Prajya

 www_86fo_cn.JPG   108.51K   106 ดาวน์โหลด

ถึงผู้ที่ต้องไปศึกษาภาษาและฝึกฝนตนเองในต่างแดน ทุกท่าน

มูลนิธิดวงตะวันสันติภาพ (The Peaceful Light of Non-violence Foundation : PNV) ร่วมกับ
มูลนิธิธรรมกาย จึงจัดโครงการดวงตะวันสันติภาพ ขึ้น เพื่อมอบ “ทุนการศึกษาตะวันธรรม” ให้แก่เยาวชนผู้มี
ความรู้คู่คุณธรรม ไปศึกษาภาษาและฝึกฝนการจัดกิจกรรมเยาวชนในต่างแดน เพื่อนำพาสันติสุขที่แท้จริงไปสู่
ชาวโลก

คุณสมบัติของผู้เข้าร่วมโครงการ
๑ จบการศึกษาปริญญาตรีแล้ว
๒ อายุไม่เกิน ๓๕ ปี
๓ หากเคยผ่านการอบรมธรรมทายาทชาย หรือ ธรรมทายาทหญิง จะได้รับการพิจารณาเป็นพิเศษ
๔ พร้อมเดินทางไปศึกษาภาษา และฝึกจัดกิจกรรมเยาวชนที่ต่างประเทศได้ ทันทีหลังจบการอบรม
๕ สุขภาพดี ไม่เป็นโรคติดต่อ ไม่มีโรคประจำตัว เช่น โรคจิตประสาท โรคหอบหืด ไม่ติดยาเสพติด
๖ เป็นผู้ที่อยู่ง่าย กินง่าย ไม่เป็นภาระทั้งต่อตนเองและผู้อื่น
๗ สามารถรักษาศีล ๘ ได้ตลอดโครงการ

สนใจอ่านรายละเอียดได้ในเอกสารแนบ หรือ รับข้อมูลเพิ่มเติมได้ใน งานแถลงข่าวเปิดตัวโครงการ

ในวันอาทิตย์ต้นเดือนที่ 5 ต.ค. 2551 เวลา 12.00 -13.30 น. ณ ห้องสัมมนาSPD-2E ชั้น 1 สภาธรรมกายสากล วัดพระธรรมกาย

สนใจติดต่อได้ที่เวปไซท์ www.sunofpeace.co.cc

หรือสอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่

พระอาจารย์ไพภูมิ วิชฺชุปญฺโญ โทร. (08) 3540-4630

พระอาจารย์สมเกียรติ ปุญฺญเตโช โทร (08) 3540-4631

กัลฯประเสริฐ กิจวิทย์ โทร. (08) 7392-1508

ทราบมาว่า งานถวายสังฆทานภาคใต้ที่โรงเรียนศรีนครครั้งที่ผ่านมา มีการเก็บงานไม่เรียบร้อย ทั้งเก้าอี้และเพชรพลอย
ซึ่งต่างจากการไปจัดในครั้งแรก

ทำให้ทางโรงเรียนศรีนคร เจ้าภาพผู้ให้สถานที่ สงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมครั้งแรกกับครั้งที่สองนี้แตกต่างกันเหลือเกิน

ตอนหลังก็เลยทราบว่าการจัดงานครั้งล่าสุดนี้ ทางชมรมพุทธศาสตร์ เป็นผู้เก็บงาน แต่งานครั้งอื่นๆ ปกติทางสำนักศรัทธาภิบาลจะเป็นผู้เก็บงาน

ผมก็เลยแจ้งมาให้ทราบ เพื่อครั้งต่อไปผู้ที่มีหน้าที่จะได้มีการช่วยกันดูแลให้เรียบร้อยด้วยครับ เพราะทางเจ้าภาพเขาไม่ทราบหรอกครับ ว่าเป็นหน่วยงานชมรมพุทธ หรือ สำนักศรัทธาภิบาล แต่เขาจะมองว่าเป็นงานของวัดเหมือนกัน เป็นเจ้าหน้าที่ของวัดเหมือนกัน

ชอบคุณครับ

ขุททกปาฐะ สุตตนิบาต ปิงคิยปัญหาที่ ๑๖ ว่าด้วยการเห็นพระ

ไม่ทราบเคยมีใครโพสต์พระสูตร ข้อมูลนี้ไว้ไหมนะครับลองกันอ่านดูครับ

พระปิงคิยะกล่าวคาถาตอบพราหมณ์พาวรีผู้อาจารย์ว่า
ท่านพราหมณ์ พระโคดมพระองค์ใด ได้ทรงแสดงธรรมอัน
บุคคลพึงเห็นเอง ไม่ประกอบด้วยกาล เป็นที่สิ้นตัณหา
ไม่มีจัญไร หาอุปมาในที่ไหนๆ มิได้ แก่อาตมา อาตมา
มิได้อยู่ปราศจากพระโคดมพระองค์นั้น ผู้มีพระปัญญาเป็น
เครื่องปรากฏดุจแผ่นดิน มีพระปัญญากว้างขวาง สิ้นกาล
แม้ครู่หนึ่ง ท่านพราหมณ์ อาตมาไม่ประมาททั้งกลางคืน
กลางวัน เห็นอยู่ซึ่งพระพุทธเจ้าผู้โคดมพระองค์นั้นด้วยใจ
เหมือนเห็นด้วยจักษุ ฉะนั้น อาตมานมัสการอยู่ซึ่งพระ-
พุทธเจ้าผู้โคดมพระองค์นั้นตลอดราตรี อาตมามาสำคัญความ
ไม่อยู่ปราศจากพระพุทธเจ้าผู้โคดมพระองค์นั้น ด้วยความไม่
ประมาทนั้น ศรัทธา ปีติ มานะ และสติของอาตมา
ย่อมน้อมไปในคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าผู้โคดม พระ-
พุทธเจ้าผู้โคดมผู้มีพระปัญญากว้างขวาง ประทับอยู่ยังทิศาภาค
ใดๆ อาตมานั้นเป็นผู้นอบน้อมไปโดยทิศาภาคนั้นๆ นั่นแล
ร่างกายของอาตมาผู้แก่แล้ว มีกำลังและเรี่ยวแรงน้อยนั่นเอง
ท่านพราหมณ์ อาตมาไปสู่พระพุทธเจ้าด้วยการไปแห่งความ
ดำริเป็นนิตย์ เพราะว่าใจของอาตมาประกอบแล้วด้วยพระ-
พุทธเจ้านั้น อาตมานอนอยู่บนเปือกตม คือกาม ดิ้นรนอยู่
(เพราะตัณหา) ลอยจากเกาะหนึ่งไปสู่เกาะหนึ่ง ครั้งนั้นอาตมา
ได้เห็นพระสัมพุทธเจ้า ผู้ทรงข้ามโอฆะได้แล้ว ไม่มีอาสวะ ฯ

ข้อความที่ยกมาโฟสต์ไว้เผื่อเป็นประโยชน์ กับสมาชิกท่านอื่นๆครับ ทำให้เห็นว่าหลักฐานในภาษาบาลี ก็มีสิ่งที่น่าสนใจไม่น้อยครับ

อ่านเต็มๆ ได้ทีนี่ครับ

http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=25&A=11405&Z=11613&pagebreak=0