สวัสดีค่ะพี่ๆ ทุกคน
วันนี้จะรบกวนขอคำปรึกษา คือมีเพือนคนนึงเป็นคนค่อนข้าง คิดมาก เป็นคนจริงจังกับชีวิตมาก ไม่ว่าจะทำงาน หรือแม้กระทั่งล้างจาน ก็ต้องมี ระเบียบแบบแผนเป็นที่สุด หากสิ่งที่คิดไว้หรือทำอยู่เกิดข้อผิดพลาด(เพียงน้อยนิด) เค้าจะรู้สึกว่าเป็นความผิดของเค้า เค้าคือจุดอ่อนของสังคม อะไรประมาณเนี่ย ! และจะเครียดและคิดมาก และก็คิดระแวงว่าสักวันคงถูกไล่ออก คงถูกลดเงินดือน คงไม่มีใครคบเป็นต้น ทั้งๆ ที่ความจริงแล้วคนรอบข้างไม่ได้มีความคิดแบบนี้ กับเค้าเลย (เค้าคิดไปเองทั้งนั้น) แต่ไม่ว่าเพื่อนๆ จะให้กำลังใจอย่างไร ก็ไม่มีผลต่อเค้าเลย เค้ายิ่งจะแย่ลงกว่าเก่า (เพือนคนนี้ทำงานเก่งมาก)
*** จึงรบกวนถามพี่ๆว่า
1. เพือนคนนี้มีบุพกรรมใด ถึงทำให้เป็นคนคิดมาก (วิตกจริต) เช่นนี้
2. หากเพือนคนนี้ไม่สามารถ เปลี่ยนความคิดได้ จะทำให้เพือนคิดสั้น ฆ่าตัวตายหรือไม่
3. เราจะมีวิธีช่วยเหลืออย่างไร
ขอบคุณล่วงหน้าเป็นอย่างสูงค่ะ
วิธีช่วยเหลือคนตีตัวตายก่อนไข้
เริ่มโดย ทิพย์พิมล, Nov 25 2009 08:50 AM
มี 10 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้
#1
โพสต์เมื่อ 25 November 2009 - 08:50 AM
#2
โพสต์เมื่อ 25 November 2009 - 09:55 AM
ปัจจุบันนี้ โลกเราหล่อหลอมผู้คนด้วยการแข่งขัน
ใครเ่ก่งกว่า คนนั้นชนะ..
สื่อมวลชน ปลุกเร้าความ "อยาก" ของมนุษย์มากขึ้นทุกวัน (เช่น ข่าว ละคร ไปดูเถอะ มีแต่เรื่องที่ทำให้ร้อนใจ)
ทำให้คนจำนวนมากเกิดความ "เครียด" โดยไม่รู้ตัว และคิดว่า ตนเองต้อง perfect ที่สุด ในสายตาของทุกคนรอบข้าง
เกิดการยึดติดในอาชีพ, ตำแหน่ง, หน้าที่, เงินเดือน และเกิดการ "จับผิดตัวเอง" โดยที่ไม่รู้ตัว จนกระทั่งคนๆ นั้น ก็จะเริ่มเหนื่อย อ่อนล้า และอาจเกิดโรคซึมเศร้า ตามมาในภายหลัง หากเป็นหนักมาก ก็สามารถคิดฆ่าตัวเองได้เหมือนกัน
คนเหล่านี้ เมื่อหาทางแก้ไขตัวเองด้วยการวิ่งวนไปในวังวนมากเข้าๆ วันหนึ่งจะเริ่มแสวงหาที่พึ่งทางใจ.. แต่หาเท่าไร ก็หาไม่เจอ เพราะใจเขาถูกปิดกั้นเอาไว้
