ชิตังเมแล้วคร้าบบบบบบ
ทองเส้นนี้ ซื้อมาด้วยน้ำพักน้ำแรงเป็นของตัวเอง ใส่เอาไว้คล้องพระสิริราชธาตุมาหลายปีครับ
หลังจากที่ตัดสินใจอยู่หลายวัน จนมาถึงเมื่อ3วันก่อน ผมก็ชนะใจตนเองได้ คิดได้ว่า ทองเส้นเดียว ไม่ถึงตายก็หาใหม่ได้ ใส่ใว้ก็กลัวโจรปล้น จะไปไหนทำอะไรก็ต้องระมัดระวัง เอามาต่อบุญ ตัดความตระหนี่หวงแหนและอาลัยในทรัพย์สมบัติทั้งปวง จึงตัดสินใจขอน้อมถวายหลวงปู่ ด้วยศรัทธาอันเต็มเปี่ยมครับ เมื่อชนะได้แล้ว รู้สึกปลื้มมากครับน้ำตาไหล นึกทีไรก็ไหล มันมีเส้นแบ่งของความตระหนี่นิดเดียว ถ้าเราตัดทะลุตรงนั้นขาดเราจะปลื้มปิติในบุญมาก ไม่เชื่อลองดูครับ ตอนนี้ผมนึกถึงบุญนี้ทั้งวันทั้งคืน ยิ่งปลื้ม มันก็เมือนจุกๆ น้ำตาจะเอ่อไหลออกมา ปลื้มจริงๆ ไม่ลองไม่รู้ครับ ขอแบ่งบุญให้เพื่อนสมาชิก ใด้บุญนี้เท่าเทียมโดยทั่วกันครับ
สำหรับใครยังไม่ได้ทำก็อย่าได้ช้าแชเชือนเลยครับ วันเวลาผ่านไปเร็วนัก บุญมีมาให้สั่งสมต้องรีบโกยเอาโกยเอา เดี๋ยวพอถึงวันที่เรากลับบ้านเก่า เราจะมาพูดว่า " แหม...เสียดายจัง เฮ้อ...เสียดายจัง "
