มี 9 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[ping]

เจริญพร สมาชิก www.dmc.tv ทุกท่าน

ก่อนอื่นขอถือโอกาสนำบุญที่ไปร่วมพิธีอัญเชิญฯและเปิดม่านฯที่สุพรรณบุรีมาฝากพวกเราทุกคนด้วย และขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่ได้อยู่ร่วมประกอบพิธีที่สภาธรรมกายสากลในพิธีดังกล่าว และอนุโมทนาบุญกับอาสาสมัครเจ้าหน้าที่ทุกคนที่ได้ช่วยกันเตรียมงานและจัดงานและเก็บงานได้อย่างดีเยี่ยมกันทุกๆคนด้วย..สาธุ...

วันนี้หลวงพี่ก็มีเรื่องราวจากในพระไตรปิฎก ซึ่งให้ข้อคิดดีมากทีเดียว จึงขอนำมามอบเป็นธรรมทานให้กับผู้อ่านทุกๆท่าน หวังว่าคงจะเกิดประโยชน์ได้บ้างไม่มากก็น้อยต่อพวกเราสมาชิกทุกคน เรื่องมีดังต่อไปนี้

***************************************************************************

จากพระไตรปิฎกและอรรถกถาไทย 91 เล่ม ฉบับมหามกุฏราชวิทยาลัย เล่มที่ 42หน้า 90-93

บุรพกรรมของอชครเปรต

" ดังได้ยินมา ในกาลแห่งพระพุทธเจ้าทรงพระนามว่ากัสสปะ
เศรษฐีชื่อว่าสุมงคล ปูพื้นที่ด้วยแผ่นอิฐทองคำ ให้สร้างวิหารในที่
ประมาณ ๒๐ อุสภะ ด้วยทรัพย์ประมาณเท่านั้นแล้ว ก็ให้ทำการฉลองด้วย
ทรัพย์ประมาณเท่านั้นเหมือนกัน. วันหนึ่ง ท่านเศรษฐีไปสู่สำนัก
พระศาสดาแต่เช้าตรู่ เห็นโจรคนหนึ่งนอนเอาผ้ากาสาวะคลุมร่างตลอดถึงศีรษะ
ทั้งมีเท้าเปื้อนโคลน อยู่ในศาลาหลังหนึ่ง ใกล้ประตูพระนคร จึงกล่าวว่า
" เจ้าคนนี้ มีเท้าเปื้อนโคลน คงจักเป็นมนุษย์ที่เที่ยวเตร่ในเวลากลางคืน
แล้ว (มา) นอน. "

กรรมชั่วให้ผลชั่ว
โจรเปิดหน้าเห็นเศรษฐีแล้ว คิดในใจว่า " เอาเถอะน่ะ, เราจัก
รู้กรรมที่ควรทำแก่มัน" ดังนี้แล้วก็ผูกอาฆาตไว้ ได้เผานา (ของเศรษฐี)
๗ ครั้ง ตัดเท้าโคทั้งหลายในคอก ๗ ครั้ง เผาเรือน ๗ ครั้ง เขาไม่อาจ
ให้ความแค้นเคืองดับได้ แม้ด้วยทารุณกรรมมีประมาณเท่านั้น จึงทำการ
สนิทชิดเชื้อกับคนใช้ของเศรษฐีนั้นแล้ว ถามว่า " อะไรเป็นที่รักของ
เศรษฐี (นาย) ของท่าน ?" ได้ฟังว่า " วัตถุเป็นที่รักยิ่งของเศรษฐีอื่น
จากพระคันธกุฎี ย่อมไม่มี" คิดว่า " เอาละ, เราจักเผาพระคันธกุฎี ยัง
ความแค้นเคืองให้ดับ, " เมื่อพระศาสดาเสด็จเข้าไปบิณฑบาต, จึงทุบ
หม้อน้ำสำหรับดื่มและสำหรับใช้ ได้จุดไฟที่พระคันธกุฎีแล้ว.

