ปัญหาชีวิต
#1
โพสต์เมื่อ 13 August 2010 - 02:29 PM
ทำไงดี
#2
โพสต์เมื่อ 13 August 2010 - 03:50 PM
ความพร้อมเกิดขึ้น เมื่อเริ่มต้นลงมือทำ (โอวาทหลวงพ่อ 27/4/51)
ไม่มีสิ่งใดที่จะรัดตรึงใจบุรุษให้หลงใหลได้มากเท่ากับสตรี ไม่มีสิ่งใดที่จะรัดตรึงใจสตรีให้หลงใหลได้มากเท่ากับบุรุษ
แท้จริงแล้วความรักก็เปรียบดั่งเครื่องพันธนาการ ที่มัดตรึงเหนียวแน่น ให้ลุ่มหลงอยู่ ย่อมจะต้องเวียนว่ายตายเกิดและจมอยู่ในกองทุกข์ร่ำไป
#3
โพสต์เมื่อ 13 August 2010 - 04:07 PM
ขอแนะนำอย่างที่กล่าวไว้ในลิงค์ที่คุณ ณ 072 หามาให้นะครับ
สำหรับบางท่านอย่าเข้าใจว่าสมาธิเป็นเรื่องที่ต้องเอาเป็นเอาตายเพราะหากคิดเช่นนั้นจะเหนื่อยใจ
แต่สมาธิคือการที่จิตใจตั้งมั่นอยู่ในธรรมะและปล่อยวางจากอารมณ์ กำหนดสมาธิเมื่อไหร่ มีสุขที่นั่น
กิจอื่นนอกจากหนทางไปพระนิพพานแล้ว เป็นกิจของมารทั้งสิ้น แต่เราก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า เราต้องอาศัยโลกิยะนั้น เพื่อมุ่งสู่โลกุตตระ ดังนั้นจึงสมควรที่จะทำการงานแบบโลกิยะเพื่อประโยชน์แก่โลกุตตระเทอญ อย่าได้หลงผิดไปจนทำให้โลกิยะเป็นทางขวางกั้นโลกุตตระเลยครับทั่น
ศาสนาพุทธสอนให้เรารู้เท่าทันมาร (กิเลศ) และไม่ให้ตกอยู่ภายใต้อำนาจของมารคือการปรุงแต่ของจิต ให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้
กิจสำคัญคือการทำนิพพานให้แจ้งครับ
ออ เราสามารถอธิษฐานถึงพระรัตนะไตรและบุญบารมีที่เราสร้างมา หรือปฏิบัติธรรม เพื่อรื้อผังมาร(บาปกรรม)และปัญหาชีวิตต่างๆได้ และให้ตั้งผังบุญขึ้นใหม่ ให้บุญหล่อเลี้ยงชีวิต ควบคู่ไปกับปัญญา ก็จักช่วยแก้ปัญหาชีวิตได้นะครับ ลองอธิษฐานดูนะครับ
หยุด เป็น ตัวสำเร็จ หาบุญให้ได้ ใช้บุญให้เป็น
ละธรรมดำ ยังธรรมขาวให้เจริญ
ธัมมะกาโย อะหัง อิติปิ
เราตถาคต คือธรรมกาย
#4
โพสต์เมื่อ 13 August 2010 - 07:39 PM
ใช้เว็บบอร์ดเป็นครั้งแรก ปัญหาชีวิตถ้ามีก็คงจะน้อยลงจากเดิมมากเพราะ
ตอนนี้ผมรู้สึกเหมือนเกิดใหม่ จากเดิมที่เดินทางบนโลกของมนุษย์ธรรดา มีชีวิตสนุกสนานตอนวัยเด็ก สดใสตอนวัยรุ่น สุขุมตอนวัยหนุ่ม จนตอนนี้
แสวงหาความสุขในวัยผู้ใหญ่
#5
โพสต์เมื่อ 13 August 2010 - 07:54 PM
ยินดีด้วยครับ ต่อแต่นี้ไปชีวิตของท่านจะไม่เหมอนเดิมอีกแล้ว แต่จะดีขึ้นกว่าเดิม มาที่วัดบ่อยๆนะครับ มาเรียนรู้การสร้างบุญบารมีและปฏิบัติธรรมกัน
คุณครููไม่ใหญ่สอนอยู่เสมอว่า โลกนี้เป็นภพภูมิแห่งการแสวงบุญสร้างบารมี มิใช่เอาแต่กินบุญเก่านะครับ
ละธรรมดำ ยังธรรมขาวให้เจริญ
ธัมมะกาโย อะหัง อิติปิ
เราตถาคต คือธรรมกาย
#6
โพสต์เมื่อ 13 August 2010 - 08:32 PM
#7
โพสต์เมื่อ 13 August 2010 - 08:47 PM
