นมัสการพระอาจารย์ทุกรูป
สวัสดีเพื่อนๆ สมาชิกครอบครัวชาวเว็บ DMC.tv ทุกท่าน
ทุกท่านคงต้องเคยได้ยินคนพูดเล่นๆ ว่า ไม่กลัวหรอกต้นงิ้วในนรก เดี๋ยวตอนตายก็ให้เขาเอาขวานใส่ลงไปด้วย อะไรทำนองนี้ หรือไม่กลัวหรอก เดี๋ยวทำบุญให้ท่านยมบาล ติดสินบนท่านไว้เผื่อตกนรก แค่นี้ก็รอดตัวแล้ว เป็นคำพูดเล่นๆ ล้อเลียนพอขำๆ สำหรับคนทั่วไปที่ไม่รู้เรื่องราวว่านรกเป็นยังไง
ตัวผมเอง เมื่อมาศึกษาพระพุทธศาสนากับวัดพระธรรมกาย ก็รู้เรื่องราวของนรกมากขึ้น รู้ว่าเป็นอย่างไร ไปอย่างไร จะโดนอะไรบ้าง รู้แม้กระทั่งว่า ถ้าเราสามารถระลึกถึงบุญได้เพียงนิดเดียว บุญก็จะมีช่องให้ส่งผลได้ทันที เมื่อบุญได้ช่องก็จะบรรเทาวิบากกรรมในนรกให้เราได้ จนเราพ้นจากนรกในที่สุด
แต่...แต่...แล้วก็แต่ และนั่นเอง ด้วยความอวดดีของตัวเอง หายนะจึงมาเยือน ตัวผมเองยัง(มีหน้า)มาคิดเอาเองอีกว่า ไม่กลัวหรอกนรก เดี๋ยวทำบุญเยอะๆ ทำบุญให้ขึ้นใจ เผื่อพลาดตกนรกไป ก็ให้นึกถึงบุญที่ทำไว้ แค่นี้ก็พ้นออกมาจากนรกแล้ว นรกไม่เห็นจะน่ากลัวอย่างที่คิด !!!
แต่ที่ไหนได้ เพิ่งมาสำนึกได้เมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมานี่เอง ปกติตัวผมจะต้องเข้ากะนั่งสมาธิช่วง 22.30 น. - 23.30 น. ซึ่งส่วนใหญ่ก็จะเข้าก่อนเวลา ออกจากสมาธิหลังเวลา แต่ด้วยวิบากกรรมตามมาทัน สัปดาห์ที่ผ่านมา โรคกระเพาะที่สงบเงียบมานานเกิดกำเริบขึ้นมาโดยไม่มีสาเหตุ แถมครั้งนี้ก็รุนแรงพอควรทีเดียว หิวก็ปวด อิ่มก็ปวด มีตังค์ก็ปวด บ่จี้ก็ปวด เก๊กหน้าหล่อแค่ไหนก็ยังปวด แถมด้วยอาการปวดกระดูก ปวดกล้ามเนื้อไปทั้งตัว กินอะไรเข้าไป กระเพาะมันจะรีบขับออกไปทันที เข้าห้องน้ำถ่ายท้องเป็นว่าเล่น โทรมสุดๆ ขนาดนอนหายใจพะงาบๆ ยังปวด
ถึงจะโทรมปานนั้น เมื่อถึงเวลาเข้ากะ ก็จะพยายามตะเกียก ตะกายลุกขึ้นมานั่งให้ได้ แต่ก็อย่างว่าแหละครับ ด้วยทุกขเวทนาขนาดนั้น ยิ่งนั่งยิ่งปวด ยิ่งสัมมา อะระหัง ยิ่งปวด ยิ่งปวดก็ยิ่งเครียด พอเครียดก็ปวดหัว มึนงง มากเข้า สติก็จะแตก หงุดหงิด รำคาญใจไปหมด เหมือนจะระเบิด จนไม่ไหว ต้องลืมตา ลุกออกไปนอนหายใจเฮือกๆ ครางหงิงๆ ปรับใจตัวเอง
เป็นอยู่ 4 วัน ที่ต้องขออนุญาติพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ลางานเข้ากะชั่วคราว ระหว่างนั้นเลยเกิดปัญญาขึ้นมาได้ว่า ดูสิขนาดเราเป็นแค่นี้ ป่วยนิด ป่วยหน่อยแค่นี้ ทรมานแบบจิ๊บๆ แค่นี้ เรื่องบุญ เรื่องกุศลยังนึกแทบไม่ออก ทำไม่ได้เลย ได้แต่นอนหงอยเป็นหมาป่วย แล้วยังอวดดี มีหน้าคิดเอาเองว่า เดี๋ยวพอตกนรกแล้วจะคิดเรื่องบุญ เรื่องกุศลได้
