จิงๆนู๋เกือบลืมวันเกิดตัวเองไปแล้วแน่ พอดีว่าช่วงนี้มัวแต่อ่านหนังสือเยอะไปหน่อย
แต่แล้วเพื่อนเก่าคนนึงก็ดันโทรมาอวยพรให้ตอนตีหนึ่งเศษๆ
ทำให้นึกขึ้นได้มาทันที่เลยว่า ...วันนี้เปงวันเกิดของเราแล้วนี่นา...
วันนี้นู๋ก็อายุได้ 19 ปีเต็มพอดี ซึ่งก้อถือว่าเป็นช่วงวัยทีนปีสุดท้ายแล้ว แต่ไหงยังรู้สึกว่าชีวิตตัวเองยังเป็นเหมือนเด็กๆที่วิ่งเล่นอยู่เลยค่ะ
*** แล้ววันนี้นี่เองนู๋ก็อยากให้พี่ๆ น้องๆและเพื่อนๆ กัลยานมิตรชาวบอร์ด DMC ทุกท่าน ที่ได้หลัดหลงเข้ามาในกระทู้นี้แล้ว ***
"ช่วยอวยพรวันเกิดให้นู๋ด้วยนะค๊ะ นู๋อยากนั่งสมาธิให้เข้าถึงองค์พระเร็วๆจัง และมีกำลังพร้อมเวลาที่สะดวก เอื้ออำนวยต่อการสร้างบุญบารมี
ไปกับพระเดชพระคุณหลวงพ่อ โดยปราศจากอุปสรรคใดๆ ไปทุกภพทุกชาติค่ะ "
***และในวันคล้ายวันเกิดของปีนี้นี่เอง นู๋ก้อขอสัญญากับทุกคนว่า "จะขยันนั่งสมาธิบ่อยๆค่ะ(ตามปกตินั่งบ้างไม่นั่งบ้าง หรือ อาจเรียกได้ว่าไม่ค่อยได้นั่งเลยก้อว่าได้ค่ะ) จะตั้งใจนั่งธรรมะบ่อยๆตามที่พระอาจารย์ที่แผนกสอนแล้ว และก็จะมุ่งมั่นช่วยงานเพื่อพระพุทธศาสนาอย่างไม่รู้จักย่อท้อและก้าวถอย โดยเอาชีวิตนี้เป็นเดิมพัน ไม่ว่าจะทั้งกำลังกายและกำลังใจที่มีทังหมดนี้ขอทุ่มเทเพื่องานพระพุทธศาสนา เพื่อร่วมสรรสร้างคนดีให้เกิดขึ้นให้มากที่สุด โดยไม่หวังผลตอบแทนไปตลอดชีวิตค่ะ" นู่ขวัญขอสัญญาค่ะ!!! ***
ปล. วันนี้ได้วางแผนไว้แล้วว่า คืนนี้นู๋จะเอาโอกาสสำคัญนี้แหละ ขอคุกเข่าก้มกราบเท้าของคุณแม่ของนู๋ให้ได้(แต่ก่อนคือใจยังไม่กล้าพอค่ะ ได้แต่ไปกอดแล้วกราบที่อกของแม่ แค่นี้แม่ก้อร้องไห้แล้วด้วยอ่ะค่ะ...เหอๆ) พอคุกเข่าก้มกราบ แล้วนู๋ก้อจะกล่าวว่า...นู๋รักแม่ที่สุดค่ะ นู๋ขอขอบคุณที่แม่ได้ให้กำเนิดกายเนื้อให้นู๋ได้เกิดมาสร้างบารมี และเลี้ยงดูนู๋ด้วยความทะนุถนอมเป็นอย่างดีตลอดมาค่ะ นู๋รักแม่นะ...
(คือแม่ไม่ค่อยจะดุนู๋เลยแล้วก็ไม่เคยตีนู๋เลยสักครั้งค่ะ ทั้งๆที่เมื่อก่องนู๋ก้อชอบเถียงอยู่ หรือเปงเพราะนู๋เถียงแต่ไม่ค่อยดื้อก้อไม่รู้เหมือนกันค่ะ )
ยังไงนู๋ก้อฝากขอให้พี่ๆทุกคนช่วยเปงกำลังใจให้ขวัญขอให้นู๋ทำได้สำเร็จด้วยเทอดนะค๊ะ
...A LiTTle GuiDE...
อาสาสมัครแผนกมัคคุเทศก์
สังกัดกองปฏิสันถาร สำนักศรัทธาภิบาล