=2563]
A: เพราะออกจากหมู่คณะไปนับถือลัทธิอื่นอยู่พักหนึ่งจึงเป็นผังติดตัวมา ทำให้มาเกิดในตระกูลที่พ่อและแม่นับถือศาสนาต่างกัน ทำให้ต้องเป็นชาวพุทธแบบครึ่งๆ กลางๆ เจ้าของเคสต้องดูแล อดทน ใจเย็นๆ ในการให้คำแนะนำและทำหน้าที่กัลยาณมิตรให้กับสามีโดยดูจังหวะและเวลาให้เหมาะสม และในระหว่างนี้ก็ให้ทำบุญแทนสามี และให้อฐิษฐานให้สามีได้กลับมาสร้างบุญบารมีกับหมู่คณะ เมื่อบุญส่งผลก็จะสามารถทำได้ตามที่ปรารถนา
[attachmentid=2564]
เจ้าของเคสต้องทำบุญแบบหลบๆ ซ่อนๆ และมีอุปสรรคจากสามีเพราะในอดีตชาติก่อนที่จะมาเจอกับหมู่คณะ ได้เคยห้ามปรามญาติไม่ให้มาสร้างบุญบารมีกับหมู่คณะ วิบากกรรมจึงส่งผลให้มีอุปสรรคในการบุญบารมีกับหมู่คณะ ต้องแก้ไขโดยให้เจ้าของเคสทำหน้าที่เป็นกัลยาณมิตรชักชวนคนมาสร้างบุญกับหมู่คณะ ด้วยความเยือกเย็นและอดทน บุญดังกล่าวจะไปตัดรอนวิบากกรรมที่เจ้าของเคสได้กระทำในอดีตได้
Q: บุญใดที่ทำให้สามีของเจ้าของเคสเกิดในครอบครับที่ร่ำรวย และเพราะกรรมใดที่มำให้มีสถานะการเงินแค่พอมีพอใช้ ไม่มีเงินเหลือเก็บ และเพราะเหตุใดต้องเป็นทำงานอยู่ภายใต้การควบคุมของพี่ชาย ไม่สามารถทำตามใจได้
[attachmentid=2565]
A: เพราะสามีเกิดในตระกูลที่ทำทานแบบสงเคราะห์โลก โดยบางครั้งก็อนุโมทนา แต่บางครั้งก็รู้สึกเสียดายเงิน วิบากกรรมจึงมาส่งผลให้เกิดในครอบครัวร่ำรวย แต่ตนเองก็มีบานะเพียงพอกินพอใช้
[attachmentid=2566]
ที่ต้องเป็นรองจากพี่ชาย ไม่สามารถทำตามใจได้เพราะเวลาทำบุญสงเคราะห์โลกมักจะได้แต่อนุโมทนา แต่ไม่ได้ร่วมทำบุญกับคนอื่น ทั้งยังมีความรู้สึกเสียดายเงินอีก จึงได้บุญไม่เต็มที่ จะต้องแก้ไขโดยการทำบุญทำทานอย่างเต็มที่ และให้ปลื้มปิติกับการทำบุญทำทานทุกครั้ง อย่ารู้สึกเสียดาย ให้ทำอยู่เสมอ บุญจะไปเชื่อสายสมบัติและส่งผลให้ดีขึ้นในที่สุด
Q: วิบากกรรมใดที่ทำให้เจ้าของเคสขณะศึกษาต่ออยู่ต่างประเทศ มีอาการป่วยเป็นโรคภูมิแพ้ หายใจทางจมูกไม่ได้เลย แต่ต่อมาอาการป่วยก็หายไปเอง
[attachmentid=2567][attachmentid=2568]
A: เพราะวิบากกรรมในอดีตที่เกิดในสังคมเกษตรกรรม ได้ใช้แรงงานสัตว์อย่างหนัก ไม่ดูแลเลี้ยงดูเท่าที่ควร กับทั้งในวัยเด็กอีกชาติหนึ่ง ที่ชอบแกล้งสัตว์โดยจับอาบน้ำ อีกทั้งยังเคยเอาไม้หนีบจมูกคนใช้เพื่อความสนุกสนาน จนเด็กรับใช้หายใจไม่สะดวก วิบากกรรมทั้งหมดมาส่งผลให้มีอาการไม่สบายดังกล่าว
[attachmentid=2569]
แต่มีบุญที่เคยอุปัฐฐากพระป่วย เคยถวายยารักษาโรคมาตัดรอนวิบากกรรมดังกล่าวจึงทำให้หายจากอาการป่วยได้
