มี 7 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[หัดฝัน]

อ้างอิงจาก ย้อนรอยหมู่คณะตอนที่ 20 บวชเถิดสลายทุกความขัดแย้ง นะครับ

http://dmc.tv/forum/...showtopic=23176

จากตอนที่แล้ว จบตอนที่ผมตัดสินใจที่จะบวชในโครงการอบรมธรรมทายาทอุปสมหมู่รุ่นที่ 16 นี่แหละ แต่มันก็มีเรื่องค้างคาใจมาตั้งแต่ก่อนเข้าวัด และก่อนเข้าชมรมพุทธฯ แล้วนะสิครับ เรื่องค้างคาใจนั้นเกิดขึ้นหลังจากที่ผมเข้าปีหนึ่งมหาวิทยาลัยได้ไม่นาน ถึงแม้ผมจะเริ่มแตกเนื้อหนุ่ม แต่ก็ยังมีความเป็นเด็กอยู่มากทีเดียวครับ ครั้งหนึ่ง(ในหลายๆ ครั้งนับตั้งแต่เด็กๆ) ผมได้ทะเลาะกับน้องชายลูกพี่ลูกน้อง ซึ่งมีศักดิ์เป็นลูกชายของอา เรื่องราวที่ทะเลาะก็เป็นเรื่องราวความขัดแย้งของพวกเด็กๆ นั่นแหละครับ

ซึ่งสมัยตอนที่ผมยังเป็นเด็ก หลายๆ ครั้งที่ผมทะเลาะกับน้องชาย ทะเลาะได้ไม่นานเดี๋ยวก็กลับมาดีกันตามประสาเด็ก ดีกันไม่นาน เดี๋ยวก็ทะเลาะกันใหม่ วนเวียนเช่นนี้ ซึ่งที่ผ่านมา อาผมก็ไม่ได้สนใจ คงเห็นว่ายังเป็นเด็ก แต่การทะเลาะกับน้องชายครั้งล่าสุดนี่แหละครับ ที่ให้บทเรียนราคาแพงกับผมอย่างมากๆ เพราะแทนที่จะเหมือนอย่างเดิม คือ ทะเลาะกันแล้ว ไม่นานก็ดีกัน แต่ครั้งนี้ไม่ใช่อย่างนั้นเสียแล้วครับ

การทะเลาะกันในครั้งนี้ ทำเอาอาซึ่งเป็นแม่ของน้องชายไม่ชอบผมขึ้นมาทันที อาจเป็นเพราะอาเห็นผมเริ่มเป็นผู้ใหญ่แต่ทำไมยังทำตัวเหมือนเด็กๆ ผมก็เลยไม่ชอบอาขึ้นมาบ้าง นั่นคือ ผมก็ยังเด็กอยู่จริงๆนั่นแหละ ครั้นเหตุการณ์ผ่านไปไม่นาน ผมกับน้องชายก็กลับมาดีกันเหมือนเดิม แต่ผมกับอานี่สิครับ ไม่พูดไม่คุยกันนับแต่นั้นเป็นต้นมา ทำเหมือนไม่มีอีกฝ่ายอยู่ในบ้าน (ครอบครัวผมกับครอบครัวอา ตอนนั้นอยู่บ้านเดียวกัน)

เป็นเช่นนี้อยู่นานมาก จนกระทั่งผมเข้าวัด เป็นอาสาสมัคร เข้าชมรมพุทธฯ เริ่มศึกษาธรรมะไปเรื่อยๆ เหตุการณ์ก็ยังคงเป็นเช่นเดิม (ทิฐิมานะ หรือ ความถือตัวในใจคน ช่างมีฤทธิ์ร้ายนักทีเดียว มันคือ เหตุแห่งความขัดแย้งทั้งปวงทีเดียว) จนกระทั่งผมตัดสินใจที่จะบวชนั่นแหละครับ อยู่ๆ ผมก็คิดขึ้นมาได้เองว่า ผมควรจะไปขอขมาในสิ่งที่อาจเคยล่วงเกินญาติมิตรทั้งหลาย แต่คนสำคัญที่สุดที่ผมควรจะต้องไปขอขมาก่อนใครเลย คือ อาผมนั่นเอง คิดได้เช่นนี้ ผมก็นำเงินเก็บไปซื้อพานดอกไม้มา 1 ชุด ตั้งใจว่า เย็นวันนั้นแหละ ผมจะไปขอขมาอา

