ทิพย์พิมล

ด้วยอนิสงค์ผลบุญที่ข้าพเจ้าได้ทำในครั้งนี้...ทำให้ข้าพเจ้ามีความสุขอย่างไร ขอพี่ๆเวปบอร์ด DMC.ที่น่ารักทุกคน
จงร่วมอนุโมทนาบุญและ ได้รับเช่นเดียวกับข้าพเจ้าด้วยเถิด...

ยังไม่หมดค่ะ...ขออนุญาตินะค่ะ.. เห็นแล้วใจเป็นสุขมาก..เลยอยากแบ่งคนอื่นบ้างค่ะ
คือวันนั้นมีเจ้าภาพอีกกลุ้มนึ่งเค้ามาร่วมกันหล่อพระ...เราเลยมีโอกาสทำบุญกะเค้าด้วย...โขคดีจริงๆ

แบ่งๆความปลื้มคร้า..............

ขอบคุณสำหรับคำตอบของพี่ๆทุกคนค่ะ มีปัญหาทีไรเข้ามาปรึกษาไม่เคยผิดหวังเลย อบอุ่นเป็นที่สุดค่ะ
คือความกังวลเกิดจาก...ความตั้งใจของเราที่จะทำโครงการ จะสำเร็จรึเปล่า.(ช่วง3-5 วันก่อนถวาย) เพราะตอนนั้นยอดเงินที่ได้ยังไม่ครบค่ะ
และตอนถวายอารมณ์ก็มีขุ่นๆนิดๆ...เนื่องจากวันงานวุ่นวายมาก ( หลงทางหาทางไปวัดไม่ถูก เพราะไปครั้งแรกค่ะ)
และเมื่อกลับจากถวายแล้ว เกิดปิติสุขเป็นอย่างมาก...นึกถึงบุญนี้ตลอด (เพราะตั้งใจว่าขอถวายพระไตรปิฎกเพื่อสืบทอดพระพุทธศาสนาสักครั้งในชีวิต และแล้วเราก็ทำสำเร็จนะ...แม้เงินเราจะน้อยแต่โครงการทำบุญใหญ่ครั้งนี้เราก้ยังทำได้...ดีใจจังเลย)
ทุกวันนี้ยังคิดนึกบุญ และคิดถึงกัลยาณมิตรทุกๆท่านที่ช่วยจนโครงการนี้สำเร็จ...บางครั้งยังนึกๆ ว่าพวกเค้าเหล่านั้นทำไมจึงมาร่วมทำบุญกับเรามากขนาดนี้

จริงๆ แล้ว ทิพย์กับนายคนนี้เป็นเพื่อนกันจริง แต่ทิพย์ก็พยายามห่างแล้ว คือประมาณว่าไม่ได้ติดต่อกันเลย อาจมีบ้างเป็นบางครั้งที่เพื่อนคนนี้จะโทรมา (ตอนที่มีปัญหาอ่ะ) ทิพย์ก็รู้สึกสงสารนะ เค้าคงหันหน้าไปพึ่งใครไม่ได้จริงๆ เพราะตัวคนเดียวญาติก็ไม่มี ทิพย์จึงคิดว่าอะไรที่ช่วยกันได้ก็ช่วยไป และก็พยายามทำหน้าที่กัลยานิมิตรที่ดี แต่สำหรับเรื่องผู้หญิงทิพย์ก็มีเตือน แต่ก็ไม่ได้เข้าไปก้าวก่ายมากนัก เพราะพยายามห่างๆอยู่ แต่คราวนี้ที่ทิพย์คิดจะช่วยเพราะทิพย์สงสารเด็กที่กำลังจะเกิด