ค้นหาเนื้อหา
ไม่เปิดเผย
อีกไม่นานคุณ Tnawut คงจะมีรูปมาให้ได้ยลโฉมกัน ถ่ายไปเยอะมากกกกกกก
เพิ่งได้เจอตัวจริงกันนะคะ โห!! ทุกคนน่ารักมากเรยค่ะ เหมือนคุ้นเคยกันมานานแสนนานนนน
ด้วยความคุ้นเคยนี้เอง นั่งไปได้แป๊ปนึง น้องฟ้าร้างส่งซิ๊กมา “พี่ๆ จัดดอกไม้สิ” เราก็เออเนอะเรา
เป็นเด็กใหม่ ว่าง่ายอยู่แล้ว...เอิ๊ก ๆ เจอเจ๊สั่ง ก็รีบจัดการรุย ผลงานที่ร่วมด้วยช่วยกันออกมา สวยมากๆ ค่ะ ขอบอก
ด้วยขบวนเรามีป้าย dmc.tv สีแดงโดดเด่นมาก ไปทางไหนก็มีแต่คนมอง รู้สึกปลื้มกับขบวนเราจริงๆ
มีบางครั้งเราต้องหยุดพักเป็นระยะๆ เพื่อถ่ายรูปบ้าง หรือหยุดร่วมพิธีกรรมบ้าง รู้สึก Alert เบิกบานตลอดทางค่ะ
ตอนช่วงจะไปถวายปัจจัยนะคะ เดินรั้งท้ายขบวนค่ะก็เรยรีบสปีดฝีเท้า ทันใดนั้นเองสายตามิทันเห็นหัวรางหย่อนสุวรรณนิธิ ทำให้โหนกแก้มข้างซ้ายชนเข้าอย่างจัง มึนค่ะ เจ็บมาก รีบนึกถึงหลวงปู่ หายเจ็บเรยค่ะ แล้วก็รีบตามขบวนต่อเพราะกลัวไม่ทัน แต่ก็ทันค่ะ ไม่พลาดอยู่แล้ว!! อิอิ
ถึงแม้ระยะทางที่เราจะเดินทางไปมันจะยาวนานหรือว่ายาวไกลแค่ไหน และแม้จะมีอุปสรรคหรือสิ่งกีดขวาง จนบางครั้งอาจทำให้เราเจ็บหรือถ่วงเวลาเราไปบ้าง แต่เราก็จะไม่ละทิ้งเป้าหมายที่เราได้ตั้งไว้และเราจะร่วมเดินทางกับขบวนของเราไปให้ถึงจุดหมายโดยพร้อมเพรียงกัน พักที่ไหนก็จะพักด้วยกัน ว่าอย่างไรก็จะว่าตามกันค่ะ
ปลื้มจนลืมเหนื่อยเช่นกันค่ะ
ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่ร่วมบุญในครั้งนี้
สาธุค่ะ