เศรษฐีได้ทราบว่า" ข่าวว่า พระคันธกุฎีถูกไฟไหม้" เดินมา
อยู่ ในเวลาพระคันธกุฎีถูกไฟไหม้แล้ว จึงมาถึง แลดูพระคันธกุฎีที่ไฟ
ไหม้ ก็มิได้ทำความเสียใจแม้สักเท่าปลายขนทราย คู้แขนข้างซ้ายเข้ามา
ปรบด้วยมือข้างขวาอย่างขนานใหญ่.

ขณะนั้น ประชาชนยืนอยู่ ณ ที่ใกล้ ถามท่านเศรษฐีว่า " นาย
ขอรับ เพราะเหตุไร ท่านจึงปรบมือ ในเวลาที่พระคันธกุฎีซึ่งท่านสละ
ทรัพย์ประมาณเท่านี้สร้างไว้ถูกไฟไหม้เล่า ?"

เศรษฐีตอบว่า " พ่อแม่ทั้งหลาย ข้าพเจ้าทำกรรมประมาณเท่านี้
(ชื่อว่า) ได้ฝังทรัพย์ไว้ในพระศาสนาที่ไม่สาธารณะแก่อันตรายมีไฟเป็น
ต้น, ข้าพเจ้าจึงมีใจยินดี ปรบมือด้วยคิดว่า' เราจักได้สละทรัพย์ประมาณ
เท่านี้ สร้างพระคันธกุฎี (ถวาย) พระศาสดาแม้อีก. "

ท่านเศรษฐี สละทรัพย์ประมาณเท่านั้น สร้างพระคันธกุฎีอีก ได้
ถวายแด่พระศาสดา ซึ่งมีภิกษุ ๒ หมื่นรูปเป็นบริวาร.

โจรเห็นกิริยานั้นแล้ว คิดว่า " เราไม่ฆ่าเศรษฐีนี้เสีย จักไม่อาจ
ทำให้เก้อเขินได้, เอาเถอะ, เราจักฆ่ามันเสีย, " ดังนี้แล้ว จึงซ่อนกริช
ไว้ในระหว่างผ้านุ่ง แม้เดินเตร่อยู่ในวิหารสิ้น ๗ วัน ก็ไม่ได้โอกาส.

ฝ่ายมหาเศรษฐีถวายทานแด่ภิกษุสงฆ์ มีพระพุทธเจ้าเป็นประมุข
สิ้น ๗ วัน ถวายบังคมพระศาสดาแล้ว กราบทูลว่า " ข้าแต่พระองค์
ผู้เจริญ บุรุษผู้หนึ่งเผานาของข้าพระองค์ ๗ ครั้ง ตัดเท้าโคในคอก ๗
ครั้ง, เผาเรือน ๗ ครั้ง, บัดนี้ แม้พระคันธกุฎี ก็จักเป็นเจ้าคนนั้น
แหละเผา, ข้าพระองค์ขอให้ส่วนบุญในทานนี้ แก่เขาก่อน. "

ผู้ทำกรรมดีย่อมชนะผู้ทำกรรมชั่ว
โจรได้ยินคำนั้น ระทมทุกข์ว่า " เราทำกรรมอันหนักหนอ เมื่อ
เป็นอย่างนั้น บุรุษนี้ก็มิได้มีแม้สักว่าความแค้นเคืองในเราผู้ทำผิด, (ยัง
กลับ) ให้ส่วนบุญในทานนี้แก่เราก่อนเสียด้วย; เราคิดประทุษร้ายใน
บุรุษนี้ (ไม่สมควรเลย) แม้เทวทัณฑ์พึงตกลงบนกระหม่อมของเราผู้ไม่
ให้บุรุษผู้เห็นปานนี้อดโทษให้, " ดังนี้แล้ว จึงไปหมอบลงที่ใกล้เท้าของ
เศรษฐี กล่าวว่า " นายขอรับ ขอท่านจงกรุณาอดโทษแก่ผมเถิด, เมื่อ
เศรษฐีกล่าวว่า " อะไรกันนี่ ?" จึงเรียนว่า" นายขอรับ ผมได้ทำกรรม
ประมาณเท่านี้ ๆ, ขอท่านจงอดโทษนั้นแก่ผมเถิด, "

ทีนั้น เศรษฐีถามกรรมทุก ๆ อย่างกะเขาว่า" เจ้าทำกรรมนี้ด้วย
นี้ด้วย ประมาณเท่านี้แก่เราหรือ ? เมื่อเขารับสารภาพว่า 'ขอรับ ผม
ทำ" จึงถาม (ต่อไป) ว่า" เราไม่เคยเห็นเจ้าเลย, เหตุไรเจ้าจึงโกรธ
ได้ทำอย่างนั้นแก่เรา ?"