ตอบเป็นข้อๆ แบบนี้นะคะ
(รอผู้รู้ท่านอื่นมาช่วยคลายข้อสงสัยด้วยค่ะ)
ข้อนี้ ไม่ทราบค่ะ เพราะยังฝันในฝันไม่เป็น แต่ที่แน่ๆ เกิดจากกรรมปัจจุบัน น่ะแหล่ะ จิตขาดการฝึกฝน อบรมให้รู้จักกับธรรมะ คนไทยส่วนใหญ่ตอนนี้เป็นอาการวิตกจริต กันมาก โดยเฉพาะผู้คนในเมืองหลวง นั่นแหล่ะ อย่างที่บอกว่า ถูกหล่อหลอมให้คิดมาแบบนี้
เป็นไปได้ ขึ้นอยู่กับวิบากกรรมเก่าด้วย ตามที่เฉลยไว้ แต่หากไม่มีกรรมประเภทนี้ก็ไม่เกิดค่ะ
มีวิธีช่วยอยู่เยอะมาก ขึ้นอยู่กับคุณทิพย์พิมล แล้วค่ะ ว่าจะเลือกสิ่งใดให้เพื่อนก่อน แต่ต้องเริ่มจาก ง่ายมากๆ ถ้าเขาผ่านขั้นแรกแล้วค่อยเลื่อนระดับความเข้มข้นขึ้นไป ขึ้นอยู่กับจริตของเพื่อนคนนี้ด้วยนะคะ อันนี้คงไม่มีใครบอกได้ นอกจากผู้ใกล้ชิด แต่สูตรตายตัวที่หลวงพ่อสอน ก็มีอยู่แค่ 3 อย่าง นั่นแหล่ะค่ะ คือ ทาน ศีล ภาวนา
เราต้องทำใจอยู่อย่างนึงว่า การจะช่วยใครซักคนเนี่ย ต้องอาศัยเวลาเยียวยามากนะคะ บางคนอาจใช้เวลาถึง 10 ปี 20 ปี เลยทีเดียว
เราไม่สามารถเปลี่ยนแปลงคนอื่นได้ แต่จุดเริ่มต้นเล็กๆ โดยเริ่มจากตัวคุณ ทิพย์พิมล เอง นี่แหล่ะ ทำความดีไปเรื่อย มีกิจกรรมอะไร ก็ชวนเขาทำ โดยเริ่มจาก "ทาน" ก่อน อาทิเช่น ปล่อยปลา ตักบาตร แล้วเดี๋ยวกระแสแห่งความดี หรือที่เราๆ เรียกว่า บุญ นี่แหล่ะ ที่เราเติมลงโอ่งไปมากเข้าๆ จะไปสอดละเอียด ปรับปรุงสิ่งแวดล้อม ความคิด คำพูด และการกระทำของเขาเอง
คิดเสียว่า เรากำลัีงปลูกต้นมะม่วงนะคะ 1 เม็ด เราต้องรดน้ำ พรวนดิน ใส่ปุ๋ย รอดูกว่าเขาจะเจริญงอกงาม ใช้เวลา 5-7 ปี กว่าจะออกดอกออกผลเต็มต้น คนก็เหมือนกันค่ะ การทำหน้าที่กัลยาณมิตรไม่ใช่ของง่าย แต่เมื่อไรที่ต้นไม้ของเราออกดอกออกผล เราจะปลาบปลื้มใจค่ะ
หลังจากนั้นค่อยว่ากันตามเสตป คือ รักษาศีล เจริญภาวนา หากให้ลัดขั้นตอน ก็พาขึ้นปฏิบัติธรรมบนพณาวัฒน์ซัก 7 วัน ก็จะช่วยได้มากค่ะ พระอาจารย์ท่านมีแต่รูปที่เก่งๆ ทั้งนั้น เราไม่ต้องทำอะไรเลย แค่ทำหน้าที่ชวนขึ้นไปให้ได้เท่านั้นแหล่ะค่ะ
ขอเอาใจช่วยค่ะ
ใครเ่ก่งกว่า คนนั้นชนะ..
