ผู้มีปัญญาทราม มีจิตใจกระด้าง
อุปารมฺภจิตฺโต สุณาติ ชินสาสนํ
อารกา โหติ สทฺธมฺมา นภโส ปฐวียถา
ผู้มีปัญญาทราม มีจิตใจกระด้าง
ถึงฟังคำสอนของพระชินเจ้าก็ยังห่างไกลจากพระสัทธรรมเหมือนดินกับฟ้า
(ขุ.เถร.26/323)
เคยสงสัยไหม ทำไมบางคนถูกอบรมก็มากผ่านครูอาจารย์ดีๆก็ไม่น้อยแต่ก็ยังยากจะได้ดี ด้วยความดื้อดึง มีทิฐิ จิตใจหยาบจึงไม่สามารถรองรับสิ่งดีๆได้เท่าที่ควร ปัญญาจึงถดถอย ตรองไม่เป็น คิดไม่เป็นทำให้ฟังแม้มากแต่รู้น้อย ฟังแม้บ่อยแต่ไม่รู้เรื่องจึงห่างไกลคุณธรรมความดีมากขึ้นทุกทีเหมือนผืนแผ่นดินที่แสนห่างไกลจากท้องฟ้าหยุดเถิดหยุดเพื่อคิด หยุดใจฟัง ทำจิตให้สงบเป็นสมาธิ จิตใจจะอ่อนโยน ไม่แข็งกระด้างเมื่อได้ฟังคำสอนดีๆธรรมะดีๆก็จะดูดซับได้มาก จนกระทั่งเป็นหนึ่งเดียวกับธรรมะ ดวงปัญญาก็จะสว่างไสวดวงใจก็สดชื่น เริงรื่น อิ่มสุข...
