มี 8 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[สันโดษ]

ตั้งแต่ผมปฎิบัติมาได้4-5ปีปฎิบัติมาก๊หลาที่หลายแบบรู้สึกว่าตัวเกิดความเบื่อหน่ายอ่ย่างมากถึงมากที่สุดบางครั้งอากตาหรือทิ้งสังขารไปเลย

-เคยได้ิยินมาว่าถ้าใครบรรลุอรหันต์จะตายภายใน7วันไช่ไม๊ครับถ้าไม่ครองผ้าเหลืองแล้วมีต้วอ่างไม๊ครับที่มีผู้บรรลุแล้วตายโดยไม่ได้บวช

-แล้วตั้งแต่โสดาบันก๊ตายได้ไช่ไม๊ครับแบบว่าเบื่อแบบบอกไม่ถูกอะครับ

[ทัพพีในหม้อ]

ในความเห็นส่วนตัวนะครับ  ผมว่าเป็นความเบื่อหน่ายที่ผิดหลักวิชชาทางพระพุทธศาสนาแล้วหล่ะครับ  ถ้าไม่ถูกมิจฉาทิฏฐิเข้าครอบงำ  ก็มีความผิดปกติในทางโลกแล้วหล่ะครับ

 

ลองปรับทัศนะคติทางพระพุทธศาสนาใหม่  หรือไม่ก็ลองปรึกษาแพทย์เฉพาะทางดูนะครับ  

 

ด้วยความเคารพครับ

[justmin]

แบบนี้ต้องระวัง  ความเบื่อหน่ายในแง่พุทธศาสนา เป็นความเบื่อหน่ายในกิเลส แต่มีชีวิต ณ ปัจจุบัน อย่างมีความสุขในธรรม (เป็นความเข้าใจของตัวเองน่ะ)

[ดินสอแห่งธรรม]

... ถ้าบรรลุอรหัตตผล ร่างกายในเพศฆราวาสนี้จะไม่มีความบริสุทธิ์มากพอที่จะรับธรรมอันปราศจากกิเลสอาสวะได้ ก็จะดับไปใน 7 วันนั้นเอง แต่หากเปลี่ยนเพศจากฆราวาสเป็นบรรพชิต ร่างกายจะมีความละเอียดของธรรมะที่รองรับกันได้ ก็จะดำรงชีพอยู่ได้  ก็เหมือนลักษณะ เครื่องสื่อ กับเครื่องรับ ถ้าจูนกันไม่ติดก็สื่อสารไม่ได้ และใช้งานไม่ได้นั่นเอง

 

..ถ้าบรรลุโสดาปัตติผล  ก็จะเกิดอีก 7 ชาติก็จะเ้ข้านิพพาน คือ นับจากนี้อีก 7 ผลจะได้นิพพาน

 

...ทั้งสองของการบรรลุธรรมนั้น ตายได้ แต่จะตายด้วยวิธีใดนั้นเอง จะไม่เหมือนการตายทั่วไปของปุถุชน การตายของผู้บรรลุธรรมจะตายอย่างมีสติ ตายก่อนตาย หรือดับขันธ์ของตนก่อนถึงอายุขัยก็ได้ ส่วนทางไปก็ถือสุคคติ หรือ นิพพาน ด้วยกายธรรมตามนั้น ตามกำลังแห่งความบริสุทธิ์

 

....การตายโดยขาดสติ หรือ ขาดความยั้งคิด หรือ ตายตามอารมณ์ หรืออยากตาย หรือ อยากทำให้ตัวเองตาย หรือยอมให้ใครฆ่าตาย จิตใจจะเศร้าหมอง จะไปสู่อบายภูมิ ไปสู่ทุคคติ ยิ่งหมองมากก็ลงไปลึกมาก และต้องเวียนว่ายตายเกิดในทุคคติจนกว่าจะมีความรู้สึกอยากเกิด อยากมีชีวิตอยู่ และจนกว่ากรรมจะเบาบาง ซึ่งเป็นภาวะจิตของผู้รับวิบากกรรมนี้ที่น่าสงสารมาก และเวียนเกิดเวียนตายยาวนานมาก กว่าจะพ้นกรรม และเมื่อเกิดเป็นมนุษย์แล้ว หากยังมีกรรมอยู่แล้วไปฆ่าตัวตายอีก หรือทำแบบเดิมอีก ก็จะกลับเข้าสู่วงจรเดิมอีกยาวนานแสนนาน หรือบางทีก็ไม่มีเวลาที่จะกำหนดได้เลยว่าจะพ้นกรรมเหล่านี้จริงๆ แบบถาวรได้เมื่อไหร่...

 

... ชีวิตที่มีอยู่ บางทีทำเพื่อตัวเองมามากแล้ว ก็ลองทำเพื่อคนอื่นดูบ้างสิครับ ทำเพื่อพระพุทธศาสนาส่วนรวมดูบ้าง หรือบวชเพื่อเป็นอายุของพระพุทธศาสนาดู อย่างนั้นก็ยังได้ชื่อว่ากระทำด้วยใจที่มีต่อผู้อื่น ต่อส่วนรวม ผลที่ได้ย่อมเกินควรเกินคาด และดีกว่าทำเพื่อตนเอง หรือครอบครัวตนเอง อย่างแน่นอน... 