สื่อมวลชน ปลุกเร้าความ "อยาก" ของมนุษย์มากขึ้นทุกวัน (เช่น ข่าว ละคร ไปดูเถอะ มีแต่เรื่องที่ทำให้ร้อนใจ)
ทำให้คนจำนวนมากเกิดความ "เครียด" โดยไม่รู้ตัว และคิดว่า ตนเองต้อง perfect ที่สุด ในสายตาของทุกคนรอบข้าง
เกิดการยึดติดในอาชีพ, ตำแหน่ง, หน้าที่, เงินเดือน และเกิดการ "จับผิดตัวเอง" โดยที่ไม่รู้ตัว จนกระทั่งคนๆ นั้น ก็จะเริ่มเหนื่อย อ่อนล้า และอาจเกิดโรคซึมเศร้า ตามมาในภายหลัง หากเป็นหนักมาก ก็สามารถคิดฆ่าตัวเองได้เหมือนกัน
คนเหล่านี้ เมื่อหาทางแก้ไขตัวเองด้วยการวิ่งวนไปในวังวนมากเข้าๆ วันหนึ่งจะเริ่มแสวงหาที่พึ่งทางใจ.. แต่หาเท่าไร ก็หาไม่เจอ เพราะใจเขาถูกปิดกั้นเอาไว้
ตอบเป็นข้อๆ แบบนี้นะคะ
(รอผู้รู้ท่านอื่นมาช่วยคลายข้อสงสัยด้วยค่ะ)
QUOTE
1. เพือนคนนี้มีบุพกรรมใด ถึงทำให้เป็นคนคิดมาก (วิตกจริต) เช่นนี้
ข้อนี้ ไม่ทราบค่ะ เพราะยังฝันในฝันไม่เป็น แต่ที่แน่ๆ เกิดจากกรรมปัจจุบัน น่ะแหล่ะ จิตขาดการฝึกฝน อบรมให้รู้จักกับธรรมะ คนไทยส่วนใหญ่ตอนนี้เป็นอาการวิตกจริต กันมาก โดยเฉพาะผู้คนในเมืองหลวง นั่นแหล่ะ อย่างที่บอกว่า ถูกหล่อหลอมให้คิดมาแบบนี้
QUOTE
2. หากเพือนคนนี้ไม่สามารถ เปลี่ยนความคิดได้ จะทำให้เพือนคิดสั้น ฆ่าตัวตายหรือไม่
เป็นไปได้ ขึ้นอยู่กับวิบากกรรมเก่าด้วย ตามที่เฉลยไว้ แต่หากไม่มีกรรมประเภทนี้ก็ไม่เกิดค่ะ
QUOTE
3. เราจะมีวิธีช่วยเหลืออย่างไร
มีวิธีช่วยอยู่เยอะมาก ขึ้นอยู่กับคุณทิพย์พิมล แล้วค่ะ ว่าจะเลือกสิ่งใดให้เพื่อนก่อน แต่ต้องเริ่มจาก ง่ายมากๆ ถ้าเขาผ่านขั้นแรกแล้วค่อยเลื่อนระดับความเข้มข้นขึ้นไป ขึ้นอยู่กับจริตของเพื่อนคนนี้ด้วยนะคะ อันนี้คงไม่มีใครบอกได้ นอกจากผู้ใกล้ชิด แต่สูตรตายตัวที่หลวงพ่อสอน ก็มีอยู่แค่ 3 อย่าง นั่นแหล่ะค่ะ คือ ทาน ศีล ภาวนา
เราต้องทำใจอยู่อย่างนึงว่า การจะช่วยใครซักคนเนี่ย ต้องอาศัยเวลาเยียวยามากนะคะ บางคนอาจใช้เวลาถึง 10 ปี 20 ปี เลยทีเดียว