มันจะไปคิดได้ยังไงกัน ในนรกน่ะ ถึงขั้นเจ็บจนตาย ทรมานจนตายเลยนะ มากกว่าไอ้ที่เป็นอยู่ตอนนี้ไม่รู้กี่ล้านเท่า มืดก็มืดกว่ามืดตื้อมืดมิดที่เคยรู้จัก ร้อนก็ร้อนขนาดดวงอาทิตย์ละลาย มีแต่เสียงโหยหวนให้สะดุ้งหวาดกลัว ยังไม่ทันจะได้ทำอะไร นายนิรยบาลก็มาตามหน้าที่แล้ว ตื๊บพลักๆๆๆ ยังไม่ทันได้อ้าปากก็ตายซะและ เกิดมาใหม่ก็ หันซ้าย หันขวา อะไร ทำไมมืดอย่างนี้ ที่นี่ที่ไหนทำไมร้อนอย่างนี้ เสียงอะไรน่ากลัวจัง ใครน่ะ จะทำอะไรฉัน พลักๆๆๆๆ ตายอีกและ ถามหน่อย จะเอาเวลาที่ไหนมามีสติคิดเรื่องบุญ เรื่องกุศล กัน
ถ้าไม่ป่วยซะก่อน ป่านนี้ผมก็คงจะยังคิดอวดดีไปอย่างนี้อีกนานแน่ แล้วสุดท้ายก็คงต้องพลาดตกนรกด้วยความอวดดีของตัวเองเข้าสักวัน ถึงตอนนั้นจะมานั่งสำนึกได้แบบนี้ ก็แสนจะสายไปซะแล้ว เพราะฉะนั้น เรื่องนรก เรื่อง สวรรค์ ไม่ใช่เรื่องที่เราจะเอามาล้อเล่นกันเลย ผลแห่งบุญ วิบากกรรมแห่งบาป ไม่ใช่เรื่องที่เราจะเอาวิสัยมนุษย์ตัวเหม็นอย่างเราๆ ไปตัดสินอะไรได้เลย
ถึงตอนนั้นไม่มีอะไรช่วยเราได้แล้ว อย่าว่าแต่ตกนรกเลย ขนาดอยู่บนสวรรค์ เราก็จะเปรียบเหมือนคนเป็นง่อย ได้แต่เสพทิพย์ไปวันๆ รอเวลาหมดบุญ วันไหนมีโอกาศมองลงมาที่โลก เห็นคนอื่นเขาทำบุญใหญ่กันโครมๆ ชิ ตังเมกันสนั่นวัด เราก็ได้แต่มองตาปริบๆ เพราะตัวเองทำอะไรไม่ได้แล้ว จะให้พยายามใช้ฤทธิ์ที่มีมากแค่ไหนช่วย แต่บุญที่ได้มาก็กระจิ๊บ กระจ๊อยเหลือเกิน ไม่เหมือนตอนทำด้วยกายมนุษย์
บุญ บาป ไม่ใช่เรื่องที่เราจะดูเบา หรือเป็นเรื่องที่เราชอบพูดว่า "...เอาไว้ก่อน..." ได้ โดยเฉพาะนรก เวลาหนึ่งพุทธันดรที่ยาวนานเมื่อเทียบกับวิบากกรรมที่ต้องรับในนรกแล้ว ถือเป็นเวลาแค่แป๊บเดียวเท่าแมลงกระพือปีกเท่านั้น อย่าไปอยู่กันเลย หาทางป้องกันตัวเองจากการตกนรกซะ ปิดประตูอบายให้มิด แม้ไม่ได้ขึ้นสวรรค์ ก็ขอแค่ให้ได้วนเวียนอยู่ระหว่างภพมนุษย์ก็ยังถิอว่าปลอดภัยกว่า จริงไหมครับ
วิธีการที่ดีที่สุด ที่จะปิดอบายสำหรับเรา คือ รักษาศีลให้บริสุทธิ์ที่สุด เอาศีลนี่แหละถมปากทางอบายให้มิด ถ้ากลัวศีล 5 ไม่พอ ก็ล่อศีล 8 เลย แต่ถ้ายังไม่มั่นใจ ศีล 227 อันนี้รับรอง ปิดทางอบายได้มิดเสียยิ่งกว่ามิด ปิดตายสนิท แถมยังมีกำลังเหลือเฟือพอปิดอบายให้พ่อ แม่ ญาติพี่น้อง ผู้มีบุญที่มาอนุโมทนาบุญอีกด้วย น่าสนไหม ?
ใช้เวลาทุกวินาทีให้มีค่าในการสร้างบุญ สร้างบารมีกันนะครับทุกท่าน อย่าประมาทเป็นดีที่สุด อย่าต้องให้ป่วยอย่างผมซะก่อนแล้วค่อยมาสำนึกได้ เร่งสั่งสมบุญ บารมีกันนะครับ
กราบอนุโมทนาบุญ และขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านด้วยครับ สาะุ