ค้นหาเนื้อหา
ไม่เปิดเผย
คือ คุณแม่ (นางกรรณิการ์ ไวยวุฒิ) ของผมเป็นคนที่ ไม่พลาดเรื่องบุญบูชาข้าวพระ ทุกอาทิตย์ต้นเดือน ของทุกเืดือน ตั้งแต่ีปี 2540 จวบจนวันนี้ก็ประมาณ 11 ปีแล้ว ที่ท่านไม่เคยพลาด แม้แต่ครั้งเดียวเลย
ซึ่งท่านได้ชวนผมไปเกือบทุกครั้ง แต่ผมก็ไม่ได้ไป ผมไปเฉพาะบุญใหญ่เท่านั้น หรือไปเฉพาะครั้งที่ผมตั้งใจไปทำบุญใหญ่
กระผมอยากสอบถาม เรื่องบุญบูชาข้าวพระว่า
ระหว่างไปทำบุญด้วยตัวเอง ไปกับคุณแม่
1. เดินทางไปกลับ 6 ชม ต้องตื่นแต่เช้า มีการรอคอยบ้าง แย่งที่นั่งบ้าง มีบางคนทะเลาะกับคนขับบ้าง บางทีคนขับอารมณ์เสียขับรถไปด้วยอารมณ์ รถติดบ้าง (อันนี้เป็นเรืองจริงนะครับ มิใช่ว่าคนไปวัดทุกคนจะมีขันติกันได้ทุกคน) ส่งผมให้ ผมกลั่นใสไม่ได้ตลอด รู้สึกจิตขุ่นเป็นบางครั้ง จนบางครั้งกระผมรู้สึกว่าผมอาจจะได้รับเศษบาปด้วยซ้ำ
2. ผมมีปัญหาเรื่องสุขภาพ เกี่ยวกับระบบขับถ่าย และระบบลมที่ออกทางทวารหนัก
กับฝากคุณแม่ไปทำบุญ นั่งดู DMC ปฏิบัตธรรมไปพร้อมๆ กับที่วัด แต่ตัวอยู่ที่บ้านกับคุณพ่อ
เมื่อถึงเวลาบูชาข้าวพระ ผมกับคุณพ่อ จะนั่งดูด้วยกัน และทั้งคู่ก็กลั่นใสกัน พร้อมกับยกมือไหว้ระหว่างที่พระสงฆ์ สวดให้พร ญาติโยม และอนุโมทนาบุญ สาธุ ทุกครั้ง เมื่อมีการบอกบุญ นั่งสมาธิพร้อมกับ คนที่อยู่ที่วัด สรุปแล้วอยู่บ้านจะสามารถกลั่นใจใสได้ทั้งวันมากกว่า
คำถามคือ ระหว่างไปทำบุญด้วยตัวเอง (แต่ใจไม่ใสบ้าง) กับ นั่งดู DMC พร้อมกับกลั่นใจใสได้ทั้งวัน
อันไหนได้บุญมากกว่ากัน หรือว่าได้บุญเท่ากันครับ
ถ้าอ่านจบแล้ว รบกวนกัลยามิตร ผู้รู้ทั้งหลาย ทำให้ผม รู้แจ้งด้วยครับ