เราไม่สามารถเปลี่ยนแปลงคนอื่นได้ แต่จุดเริ่มต้นเล็กๆ โดยเริ่มจากตัวคุณ ทิพย์พิมล เอง นี่แหล่ะ ทำความดีไปเรื่อย มีกิจกรรมอะไร ก็ชวนเขาทำ โดยเริ่มจาก "ทาน" ก่อน อาทิเช่น ปล่อยปลา ตักบาตร แล้วเดี๋ยวกระแสแห่งความดี หรือที่เราๆ เรียกว่า บุญ นี่แหล่ะ ที่เราเติมลงโอ่งไปมากเข้าๆ จะไปสอดละเอียด ปรับปรุงสิ่งแวดล้อม ความคิด คำพูด และการกระทำของเขาเอง
คิดเสียว่า เรากำลัีงปลูกต้นมะม่วงนะคะ 1 เม็ด เราต้องรดน้ำ พรวนดิน ใส่ปุ๋ย รอดูกว่าเขาจะเจริญงอกงาม ใช้เวลา 5-7 ปี กว่าจะออกดอกออกผลเต็มต้น คนก็เหมือนกันค่ะ การทำหน้าที่กัลยาณมิตรไม่ใช่ของง่าย แต่เมื่อไรที่ต้นไม้ของเราออกดอกออกผล เราจะปลาบปลื้มใจค่ะ
หลังจากนั้นค่อยว่ากันตามเสตป คือ รักษาศีล เจริญภาวนา หากให้ลัดขั้นตอน ก็พาขึ้นปฏิบัติธรรมบนพณาวัฒน์ซัก 7 วัน ก็จะช่วยได้มากค่ะ พระอาจารย์ท่านมีแต่รูปที่เก่งๆ ทั้งนั้น เราไม่ต้องทำอะไรเลย แค่ทำหน้าที่ชวนขึ้นไปให้ได้เท่านั้นแหล่ะค่ะ
ขอเอาใจช่วยค่ะ
"เกิดมาว่าจะมาหาแก้ว พบแล้วไม่กำจะเกิดมาทำไม
อ้ายที่อยากมันก็หลอก อ้ายที่หยอกมันก็ลวง ทำให้จิตเป็นห่วงเป็นใย.."
พระมงคลเทพมุนี (สด จันทสโร)
อ้ายที่อยากมันก็หลอก อ้ายที่หยอกมันก็ลวง ทำให้จิตเป็นห่วงเป็นใย.."
พระมงคลเทพมุนี (สด จันทสโร)
#3
โพสต์เมื่อ 25 November 2009 - 10:43 AM
ขอขอบคุณ คุณฟ้ายังฟ้าอยู่
บอกตามตรงว่า สงสารเพือนคนนี้มากๆ และตัวเราเองก็พยายามช่วยเหลือและให้กำลังใจอยู่แล้ว แต่บางครั้งมันไม่ไหว ( ตัวเราเองไม่ไหว) ปกติแล้วเป็นคนค่อนข้างอารมณ์ร้อน อารมณ์ขึ้นเร็ว ก็กลัวจะพลั้งทำให้เค้ากระทบกระเทือนใจ น้อยใจไปใหญ่ แต่จะปล่อยเค้าไปก็กลัวว่ามันจะแย่กว่าเดิม ส่วนเรื่องทำบุญ เค้าก็ทำนะค่ะ ชวนเมื่อไรไม่เคยปฏิเสธ แต่ภาวนาไม่เคยทำเลย (เพราะไม่มีเวลา)
และช่วงหลังเค้าก็ซึมๆไป ไม่รู้จะทำไงดี
บอกตามตรงว่า สงสารเพือนคนนี้มากๆ และตัวเราเองก็พยายามช่วยเหลือและให้กำลังใจอยู่แล้ว แต่บางครั้งมันไม่ไหว ( ตัวเราเองไม่ไหว) ปกติแล้วเป็นคนค่อนข้างอารมณ์ร้อน อารมณ์ขึ้นเร็ว ก็กลัวจะพลั้งทำให้เค้ากระทบกระเทือนใจ น้อยใจไปใหญ่ แต่จะปล่อยเค้าไปก็กลัวว่ามันจะแย่กว่าเดิม ส่วนเรื่องทำบุญ เค้าก็ทำนะค่ะ ชวนเมื่อไรไม่เคยปฏิเสธ แต่ภาวนาไม่เคยทำเลย (เพราะไม่มีเวลา)
