กิตติ ไตรรัตน์

ไม่ทราบว่าทางวัดมีเทปบันทึกรายการ ช่วงที่หลวงพ่อทัตตะให้โอวาทแก่คณะครูที่มาร่วมงานปฐมนิเทศงานรวมพลัง V-Star 5 วันที่ 30 ตุลาคม 2553 มั้งไหมครับ..

ผมไปวันงานคิดว่ามันมีประโยชน์มากๆ เลย จดบันทึกมาเหมือนกันแต่ว่าจดไม่ได้ทั้งหมด ถ้ามีรบกวนแจ้งด้วยครับ

อนุโมทนาล่วงหน้าครับ สาธุ

ทำไมต้องรวมเด็กล้าน และทำไมต้องที่วัดพระธรรมกาย?

แบ่งคำตอบออกเป็น 2 ประเด็นครับ
1. การรวมเด็กล้าน หากเมองเผินๆ อาจดูเหมือนไม่จำเป็น แต่จริงๆ แล้วจำเป็น
2. ทำไมต้องที่วัดพระธรรมกาย ก็บอกว่า ไม่จำเป็นต้องเป็นวัดพระธรรมกายก็ได้ เป็นที่ไหนก็ได้ แต่ขอให้มีสถานที่ที่รองรับ ได้และสามารถอำนวยความสะดวกได้เพียงพอ หากจะมี ก็ยินดีให้ไปจัดที่นั้น

ทำไมต้อง 1 ล้าน?
ต้องตั้งคำถามกลับไปว่า คำว่า "ความสามัคคี เรานึกถึงอะไรได้บ้าง?"
ภาพของคำว่าความสามัคคีในใจเรา หมายถึง "กี่คน?"
คำว่าความสามัคคีที่เราพร่ำสอน ที่มีภาพอยู่ในใจของเรา ที่เราต้องการให้เกิดขึ้นในแผ่นดินไทยของเรา หมายถึง "เท่าไหร่?"

หากใครอ่านข่าวเศรษฐกิจ จะพบว่า
ธนาคารในประเทศไทยขณะนี้ กว่า 80% เป็นของต่างชาติ
บริษัทใหญ่ๆ กว่า 90% เป็นของต่างชาติ
ห้างสรรพสินค้าใหญ่ๆ เกือบทั้งหมดเป็นของต่างชาติ
ร้านโชว์ห่วยในประเทศ กำลังถูกฮุบ จะตายอยู่แล้ว...

ทำไมจึงเป็นเช่นนั้น?
เพราะคนไทย รวมทุน รวมหุ้นไม่เป็น ความสามัคคีไม่มี ทำให้รวมทุนไม่ได้

ดังนั้นเราต้องหัดรวมกันเข้าไว้
เพราะเราต่างคนต่างอยู่มานาน ไม่ยอมสนใจ ความสามาคคีเป็นแค่ตัวอักษร แต่ความสามัคคีในใจไม่มี

เมื่อเรารวมกันไม่ได้ก็เป็นปัญหา เหมือน เกาหลีเหนือ กับเกาหลี่ใต้

สรุปจากการฟังพระธรรมเทศนาจาก หลวงพ่อทัตตชีโว ครับผม
แล้วจะมาเล่าธรรมะที่ได้ฟังมาอีกนะครับ
อนุโมทนา สาธุ

หายไปนานเลยครับ ไม่ค่อยได้อัพเดทข้อมูลธรรมะดีๆ เลย
แต่ก็ยังอยู่ในวงบุญนะครับ เพราะที่หายไปไม่ได้มาเพิมบทความธรรม
ก็ไปอบรมมาตลอดเลย ตอนนี้ช่วยงาน Super V-Guide อยู่ครับ
ได้รับทราบข้อมูลแล้ว

ต้องบอกว่า V-Star นั้น สุดยอดจริงๆ เมื่อได้มาศึกษาถึงเรื่องราวของหลักการและเหตุผลของโครงการ

