มี 16 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[รักธรรม]

เมื่อคนที่ต่างศาสนานับถือศรัทธาศาสนาอื่นที่ไม่ใช่พระพุทธศาสนา เมื่อเค้าจากโลกไปแล้ว เค้าจะไปตามที่พระพุทธศาสนาเราบอกไว้หรือไม่ หากเป็นจิง เค้าจะผิดหรือไม่ที่ไม่รู้ จากเด็กความรู้น้อย ขอบคุณคร้าบ

[ไชยานุภาพ ปราบหงสาวดี]

ก่อนอื่นต้องทำความเข้าใจให้ดีเสียก่อนว่า กฎแห่งกรรมเป็นของสากลนะครับ ไม่ใช่ของศาสนาใดศาสนาหนึ่ง อาทิ ศาสนาพุทธ ดังที่ใครๆ เข้าใจกัน เพราะฉะนั้น ในเมื่อกฎเหล็กดังกล่าวเป็นของสากล การรองรับผลตามเหตุที่ตนได้ประกอบไว้ ไม่ว่าดีหรือชั่ว หรือไม่ดีไม่ชั่วก็ตาม ทุกสรรพชีวิตย่อมเป็นไปตามกระบวนการแห่งกฎเหล็กนี้อย่างมิอาจหลีกเลี่ยงได้ ดังนั้น

หากเขาทำชั่ว เขาย่อมไปบังเกิดในจตุราบายภูมิทั้ง ๔ อันมีกำเนิดแห่งสัตว์นรก สัตว์เดรัจฉาน เปรต และอสุรกาย
หากเขาทำดี เขาย่อมมีสุคติเป็นที่ไปในอภิสัมปรายภพ
หากเขาไม่ก่อบาป หรือสร้างกรรมดีอันใดไว้เลย เขาย่อมวนเวียนอยู่ในโลกนี้
หากเขาสิ้นกิเลสอาสวะทั้งปวงอย่างหมดจด เขาย่อมมีนิพพานเป็นที่สุด

เค้าจะผิดหรือไม่ที่ไม่รู้

จริงอยู่ผู้ไม่รู้ย่อมไม่ผิด เขาไม่ผิดดอก แต่กฎเหล็กเฉกเช่นกฎแห่งกรรมมันปรับคดีโทษหมดเลยถ้าทำผิด ไม่ว่าคุณจะเจตนาหรือไม่ก็ตาม ไม่เว้นแม้กระทั่งเด็กทารกที่ไร้เดียงสา => มันน่ารื้อวัฏฏะไหมครับ?

[รักธรรม]

ขอขอบพระคุณ ท่านเกียรติก้องธรณินทร์มากๆครับที่ได้ให้ความรู้นี้เเก่ผม

[ใสแจ๋ว]

***มีคำถามหนึ่งที่มักจะถามกันเนืองๆ คือ คนชาติอื่นจะมีสวรรค์เดียว นรกเดียวกับชาวพุทธหรือไม่ ?

คำถามนี้ต้องย้อนมาถึงความจริงที่ว่า นี่เป็นศาสนาเดียวที่แท้จริง ที่เป็นทางให้ถึงพระนิพพานอันเป็นอมตะ ศาสนาอื่นไม่มี ดังนั้น นรก สวรรค์ จึงเป็น สากล ทั้งนี้ไม่มีพูดไว้ในพระไตรปิฎก แต่สันนิษฐานได้จากข้อดความบางตอนที่บ่งว่าคนในศาสนาอื่นก็เป็นเทวดาได้


เล่ม ๑๑ หน้า ๑๗๔ “ท้าวเวสสุวัณกราบทูลว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ โดยมากพวกยักษ์มิได้เลื่อมใสต่อผู้มีพระภาคเลย” พวกยักษ์(ความจริงเขียนว่า ยักข์) เป็นเทวดาเหล่าจาตุมหาราชิกา เป็นบริวารของท้าวเวสสุวัณ ท่านผู้รู้กล่าวว่า เทวดาเหล่านี้เวลาปฏิบัติหน้าที่จะแต่งสีแดงทำรูปเหมือนยักษ์ แต่เวลาไปเข้าพิธีทางการอะไรก็ทำรูปเป็นเทวดา สวยงาม


เล่ม ๑๕ หน้า ๙๔ กล่าวถึง “เทพบุตรผู้เป็นสาวกเดียรถีย์ต่างๆ “

การที่เทวดาบริวารท้าวเวสสุวัณไม่เลื่อมใสพระพุทธเจ้า ย่อมแสดงว่าท่านเหล่านั้นมิได้นับถือศาสนาพุทธ ด้วยเหตุนี้ จึงพอจะสรุปได้ว่าสวรรค์ นรก เป็นของสากล แต่ก็ต้องขอติงว่า คนในศาสนาอื่นก็คงเป็นได้แค่เทวดาชั้นไม่สูงนัก ยกเว้นพวกเล่นทางฌาณ ไม่ว่าศาสนาใดก็ไปเป็นพรหมได้(ถ้าตายโดยเข้าฌาณตาย) แต่จะไม่มีผู้ใดเข้าถึงพระนิพพานอันเป็นอมตสุขได้เลย

