aoi

อยากทราบว่าจาน true vision ubc มีช่อง dmc หรือเปล่าค่ะ และถ้ามีช่วงอนุบาลฝันในฝันถ่ายทอดสดหรือว่าอัดเทปค่ะ เห็นบางเว็บบอกว่าอัดเทป บางเว็บบอกว่าถ่ายทอดสดค่ะ

รบกวนด้วยนะค่ะ

อนุโมทนาบุญสาธุค่ะ

ที่ตั้งกระทู้ถามเรื่องตักบาตรลพบุรี ไม่มีเจ้าหน้าที่มาตอบเลยค่ะ ติดขัดปัญหาอะไรหรือเปล่าค่ะ

http://www.dmc.tv/fo...showtopic=21653

อยากสอบถามรายละเอียดการตักบาตร 20,000 รูป ที่ทุ่งธารตะวัน จ.ลพบุรี ในวันที่ 26 ธันวาคม 2552. ค่ะ

อนุโมทนาบุญสาธุค่ะ

สวัสดีค่ะไม่แน่ใจว่าทุกๆท่านจะจำอ้อยได้หรือเปล่านะค่ะ ทุกๆปีอ้อยจะเข้ามาโพสเรื่องครบรอบปีในการตักบาตรค่ะ และวันนี้ก็เป็นวันครบรอบปีที่ 5 ที่อ้อยตักบาตรทุกวันค่ะ กำลังจะเข้าสู่ปีที่ 6 ค่ะ รู้สึกว่าเวลาผ่านไปเร็วมาก แต่กว่าจะถึงวันนี้ต้องมีกำลังกายและกำลังใจอย่างสูงเลยล่ะค่ะ อ้อยเริ่มทำบุญตั้งแต่ 20 บาทค่ะและตอนนั้นไม่มีเงินเก็บสักบาทเลยค่ะ แต่ปัจจุบันอ้อยมีเงินเก็บและทำบุญทุกๆบุญได้มากขึ้นกว่าเดิมเยอะเลยค่ะ รวมทั้งมีร้านสเต็กเล็กๆ และมีบ้านเพิ่มอีกหลังที่สุพรรณบุรีซึ่งจะได้ไปกราบนมัสการหลวงปู่ท่านได้สะดวกค่ะ แต่ปีนี้เป็นปีที่อ้อยต้องพบกับความสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่อีกครั้งหนึ่งก็คืออ้อยเสียบุคคลอันเป็นที่รักไป นั่นก็คือ คุณพ่อค่ะ คุณพ่อเสียเมื่อวันที่ 21 มีนาคม ที่ผ่านมาด้วยโรคมะเร็งปอด ขณะอายุได้ 66 ปีค่ะ วันนี้อ้อยขอคุยเรื่องคุณพ่อสักนิดนะค่ะ (ส่วนคุณแม่ท่านเสียไปเกือบ 20 ปีแล้วค่ะ) คุณพ่อไม่เคยไปวัดเนื่องจากแอนตี้วัดค่ะ คงเพราะคุณพ่อเชื่อในข่าวสารที่สื่อเสนอไปค่ะ แต่อ้อยถือว่าโชคดีมากที่แม้คุณพ่อจะแอนตี้วัดแต่ก็ไม่เคยห้ามไปวัดค่ะ ช่วงแรกๆก็มีบ่นๆบ้างแต่อ้อยก็จะเฉยๆค่ะ รอให้ท่านอารมณ์ดีก็จะคุยเรื่องบุญค่ะ แต่ช่วงหลังๆ อ้อยกลับจากวัดเอาบุญไปฝากท่าน ท่านก็อนุโมทนาบุญสาธุด้วยค่ะ คุณพ่อตรวจพบว่าเป็นมะเร็งปอดเมื่อ 2 ปีที่แล้วค่ะ เนื่องจากไปตรวจสุขภาพประจำปีแล้วพบก้อนที่ปอดค่ะ คงเพราะช่วงท่านวัยรุ่นท่านสูบบุหรี่มาหลาย 10 ปีค่ะ แต่ที่ผ่านๆมาคุณพ่อไม่มีอาการอะไรเลยค่ะ แข็งแรงมากๆ จนกระทั่งวาระสุดท้ายที่เสียชีวิตท่านก็ไม่ทรมานค่ะ ปกติอ้อยจะโทรมาหาคุณพ่อทุกๆวันถามสารทุกข์สุกดิบค่ะ และก็เอาบุญใส่บาตรและบุญอื่นๆ มาฝากคุณพ่อทุกๆวันค่ะ ปกติคุณพ่อจะบอกแค่ว่า “อือ” ไม่เคยสาธุเลยค่ะ แต่ช่วง 2-3 สัปดาห์ก่อนที่ท่านจะเสีย เวลาที่อ้อยเอาบุญใส่บาตรและทุกๆบุญไปฝากท่าน ท่านจะพูด “สาธุ” ด้วยความ Alert และเสียงดังมากๆๆๆค่ะ อ้อยน้ำตาซึมเลยค่ะ อ้อยทำบุญสร้างองค์พระให้ท่านหลายองค์ค่ะ ทั้งก่อนป่วย ช่วงป่วย และช่วงเสียชีวิตไปแล้วค่ะ ตอนบอกท่านว่าสร้างองค์พระแล้วให้ท่านอนุโมทนาบุญ ท่านจะเฉยมากค่ะ แต่เช่นเดียวกันก่อนที่ท่านจะเสียพอบอกว่าสร้างองค์พระให้ท่าน ท่าน “สาธุ” ด้วยความ Alert เหมือนกันค่ะ อ้อยทำบุญที่วัดมาตั้งแต่ปี 40 ตลอดเวลาก็พยายามให้คุณพ่อทำบุญและอนุโมทนาบุญกับอ้อยมาโดยตลอด แต่เพิ่งมาสำเร็จช่วงก่อนที่คุณพ่อจะเสียปี 52 นี่เองค่ะ ตลอดเวลาก็กังวลใจอยู่ลึกๆว่าคุณพ่อจะไปอบายหรือเปล่าเพราะคุณพ่อสูบบุหรี่และดื่มเหล้ามาหลายสิบปีเลยค่ะ เพิ่งมาเลิกก็ช่วงปีหลังๆนี่เองค่ะ ช่วง 1 อาทิตย์ก่อนที่ท่านจะเสียเริ่มทานอาหารไม่ได้เริ่มอาเจียน แต่ยังช่วยเหลือตัวเองเข้าห้องน้ำได้อยู่นะค่ะ แต่เริ่มมีอาการปวดที่หน้าอกที่มีก้อนเนื้อมากขึ้นค่ะปวดๆหายๆค่ะ เวลาท่านปวดอ้อยจะวิ่งไปกอดท่านแล้วบอกท่านว่า “เดี๋ยวพ่อก็หายนะพ่อนึกถึงบุญด้วยนะบุญที่อ้อยใส่บาตร บุญที่พ่อบวชพระมาหลายพรรษานะ พ่อเป็นคนเก่งเดี๋ยวก็หายนะจ๊ะ” ไม่ถึง 5 นาทีท่านก็หายปวดค่ะ คือทุกครั้งที่ปวดท่านจะเรียกหาอ้อยตลอดเวลาค่ะ และพออ้อยกอดท่านท่านก็จะหายปวดตลอดเช่นกันค่ะ อ้อยจะนอนเฝ้าท่าน ช่วยป้อนข้าวให้ท่าน เช็ดเนื้อเช็ดตัวให้ท่านค่ะ วันที่เสียท่านดู Alert ทั้งวัน เหมือนกับคนโบราณบอกว่า “นี่คือเปลวเทียนวูบสุดท้าย” ท่านไม่ค่อยปวดเลยค่ะ ทานข้าวได้เยอะมากขึ้นไม่ค่อยอาเจียนค่ะ และพระอาจารย์ท่านก็เมตตามาพูดคุยเรื่องบุญให้ท่านฟังค่ะรวมถึงบุญถวายไทยธรรมในวันคุ้มครองโลกด้วยค่ะ ท่านจะพนมมือตลอดและพูดสาธุด้วยค่ะ จะคุยเรื่องบุญให้ท่านฟังทั้งวันเลยค่ะ กลางคืนวันเดียวกันท่านก็เสียในอ้อมแขนอ้อยด้วยการที่นอนหลับไปเฉยๆค่ะ วินาทีนั้นอ้อยเจ็บปวดมากแต่ก็พยายามยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้นเพราะทุกๆคนก็หลีกหนีความตายไม่พ้นค่ะ หน้าตาของคุณพ่อตอนเสียหน้าเฉยค่ะไม่ยิ้มและไม่แสดงอาการเจ็บปวดเหมือนคนนอนหลับค่ะ อ้อยก็หวังว่าพ่อคงจะไปสบายค่ะ แต่ตอนที่อ้อยมารับศพคุณพ่อที่โรงพยาบาลเพื่อไปที่วัด รากฏว่าหน้าของท่านเปื้อนไปด้วยรอยยิ้มค่ะเป็นรอยยิ้มที่มีความสุขมากๆๆยิ้มแบบยิ้มกว้างๆๆๆเลยล่ะค่ะ ทุกคนมองหน้ากันแล้วก็ยิ้มทั้งน้ำตาค่ะคิดว่าท่านคงไปดีแน่นอน ทุกๆคนที่เห็นจะพูดว่า “ตอนคุณลุงแกยังมีชีวิตอยู่แกเป็นคนอารมณ์ดีหรือเปล่าเพราะขณะตอนที่แกตายแกยังยิ้มอยู่เลย” ทุกๆคนพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าคุณพ่อเป็นคนมีบุญต้องไปสบายแน่ๆเลย แม้ช่วงวาระสุดท้ายของชีวิตท่านก็ไม่ทรมานเลยค่ะ ช่วง 7 วันหลังจากท่านเสียพระอาจารย์ท่านก็แนะนำว่าอย่าร้องไห้อย่าเศร้าเด็ดขาด เพราะเดี๋ยวคุณพ่อจะกังวล ยอมรับว่ามันทำได้ยากมากค่ะ แต่อ้อยก็จะทำเพื่อคุณพ่อค่ะ อ้อยก็ไม่ร้องไห้แค่น้ำตาคลอและคุยกับคุณพ่อตลอดเวลาเลย ว่าไม่ต้องห่วงลูก อ้อยจะบอกเรื่องบุญให้ท่านฟังตลอดในช่วง 7 วันเลยค่ะ ช่วงนั้นจะได้กลิ่นหอมที่บ้านตลอดค่ะคล้ายๆ กลิ่นธูป กลิ่นดอกไม้ กลิ่นน้ำอบ เป็นกลิ่นหอมเย็นชื่นใจมากเลยค่ะ และช่วงท่านเสียใหม่ๆ อ้อยและน้องสาวจะฝันเห็นท่านมาหาท่านอ้วนท้วนสมบูรณ์ หล่อ และดูเด็กกว่าอายุของท่านเยอะเลยค่ะ และที่สำคัญจะเห็นท่านยิ้มหัวเราะทุกๆครั้งที่ฝันเลยค่ะ เหมือนท่านมีความสุขมากๆๆๆๆๆเลย และเมื่อเดือนที่แล้วอ้อยก็ฝันถึงท่านค่ะอ้อยฝันว่าบอกบุญใส่บาตรให้ท่านฟังเหมือนเช่นทุกๆครั้ง ในความฝันท่านพูด “สาธุ” เสียงดังกังวานมากเลยค่ะ และอ้อยก็ถามท่านว่าที่อ้อยใส่บาตรให้ท่านทุกๆวัน ท่านได้รับมั้ย ท่านยิ้มแล้วบอกว่า “ได้รับสิลูก” อ้อยตื่นมาแล้วรู้สึกมีความสุขมากๆเลยค่ะ มั่นใจว่าอ้อยทำศึกชิงภพให้ท่านได้สำเร็จแล้วค่ะ และดีใจที่ท่านเปิดใจรับบุญก่อนที่ท่านจะเสียค่ะ และประมาณ 2 อาทิตย์ก่อนที่ท่านจะเสีย อ้อยและน้องสาวได้ทำพิธีขออโหสิกรรมกับท่านแล้วค่ะ และท่านก็ให้อโหสิกรรมและอวยพระให้ลูกๆมีแต่ความเจริญรุ่งเรืองค่ะ