ครั้นผมเดินถือพานดอกไม้มาที่หน้าบ้าน ผมกลับหยุดไม่กล้าเข้าไปในบ้าน ความกลัวสารพัดบังเกิดขึ้น กลัวว่าอาอาจจะไม่ยอมรับ กลัวว่าที่ทำมาจะล้มเหลว ในที่สุดใจสุดท้ายก็บอกว่าตัวเองว่า ไม่มีอะไรต้องกลัว จงเดินหน้าต่อไป ว่าแล้ว ผมก็ตรงเข้าไปคุกเข่าต่อหน้าอา ยื่นพานดอกไม้ให้ พลางพูดว่า "ผมเคยล่วงเกินอามาหลายๆ เรื่อง แต่ตอนนี้ผมจะไปบวชฝึกตัวเป็นคนดีแล้ว ขอให้อาโปรดให้อภัยในความผิดที่ผ่านมาของผมด้วย"

สิ้นคำพูดของผม น้ำตาอาไหลเป็นทาง อาไม่พูดอะไรมีแต่น้ำตาแทนคำพูด แล้วก็รับพานดอกไม้นั้นไว้ นับแต่นั้นมา เมฆหมอกแห่งความขัดแย้งมลายสิ้น อาก็ดีกับผมยิ่งกว่าที่เคยดีมาในอดีตเสียอีก ผมดีใจอย่างยิ่ง ที่เรื่องที่ค้างคาใจเคลียรได้ก่อนบวช จะได้บวชได้อย่างหมดกังวล คิดอยู่ในใจว่า "อานุภาพการบวชนี่ช่างไม่ธรรมดาจริงๆ สลายได้ทุกๆ ปัญหาเลยทีเดียว" นี่ขนาดยังไม่ได้เริ่มบวชนะเนี่ย

พอวันเข้าอบรม ก็มีปฐมนิเทศโดยพระมหาดอกเตอร์สมชาย ฐานวุฒิโฑ ท่านได้เล่าให้ฟังถึงว่า การบวชจะช่วยทำให้เรา เป็นคนดีที่โลกต้องการ โดยท่านให้แต่ละคนยกตัวอย่างว่า คนดีที่โลกต้องการในความคิดของเรานั้นควรจะเป็นอย่างไรบ้าง บางคนก็บอกว่า คนดีต้องฉลาด ขยัน ซื่อสัตย์ อดทน มีน้ำใจ ไม่คดโกง อยู่ในระเบียบ เก่ง แก้ปัญหาได้ โอบอ้อมอารี ฯลฯ

พระอาจารย์ท่านจึงสรุปให้ฟังว่า
ขยัน ฉลาด เก่ง แก้ปัญหาได้ นั้นหมายถึง คนดีต้อง ไม่โง่ หากพัฒนาไปเรื่อยๆ ไม่ไง่ จะกลายเป็น ปัญญา
ซื่อสัตย์ ไม่คดโกง อยู่ในระเบียบวินัย นั้นหมายถึง คนดีต้องไม่แสบ หากพัฒนาไปเรื่อยๆ ไม่แสบ จะกลายเป็น บริสุทธิ์
อดทน มีน้ำใจ โอบอ้อมอารี นั้นหมายถึง คนดีต้อง ไม่แล้งน้ำใจ หากพัฒนาไปเรื่อยๆ ไม่แล้งน้ำใจจ จะกลายเป็น กรุณา

ปัญญา บริสุทธิ์ กรุณา ก็คือ พระปัญญาธิคุณ พระวิสุทธิคุณ และพระกรุณาธิคุณ คือ พระคุณทั้งสามของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่ผมท่องสมัยเด็กๆ แบบนกแก้วนกขุนทอง โดยไม่ได้เข้าใจอะไรเลย นั่นเอง แต่ตอนนี้ผมรู้สึกซาบซึ้งอย่างยิ่งที่ทราบว่า การบวชจะทำให้ผมได้ฝึก ไม่โง่ ไม่แสบ ไม่แล้งน้ำใจ ซึ่งจะพัฒนาจนกลายเป็นคุณสมบัติของพระพุทธเจ้าโดยเฉพาะ และการที่ผมได้ไปขอขมาอา ก่อนบวช นั่นคือ การที่ผมได้กระทำคุณธรม "ไม่แสบ" เข้าไปโดยไม่รู้ตัว ส่งผลให้ ความขัดแย้งทั้งหลายสลายลงไปได้ในพริบตา"

ผมจึงเข้าใจสิ่งที่คุณครูไม่ใหญ่กำลังใช้แก้ไขปัญหาความขัดแย้งทั้งหลายในโลกอย่างได้ผล สิ่งนั้นก็คือ การบวช นั่นเอง เพียงแต่ความขัดแย้งระดับครอบครัว ก็ใช้แค่การบวชระดับครอบครัวก็ OK แต่หากเป็นความขัดแย้งระดับโลก ก็ต้องใช้การบวชระดับโลก คือ บวชแสนบวชล้านนั่นแหละครับ จึงจะแก้ปัญหาได้ ท่านใดที่ไม่ได้ติดภารกิจใดในตอนนี้ ขอเชิญมาบวชแสนรูปเข้าพรรษานะครับ