Q: จากเหตุการณ์ที่เจ้าของเคสเลี้ยงสุนัขไว้เหมือนลูก แต่ต่อมาก็ละเลย ทอดทิ้ง ไม่ดูแลเหมือนเคย จะมีวิบากกรรมอย่างไร และต้องทำอย่างไรจึงจะแก้ไขวิบากกรรมดังกล่าวได้
[attachmentid=2571]
A: มีวิบากกรรมให้เจ้าของเคสถูกละเลย ไม่มีคนดูแลอย่างใดอย่างหนึ่งในชาติต่อๆ ไป ให้ทำทาน รักษาศีล ภาวนา ปล่อยสัตว์ปล่อยปลา ปล่อยสัตว์ใหญ่ และอทิศบุญไปให้สัตว์ที่ถูกทอดทิ้ง ให้ลืมอดีตที่ทำผิดพลาด และอย่าทำกรรมเพิ่มเติมอีก
[attachmentid=2573]
Q: เหตุการณ์พระภิกษุต่างชาติที่เจ้าของเคสไม่ได้ให้การต้อนรับ และถูกสามีของเจ้าของเคสไล่ไปนั้น จะส่งผลให้มีวิบากกรรมอย่างไร จะเป็นอุปสรรคในการบำเพ็ญเพียรของเจ้าของเคสหรือไม่ และจะต้องทำอย่างไรเพื่อแก้ไขวิบากกรรมดังกล่าว
[attachmentid=2574]
A: จะส่งผลให้มีวิบากกรรมไม่ได้รับการต้อนรับอย่างที่ทำกับพระภิกษุต่างชาติ และอาจจะทำให้เกิดอุปสรรคในการทำสมาธิเช่นใจอาจหลุดออกจากสมาธิ หรือมีเหตุการณ์ทำให้ใจต้องออกจากสมาธิ ให้เจ้าของเคสลืมอดีตที่ผิดพลาด ต่อจากนี้ไปให้อ่อนน้อม ต่อพระภิกษุ ให้การต้อนรับพระภิกษุ พูดแต่ปิยะวาจา
[attachmentid=2575][attachmentid=2577]
Q: เพราะเหตุใดที่ทำงานของเจ้าของเคสจึงมีเหตุการณ์ลักโขมยอยู่บ่อยครั้ง ครั้งละมากๆ และทำไมแขกจึงโกงเงินบริษัทถึง 5 ล้านบาท เป็นเพราะวิบากกรรมของเจ้าของเคสหรือเปล่า จะต้องแก้ไขอย่างไร
[attachmentid=2576][attachmentid=2578]
A: เป็นเพราะวิบากกรรมในอดีตของเจ้าของบริษัท ที่มักจะเอาเปรียบลูกค้าบ้าง เบี้ยวเรื่องเงินบ้าง ส่งของไม่ครบบ้าง ทั้งนี้เพื่อหวังกำไร กรรมเหล่านี้ต่างกรรมต่างวาระมารวมส่งผลให้ต้องสูญทรัพย์เมื่อสมบัติเกิดขึ้น ต้องแก้ไขโดยการทำบุญ อุทิศส่วนกุศลไปให้บุคคลที่ถูกเบียดเบียน และต้องรอบคอบ ตรวจตราให้รัดกุมในการทำงาน ระมัดระวังในการเลือกคนมาร่วมงาน ให้เชื่อใจแต่อย่าวางใจ
Q: เพราะวิบากกรรมใดเจ้าของเคสและสามีจึงประสบเหตุการณ์ต่อไปนี้ (1) สามีมีก้อนเนื้อเกิดที่หลังหูทั้งสองข้าง โดยหมอไม่สามารถวินิจฉัยหาสาเหตุได้ ได้แต่เฝ้าดูอาการทุกๆ 6 เดือน และมีอาการปวดหลังเป็นประจำ (2) เจ้าของเคสมีอาการหัวใจเต้นผิดจังหวะ โดยหมอเคยใช้เครื่องวัดการเต้นของหัวใจซึ่งก็สูงถึงวันละหลายพันครั้ง หมอก็ได้แต่ให้ยามาทาน ซึ่งก็ทำให้ดีขึ้นอยู่พักเดียว อาการก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมอีก (3) ลูกของเจ้าของเคสทั้งสองคนมาวัดครั้งใดจะเกิดอาการไม่สบายทุกครั้ง เป็นเหตุหนึ่งให้สามีของเจ้าของเคส ไม่อนุญาตให้มาทำบุญที่วัด เพราะวิบากกรรมใดของลูกทั้งสองของเจ้าของเคส และต้องทำอย่างไรเพื่อแก้ไขวิบากกรรมดังกล่าว (4) ลูกชายของเจ้าของเคสเห็นองค์พระจริงหรือเปล่า (5) การที่เจ้าของเคสตั้งใจรักษาอุโบสถศีลทุกวันพระ และมาถวายภัตตาหารเป็นสังฆทานทุกวันในช่วงวันคล้ายวันเกิดของคุณยายอาจารย์เกือบทุกวัน ขาดไปวันหนึ่งเนื่องจากจำเป็นต้องไปทำธุระกับครอบครัวเพื่อรักษาครอบครัวไว้ เพราะเจ้าของเคสอยากเกิดเป็นผู้ชายในภพชาติถัดไป จะได้บวช จะสำเร็จผลหรือเปล่า