มีเวลาจะเอามาเล่าให้ฟังกันนะครับ ศึกษาแล้วสุดยอดจริงๆ

และ Blog ที่ผมเขียนไว้ก็มี อัพเดท พระธรรมเทศนา ด้วยนะครับ ของพระอาจารย์สมชาย จากธุดงค์ เขาแก้วเสด็จครับผม
เรื่อง "เป้าหมายชีวิต" และเรื่อง "ความรู้พื้นฐานของผู้ปฏิบัติธรรม" ครับ
ก็เข้าไปให้กำลังใจกันบ้างนะครับ
จะได้มีกำลังใจมาอัพเดทธรรมที่ได้ฟังมาเรื่อยๆ ครับ

http://d4living.blogspot.com

อนุโมทนาบุญกับทุกท่านครับ... สาธุ

หากเราจะต้องตาย!!! ถามว่า... วันนี้เรานึกภาพองค์พระออกไหม?...... บางคนยังบอกว่า “โอ๊ย” รูปสวย กลิ่นหอม เสียงเพราะ รสอร่อย ฯลฯ เมื่อเราใกล้สิ้นอายุขัย... มันไม่ช่วยอะไรเราได้เลย
สิ่งที่เราทุ่มเทแสวงหามาทั้งชีวิต เวลาใกล้ตายมันไม่ได้ช่วยอะไรเลย ไม่ได้เป็นที่พึ่ง ไม่ได้เป็นที่ระลึก แม้จะมี ลูกที่ดี ครอบครัวที่ดี มีอำนาจ มีบริวาร ก็ไม่ใช่ที่พึ่ง เปรียบเสมือนถ้าตัวเราตกลงไปในทะเล จะเกาะฟองน้ำ เกาะเกลียวคลื่น ก็หาใช่ที่พึ่งไม่... จะต้องไปถึงเกาะเท่านั้น เช่นเดียวกัน ที่พึ่งของชีวิตที่แท้จริง คือ “การได้เข้าถึงพระภายใน”
การเข้าถึงพระภายใน หมายถึง บุคคลผู้ถือ พระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์ ว่าเป็นที่พึ่ง ซึ่งจะทำให้เห็นอริยสัจ ว่าเป็นที่พึ่งอันสูงสุด
ถ้าเข้าถึงพระภายใน แม้ใกล้ตายก็ไม่กลัว แต่ถ้ายังไม่เข้าถึง ก็จะต้องมีบุญ เข้ามาช่วย... ก่อนตาย เรานึกถึงบุญออกไหม?
หากจะตายก็ต้องมีบุญช่วย จะไปโลกหน้าก็ต้องมีบุญเพื่อให้มีทรัพย์สมบัติ วิมาน บริวารมากมาย ซึ่งทรัพย์สมบัติต่างๆ ที่เรามีอยู่ ไม่สามารถบรรทุก ขนไปยังโลกหน้าได้เลย ถ้าจะนำไปได้ จะต้องนำมาเปลี่ยนเป็นบุญเท่านั้น จึงจะเป็นสมบัติของเราติดตามตัวไปในโลกหน้า

“บุญ” จะประคับประคองเราไปทุกชาติ แม้แต่ สัตว์นรก เปรต สัตว์เดรัจฉาน มนุษย์ เทวดา หรือพรหม ก็ต่างต้องการบุญด้วยกันทั้งนั้น
เราเกิดมาสร้างบารมีจริงๆ จะต้องกล้าสร้างบารมี ต้องเอาบุญติดตัวไปมากๆ ทั้ง “ก่อนทำ”, “ขณะทำ” และ “หลังทำ”
“แม้มืดตื้อมืดมิด ก็มีสิทธิ์เข้าถึงธรรม” แต่หาก กินเหล้า นอน ฯลฯอยู่เฉยๆ แล้วมืดตื้อก็ไม่มีทางเข้าถึงธรรมได้ จะเข้าถึงธรรมได้ จะต้องตั้งใจปฏิบัติ เมื่อปฏิบัติแล้ว แม้มืดตื้อมืดมิดก็มีสิทธิ์เข้าถึงธรรมได้ ทั้งหมดไม่มีใครเสกได้ ต้อง “ทำเอง”
อาคาร 100 ปีคุณยาย.. เราเป็นผู้ร่วมสร้าง เราก็จะได้บุญไปตลอด เปรียบเหมือน หากเรามีที่จอดรถให้เช่าอยู่ เมื่อมีคนมาจอดรถเมื่อไหร่ เงินก็ไหลเข้ากระเป๋าเราตลอด จนกว่าลาดจอดรถจะพัง