[Omena]

ข้อนี้เป็นอะไรที่น่ากลัวเหมือนกันนะคะ

บางคนเห็นว่าศาสนาพุทธ นรกน่ากลัว
แล้วตัวเองก็ชอบทำผิดศีลบ่อยๆ
เลยเปลี่ยนศาสนา เพื่อจะได้ไปสวรรค์ได้ ไม่ต้องรักษาศีล

นั่นก็แปลก

ต้องจำไว้ว่าทุกอย่างเป็นสากลหมด ทุกคนเข้าถึงได้หมด ทั้งนรกสวรรค์
และด้วยวิธีเดียวกันหมด คือทำบุญ และทำบาป

เค้าจะผิดหรือไม่ที่ไม่รู้

ไม่มีใครว่าเขาผิดหรอก แต่ถ้าเขาไปที่ๆเห็นได้ชัดว่าศาสนาไหนถูก เขาจะรู้สึกผิดเอง

[สิริปโภ]

นรกสวรรค์เป็นของสากลครับ
เคยจำได้ว่า อุบาสิกา ถวิล วัติรางกูล เคยเล่าไห้ฟังว่า บนสวรรค์ นั้นกว้างใหญ่มาก มีที่อยู่หลากหลาย เผ่าพันธุ์ชนชาติไหนๆ ก็จะอยู่รวมกันเป็นพวกๆ แบ่งปตามวัฒนธรรมและประเพณี ของตนเองเมื่อตอนเป็นมุษย์ อย่างฝรั่งที่ทำแต่ความดี พอตายไปเป็นเทวดา ก็จะไปอยู่กับพวกฝรั่งด้วยกัน ที่มีอะไรๆคล้ายๆกัน มีเครื่องประดับเครื่องแต่งกายไปทำนองเดียวกันกับวัฒนธรรมของเค้า แต่ปราณีตกว่าเยอะ
จีนก็ไปจีน อาหรับก็ไปอาหรับ แต่งตัวกันหลากสไตน์ วัฒณธรรมตอนเป็นมนุษอย่างไร ก็ไปอยู่ อย่างนั้น ตามบุญและกรรมของตน แต่อยู่ในสวรรค์เดียวกันหมดครับ แต่ทิฏฐิ อานุภาพ และ บุญ ย่อมเปลี่ยนแปลงได้ ตามกำลังบุญของตนครับ

[CEO]

แม้เขาไปที่นรก/สวรรค์
เขาก็ยังไม่รู้อยู่ดีว่า
มาได้อย่างไร

[แก้วประเสริฐ]

เราไปต่างประเทศแล้วบอกว่า ไม่รู้กฏหมาย ถามว่าตำรวจจับไหม
กฏแห่งกรรมก็เช่นเดียวกัน ไม่รู้ไม่ได้ แล้วเมื่อไร ใคร จะไปรื้อ วัฏฏะ
บอกหน๋อยได้ไหม

[เพียงพอ]

ประเทศไทยก็คุกอย่างหนึ่ง ต่างประเทศก็คุกอย่างหนึ่ง
แต่มันก็ต้องมีคุก เพราะมันเป็นที่ลงโทษคนทำผิด

[Omena]

ใคร จะไปรื้อ วัฏฏะ
บอกหน๋อยได้ไหม

ยกสองมือ
ที่สุดแห่งธรรม ฉันรักเธอ

[เพียงพอ]

วัฏฏะสงสาร มันน่าจะเหมือนต้นไม้เนอะ สร้างหลายวัน ทำลายทิ้งวันเดียวเรย ง่ายดี
แต่มันไม่เหมือนต้นไม้ ด้วยสิ เหอๆ

[หัดฝัน]

การทำบาป แม้ไม่รู้ว่าบาป ก็ย่อมได้รับผลบาปนั้น อุปมาเหมือนเด็กไม่รู้ว่าไฟร้อน แต่เอามือจับไฟเล่น เด็กก็ย่อมร้อนตามไปด้วย แม้เด็กคนนั้นจะไม่รู้ก็ตาม

หรืออุปมา เหมือนผู้ใหญ่กินผลไม้มีพิษ โดยไม่รู้ว่า มันมีพิษ ผู้ใหญ่ก็ย่อมได้รับพิษนั้น แม้เขาจะปฏิเสธว่า ไม่ยุติธรรม ผมไม่รู้ว่าผลไม้มีพิษนี้ ผู้ไม่รู้ย่อมไม่ผิด พิษห้ามกำเริบใส่ผม แม้เขาจะพูดเช่นนี้ตลอดชีวิต พิษนั้นก็หาได้เชื่อฟังเขาไม่ ยังคงกำเริบใส่เขาอยู่นั่นเอง เพราะได้กินผลไม้พิษเข้าไปแล้ว

