มี 9 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[Rynex]

นึกถึงประโยคนึงที่เคยพูดกับเพื่อนไว้เมื่อตอนเด็ก

จงอย่าลืมความเป็นเด็ก อย่าให้ความเป็นเด็กหายไปจากเรานะ เมื่อเราโตขึ้น

วันนี้ก็เลยเขียนออกมา ก็เลยเอามาฝากกัน


จงรักษาความเป็นเด็กไว้ตลอดชีวิต ดีกว่าเป็นผู้ใหญ่ที่โตแล้ว
เพราะเด็กเติมโตทุกวัน เหมือนการเรียนรู้ เรียนได้ทุกวัน
ให้เป็นแก้วเปล่าใสสะอาด ที่จะใส่น้ำที่บริสุทธิ์
อย่าเป็นผู้ใหญ่ที่โตแล้ว เพราะมีค่าเท่ากับเด็กไม่รู้จักโต
ที่เป็นแก้วคว่ำใส่อะไรไม่ได้เลย ไม่ยอมรับอะไร
แก้วที่ไม่ได้ใช้ฝุ่นก็จะเกาะ ฝุ่นก็คือกิเลส
พอมันหนามากเข้าๆ ก็สกปรก แล้วก็จะไม่มีใครสนใจ
กลายเป็นว่า นอกจากสอนไม่ได้แล้ว ก็จะไม่มีคนอยากมาสอนอีกด้วย


เราถึงต้องเป็นนักเรียนอนุบาลตลอดไป....
ไม่ว่าจะเติบโตไปเท่าใดก็ตาม

[ดินสอแห่งธรรม]

..ก็จริงอยู่ แต่กาลเวลาจะทำให้โตอยู่ดี เราหนีความโตไปไม่พ้น รวมทั้งความตายด้วย การเรียนรู้เพิ่มอยู่อย่างตลอดเวลาเป็นสิ่งที่ไม่ใช่แต่เด็กทำเน้อ ผู้ใหญ่นี่แหละควรอย่างยิ่งเพราะจะได้เอาไปสอนเด็กได้ ถ้ารู้ไม่เท่าเด็กจะยุ่งล่ะทีนี้ เหอๆ

...แม้กายเล็กๆ เหมือนสามเณรก็ยังสำเร็จคุณวิเศษสูงสุดได้เหนือกว่าภิกษุ แต่วัยและภันเตก็ยังต่างกัน เด็กก็ต้องเคารพผู้ใหญ่ เพราะเด็กดีจะเข้าใจสิ่งนี้ดี แต่ถ้าอายุ 60 แล้วจะทำตัวเด็กก็คงดูแปลก แต่เรื่องของการศึกษาหาความรู้นั้น มิได้จำกัด เพศ และวัย ผู้มีปัญญามากย่อมต้องระวังมากไปด้วยเช่นกัน คือ ไม่นำปัญญาไปข่มผู้อื่น ไม่ทะนงว่าเป็นผู้มีปัญญากว่า ...ไม่ใช้ปัญญาเพื่อชนะนั้นทำได้ยาก เหมือนคนมีมีด พร้อมที่จะผ่ากอไผ่เพื่อไปให้เร็วกว่าผู้อื่น แต่ถ้าทำเช่นนั้น ก็อาจหาคนร่วมทางด้วยได้ยาก การเรียนรู้การควบคุมปัญญาและความรู้ของตนนั้น จึงเป็นบทเรียนและบททดสอบบทใหม่ที่ตามมาอย่างหนีไม่พ้นเช่นกัน...

[ตำรวจรักบุญ]

เวลาเรียนธรรมะจงทำใจให้เป็นเด็ก
ตัวเล็กๆคอยอ้อนออดครูไม่ใหญ่
ไม่ซุกชนแต่ฟังอย่างตั้งใจ
ทำตาใสใจใสๆตั้งใจฟัง
ถึงเวลาไปรับบุญทำหน้าที่
ขอคนดีผู้มีบุญจงเข้มขลัง
เป็นขุนพลทรนงทรงพลัง
ให่เป็นดั่งจูล่งในนิยาย
ที่อาจหาญไม่หวั่นไหวในกองทัพ
ตัวคนเดียวหาญสู้คนมากหลาย
ตามตำราทหารกล้าห้าแสนนาย
ต้องแพ้พ่ายขุนพลขาวผู้เดียวดาย(จูล่งใส่ชุดเกราะสีขาวเวลาทำศึก)
ลูกพระธรรมก็จงทำอย่าจูล่ง
ใจมุ่งตรงเดินหน้าคว้าเป้าหมาย
อุปสรรคหมื่นแสนไม่คลอนคลาย
เราทำได้ถ้าได้ทำและเอาจริง