[ดินสอแห่งธรรม]

....ผมมองผู้ชายที่มีอายุบวชได้ในทุกวันนี้ ผมเชื่อว่าบุญในตัวเขามีอยู่จริง เราทุ่มเทชวนด้วยใจเปี่ยมด้วยความเมตตาให้เขาปิดอบายให้ตัวเองแล้ว เขาจะบวชอย่างแน่นอน

[Lucky Girl]

ซึ้งจัง นีกว่าตัวเองเป็นอา น้ำตาไหลเลย อ้าว

อนุโมทนาบุญค่ะ คุณหัดฝัน

[มะลิแก้ว]

ขอแสดงความยินดีกับคุณหัดฝันย้อนหลังด้วยค่ะ ที่ความขัดแย้งทั้งหลายกับอาสลายลงไปได้
พระปัญญาธิคุณ พระวิสุทธิคุณ และพระกรุณาธิคุณ ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เป็นเช่นนี้นั้นเอง

สาธุ..

[UtaiSri]

ขอคารวะ...นับถือ..และ นับถือ
ขอ 'โมทนาบุญจากใจ ใส ใส สา..ธุ..

[usr23182]

อนุโมทนาบุญกับ คุณหัดฝันด้วยค่ะ
ได้อ่านตอนที่ 20 คุณหัดฝัน เป็นนักวิ่งที่ได้บุญมากที่สุดเลย ความสามารถของคนเราไม่เหมือนกันค่ะ คนที่วาดรูปไม่เก่ง หรือ ตอกตะปู
ไม่เก่งเหมือนเพื่อน ไม่ได้หมายความว่าไม่เก่ง เราอ่านแล้ว รู้เลย คุณหัดฝันเป็นคนมีความสามารถมาก ๆ คนหนึ่ง อย่างน้อยก็คนที่
เพื่อน ๆ รัก ไปไหนเพื่อน ๆ ก็ ต้องเรียกไปด้วย และ คุณหัดฝันเป็นธรรมโฆษก์ ที่เล่าธรรมะเก่งค่ะ อ่านแล้วยังรู้สึกประทับใจได้ ถ้าคุณ
หัดฝันเล่าเองมีการใส่น้ำเสียงต้องสนุกกว่านี้แน่ เป็นความทรงจำที่มีค่ามาก ค่ะ

อ่านตอนที่ 21 ทิฐิมานะ หรือ ความถือตัวในใจคน ช่างมีฤทธิ์ร้ายนักทีเดียว มันคือ เหตุแห่งความขัดแย้งทั้งปวงทีเดียว
ข้อความประโยคนี้ มีหลายคนค่ะ ที่มีทิฐิมานะ ทั้งที่รู้ตัวว่าตัวเองผิด แต่ก็ไม่กล้าที่จะยอมรับผิด ยังคงถือตัวไม่แม้จะกล้ากล่าวคำขอโทษ
แต่คุณหัดฝันยอดเยี่ยมค่ะ กลัาที่จะยอมรับผิด กล้าที่จะเอ่ยคำขอโทษ กล้าที่จะเป็นฝ่ายเริ่มต้น อย่างนี้สิ จึงจะเรียกว่า ลูกผู้ชายตัวจริง

สาธุค่ะ

[คนรักบุญ]

อ่านแล้วอินค่ะ น้ำตาคลอ ต้องถอดแว่นออกมาเช็ด แล้วอ่านต่อ อนุโมทนาบุญทุกบุญที่คุณหัดฝันได้กระทำที่ผ่านมา
และก็เสียดายชีวิตในรั้วจามจุรี ที่เก็บเกี่ยวบุญได้เพียงเล็กน้อยเมื่อเทียบกับคุณหัดฝัน สันนิษฐานว่าคุณหัดฝันคงมีเลขรหัสประมาณ 30
อนุโมทนาบุญอีกครั้งค่ะ

[หัดฝัน]

สาธุกับทุกท่านด้วยนะครับ

ถ้าคุณ Lucky girl เป็นอาผมล่ะก็ ไอ้หยา อายุตอนนี้ต้องขึ้นเลขหก แล้วล่ะครับ อิอิ

ขอแก้ข้อมูลให้คุณ usr23182 นิดนึงนะครับว่า ตอนไปซื้อไม้ และสี ไม่ได้วิ่งไปครับ แค่เดินไป แต่เป็นคนเดินเร็วไม่แวะที่ไหนเลย เลยออกมาไปไวมาไวครับ อิอิ ตอนที่วิ่งมีแค่ตอนเดียว คือ เบื้องหลังข่าวดังระดับประเทศเท่านั้นครับ อิอิ

ใช่แล้วล่ะครับ คุณ คนรักบุญ รหัสของผมคือ 3026009 ครับ ยังจำได้จนบัดนี้ แล้วคนรับบุญรหัสอะไรหรือครับ