ไปที่เนื้อหา


usr26413

เป็นสมาชิกตั้งแต่ 17 Oct 2008
ออฟไลน์ ใช้งานล่าสุด Oct 25 2008 11:33 PM
-----

กระทู้ที่ฉันเริ่ม

ต้องการกำลังใจและคำแนะนำอย่างมากเลยคะ

17 October 2008 - 09:36 PM


ตอนนี้หนูรู้สึกอ่อนแอ ทุกข์ทรมานและเจ็บช้ำมากเลยคะ เหมือนคนหลงทางที่เดินวนเวียนไปมา สับสนวุ่นวาย หาทางออกไม่ได้จนบางครั้งแอบรู้สึกว่าไม่อยากจะอยู่เผชิญกับความจริงเลยด้วยซ้ำ หนูขอเล่าปัญหาโดยสรุปนะคะ
หนูคบกับคนๆนึงมาเป็นเวลา3ปี แล้วเราก็เลิกกันเพราะหนูไปมีคนอื่น สาเหตุที่หนูมีคนอื่นก็เพราะว่าเราเข้ากันไม่ได้ ทะเลาะกันบ่อยมาก ต่างคนต่างไม่ยอมให้กัน จนสุดท้ายหนูรู้สึกเหนื่อยมาก ประจวบเหมาะกับมาเจอคนใหม่ หนูเลยตัดสินใจผิดพลาดด้วยอารมณ์ทำให้ต้องเลิกกับเค้า ซึ่งหนูยอมรับว่าหนูผิดมากที่ทำร้ายเค้า เค้าเสียใจมาก หลังจากนั้นประเกือบปี เค้าก้อมีแฟนใหม่ซึ่งเค้าก็รักมากเหมือนว่าแฟนใหม่เค้ามาเติมเต็มส่วนที่เค้าขาดได้ คือส่วนที่หนูทำให้เค้าไม่ได้ (ในเรื่องของความเข้าใจ)
หนูคบกับแฟนใหม่ได้6เดือนก็เลิกกันไป หนูยอมรับว่ารู้สึกเจ็บและเสียใจมาก หลังจากนั้นแฟนเก่าของหนูคนนี้ก็มีปัญหากับแฟนของเค้าเหมือนกัน ประจวบเหมาะกับที่หนูกับเค้าก็ยังคงติดต่อคุยกันมาเรื่อยๆ ช่วงนี้ที่หนูไม่มีใครและเค้าก็กำลังสับสนและมีปัญหากับแฟนเก่าของเค้า สุดท้ายหนูกับเค้าเลยกลับมาคบกันอีกครั้ง หนูยอมรับว่าในตอนแรกๆมันเกิดจากความรู้สึกเหงาและไม่มีใครแต่พอได้คบกันหนูก้อรู้สึกถึงความรู้สึกเก่าๆที่เราเคยมีด้วยกัน หนูคิดว่าหนูรักเค้า ด้วยความรู้สึกหลายๆอย่าง ในตอนแรกหนูยอมที่จะอยู่ข้างๆเค้าในขณะที่เค้ายังตัดใจเลิกกับแฟนเค้าไม่ได้ แต่พอเค้าเลิกได้แล้วเราก็เลยคบกันอย่างเต็มตัว แต่สุดท้ายหนูก็มีบางอย่างที่ไม่เป็นอย่างที่เค้าต้องการ เค้าเลยเลิกกับหนู ประจวบเหมาะกับที่แฟนเก่าเค้าก็ยังไม่ยอมเลิกและอยากจะกลับมาคบกับเค้า สุดท้ายหนูก็เป็นคนที่โดนทิ้งและเค้าก็กลับไปคบกับแฟนเค้าเหมือนเดิม
เค้าบอกว่าตอนนี้เค้าสับสนมาก เค้าไม่รู้ว่าหัวใจเค้าต้องการใครกันแน่จริงๆแล้ว แต่ตอนนี้เค้าเลือกจะให้หนูไปเพราะคนเก่าของเค้ากลับมา เค้าบอกว่าเค้าไม่อยากให้หนูอยู่อีกแล้วเพราะหนูจะเจ็บไปมากกว่านี้
หนูเสียใจมากคะ เสียใจที่สุดเท่าที่เคยเสียใจมา ทำใจไม่ได้ ทรมาน คิดอะรไม่ออกนอกจากเรื่องเค้า มีชีวิตเหมือนไร้วิญญาณ เหนื่อยเหลือเกิน แม้กระทั่งยามนอนเค้าก็ยังมาอยู่ในฝันตลอด หนูเครียดมากจิงๆ ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว หนูไม่อยากเป็นแบบนี้แล้วคะ แต่หนูยังไม่เข้มแข็งพอที่จะทำใจได้ หนูควรจะคิดหรือควรจะทำยังไงดีคะ ขอรบกวนคำปรึกษาจากผู้รู้และผู้เชี่ยวชาญทุกคนด้วยนะคะ :'( :'( :'(