NONGPAKOUW

มีเพื่อนมาขอยืมเงินจำนวนหนึ่ง ก็เลยให้ไป แต่ตอนนั้นเค้าตั้งครรภ์อยู่ ซึ่งเค้าพยายามปิดหนูไว้เพื่อนทั้งกลุ่มรู้หมด เหลือแต่หนู ซึ่งเพื่อนบอกว่าไม่อยากบอกแกถ้าแกรู้กลัวก็แกไม่สบายใจ ไม่อยากให้หนูไปรับรู้กับเรื่องอย่างนี้ แต่เค้าเอาเงินที่หนูให้ไปไปทำแท้ง ซึ่งทุกครั้งที่ยืมก็เอาไปใช้ซื้อของ-ซึ่งหนูไม่คิดเลยว่าเค้าจะไปทำ ไม่คิดว่า เค้าจะฆ่าเด็กได้ลงคอ หนูรู้สึก ว่า หนูให้เงินไป........ผิดใช่ไหมค่ะ ตอนนี้หนูรู้สึกแย่เพราะช่วงหลังๆงานหนูเยอะ ไม่ค่อยมีเวลาให้เพื่อนคนนี้เลย
แต่หนูเคยชวนเค้าไปถวายสังฆทาน เค้าก็ไป ชวนทำบุญปล่อยปลา เค้าก็ทำ ตอนนี้หนูขอคำแนะนำให้กับเพื่อนคนนี้ด้วยค่ะ

คือว่า ปีนี้หนูขึ้น ปี 2 ก็มีหน้าที่หลายอย่างเพิ่มมากขึ้น ชมรม เรียนหนักมากเลยค่ะเทอมนี้ งานก็เยอะมากขึ้นเรื่อย

งานรับน้องอีก เรียน5 วันเต็มเลยค่ะ หนูอยู่บ้านไกลต้องขึ้นรถไปกลับใช้เวลาประมาณ 1ชั่วโมง หนูมีหน้าที่ในชมรมพุทธค่ะ

แต่หนูรุ้สึกผิดคือว่าไปทำวัตรเช้าไม่ทัน เย็นก็ต้องรีบกลับบ้านเดี๋ยวเย็นไป หนูรุ้สึกว่าตัวเองคงไม่เหมาะกับหน้าที่นี้เลย

รุ้สึกผิดมากเลยที่ทำหน้าที่นี้ไม่ได้ดีที่สุด บางครั้งก็ไม่อยากทำให้เพื่อนว่าเราไม่รับผิดชอบ แต่หนูบ้านไกลอยู่เย็นๆไม่ได้

เลยลำบากไม่รุ้ว่าพี่เขาจะเข้าใจหนูหรือป่าว จะแบ่งเวลายังไงดีค่ะ :'( :'(

หนูถือว่าเป็นคนตั้งใจเรียนนะค่ะ ทำงานที่อาจารย์สั่งทุกครั้ง ไม่เคยไม่ส่งงานเลย แต่บางครั้งก็คุยในห้องเรียนบ้างแต่ก็ไม่เคยโดดเรียน ไม่เคยเกเรเลยเรื่องเรียน แต่พอเกรดเทอมแรกออกมา หนูแทบจะร้องไห้ที่เดียวได้เกรดน้อยมาก หนูรับไม่ได้เพื่อนๆบอกว่าเราอยู่ปี 1 มันก็เป็นแบบนี้แหละ หนูเศร้ามาก หนูช่วยงานวัดคือเป็นอาสาสมัครจราจรหนูช่วยงานวัดอย่างไม่เคยเหนื่อย และกิจกรรมกับชมรมพุทธก็ไม่เคยขาด ตักบาตร ปล่อยปลา ชวนเพื่อนๆทำบุญมาตลอด หนูรู้สึกท้อมากเลยค่ะ แต่ทำไมเพื่อนหนูก็เรียนบ้างเล่นบ้างได้เกรดเยอะกว่าหนูอีก หนูท้อมากเลยค่ะ หนูพยายามไม่ทำให้อา และย่าของผิดหวัง หนูเครียดมาก กลัวจะทำให้ย่ากับ อา ต้องมาผิดหวังกับหนู หนูเหนื่อยแล้วค่ะท้อมาเลยค่ะ หนูไม่เข้าใจเลยค่ะ

หนูอยากให้เพื่อนในกลุ่มมาวัดพระธรรมกายอย่างหนูคะ แต่เพื่อนๆหนูเขาไม่เคยเข้าวัด เขาบอกว่าไม่ไปหรอก ทั้งๆที่เขายังไม่เคยไปเลยคะ ช่วงนี้หนูพยายามชวนเขามาเป็นอาสาสมัครที่วัดให้ได้ หนูอยากให้เพื่อนๆเข้าใจวัดเหมือนหนู หนูเคยเล่าเรื่องเกี่ยวกับวัดให้เขาฟังอยู่บ่อย เขาก็เฉยๆนะค่ะ เวลาที่หนูมาเป็นอาสาสมัครวันอาทิตย์เขาก็จะถามว่าเป็นไงบ้าง หนูรักเพื่อนๆอยากให้เพื่อนเข้าวัดค่ะ

หนูได้ไปทำหน้าที่อันทรงเกียรติโดยเป็น supervisor มาค่ะ รู้สึกปลื้มปิติมากค่ะ ในการทำหน้าที่นี้นี่เป็นครั้งแรกเลยนะค่ะ

หนูได้ไปบุรีรัมย์มาค่ะ โดยครั้งนี้มีเด็กสอบธรรมะทางก้าวหน้าครั้งที่ 26 แม้ทางจะลำบากเพียงไหนหนูก็ไม่หวั่น หนูขอขอบพระคุณท่านอาจารย์ประสานงานของโรงเรียนเป็นอย่างมากเลยนะค่ะที่ให้ที่พัก และคอยดูแลพวกเรามา พวกหนูรู้สึกปลื้มมาก

ตอนที่ไปถึงซึ่งหนูไม่รู้จักทางเลย คนที่บุรีรัมย์คอยแนะนำทางมาตลอดเลยค่ะ แม้หนูจะลงรถผิดที่หรือเรียกว่าหลงก็ได้ หนูก็พยายามนำกล่องข้อสอบมาถึงโรงเรียนแคนดงพิทยาคม จนได้ค่ะ

หนูเอาบุญมาฝากทุกท่านนะค่ะ