มี 4 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[idatam]

พอดีวันนี้ฟังชาดกมาถึงชาดกนี้ 

เห็นมีคนบอกว่าทำออกมาไม่ตรงกับชาดกจริงๆ ลองค้นดูในเน็ตแล้วเจอแค่ตอนท้ายสั้นๆ ที่โดนจักรค้างบนหัวแล้ว

เลยอยากทราบที่มาของชาดกว่าตอนต้นเป็นมาอย่างไรครับ

 

[ทัพพีในหม้อ]

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย เอกนิบาตชาดก เล่ม ๓ ภาค ๒ - หน้าที่ 280

๒.  มิตตวินทกชาดก

ว่าด้วยจักรบดศีรษะ

[๘๒]    "ท่านเลยปราสาทแก้วผลึก   ปราสาทเงิน

และปราสาทแก้วมณีมาแล้ว      มาถูกจักรกรด

สำเร็จด้วยหินพัดผันอยู่     ตราบใดที่ยังมีชีวิตอยู่

ก็จักไม่พ้นจากจักรกรดตราบนั้น"

จบ   มิตตวินทกชาดกที่  ๒

อรรถกถามิตตวินทกชาดกที่  ๒

พระบรมศาสดาเมื่อประทับอยู่   ณ   พระเชตวันมหาวิหาร

ทรงปรารภภิกษุว่ายากรูปหนึ่ง     ตรัสพระธรรมเทศนานี้    มีคำ

เริ่มต้นว่า  อติกฺกมฺม  รมณก  ดังนี้.

ก็เรื่องของชาดกนี้     เป็นเรื่องเกิดขึ้นครั้งศาสนาของ

พระกัสสปสัมมาสัมพุทธเจ้า     จักแจ่มแจ้งในมหามิตตวินทกชาดก

หลักนิบาต   ก็ในกาลนั้น  พระโพธิสัตว์กล่าวคาถานี้  ความว่า

" ท่านเลยปราสาทแก้วผลึก    ปราสาทเงิน

และปราสาทแก้วมณี     มาแล้ว     มาถูกจักรกรด

สำเร็จด้วยหินพัดผันอยู่     ตราบใดที่ยังมีชีวิตอยู่

ก็จักไม่พ้นจากจักรกรดตราบนั้น "  ดังนี้.

 

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย เอกนิบาตชาดก เล่ม ๓ ภาค ๒ - หน้าที่ 281

บรรดาบทเหล่านั้น   บทว่า   รมณก   เป็นชื่อของแก้วผลึก

ในกาลนั้น   พระโพธิสัตว์แสดงว่า   เจ้านั้นสิผ่านพ้นปราสาทแก้ว-

ผลึกไปเสียแล้ว.

บทว่า  สทามตฺตญฺจ   เป็นชื่อของเงิน.  พระโพธิสัตว์แสดงว่า

เจ้านั้นสิผ่านปราสาทเงินไปเสียแล้ว.

บทว่า   ทูภก   เป็นชื่อของแก้วมณี   พระโพธิสัตว์แสดงว่า

เจ้านั้นสิผ่านปราสาทแก้วมณีไปเสียแล้ว.

บทว่า  สฺวาสิ  ตัดบทเป็น  โส   อสิ   แปลว่า   เจ้านั้นสิ.

บทว่า  ปาสาณมาสีโน  ความว่า  ที่ชื่อว่า  จักกรดนั้น  สำเร็จ

ด้วยหินก็มี    สำเร็จด้วยแก้วมณีก็มี     แต่จักรกรดอันที่เจ้าถูกมัน

ขยี้บดทับนั้น    สำเร็จด้วยหิน    เพราะเหตุที่มาต้องจักรกรดสำเร็จ

ด้วยหิน  เมื่อควรจะกล่าวว่า  ปาสาณาสีโน   กลับกล่าวว่า   ปาสาณ-

มาสีโน  โดยถือเอา  ม  อักษร  ด้วยอำนาจพยัญชนะสนธิ   มีอธิบาย

ไว้อีกนัยหนึ่งว่า   ทูลหัวจักรกรดหิน    คือมาถูกจักรกรดนั้นพัดผัน

ยืนอยู่.

บทว่า  ยสฺมา  ชีว   น   โมกฺขสิ  ความว่า  ทั้ง  ๆ  ที่ยังเป็น ๆ

อยู่นั้นแหละ   จักไม่พ้นไปจากจักรกรดได้   ต้องทูนมันไว้  จนกว่า

บาปกรรมของเจ้าจะสิ้นไป.

พระโพธิสัตว์กล่าวคาถานี้แล้ว   เสด็จไปสู่เทวสถานแห่ง

ตนทันที   ฝ่ายมิตตวินทุกะเล่า   ก็ทูลจักรกรดไว้   เสวยทุกข์อย่าง

มหันต์   ครั้นบาปกรรมหมดไป  ก็ไปตามยถากรรม.

 

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย เอกนิบาตชาดก เล่ม ๓ ภาค ๒ - หน้าที่ 282

พระศาสดาทรงนำพระธรรมเทศนานี้มาแล้ว    ทรงประชุม

ชาดกว่า    มิตตวินทกะในครั้งนั้น    ได้มาเป็นภิกษุว่ายากในครั้งนี้

ส่วนท้าวเทวราช  ได้มาเป็นเราตถาคต  ฉะนี้แล.

จบ  อรรถกถามิตตวินทกชาดกที่  ๒

 

  ชาดกจริงมีเพียงเท่านี้ครับ  

[ทัพพีในหม้อ]

แต่การผลิตเป็นนิทานธรรม เพื่อสอนใจเด็ก  ต้องมีอะไรที่ง่ายและไม่ซับซ้อน  รวมทั้งมีที่มา ที่ไป ตามลำดับขั้นตอนเหตุการณ์

[WISH]

ให้เด็กๆฟัง ฝึกจับประเด็น นำมาเป็นข้อคิด

[idatam]

ขอบคุณทั้งสองท่านมากๆ ที่ช่วยให้ความกระจ่างครับ จะได้ใช้เป็นข้อมูลชี้แจงให้กับคนที่สงสัยต่อไปครับ