[attachmentid=2580][attachmentid=2581]
A: (1) เพราะในอดีตชาติที่เป็นพ่อค้า ได้เทียมเกวียนกับม้าและลา แต่เนื่องจากแอกที่ใช้เทียมเกวียนไม่ดีจึงทำให้ถูหลังหูของสัตว์จนเป็นแผล แต่สามีของเจ้าของเคสก็ยังไม่หยุดใช้งาน วิบากกรรมดังกล่าวมารวมส่งผลให้สามีมีอาการป่วยดังกล่าว
[attachmentid=2582]
(2) เจ้าของเคสมีอาการหัวใจเต้นเร็วผิดปกติ รักษาไม่หาย เพราะในอดีตชาติเดียวกัน เจ้าของเคสได้เกิดเป็นภรรยาของสามีเช่นเดียวกับชาติปัจจุบัน ได้ไปช่วยดูแลคนงานในไร่ และมักจะใช้งานคนงานอย่างหนักมาก วิบากกรรมดังกล่าวมารวมส่งผล ให้เจ้าของเคสและสามีสั่งสมบุญให้มากๆ และอุทิศบุญไปให้กับคนที่ถูกเบียดเบียน
[attachmentid=2583][attachmentid=2584]
(3) ลูกทั้งสองไม่สบายเมื่อมาวัดเพราะในอดีตชาติที่เจ้าของเคสได้ห้ามญาติไม่ให้มาสร้างบุญบารมีกับหมู่คณะ ซึ่งลูกทั้งสองได้เกิดเป็นญาติของเจ้าของเคสในชาตินั้น และได้เห็นดีเห็นงามกับการกระทำดังกล่าวของเจ้าของเคส ทำให้วิบากกรรมปาณาติบาตเล็กน้อยมาผสมโรงส่งผลทำให้เกิดอาการเจ็บป่วยเมื่อมาวัด และทำให้สามีห้ามไม่ให้พาลูกๆ มาทำบุญที่วัด
[attachmentid=2585]
(4) ลูกชายของเจ้าของเคสเห็นองค์พระจริงในระดับกุศลนิมิตร ให้ประคับประคองให้ดี สักวันหนึ่งจะเข้าถึงพระธรรมกายภายในได้
[attachmentid=2586]
(5) การที่เจ้าของเคสตั้งใจรักษาอุโบสถศีลทุกวันพระ และมาถวายภัตตาหารเป็นสังฆทานทุกวันเพราะอยากเกิดเป็นผู้ชายนั้นยังไม่เพียงพอ ต้องรักษาอุโบสถศีลให้ได้ครบถ้วนเป็นประจำ และต้องดูแลสามีอย่างดีอย่าให้บกพร่อง และให้ตั้งจิตอฐิษฐานให้แน่วแน่และหนักแน่น
Q: ในอดีตชาติเจ้าของเคส แม่ของเจ้าของเคส สามีและลูกทั้งสองเคยสร้างบุญบารมีมากับหมู่คณะอย่างไร เจ้าของเคสเคยเกิดเป็นผู้ชายและเคยบวชหรือไม่ มีผลการปฏิบัติธรรมอย่างไร เคยเข้าถึงพระธรรมกายหรือไม่ เพราะเหตุใดเจ้าของเคสจึงมีความรู้สึกเบื่อชิวิตในสังสารวัฏ
[attachmentid=2587]
A: เคยสร้างบุญบารมีแบบกองเสบียงแต่ยังไม่สม่ำเสมอ บางชาติก็เจอกัน บางชาติก็พลัดกันเช่นพุทธันดรที่ผ่านมาเจ้าของเคสและแม่ของเจ้าของเคสเกิดเป็นแม่ลูกกันเหมือนในชาตินี้ และได้เป็นกองเสบียง แต่ไม่ได้กลับดุสิตบุรีเพราะทำตามอารมณ์ และก็ไม่ได้ตั้งจิตอฐิษฐาน จึงพลัดไปเกิดในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์