เขาเตือนให้เศรษฐีระลึกถึงคำ ที่ตนผู้ออกจากพระนครในวันหนึ่ง
พูดแล้ว ได้บอกว่า " ผมเกิดความแค้นเคืองขึ้นเพราะเหตุนี้"

เศรษฐีระลึกถึงภาวะแห่งถ้อยคำที่ ตนพูดได้แล้ว ให้โจรอดโทษให้
ด้วยถ้อยคำว่า " เออพ่อ เราพูดจริง, เจ้าจงอดโทษข้อนั้นแก่เราเถิด"
แล้วกล่าวว่า 'ลุกขึ้นเถิด เราอดโทษให้แก่เจ้าละ, เจ้าจงไปเถิด.

โจร นายขอรับ ถ้าท่านอดโทษแก่ผมไซร้, ขอจงทำผมพร้อม
ทั้งบุตรและภริยา ให้เป็นทาส (ผู้รับใช้) ในเรือนของท่านเถิด.

เศรษฐี แน่ะพ่อ เมื่อเรากล่าวคำมีประมาณเท่านี้, เจ้าก็ได้ทำการ
ตัดเห็นปานนี้, เราไม่อาจจะกล่าวอะไร ๆ กับเจ้าผู้อยู่ในเรือนได้เลย. เรา
ไม่มีกิจเกี่ยวด้วยเจ้าผู้จะอยู่ในเรือน, เราอดโทษให้แก่เจ้า ไปเถิด พ่อ.

โจรครั้นทำกรรมนั้นแล้ว ในกาลสิ้นอายุ บังเกิดแล้วในอเวจี
ไหม้ในอเวจีสิ้นกาลนาน ในกาลบัดนี้ เกิดเป็นอชครเปรต ถูกไฟไหม้
อยู่ที่เขาคิชฌกูฏ ด้วยวิบาก [แห่งกรรม] ที่ยังเหลือ.

พระศาสดา ครั้นตรัสบุรพกรรมของเปรตนั้นอย่างนี้แล้ว จึง
ตรัสว่า " ภิกษุทั้งหลาย ธรรมดาคนพาล ทำกรรมอันลามกอยู่ ย่อมไม่
รู้, แต่ภายหลัง เร่าร้อนอยู่เพราะกรรมอันตนทำแล้ว ย่อมเป็นเช่นกับ
ไฟไหม้ป่า ด้วยตนของตนเอง"

***************************************************************************

พวกเราอ่านแล้วได้ข้อคิดอย่างไรกันบ้าง??...

หลวงพี่ได้ข้อคิดว่า

1.หาคนอย่างเศรษฐีผู้นี้ได้ยากมากในยุคนี้ ใจของท่านอยู่แต่ในบุญ ไม่เอาเรื่องราวกับใคร ให้อภัยเสมอแม้ผู้ที่คิดประทุษร้ายท่านถึงเพียงนี้

2.ชายผู้มุ่งประทุษร้ายท่านเศรษฐีในเรื่องนี้ จับประเด็นผิด เลยทำให้เข้าใจท่านเศรษฐีผิดไป และยังมีใจที่มักโกรธ แม้คำพูดผิดหูเพียงเล็กน้อย ก็ยังผูกโกรธอาฆาตและหาทางประทุษร้ายท่านเศรษฐีถึงชีวิต

--------------------------------------------------------------------------------------------------