เช่นเดียวกับคนทำบาป จะไปอ้างว่า ผมไม่รู้นี่ว่าบาป ความเชื่อเดิมผมไม่ได้สอนแบบนี้นี่ ผู้ไม่รู้ย่อมไม่ผิด ดังนั้น บาปย่อมไม่มีแก่ผมผู้ไม่รู้ แม้เขาจะพูดเช่นนี้ตลอดชีวิต บาปนั้นก็หาได้เชื่อฟังเขาไม่ ยังคงกำเริบใส่เขาอยู่นั่นเอง เพราะเขาได้ทำบาปเข้าให้แล้ว

เข้าใจมั้ยคร้าบ

[WISH]

ถาม เมื่อคนที่ต่างศาสนานับถือศรัทธาศาสนาอื่นที่ไม่ใช่พระพุทธศาสนา เมื่อเค้าจากโลกไปแล้ว เค้าจะไปตามที่พระพุทธศาสนาเราบอกไว้หรือไม่

ตอบ พุทธศาสตร์เป็นหลักสากลประหนึ่งดวงตะวัน-ดวงจันทร์ ที่มนุษย์ทั้งโลกใช้ร่วมกัน

ถาม หากเป็นจริง เค้าจะผิดหรือไม่ที่ไม่รู้

ตอบ ไม่ผิดที่ไม่รู้เพราะอวิชชาเหมือนเมฆที่บังใจไว้ โยนิโสมนสิการและความเป็นกัลยาณมิตร จะช่วยให้ม่านบังตาบังใจเหล่านั้นจางหายไป

[danaiporn]

ภายใต้โลกใบนี้ ภายใต้ดวงตะวันดวงเดียวกัน พระจันทร์ดวงเดียวกัน การใช้นรกสวรรค์ และภพภูมิเดียวกัน ก็เป็นเรื่องปกติครับ

ไม่ว่าจะหนีไปที่ไหนในโลก คุณยังเจอพระอาทิตย์ ดวงเดียวกัน ภพภูมิก็เช่นเดียวกัน

[มองอย่างแมว]

ไม่ต้องไกลหรอกครับ เอาแค่กฎหมายก็ยังได้

กฎหมายระบุไว้ว่าคนที่ทำความผิดจะมาอ้างว่าตัวเองไม่รู้กฎหมายไม่ได้

ชัดเจนครับว่ากฎมันมีอยู่ การอ้างว่าไม่รู้ถือว่าไม่ผิดนี้เป็นข้ออ้างที่ฟังไม่ขึ้นครับ

[dhanvas]

just be good, body and soul.

[ไชยานุภาพ ปราบหงสาวดี]

จริงอยู่ผู้ไม่รู้ย่อมไม่ผิด เขาไม่ผิดดอก

จากโพสต์ในความเห็นที่ 2 นั้น เมื่อผมได้อ่านความเห็นของพี่หัดฝันกับพี่ภาโณตม์แล้ว ขอเสริมว่า การที่ผมบอกว่า "เขาไม่ผิดดอก" ในที่นี้ หมายถึง ไม่ผิดไปจากกระแส หรือระบอบการปกครองทางสังคมที่หล่อหลอมให้เขามีความคิดเช่นนั้น แต่ในความเป็นจริง หากการกระทำอันนั้นของเขาเข้าข่ายกับสิ่งที่ผิดต่อศีลธรรมแล้ว (ของที่ควร (ตามกระแสสังคมและความนิยมประพฤติของคนในยุคนั้น) แต่เมื่อพิจารณาตามหลักธรรมและกฎแห่งกรรมแล้วเข้ากับของที่ไม่ควร) แม้ผู้นั้นจะมีข้ออ้างด้วยเหตุผลที่สวยหรูเพียงใดก็ตาม ถึงอย่างไรเสียก็ยังผิดกฎแห่งกรรมอยู่ดีนั่นแหละครับ เพราะฉะนั้น ระหว่างคำว่า "ดี/ชั่ว" กับ "ถูก/ผิด" สำหรับหลักในการพิจารณาตามกฎแห่งกรรมแล้ว ต้องเอาคำว่า "ดี/ชั่ว" มาเป็นเกณฑ์ในการตัดสินแต่เพียงเท่านั้นครับ เพราะคำว่า "ถูก/ผิด" นั้น จริงอยู่อาจจะถูกกฎหมายบ้านเมืองในสังคมหนึ่งๆ ดังเช่น บางประเทศในแถบตะวันตกที่อนุญาตให้มีการทำแท้งเสรีอย่างถูกกฎหมาย ถามว่ากรณีนี้ผิดกฎหมายบ้านเมือง (ของเขา) ไหม? => "ไม่ผิด (ถูกกฎหมาย)" แต่หากจะย้อนถามว่า แล้วมันผิดกฎแห่งกรรมไหมเนี่ย? => "ผิดเต็มๆ เลยครับ" ดังได้ยกตัวอย่างมานี้จะเห็นว่า ในบางครั้งคำว่า "ถูก/ผิด" นั้น ยังเป็นคำที่มีความพร่องในตัวของมันเองอยู่นะครับ