"ครูบาอาจารย์" กับ "ครูอุปัชฌาย์อาจารย์"
#1
โพสต์เมื่อ 09 October 2006 - 01:53 PM
มีอยู่ท่อนหนึ่ง...
เมื่อก่อนบุญโตคิดว่าท่านพูดผิด...แต่ปรากฏว่าเหมือนท่านพูดเหมือนกันทุกอาทิตย์
คำว่า "ครูบาอาจารย์" กับ "ครูอุปัชฌาย์อาจารย์"
หมายถึงหรือต่างกันอย่างไรค่ะ? ทำไมหลวงพ่อต้องพูด 2 คำค่ะ?
#2
โพสต์เมื่อ 09 October 2006 - 02:01 PM
เพราะครูอุปัชฌาย์อาจารย์มีความหมาย ตั้งแต่ ครูบาอาจารย์ที่อบรมสั่งสอนประสิทธิ์ประสาทความรู้ในทางโลก รวมถึงพระอุปัชฌาย์ที่บวชพระและให้ความรู้ในทางธรรมแก่ฝ่ายชายด้วยน่ะครับ
2) พระศรัทธาธิกพุทธเจ้า สร้างบารมีรวม 40 อสงไขย กับอีก แสนมหากัป (รวมระยะเวลาสร้างบารมีหลังรับพุทธพยากรณ์ คือ 8 อสงไขย กับ แสนมหากัป) (อย่างน้อย)
3) พระวิริยาธิกพุทธเจ้า สร้างบารมีรวม 80 อสงไขย กับอีก แสนมหากัป (รวมระยะเวลาสร้างบารมีหลังรับพุทธพยากรณ์ คือ 16 อสงไขย กับ แสนมหากัป) เช่น พระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์ต่อไป คือ พระศรีอาริยเมตไตรยสัมมาสัมพุทธเจ้า (เป้าหมาย
#3
โพสต์เมื่อ 09 October 2006 - 02:05 PM
อ่ะครูบาอาจารย์ คือครูทั่วไปที่สั่งสอนเรา
ครูอุปัชฌาย์อาจารย์ คือสมมุติว่าพวกเราเป็นพระนะตอนที่เราจะบวชจะมีพระอุปัชฌาย์ที่บวชเราและเป็นทั้งครูสั่งสอนเราด้วย
ทำนองนี้ล่ะครับเท่าที่ทราบมานะเดี๋ยวจะหามาเพิ่งเติมแก้ไขให้ครับขอค้นคว้าก่อนอ่ะ
เป็นสรณะภายใน เทียงแท้
กว่านี้ บ่ มีใด เทียบได้
น้อบนบท่านไว้แล ค่ำเช้าสุขเสมอ
เอาบุญมาฝากจ้า นั่งสมาธิเยี่ยมไปเลย แถมไปติดจานมาอีกด้วย เด็กชาวเขานี้น่ารักนะแม้คุยไม่รู้เรื่องก็ตามล่ะ สนุกดี
#4
โพสต์เมื่อ 09 October 2006 - 02:49 PM
พระราชา ตรัสถามว่า พ่อเณร ! ผู้ที่ชื่อว่าอุปัชฌายะนี้ ได้แก่คน เช่นไร ?
สามเณร ถวายพระพรว่า มหาบพิตร ! ผู้ที่เห็นโทษน้อยใหญ่ แล้ว ตักเตือน และให้ระลึก ชื่อว่าพระอุปัชฌายะ. (อุปัชฌาย์ = ผู้เข้าไปเพ่งโทษ)
พระราชา ตรัสถามว่า พ่อเณร ! ผู้ที่ชื่อว่าพระอาจารย์นี้ ได้แก่คน เช่นไร ?
สามเณร ถวายพระพรว่า มหาบพิตร ! ผู้ที่ให้อันเตวาสิก และ สัทธิวิหาริก ตั้งอยู่ในธรรมที่ควรศึกษา ในพระศาสนานี้ ชื่อว่าพระอาจารย์.
ส่วนที่ท่านผู้หญิงต้องใช้คำว่า ครูบาอาจารย์ จริงๆ ก็คงหมายถึงอาจารย์แหละครับ ส่วนครูบา ทางภาษาเหนือรู้สึกว่าหมายถึงพระอาจารย์ ที่ไม่ใช้คำว่าอุปัชฌาย์อาจารย์ ก็เป็นเหตุผลที่รู้ๆ กันอยู่ คงไม่ต้องบอกเพราะช่วงนี้อยากจะให้ใจใสๆ ครับ
#5
โพสต์เมื่อ 09 October 2006 - 03:32 PM
#6
โพสต์เมื่อ 09 October 2006 - 05:53 PM
พระอุทิศกายใจทำไมหนอ
เพียงลำพังพระเองก็สุขพอ
ใยต้องรอผองเราเข้าถึงธรรม
สุนทรพ่อ
I Love You หลายเด้อ
#7
โพสต์เมื่อ 10 October 2006 - 10:05 PM
ผู้ชายท่านจะให้พูดครูอุปัชฌาย์อาจารย์
ผู้หญิง"ครูบาอาจารย์"
เพราะฝ่ายชาย มีโอกาสได้บวช
#8
โพสต์เมื่อ 11 October 2006 - 09:16 AM
#9
โพสต์เมื่อ 11 October 2006 - 01:15 PM
#10
โพสต์เมื่อ 11 October 2006 - 03:33 PM
#11
โพสต์เมื่อ 11 October 2006 - 06:19 PM
#12
โพสต์เมื่อ 11 October 2006 - 07:07 PM
หุ หุ หุ หุ หุ..?
#13
โพสต์เมื่อ 11 October 2006 - 07:45 PM
#14
โพสต์เมื่อ 11 October 2006 - 09:46 PM
โก หิ นาโถ ปโร สิยา
อตฺตนา หิ สุทนฺเตน
นาถํ ลภติ ทุลฺลภํ . . . ฯ ๑๖๐ ฯ
เราต้องพึ่งตัวเราเอง
คนอื่นใครเล่าจะเป็นที่พึ่งได้
บุคคลผู้ฝึกตนดีแล้ว
ย่อมได้ที่พึ่งที่ได้แสนยาก
Oneself indeed is master of oneself,
Who else could other master be?
With oneself perfectly trained,
One obtains a refuge hard to gain