หลวงพี่ก็ขอถือโอกาสในวาระนี้ด้วยเช่นกันว่า หากการโพสต์กระทู้และตอบกระทู้ของหลวงพี่อันใดอันหนึ่ง ได้ก่อให้เกิดความขุ่นเคืองใจกับสมาชิกท่านหนึ่งท่านใดโดยไม่มีเจตนาแล้วไซร้ ก็ขอให้สมาชิกท่านนั้น โปรดอโหสิกรรมที่หลวงพี่ได้ผิดพลาดล่วงเกินไปในครั้งนั้นด้วย เพราะที่ผ่านมาหลวงพี่ไม่เคยมีจิตคิดประทุษร้ายใครๆเลยในเว็บบอร์ดแห่งนี้ ที่ใช้สำนวนง่ายๆไม่เป็นทางการจนเกินไปก็เพื่อให้ผู้อ่านไม่รู้สึกเกร็งจนเกินไปและรู้สึกเป็นกันเองมากกว่า และที่ตักเตือนไปบ้างในบางโอกาสก็เพราะหวังดีด้วยความบริสุทธิ์ใจ ไม่ได้มีเจตนาหักหน้า หรือหักเหลี่ยมใครๆเลย...

อีกอย่างหลวงพี่ยังเป็นเพียงพระภิกษุปุถุชนธรรมดา ยังมีสติปัญญาไม่บริบูรณ์เหมือนพระขีณาสพท่าน ย่อมมีบ้างที่อาจจะเผลอสติ ใช้คำพูดไม่เหมาะสม ไม่ถูกกาลเทศะ ก็ยังต้องฝึกฝนตนเองต่อไปจนตลอดชีวิต

และขอแจ้งให้ทราบว่า ตั้งแต่เข้ามาทำหน้าที่ในกองเว็บ dmc.tv ก็ไม่เคยเข้าไปลบกระทู้ของสมาชิกท่านใดเลย เพราะหลวงพี่เคารพในสติปัญญา และความคิดเห็นของสมาชิกทุกๆรูปทุกๆคนที่เข้ามาโพสต์ตั้งกระทู้และตอบกระทู้ไว้ ทั้งๆที่ก็มีสิทธิอำนาจโดยชอบธรรมที่จะทำได้

แต่หากเจ้าหน้าที่ท่านอื่นๆจะเห็นว่า การโพสต์กระทู้และตอบกระทู้ของสมาชิกท่านใดทำผิดระเบียบตามที่ทางเว็บได้ระบุไว้ เจ้าหน้าที่ทุกท่านที่ดูแลเว็บบอร์ดอยู่นี้ก็สามารถทำตามหน้าที่ได้อย่างชอบด้วยธรรม

ติดตามอ่านรายละเอียด กฎ กติกา ของเว็บบอร์ด ได้ที่

http://dmc.tv/forum/...showtopic=20419


ท้ายที่สุดนี้ หลวงพี่ก็ขออาราธนาบารมีธรรมของพระรัตนตรัยทุกๆพระองค์นับพระองค์ไม่ถ้วน ของมหาปูชนียาจารย์ทั้งสาม (หลวงปู่ หลวงพ่อ คุณยาย) และบุญบารมีที่หลวงพี่ได้สั่งสมมาตั้งแต่ปฐมชาติที่ได้มาเกิดเป็นมนุษย์ และที่ได้ติดตามสร้างบารมีมากับมหาปูชนียาจารย์และหมู่คณะมานับภพนับชาติไม่ถ้วนนั้น ขอบุญนี้จงดลบันดาลให้ สมาชิก www.dmc.tv ทุกรูปทุกท่าน จงมีแต่ความสุขความเจริญทั้งทางโลกและทางธรรมยิ่งๆขึ้นไป ให้ห่างไกลจากภัยพาลทั้งพาลภายนอกและพาลภายใน ให้เข้าใกล้แต่บัณฑิตนักปราชญ์ทั้งภายนอกและภายใน สามารถถ่ายทอดสิ่งดีงามจากบัณฑิตนักปราชญ์เหล่านั้น มาเป็นคุณธรรมประจำใจของตนได้โดยง่าย สิ่งใดที่พระอริยเจ้าท่านติเตียน ขออย่าได้คิด อย่าได้พูด อย่าได้กระทำ สิ่งใดที่พระอริยเจ้าท่านสรรเสริญ ขอให้ได้คิด ได้พูด ได้กระทำ และกระทำให้สำเร็จได้อย่างเย็นๆเป็นอัศจรรย์

ให้ได้เข้าถึงฐานะแห่งความเป็นมหาเศรษฐีผู้ใจบุญค้ำจุนพระพุทธศาสนาวิชชาธรรมกาย ให้ได้เข้าถึงพระธรรมกาย ได้ศึกษาวิชชาธรรมกาย ที่ถูกต้องตรงไปตามความเป็นจริงทุกประการ

ให้ได้ติดตามสร้างบารมีไปกับครูบาอาจารย์และหมู่คณะ ไปอย่างมีความสุข ความบริสุทธิ์ และมีประสิทธิภาพอย่างยิ่งไปทุกภพทุกชาติ ตราบวันถึงที่สุดแห่งธรรมเทอญ......