และช่วงหลังเค้าก็ซึมๆไป ไม่รู้จะทำไงดี
#4
โพสต์เมื่อ 25 November 2009 - 12:30 PM
QUOTE
1. เพือนคนนี้มีบุพกรรมใด ถึงทำให้เป็นคนคิดมาก (วิตกจริต) เช่นนี้
- ปัจจุบันเข้าข่ายบุคลิกภาพผิดปกติ(Personality disorder) - บุพกรรม จากจริต-อัธยาศัยที่ติดมาข้ามชาติ เป็นคนคิดมากจนเครียด เมื่อเครียดแล้วก็ไปหาทางออกของชีวิตด้วยการไปดื่มสุรา
http://www.dmc.tv/pa...2549-07-08.html
QUOTE
2. หากเพือนคนนี้ไม่สามารถ เปลี่ยนความคิดได้ จะทำให้เพือนคิดสั้น ฆ่าตัวตายหรือไม่
- ถ้าเริ่มซึมเศร้า ขาดสติ ก็มีโอกาส QUOTE
3. เราจะมีวิธีช่วยเหลืออย่างไร
- เอาใจออกจากความคิด ทำจิตให้สงบ แล้วจะพบทางออก - ฟังดูง่าย ทำดูยาก แต่ก็ไม่เกินความสามารถ เมื่อก้าวข้ามอุปสรรคไปได้ ก็จะเจริญก้าวหน้า
- เพื่อนท่านนี้มีข้อดีนะ อาทิ เป็นคนจริงจังกับชีวิต มีระเบียบแบบแผนเป็นที่สุด เหมาะกับการปฏิบัติธรรมเป็นกลุ่มก้อน เพียงแต่ต้องปรับเพดานลงให้เรียบง่าย
ทำไมต้อง หาคำตอบ ณ แดนไกล ลืมหรือไร ว่าอยู่ใกล้ DMC
#5
โพสต์เมื่อ 25 November 2009 - 01:12 PM
มาเป็นกำลังใจให้ครับ พยายามต่อไปนะครับ สาธุ สู้ สู้
...
ใจพระโพธิสัตว์เลยนะนี่..สาธุ สาธุ
...
ใจพระโพธิสัตว์เลยนะนี่..สาธุ สาธุ
ไฟล์แนบ
#6
โพสต์เมื่อ 25 November 2009 - 03:14 PM
มาให้กำลังใจครับ ชื่อกระทู้น่ากลัวมากครับ เหอะๆ ปกติมันตีตนไปก่อนไข้หรือเปล่า
ขอให้ช่วยเพื่อนได้ำเร็จโดยง่ายนะครับ
ขอให้ช่วยเพื่อนได้ำเร็จโดยง่ายนะครับ
#7
โพสต์เมื่อ 25 November 2009 - 04:31 PM
ถูกแล้วค่ะคุณ sai_sai ปกติมันต้องตีตนไปก่อนไข้ แต่เนื่องจากเพือนของ จขกท. และ ตัวของ จขกท. เอง ไม่ค่อยจะปกติ
เลยตั้งหัวข้อกระทู้ไม่ปกตินี่แหละค่ะ เหอะๆ ..(ขอบคุณนะค่ะที่ให้กำลังจาย)
เลยตั้งหัวข้อกระทู้ไม่ปกตินี่แหละค่ะ เหอะๆ ..(ขอบคุณนะค่ะที่ให้กำลังจาย)
#8
โพสต์เมื่อ 25 November 2009 - 09:42 PM
เป็นกำลังใจให้ทั้งคนถาม เพื่อนคนถาม และคนตอบ ด้วยเน้อครับ..