...ใช้วิธีแห่งพุทธศาสตร์คือการ ปล่อยวาง หรือทิ้งๆมันไปเลย ก็น่าจะเป็นอีกทางเลือกที่น่าสนใจนะครับ ลองหาจังหวะดู เพราะบางอย่างมันแก้ไม่ได้หรอก ต่อให้อีกกี่ปี ก็ยังแก้ไม่ได้ เมื่อแก้ไม่ได้ ก็ไม่ต้องแก้ เอาสิ่งที่ดีใส่ตัวเราบ้าง ไหนๆเกิดมาแล้ว มี 3 ส่วนกว่าจะเป็นชีวิตเราคือ 1 ส่วนของแม่ 1 ส่วนของพ่อ และ 1 ส่วนของเราเอง งั้น..เราก็มีสิทธิ์เลือกทางเดินได้ ใครไม่มีส่วนทำให้เราเกิด ผมว่าก็เฉยๆไม่ต้องสนบ้างก็ดีนะครับ จะได้ไม่หนักในเมมเรา อะไรที่เราไตร่ตรองแล้วว่าดีที่สุด และเป็นทางเดินที่เราเลือก ก็ลุยตามทางนั้นเลย ขออย่างเดียวว่า ไม่ทำให้ใครเดือดร้อน ไม่ทำให้เราเป็นคนชั่ว และ เรายังได้ชื่อว่าเป็นคนดีอยู่ ...ก็ทำเลยครับ
#8
โพสต์เมื่อ 13 August 2010 - 08:58 PM
#9
โพสต์เมื่อ 13 August 2010 - 09:35 PM
ถึงคนไกล
แม้อยู่ใกล้ก็เหมือนไกลหากใจห่าง แต่อยู่ไกลก็เหมือนใกล้หากเก็บใจไว้ใกล้ ๆ กัน
มาพบกันซิคะ จุดนัดพบของหมู่คณะทีมของหลวงปู่สดอยู่ที่เดียวกัน ณ 072 ค่ะ
สามารถพบกันได้ทุกเวลา และพบบ่อย ๆยิ่งดีค่ะ
ความปรารถนาของคุณก็เหมือนกับอีกหลาย ๆ คนค่ะ แต่ทั้งหมดขึ้นอยู่กับกำลังบุญ
จึงต้องหมั่นสั่งสมบุญ innerpeace ก็เช่นกันค่ะ แวะเข้ามาอ่านข้อคิดคำแนะนำดี ๆจาก
กัลยาณมิตรที่นี่www.dmc.tv ทุกวันทำให้ชีวิตอยู่ในทิศทางที่ถูกต้องค่ะ
.......................แม้ว่ายังหยุดใจไม่ได้ ก็ยังคงฝึกหัดทำสมาธิต่อไป เหมือนปลูกต้นไม้
ต้องใช้เวลากว่าจะได้ผลไม้ แต่หากปลูกทิ้ง ๆ ขว้าง ๆต้นไม้อาจตายหรือไม่โต จึงต้องให้ปุ๋ย
ขจัดวัชพืช ไล่แมลง เป็นต้น ต้องประคับประคองด้วย ค่ะ
#10
โพสต์เมื่อ 14 August 2010 - 12:50 AM
#11
โพสต์เมื่อ 14 August 2010 - 02:14 PM
#12
โพสต์เมื่อ 14 August 2010 - 02:37 PM
#13
โพสต์เมื่อ 15 August 2010 - 04:17 AM
รู้ไหมลูกพ่อมีอยู่ทั่วโลก ทุกคนมีหน้าที่เป็นกัลยาณมิตรให้กับตัวเองและคนอื่นด้วย ต่อไปคุณคนไกลอาจเปิดศูนย์ก็ได้ค่ะ
เราไม่ทำคนเดียวนะคะ เรามี back up คือมีทีมค่อยช่วยเหลือประคับประคองกันอยู่ อย่างในเวปนี้งัย
บางทีไกลกายแต่ใกล้ใจ เพราะเราเอาใจไปอยู่ที่ศูนย์กลางกายของเราและเข้าไปอยู่ที่ศูนย์กลางกาย
ของครูบาอาจารย์ด้วยกัน คนยิ่งบริสุทธิ์ กาย วาจา ใจมากเท่าไรก็ยิ่งใกล้กันมากเท่านั้น ตัวแปรที่สำคัญคือศีล
และศีลเป็นตัวบวก หรือลบกำลังบุญที่เราทำ ฉะนั้นต้องรักษาศีลยิ่งชีวิตทีเดียวละค่ะ
#14
โพสต์เมื่อ 16 August 2010 - 01:07 AM
เขานั้นมี เอาไว้ให้เราข้าม
อย่ายอมแพ้ แต่จงพยายาม
อยู่ที่ความคิดรู้ สู้ที่ใจ
อุปสรรคแค่นี้ ก็แค่นี้
อุปสรรคแค่นี้ สักแค่ไหน
อุปสรรคแค่นี้ สักเท่าใด
อุปสรรคแค่ไหน ใจคิดเอง
พระราชภาวนาวิสุทธิ์