--------------------------------------------------------------------------------------------------

เชื่อว่าทุกท่าน อยากให้เว็บบอร์ดแห่งนี้ เป็นเสมือนบ้านที่ให้ความรัก ความอบอุ่น ความปลอดภัย แก่ทุกคนที่ได้ผ่านเข้ามา อยากให้มีแต่รอยยิ้ม ความสุข ความบันเทิงในธรรม ความเอื้ออารี ความจริงใจ ความปรารถนาดีต่อกัน มีธรรมะสาระดีๆมาแบ่งปันซึ่งกันและกัน ตลอดไป......เรามาร่วมมือกันนะโยม

บุญรักษา

[Dd2683]

เศรษฐีระลึกถึงภาวะแห่งถ้อยคำที่ ตนพูดได้แล้ว ให้โจรอดโทษให้
ด้วยถ้อยคำว่า " เออพ่อ เราพูดจริง, เจ้าจงอดโทษข้อนั้นแก่เราเถิด"
แล้วกล่าวว่า 'ลุกขึ้นเถิด เราอดโทษให้แก่เจ้าละ, เจ้าจงไปเถิด.

โจร นายขอรับ ถ้าท่านอดโทษแก่ผมไซร้, ขอจงทำผมพร้อม
ทั้งบุตรและภริยา ให้เป็นทาส (ผู้รับใช้) ในเรือนของท่านเถิด.

เศรษฐี แน่ะพ่อ เมื่อเรากล่าวคำมีประมาณเท่านี้, เจ้าก็ได้ทำการ
ตัดเห็นปานนี้, เราไม่อาจจะกล่าวอะไร ๆ กับเจ้าผู้อยู่ในเรือนได้เลย. เรา
ไม่มีกิจเกี่ยวด้วยเจ้าผู้จะอยู่ในเรือน, เราอดโทษให้แก่เจ้า ไปเถิด พ่อ.

 Sadhu.gif   22.04K   18 ดาวน์โหลด

หลวงพี่ได้ข้อคิดว่า

1.หาคนอย่างเศรษฐีผู้นี้ได้ยากมากในยุคนี้ ใจของท่านอยู่แต่ในบุญ ไม่เอาเรื่องราวกับใคร ให้อภัยเสมอแม้ผู้ที่คิดประทุษร้ายท่านถึงเพียงนี้

2.ชายผู้มุ่งประทุษร้ายท่านเศรษฐีในเรื่องนี้ จับประเด็นผิด เลยทำให้เข้าใจท่านเศรษฐีผิดไป และยังมีใจที่มักโกรธ แม้คำพูดผิดหูเพียงเล็กน้อย ก็ยังผูกโกรธอาฆาตและหาทางประทุษร้ายท่านเศรษฐีถึงชีวิต

 Sadhu.gif   22.04K   18 ดาวน์โหลด

เชื่อว่าทุกท่าน อยากให้เว็บบอร์ดแห่งนี้ เป็นเสมือนบ้านที่ให้ความรัก ความอบอุ่น ความปลอดภัย แก่ทุกคนที่ได้ผ่านเข้ามา
อยากให้มีแต่รอยยิ้ม ความสุข ความบันเทิงในธรรม ความเอื้ออารี ความจริงใจ ความปรารถนาดีต่อกัน
มีธรรมะสาระดีๆมาแบ่งปันซึ่งกันและกัน ตลอดไป......เรามาร่วมมือกันนะโยม

 Sadhu.gif   22.04K   18 ดาวน์โหลด

[usr29468]