ปัจจุบันนี้อ้อยทำบุญตักบาตรวันละ 3 รูปค่ะ (ตักบาตร 3 รูป เริ่มเมื่อเดือนกันยายน 2551 ค่ะ) ตอนแรกทำแค่ 1 รูป แต่ต่อมาคุณพ่อฝากใส่บาตรด้วย 1 รูป น้องสาวก็ฝากใส่บาตรด้วยอีก 1 รูปค่ะ และทุกๆเดือนอ้อยจะตักบาตรเพิ่ม 9 รูป รวมทั้งยารักษาโรคด้วยค่ะ อ้อยดีใจมากที่คุณพ่อและน้องสาวมีศรัทธาในบุญมากขึ้นกว่าแต่ก่อนค่ะแต่ถึงอย่างไรอ้อยก็จะพยายามต่อไปค่ะเพราะน้องสาวยังไม่เข้าใจเรื่องบุญเท่าที่ควรค่ะ อยากให้ทุกๆท่านดูเคสอ้อยเป็นตัวอย่างกว่าคุณพ่อและน้องจะเริ่มเข้าใจและเปิดใจในเรื่องบุญก็ผ่านมาทั้งหมด 12 ปีเลยนะค่ะ ต้องอาศัยความมุ่งมั่นและอดทนอย่างถึงที่สุดค่ะ มีท้อบ้างแต่ก็ไม่ถอยนะค่ะ แต่ทั้งนี้เราก็ต้องดูแลท่านเป็นอย่างดีด้วยนะค่ะ สำหรับอ้อยคุณพ่อท่านอยากทานอะไร อยากไปเที่ยวพักผ่อนต่างจังหวัดที่ไหนก็จะพาท่านไปค่ะ เพราะไม่อยากให้ท่านน้อยใจคิดว่า ทำไมไปวัดได้ แต่พาท่านไปเที่ยวบ้าง ไปกินอาหารนอกบ้านไม่ได้ค่ะ ที่ผ่านมาอ้อยดูแลท่านเป็นอย่างดีค่ะ โทรหาท่านทุกๆวันๆละหลายๆครั้ง ทานข้าวเป็นเพื่อนท่าน ท่านป่วยก็พาท่านไปโรงพยาบาลตลอดค่ะ อ้อยกับคุณพ่อเหมือนเป็นบัดดี้เลยค่ะ ซึ่งท่านก็คงรับรู้ได้จึงไม่ค่อยบ่นอ้อยเรื่องไปวัดแล้วค่ะ ทุกวันนี้อ้อยจะคิดว่าท่านอยู่กับอ้อยเหมือนเดิมค่ะ ก่อนไปทำงานและตอนกลับจากทำงานจะบอกท่านทุกวันค่ะ ว่า “หนูไปทำงานแล้วนะพ่อนึกถึงบุญด้วยนะเอาบุญมาฝากจ๊ะ” เวลาอ้อยนึกถึงท่านทีไรจะยิ้มทั้งน้ำตาทุกทีเลยค่ะ และคิดว่าอ้อยโชคดีที่อยากทำอะไรให้ท่านก็ได้ทำหมดแล้ว อยากดูแลปรนนิบัติท่านอย่างไรอ้อยก็ทำมาหมดแล้ว ซึ่งอ้อยเคยเห็นลูกบางคนไปบอกหน้าโลงพ่อหรือแม่ว่า ทำไมรีบตายหนูยังไม่ได้ทำอย่างนั้นอย่างนี้ให้พ่อแม่เลย สำหรับอ้อยอ้อยทำมาหมดแล้วค่ะ แต่ถึงอย่างไรสิ่งที่อ้อยทำให้ท่านก็เทียบไม่ได้เลยที่ท่านมอบให้อ้อยค่ะ ท่านมอบชีวิตให้อ้อยได้มาสร้างบารมีค่ะ ถ้าไม่มีคุณพ่อและคุณแม่ก็คงไม่มีอ้อยในวันนี้ค่ะ อ้อยบอกได้เลยว่าบุญอยู่เบื้องหลังความสำเร็จในทุกๆสิ่งค่ะ อยากให้ทุกคนอย่าท้อใจในการทำบุญ บุญต้องส่งผลแน่นอนค่ะ แต่อย่าใจร้อนนะค่ะ มันต้องใช้ระยะเวลาค่ะ แต่ได้รับแน่นอนค่ะ อย่าท้อในการสร้างบารมีนะค่ะ ตอนนี้อ้อยมีความสุขในการทำบุญมากค่ะ ไม่ว่าจะบุญเล็กบุญใหญ่ขึ้นชื่อว่าบุญทำหมดเลยค่ะ ทุกวันนี้อ้อยเกรงกลัวในการทำบาปมากๆๆๆๆเลยค่ะ อ้อยขอเป็นกำลังใจให้ทุกๆคน ต้องสู้จึงจะชนะนะค่ะ



อ้อยขอแบ่งบุญทุกๆบุญ อาทิเช่น บุญตักบาตรทุกๆวัน บุญดูแลคุณพ่อ และเมื่อวันที่ 16 กรกฎาคม 2552 ที่ผ่านมาอ้อยได้ไปไถ่ชีวิตโคแม่ลูกทั้งหมด 2 ตัวจากโรงฆ่าสัตว์มาได้อย่างฉิวเฉียดเลยค่ะ อ้อยขอแบ่งบุญทุกๆบุญ ให้นักเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาทั่วโลกทุกๆท่านเลยนะค่ะ



ปล. ขออภัยที่เขียนมายาวนะค่ะ หากพิมพ์ผิดประการใด ขออภัยด้วยค่ะ



อนุโมทนาบุญสาธุค่ะ