(ขยายความ จูล่งเป็นทหารเอกของเล่าปี่ในสมัยสามก๊ก ด้วยตัวคนเดียวและม้าตัวเดียวได้ทำการรบกับทหารห้าแสนนาย
ของกองทัพโจโฉ ตั้งแต่ตีสามถึงบ่ายสามโมงโดยมิได้พักเลย เพื่อตามหาทารกน้อยโอรสของเล่าปี่ที่ตกอยู่ในวงล้อมโจโฉ
โดยที่ทหารโจโฉห้าแสนไม่อาจทำอันตรายใดแก่จูล่งได้เลยแม้เพียงรอยเท่าแมวข่วน

วีรกรรมของจูล่งในครั้งนั้นเป็นเรื่องจริงในประวัติศาสตร์จีน และเป็นที่เลื่องลือมาจนถึงทุกวันนี้ เพราะเป็นสิ่งมหัศจรรย์เหลือเกิน
ที่ทหารคนเดียวสามารถสูกับกองทัพขนาดครึ่งล้านได้ถึงสิบสองชั่วโมงโดยไม่พักและชนะเสียด้วย คือ สามารถช่วยโอรสของเล่าปี
ออกจากวงล้อมของทหารโจโฉได้อย่างปลอดภัย
ลูกพระธัมทุกท่านครับ ภารกิจของเราในช่วงนี้อาจเหนื่อยหนักมากขึ้น อาจมีปัญหาและอุปสรรคให้แก้ไข
แต่ปัญหาและอุปสรรคของเราเทียบกับอุปสรรคของขุนพลจูล่งแล้วคงไม่เท่าไหร่ใช่ไหม
แต่ผลของการทุ่มเททำหน้าที่ของเราย่อมสำคัญกว่างานของจูล่งแน่ๆ เพราะการนำสันติสุขมาสู่ใจชาวโลก
ย่อมสำคัญกว่าการนำโอรสมาคืนพระราชา
ฉะนั้นขอทุกท่านจงมีใจอย่างจูล่งคือ เด็ดเดี่ยวไม่หวั่นไหวต่ออุปสรรคใดๆ และทำหน้าที่อย่างเอาชีวิตเป็นเดิมพัน
เพื่อวันที่หลวงพ่อฝันจะเป็นจริงโดยเร็ว อนุโมทนาครับ)

ก่อนออกรบ ชุดเกราะของจูล่งมีสีขาว รบไปเรื่อยๆจะกลายเป็นสีแดงด้วยเลือดของข้าศึก
จึงเลือกว่าขุนพลขาว เพราะใส่ชุดขาวออกรบเสมอๆ

[ทัพพีในหม้อ]

โอ๊ย..ช่วยด้วย โดนคำคมบาดหัวใจ

อย่าลืมมาโพสต์บ่อยๆนะครับ

อนุโมทนาบุญด้วยครับ

[ping]

เจริญพร

ขออนุโมทนาบุญด้วย ตั้งกระทู้และตอบกระทู้กันได้ดีเยี่ยมจริงๆกันทุกคน

[usr36141]

สาธุ สาธุ สาธุ ค่ะ

[WISH]

สาธุกับหลวงพี่ Rynex ด้วยครับ ได้ข่าวว่าไปรับบุญดูแลสามเณรในโครงการบรรพชาเยาวชนรอบวัด เลยโพสต์เรื่องเด็กๆ(หรือเปล่า...555)

[usr29468]

เด็กๆเห็น องค์พระดวงแก้ว ง่ายกันดีจัง ทำไมผู้ใหญ่ถึงยาก

หรือว่า...รู้มาก ยากนาน

[ดินสอแห่งธรรม]

....ประมาณนั้นเลยคุณ usr29468

[สาธุธรรม]

ขอกราบอนุโมทนาบุญด้วยค่ะ สาธู๊