กราบสาธุ พระอาจารย์
ในมุมมองของผม ผมคิดว่า พระที่ผมใส่บาตรหน้าบ้าน คุณธรรมต่างๆ แม้ผมไม่รู้ แต่รู้ว่าท่านศีลมากกว่าผม ผมจึงบูชา จึงใส่บาตร
แต่รู้มา ว่า แค่คนบวชเป็นพระที่วัดพระธรรมกายได้ อยู่ได้มาถึงแบบหลวงพี่ มันบอกได้คำเดียว ว่าถ้า ไม่อดทน(เหมือนผม) ก็ไปซะแล้ว
บุญมหาศาลนับจะประมาณไม่ได้แล้ว ครับหลวงพี่
ยิ่ง ระบบ ระเบียบ ของวัดพระธรรมกาย บอกได้คำเดียวครับว่า ถ้าใครอยากรู้ว่าพระที่นี่ "พระแท้ไหม"?
ต้องมาลองเป็นพระประจำที่นี่แล้วจะรู้ว่า ระบบทหารทางโลกยังเรียกพี่
แม้ผมมีปัจจัย จะถวายหลวงพ่อเท่าไหร่ ถ้าได้มาเจอพระแบบหลวงพี่ ทุกๆรูปในหมู่คณะ ผมก็ทำบุญร่วมกับหลวงพี่ด้วยเท่านั้นครับ
ยิ่งเป็นลูกพระของหลวงพ่อฯด้วย ผมมิกล้าอะไรเด็ดขาด แม้ผิดผมก็ยอมรับไว้ก่อน แม้พระไม่ถูก 100% แต่กลัวบาปต่อพระลูกชายของหลวงพ่อฯครับ

แถมยิ่งรู้มาว่าหลวงพ่อฯท่านรัก,ทั้งหวงแหน และเป็นห่วงพระลูกชายของท่านมากๆ ทุกๆรูป

แม้บางรูปจะไม่เคยคุยรู้จักเป็นการใกล้ชิดด้วย

ยิ่งถ้าพระลูกชายหรือสามเณร อุบาสก อุบาสิกา จากท่านไป ไม่ว่ากรณีใด ท่านเสียดายทุกรูปทุกท่านมากๆครับ

ท่านจะเข้ม..นิ่งสงบ แบบน่ากลัวๆ นานมากๆ (เห็นเขาเล่ามานะ)

กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูงสุด ครับ

[Most-Of-Dhamma]

ขอให้ พอจ.ปิง และสมาชิกผู้ดูแลทั้งหลาย อยู่คู่บอร์ดนี้ไปนานแสนนาน
จะได้เป็นทะนายแก้ต่างให้กับพระพุทธศาสนา และเผยแผ่วิชชาธรรมกายให้กว้างไกลไปทั่วโลก

อนุโมทนาบุญกับพอจ. และหมู่คณะทำงาน
ด้วยความเคารพอย่างสูง

ข้าน้อยขอกราบคารวะ ขอรับ

[ณ ๐๗๒]

กราบนมัสการพระอาจารย์ปิงด้วยความเคารพ
ขอถือโอกาสผ่านกระทู้นี้ หากข้าพเจ้าได้ล่วงเกินพระคุณเจ้ารูปใด ทั้งที่เปิดเผยและไม่เปิดเผย ตลอดไปจนถึงสมาชิกทุกท่าน โปรดอโหสิกรรมให้แก่ข้าพเจ้าด้วยเถิด

เชื่อว่าทุกท่าน อยากให้เว็บบอร์ดแห่งนี้ เป็นเสมือนบ้านที่ให้ความรัก ความอบอุ่น ความปลอดภัย แก่ทุกคนที่ได้ผ่านเข้ามา อยากให้มีแต่รอยยิ้ม ความสุข ความบันเทิงในธรรม ความเอื้ออารี ความจริงใจ ความปรารถนาดีต่อกัน มีธรรมะสาระดีๆมาแบ่งปันซึ่งกันและกัน ตลอดไป......