[หัดฝัน]

ถ้าเบื่อหน่ายทางโลก จนจิตคลายความกำหนัดยินดีในกามจริงๆ จิตก็จะก้าวหน้าแสวงหาทางหลุดพ้นครับ แต่ต้องระวัง ถ้าเบื่อไปเสียทุกอย่าง หน่ายไปเสียทุกสิ่ง ไม่อยากทำการงานใด แม้แต่การปฏิบัติธรรม ถ้าอารมณ์นี้ จะเป็นกิเลสอย่างหนึ่ง จัดอยู่ใน ถีนมีทธะ ในนิวรณ์ 5 ซึ่งแปลว่า เครื่องกั้นความดีน่ะครับ

[หมอมด]

ความคิดส่วนตัวนะค่ะ เคยเป็นคนเบื่อโลกมาก่อน จนไม่อยากมีชีวิตอยู่
ซึ่งไม่ได่เกิดจากคว่มทุกใดๆมากดดัน แต่เกิดจากการที่ยังไม่เห็นคุณค่า
ของการมีชีวิตอยู่ แต่พอมาพบเนื้อนาบุญก็ทราบแล้วว่าเกิดมาเพื่อทำสิ่งใด
เป็นสำคัญ และจะไม่มีวันเบื่ออีกต่อไป จะรู้และเห็นคุณค่าของกายนี้
และชีวิตนี้ที่นำเราสู่การสร้างบุญ สร้างบารมี แค่ระยะวลาสั้นๆ
บนโลกมนุษย์ยังเบื่อขนาดนี้ ถ้าไปอบายที่ๆเวลายาวนานอสงไขยกัป
จะมิเบื่อแย่รึค่ะ

[Souriya]

มันเป็นทำมะดาทีเวลาเราทำสิ่งทีดีฯ มักจะมี นิวรณ์ 5 เข้ามาแชก...เราต้องประคับประคองใจของเราเอาไว้ ให้ ความใส มันสม่ําเสมอ... อย่าพื้งท้อแท้ และเบื่อหน่าย ไปเสยก่อน...

 

ชีวิดเราก่อเหมือนเรือที่รองไปตามทะเล มีทังแดด  ลม   ฝน  พายุ ฟ้าร้อง ที่เราจะต้องผ่านไป เพื้อให้ถืงยังเป้าหมายของเรา.....

 

กานที่จะบรรลุเป็นพระโสดาบัน...จนไปถืงการบรรลุพระอรหันต์ มันเป็นผนพรอยได้จากการปฏิบัติธรรม สิ่งที่สำคัณเราต้องไม้ลืมว่า เราเกีดมาเพื่อสิ่งไหน.....

การที่เราพะยายามทำให้ตัวเองหลุดพ้นจากความทุกนั้น เป็นสิ่งที่ยาก แต่การที่จะช่วยให้คนอื่นหลุดพ้นไปด้วย มันยากยิ่งก่วา.

 

จ่งอย่าลืมเป้าหมายของเรา......สิ่งที่ต้องสะสมคือ บุณกุสน สิ่งที่ต้องแสหวงหาคือ พระรัตตะนะไตรพายใน เป้าหมายชีวิดคือ ที่สุดแห่งทัม ที่พักระหว่างทางคือ ดุสิดบุรี วงบุณพิเสด เขดพระโพธิสัตว์ ....

 

ขอเป็นกำรังใจให้นักสร้างบารมีกันทุกฯคนนะครับ

สาธุครับ

 

แอบเข้ามาเสริมให้

นิวรณ์มี 5 อย่าง คือ

1. กามฉันทะ ความพอใจ ติดใจ หลงใหลใฝ่ฝัน ในกามโลกีย์ทั้งปวง ดุจคนหลับอยู่
2. พยาบาท ความไม่พอใจ จากความไม่ได้สมดังปรารถนาในโลกียะสมบัติทั้งปวง ดุจคนถูกทัณท์ทรมานอยู่
3. ถีนมิทธะ ความขี้เกียจ ท้อแท้ อ่อนแอ หมดอาลัย ไร้กำลังทั้งกายใจ ไม่ฮึกเหิม
4. อุทธัจจะกุกกุจจะ ความคิดซัดส่าย ตลอดเวลา ไม่สงบนิ่งอยู่ในความคิดใดๆ
5. วิจิกิจฉา ความไม่แน่ใจ ลังเลใจ สงสัย กังวล กล้าๆ กลัวๆ ไม่เต็มที่ ไม่มั่นใจ

แก้ไขโดย ทัพพีในหม้อ 25 January 2014 - 10:47 AM

[Mind Good]

สาธุครับ

[qazwsx123]

หนีปัญหาหรือเปล่า