[attachmentid=1666]
ผมรักพระพุทธเจ้า รักพระพุทธเจ้าองค์เดียวผมมีจุดจบทางใจ
ผมรักพ่อ รักแม่ รักเมีย แต่เวลาพูดผิดหูนิดเดียวก็สลายความรักไปหมดในชั่วระยะเวลาหนึ่งอาจจะไม่นานมาก แต่ก็จะขุ่นมัวไป
เมื่อร่างกายของคนที่รักแก่ตัวลงไป เปลี่ยนแปลงไปเช่นเมีย ความรักก็ยังรัก แต่ก็เริ่มเปลี่ยน
พ่อแม่และคนที่รักตายไป ก็ยังรัก แต่ก็คิดถึงน้อยลง นานไปๆ ก็น้อยลง อยู่กับปัจจุบัน เริ่มมีสิ่งใหม่ คนใหม่มาให้รัก รักใหม่ อะไรใหม่ๆ มาให้รัก
มาลองคิดดูแล้วชาตินี้ผ่านไปทุกคนตายแล้ว เราก็ตาย ไปเกิดใหม่ก็ไปรักคนใหม่ มีพ่อแม่ใหม่ไปเรื่อยๆ ชาติใหม่ๆ คนรักใหม่ๆ-ไม่มีจุดจบ จุดสิ้นสุดเลย ไม่รู้จักจบจักสิ้น ลืม ลืม ลืม คนรักเก่าไปหมดแล้ว เพราะความยาวนานแห่งสังสารวัฏ ไม่มีจุดจบเลย ไม่สิ้นสุดสักทีความรัก
แต่ผมรักพระพุทธเจ้า รักแล้วรักเลย ไม่เปลี่ยนเลย ไม่ต้องกังวลเลย ไม่มีอะไรผิดหู ไม่มีอะไรขัดใจ มีจุดจบแห่งความรัก รักมากขึ้นเรื่อยๆ ไม่เกี่ยวเนื่องกับเวลา มีแต่อยากจะไปอยู่กับท่านให้เร็วที่สุดแม้ร่างนี้ตายไปก็ตามรักและ ระลึกถึงพระองค์ไปได้ทุกชาติ
ไม่ต้องกังวลว่าวันนี้จะหงุดหงิดอารมณ์เสีย ไม่ต้องคอยเอาอกเอาใจ ไม่ต้องคอยอธิบายหาเหตุผล ให้เข้าใจกัน ทำอะไรไม่ต้องคิดมาก มีแต่ความสบายอกสบายใจ มีจุดจบของความรัก และระลึกถึง ยิ่งนึกถึงก็ยิ่งเห็นในความดีงามแห่งพระพุทธเจ้า ความเมตตา
ที่สุดแล้วนึกเท่าไรๆก็หาจุดจบที่สุดของความดีของพระองค์ไม่ได้
แค่อ่านชาดก อ่านประวัติก็รักท่าน ท่านทำเพื่อคนทุกคนได้แม้ชีวิต คนที่ไม่ได้เป็นคนที่ท่านรู้จักในชาตินั้นๆท่านก็สละชีวิตให้เขาได้ แม้สัตว์เดรัจฉาน ท่านก็สละชีวิตเพื่อปกป้องเขาได้ให้เป็นทาน ท่านทำได้เพื่อจะได้พระโพธิญาณมาสั่งสอนเรา
เราบางคน(บางคน)ที่อกตัญญูไม่รู้คุณพระพุทธเจ้า วันทั้งวันไม่เคยคิดถึงความดีงาม ของพระพุทธเจ้า ถ้าไม่มีพระพุทธเจ้าก็ไม่มีศีล 5 ไม่มีศาสนา พระพุทธเจ้าไม่ตรัสสอนก็ไม่มี 84,000 พระธรรมขันธ์ให้ใครหลายๆคนมาวิพากย์วิจารณ์ธรรมะ เอากันเป็นความสนุกสนานวิจารณ์ธรรมะข้อนั้นข้อนี้ประดุจว่าเป็นธรรมะที่ตนคิดได้เอง รู้ได้เองอย่างนั้นแหละ(บางคนแค่บางคน)
ถ้าพระพุทธเจ้าไม่ตรัส ไม่ประกาศคำสอนตอนนี้เราจะเมามัวกับโลก กับวัตถุกาม วัตถุนิยมไปถึงขนาดไหน จะยับยั้งตนเองเพื่ออะไร ก็คงเพียงแค่กลัวเข้าคุก แต่ในใจจะโลภโมโทสัน มักมาก ราคะ โทสะเอาได้ตามใจทีเดียว มีโอกาสเมื่อไหร่คงล่อเต็มที่ทุกเรื่องสำหรับบางคนแต่ก็คงหลายคน
กี่อสงไขยจึงได้ 84,000 พระธรรมขันธ์มาสอนเรา สอนหลวงพ่อฤาษีของเรา หลวงพ่อมาอธิบายให้เราเข้าใจ มาสั่งสอน ตรงไหนไม่เข้าใจ อธิบายให้เราฟัง ท่านทำมาแล้ว ปฏิบัติมาแล้ว ทำอย่างนี้สิลูก อันนั้นไม่ถูก ทำอย่างนั้นไม่ถูก คิดอย่างนั้นไม่ได้นะลูก หลวงพ่อของเราสอนทุกอย่างที่ลูกจะถาม จะทำให้ลูกเป็นคนดี มีสวรรค์ นิพพาน แดนแห่งความสุขเป็นที่ไป
รักพระพุทธเจ้าเถอะ รักให้มากๆ มากที่สุด นึกถึงพระพุทธเจ้าไว้เสมอ แล้วก็นึกถึงหลวงพ่อ ใจมันไม่ตาย ร่างกายมันตาย ความรักอะไรในโลกมันก็ตาย ตามร่างกายไป แต่จิตไม่ตาย จะได้ไม่ต้องไปแสวงหาความรัก หาที่พึ่งของใจอีกต่อไป เชื่อผมเถอะ รักพระพุทธเจ้า รักหลวงพ่อของเรา รักหลวงปู่ปาน ท่านย่า รักไปเถอะ มีจุดจบ มีจุดสิ้นสุด พ่อแม่ ลูกเมีย รักไปเถอะตามหน้าที่ ทำหน้าที่ไป รักไป
แต่รักที่สุดของที่สุด เด่นชัด สว่างจ้า ประทับอยู่ในใจ รักพระพุทธเจ้าเถอะ.....
เมื่อถึงที่สุดแล้วคุณจะไม่รักใครมากกว่าพระพุทธเจ้าอีกแล้ว..........
เพราะเมื่อทุกข์ถึงที่สุด ไม่มีใครให้พึ่งพาได้อีกแล้ว.....................
ก็มีแต่สมเด็จพ่อของเรา.....เท่านั้น............
ที่มองดูเราอยู่........................
และท่านจะพูดกับเรา.............
เมื่อเราคิดถึงท่าน.....................
...................
ลูก............
.............................
ที่มา http://www.konmeungb...n.asp?GID=10941
ไฟล์แนบ
-
MO1_30__.jpg 133.94K
18 ดาวน์โหลด