[attachmentid=2588]
เมื่อมากเกิดเป็นมนุษย์ก็ได้สร้างบารมีตามปกติ และเมื่อหมดอายุขัยก็ไปเกิดในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์อีก เป็นอย่างนี้อยู่หลายรอย ทั้งนี้เนื่องจากอายุการเสวยบุญในสวรรค์ชั้นดางดึงส์สั้นกว่าดุสิตบุรี โดยในชาติปัจจุบันมาเกิดเป็นมนุษย์จึงได้มาพบกับหมู่คณะ
[attachmentid=2589]
หลายกัปที่ผ่านมาเจ้าของเคสเกิดเป็นผู้ชาย เคยบวชระยะสั้นเป็นส่วนใหญ่ จึงได้เห็นภัยในวัฏสงสาร จึงเบื่อหน่ายชีวิตในการเวียนว่ายตายเกิด เคยเข้าถึงดวงธรรมภายใน ถ้าไม่ประมาทก็จะสามารถมีผลการปฏิบัติธรรมที่ดีขึ้นได้
[attachmentid=2590]
ชาตินี้เมื่อมาเจอกันแล้วก็ให้ตั้งใจสร้างบารมีในทุกๆ บุญอย่างเต็มที่
และอฐิษฐานจิต ตามติดไปดุสิตบุรี อย่าได้พลัดกันอีกเลย
และอฐิษฐานจิต ตามติดไปดุสิตบุรี อย่าได้พลัดกันอีกเลย
ไฟล์แนบ
-
CASE_20_02_2006_0001.JPG 20.07K
7 ดาวน์โหลด
-
CASE_20_02_2006_0002.JPG 20.39K
7 ดาวน์โหลด
-
CASE_20_02_2006_0003.JPG 17.34K
6 ดาวน์โหลด
-
CASE_20_02_2006_0004.JPG 17.93K
7 ดาวน์โหลด
-
CASE_20_02_2006_0005.JPG 20.2K
6 ดาวน์โหลด
-
CASE_20_02_2006_0006.JPG 17.92K
7 ดาวน์โหลด
-
CASE_20_02_2006_0007.JPG 19.72K
7 ดาวน์โหลด
-
CASE_20_02_2006_0008.JPG 16.92K
7 ดาวน์โหลด
-
CASE_20_02_2006_0009.JPG 16.18K
7 ดาวน์โหลด
-
CASE_20_02_2006_0010.JPG 14.42K
7 ดาวน์โหลด
-
CASE_20_02_2006_0011.JPG 17.25K
7 ดาวน์โหลด
-
CASE_20_02_2006_0012.JPG 14.52K
7 ดาวน์โหลด
-
CASE_20_02_2006_0013.JPG 14.84K
6 ดาวน์โหลด
-
CASE_20_02_2006_0014.JPG 18.43K
7 ดาวน์โหลด
-
CASE_20_02_2006_0015.JPG 16.44K
7 ดาวน์โหลด
-
CASE_20_02_2006_0016.JPG 17.91K
7 ดาวน์โหลด
-
CASE_20_02_2006_0017.JPG 16.33K
7 ดาวน์โหลด
-
CASE_20_02_2006_0018.JPG 19.52K
7 ดาวน์โหลด
-
CASE_20_02_2006_0019.JPG 17.35K
7 ดาวน์โหลด
-
CASE_20_02_2006_0020.JPG 20.35K
7 ดาวน์โหลด
-
CASE_20_02_2006_0021.JPG 19.18K
7 ดาวน์โหลด
-
CASE_20_02_2006_0022.JPG 17.56K
7 ดาวน์โหลด
-
CASE_20_02_2006_0023.JPG 17.42K
7 ดาวน์โหลด
-
CASE_20_02_2006_0024.JPG 18.46K
7 ดาวน์โหลด
-
CASE_20_02_2006_0025.JPG 18.05K
7 ดาวน์โหลด
-
CASE_20_02_2006_0026.JPG 17.66K
7 ดาวน์โหลด
-
CASE_20_02_2006_0027.JPG 17.46K
3 ดาวน์โหลด
-
CASE_20_02_2006_0028.JPG 16.17K
3 ดาวน์โหลด
ด้วยรักจากใจ ด้วยห่วงใย จากใจจริง