มีน้ำใจจริงๆ
มีน้ำใจจริงๆ
ไฟล์แนบ
TVtoto : Tochigi, Japan
#9
โพสต์เมื่อ 26 November 2009 - 03:57 PM
การทำหน้าที่กัลยาณมิตร เป็นสิ่งที่ดี น่าอนุโมทนาครับ แต่ก็มีบ่อยครั้งที่เรารู้สึกว่า พอเพื่อนมีปัญหา เราอยากจะช่วยเขา สงสารเขา ทำอย่างไรดี ช่วยได้ไม่ได้หรืออย่างไร อันนี้ขอผ่านไปก่อน แต่ขอเปรียบเทียบเป็นอย่างนี้ครับ สมมุติว่าเราจะชวนเพื่อนไปทำความดี ชวนไปสร้างบารมีกัน ซึ่งเป็นสิ่งที่ดีกับตัวเราและเพื่อน ซึ่งคนส่วนมากก็เป็นพวกแสวงหาความเป็นจริงของชีวิตกัน อยากจะทำดี อยากได้ดีด้วยกันทั้งนั้น ส่วนมากจีงเห็นดีด้วย หรือบางคนก็ปฏิเสธ อ้างโน่นอ้างนี่กันไป ทำไมถึงมีทั้งการยอมรับและการปฏิเสธ รายละเอียดท่านผู้มีบุญทั้งหลาย คงคิดตรองดูกันได้หลากหลาย แต่ขออุปมาอุปไมยอย่างนี้ว่าเปรียบว่าเราเป็นนักยกน้ำหนัก เราแข็งแรงกว่าเราก็ยกของหนักได้ สำหรับคนที่กำลังไม่พอก็ยกไม่ได้ ก็เหมือนกับกำลังใจ กำลังบุญของเราก็ต้องมีมากพอที่จะยกใจของคนๆอื่นได้ เพราะฉะนั้นการทำหน้าที่กัลยาณมิตรก้ต้องฝึกตนเองให้มากๆ
#10
โพสต์เมื่อ 26 November 2009 - 04:48 PM
การตัดสินใจได้ มาจากคำว่า ตัดใจออกจากความชั่ว ไม่คิดพูดทำในสิ่งที่เป็นอกุศล รู้แล้วว่าอะไรถูกอะไรผิด อะไรควรหรือไม่ควร มาจากใจที่ฝึกมาดีแล้ว เพราะฝึกใจให้หยุดนิ่งเป็น จึงมีใจที่ละเอียดอ่อน ใส สว่าง เห็นชัดเป็นฉากๆจนเข้าใจแล้ว ก็มีสติที่จะไปตัดสินใจทำอะไรได้อย่างไม่ลังเลสงสัย ไม่เก้อ ไม่เขิน ถ้าเป็นคนที่เอาแต่ใจไปผูกติดกับสิ่งนอกตัวบ่อยๆ ใจของเขาก็วิ่งไปตามอารมณ์ภายนอกทางโลกเสียจนชิน การตัดสินใจไม่รู้เอาอะไรมาวัดเป็นมาตรฐานในการตัดสินใจ เพราะฉะนั้น ก็มาวัดกันย่อยๆซิ มาทำทาน รักษาศีลและเจริญภาวนากับหมู่คณะกัน กลับบ้านก็ทำกันอย่างต่อเนื่อง
#11
โพสต์เมื่อ 28 November 2009 - 11:13 AM
ขอบคุณค่ะ
ที่ผ่านมาคิดแต่จะช่วยคนอื่น จนลืมนึกถึงเรื่องนี้เลย ขอบคุณค่ะที่ทำให้ตาสว่าง
ที่ผ่านมาคิดแต่จะช่วยคนอื่น จนลืมนึกถึงเรื่องนี้เลย ขอบคุณค่ะที่ทำให้ตาสว่าง