ดิฉันก็คิดและหวังเช่นนั้น

กราบอนุโทมนาบุญกับ พอจ. และทีมงานทุกท่าน ที่ได้สละแรงกายแรงใจ ในการดูแลให้เว็บ DMC นี้ให้ยังคงอยู่ และยังสามารถแบ่งปันประสบการณ์อันดีงาม
และยังอยู่เป็นกำลังใจ สำหรับผู้ที่ท้อแท้ ต้องการกำลังใจ
และเป็นห้องสมุด สำหรับผู้ต้องการศึกษาหาความรู้
ขออนุโมทนาบุญด้วยความจริงใจ

[ธาตุล้วนธรรมล้วน]

สาธุครับพระอาจารย์ หลวงพี่ผู้เป็นเนื้อนาบุญเมตตาเสมอ

พระอาจารย์สบายใจเถิดครับ ใครบางคนมาคิดเล็กคิดน้อยกับพระอาจารย์ได้หนอ เขาอาจจะไม่ค่อยสำรวมคำพูดเท่าไรครับ

วัดเราครูบาอาจารย์สอนให้เคารพพระสมณะทุกกรณีครับผม นอกจากจะไม่เป้นการสร้างบาปแล้ว บารมีย่อมได้แก่ตนเองเสมอๆ และเป็นมงคลอันสูงสุด

ไม่ว่าพระท่านจะบวชเก่าบวชใหม่ เรียนธรรมะมาน้อยมามาก เข้าถึงธรรมหรือไม่ ก็ตาม ต้องเคารพมากๆไว้ก่อน เป็นวัฒนธรรมชาวพุทธที่ควรทำให้แขงแกร่งไว้มากๆ

หลายๆวัดนี่พระกับโยมวัดหรือเด็กวัด วางตัวหยั่งกะเป็นชาวบ้านเหมือนกันเลย กุ้ม คับ กุ้ม

ใครนิสัยไม่ค่อยระวังคำพูดคำจา กิริยาอาการ ก็ควรพัฒนาตนเองนะครับ สาธุครับ

[์Nee.Sansanee]

นมัสการหลวงพี่ping ด้วยความเคารพยิ่ง


ก่อนอื่นขอกราบอนุโมทนาบุญกับหลวงพี่ด้วยค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ

หลวงพี่เป็นแสงธรรมแสงทองให้ผองเราชาวเวป DMC.ช่องนี้ช่องเดียว

รู้สึกดีมากที่มีท่านคอยชี้แนะนำสิ่งดี ๆเข้าสู่ทางธรรมขาว ๆ ตลอดเวลา นำมาแต่สิ่งดี ๆ มาฝาก แต่

หากมีสิ่งใด ๆ โยมพลาดพลั้งผิดไปล่วงเกินท่านเข้าก็กราบขออโหสิกรรมด้วยค่ะ

ไม่ว่าจะอยู่ในนามใด ๆ
.............................

และในทำนองเดียวกันกับสมาชิกเวป www.dmc.tv ก็ขออโหสิกรรมด้วยเช่นกัน

และตั้งใจว่า .... จะร่วมกันสร้างสรรฟื้นฟูงานพระพุทธศาสนาไปด้วยกัน ไม่ว่าจะอยู่แห่งหนใดบนใบโลกนี้ กับ DMC.ช่องนี้ช่องเดียว

[usr36141]

การได้เข้ามาดู เว็ปไซด์นี้เหมือนเข้ามาอยู่ในบุญ ซึมซับแต่สิ่งที่เป็นมงคลกับใจ
ขอกราบอนุโมทนาบุญทุกบุญกับพระอาจารย์ทุกรูป และเพือนสมาชิก dmc ทุกท่าน
สิ่งใดที่ล่วงเกินด้วยกาย วาจา ใจ ขออโหสิกรรมซึ่งกันและกันด้วยค่ะ

[WISH]

สาธุการกับพระอาจารย์ ในข้อคิดสะกิดถึงใจนี้ครับ

[ดินสอแห่งธรรม]

....เท่าที่อ่านมาก็เยอะ ยังไม่เคยเห็นโพสต์ไหนของพระอาจารย์ทำให้ใจหมองเลยนะ มีด้วยหรือ? โพสต์ผมซะอีก เหอๆ น่าจะมีเยอะ แต่ก็โพสต์ไปเพื่อเจตนาให้คิดในมุมกลับ หรืออีกมุมนึง ...เอาเถอะ ยังไงก็ไตร่ตรองแล้วว่า ผมยังพอมีประโยชน์อยู่บ้าง เอิ๊กๆๆๆ (เข้าข้างตัวเอง)