“รสแห่งธรรมเลิศกว่ารสทั้งปวง”.... เราชอบกินอะไรบ้าง? ถ้าให้เรากินของที่เราชอบนั้นเพียงอย่างเดียว กินทุกวัน ไม่กินอย่างอื่นเลยเอาไหม? ไม่นานเราก็คงเบื่อ เพราะมันไม่ใช่รสอันเลิศ แต่ธรรมะนั้น แม้ได้รับเมื่อไหร่ย่อมไม่เบื่อ

อาคาร 100 ปีคุณยาย จะเป็นจุดศูนย์รวมงานในพุทธศาสนาทั้งมวล บุญจะไหลเข้าเราตลอด 24 น.
ถ้าเรายังเข้าไม่ถึงพระรัตนตรัย ก็ต้องทำบุญไว้ให้มากที่สุด ต้องทำบุญแบบมี วิริยะ (มาจากคำว่า วีระ คือ ความกล้าหาญ ไม่กลัว) คนที่ไม่กล้าบอกบุญคือคนที่กลัว... คุณยายมีคุณธรรมมากๆ เราต้องทำบุญกับคุณยายมากๆ คุณยายบวชพระที่ดีที่สุด คุณยายสร้างวัดที่ดีที่สุด คุณยายเป็นประธานกฐินที่ใหญ่ที่สุด แม้ละสังขารไปแล้วก็ยังคงเป็นอยู่ ดังนั้นตัวเราจะต้องมีความกล้าที่จะเอาบุญ
หลายๆ คนกล้า และเสียสละเพื่อที่จะทำบาป เราจะทำบุญก็ต้องกล้า ต้องเสียสละเช่นกัน คนที่เขาชวนกินเหล้าเขายังไม่เกรงใจกันเลย เราจะชวนคนทำบุญจะเกรงใจทำไม? เราต้องทำให้ปลื้ม ให้มีความปิติ

หลวงปู่ให้คุณยายนั่งเข้าที่ไปดู ว่าทำไมในอดีตคนที่เข้าถึงพระธรรมกายเหาะได้ แต่ในยุคปัจจุบันเหาะไม่ได้? คุณยายบอกว่ากำลังทีมไม่พอ

พระพุทธเจ้าทรงตรัสกับ ปัญจวคีย์ทั้ง 5 ว่า “ดูกรภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหมดจงจาริกไป เพื่อประโยชน์และความสุขของชนหมู่มาก เพื่ออนุเคราะห์ชาวโลก เพื่อประโยชน์เกื้อกูล และความสุขแก่ทวยเทพและมนุษย์ทั้งหลาย ฯ” ซึ่งพระพุทธเจ้าให้ทรงออกเผยแพร่ พระธรรมคำสอนเพราะยังมีคนอีกมากที่ยังมีโอกาสแห่งการได้บรรลุธรรม และหากไม่ออกไปทำหน้าที่ก็จะทำให้เขาเหล่านั้นเสียโอกาส ที่จะทำให้เขาได้บุญที่ควรจะได้ ทำให้เขาเหล่านั้นเสียโอกาสบรรลุธรรมที่เขาควรได้บรรลุเป็นต้น คนที่จะทำบุญมีอยู่แล้วเขารอเราไปหา ถ้าเราไม่ไปเขาก็จะเสียโอกาส บอกบุญให้เต็มที่ กำลังบุญจะได้ใหญ่โต

แค่เราไม่กลัวซะอย่าง... เราก็จะทำได้...
ถามว่ามันยากไหม? ตอบว่า “ใช่”!!!!.................. แต่เราทำได้



สรุป และเผยแพร่เป็นธรรมทาน จากพระธรรมเทศนา จากพระอาจารย์ ประจำวันพฤหัสบดีที่ 16 กันยายน 2553 ณ ศูนย์กัลยาณมิตรจันทบุรี
พระธรรมเทศนา เรื่อง “บุญ” โดยพระอาจารย์นภดล
โดย กัลฯ กิตติ ไตรรัตน์ และ กัลฯ กิ่งกาญจน์ สุดสังข์ We Success Club

Blog สรุปธรรมะต่างๆที่ได้ยินได้ฟัง ได้เรียนรู้ ได้ศึกษา มาครับ
เข้ามาพูดคุย แลกเปลี่ยน สนทนาธรรมกันนะครับ

http://d4living.blogspot.com