ค้นหาเนื้อหา
ไม่เปิดเผย
ดิฉันนั่งสมาธิเป็นประจำทุกวันค่ะ
1. เวลานั่งสมาธิแล้วรู้สึก สบายๆ สบายเพิ่มขึ้น จนรู้สึกมีความสุข ก็ปล่อยใจไปเรื่อยๆ แล้วก็เห็นทุกคนที่อยู่รอบตัว เห็นชัดเหมือนลืมตาเห็นทั้งๆที่หลับตาอยู่
2. บางครั้งนั่งไปแล้วก็เหมือนหลุดเข้าไปข้างใน แล้วทุกอย่างภายนอกก็หายไป มั่นใจว่าตัวเองไม่ได้หลับค่ะ แต่พอนั่งไปสักพัก เหมือนอยู่ในสมาธิจนอิ่มแล้วใจก็ถอยออกมาเองค่ะ
สิ่งที่อยากถามคือ
จาก 1. การที่เห็นสิ่งภายนอกแบบนี้ ดีหรือไม่ดีคะ? ถ้าดีเพราะอะไรคะ? ถ้าไม่ดีเพราะอะไรคะ? และควรวางใจอย่างไรดีคะ
จาก 2. ถ้าเจอแบบนี้ต้องฝึกใจอย่างไรต่อไปดีคะ?
ขอบพระคุณค่ะ
