ไปที่เนื้อหา


รูปภาพ
- - - - -

2548-11-09 ลูกแม่ตายกับลูกแม่ทิ้ง


  • คุณไม่สามารถตั้งกระทู้ใหม่ได้
  • กรุณาลงชื่อเข้าใช้เพื่อตอบกระทู้
มี 8 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

#1 extra

extra
  • Members
  • 409 โพสต์

โพสต์เมื่อ 15 January 2006 - 09:30 PM

ย่อเรื่อง CASE STUDY (9 พ.ย. 48) พลังรัก..ที่ปราศจากเงื่อนไข
เจ้าของเคสเป็นผู้หญิง ซึ่งถูกคนประณามตั้งแต่เล็กจนโตว่าเป็นลูกที่เกิดมาแล้วทำให้แม่ตาย แต่ในใจเธอกลับบอกตัวเองเสมอว่า เราคือลูกที่ไม่ได้ทำให้แม่ตาย แต่แม่ยอมตายเพื่อให้ลูกได้เกิดมาต่างหาก
แม่ของเจ้าของเคส เป็นโรคลิ้นหัวใจรั่ว ซึ่งหมอห้ามมีบุตร ด้วยความรักของแม่ที่มีต่อพ่อ จึงตัดสินใจตั้งครรภ์ แต่ไม่มีหมอคนไหนรับฝากครรภ์ เพราะทราบว่าแม่หรือลูกในท้องต้องตายแน่นอน พ่อตอบหมอทุกคนว่าเลือกแม่ แต่แม่รักลูกมาก จึงขอร้องพ่อให้เลือกชีวิตลูก ขณะตั้งครรภ์ สุขภาพแม่แย่ลงเรื่อย ๆ และเมื่อครบ 7 เดือน หมอตัดสินให้ทำคลอดด่วน เพราะแม่และลูกกำลังจะตายพร้อมกัน ไม่มีหมอคนใดยอมทำคลอดให้ พ่อจึงต้องพาแม่รอนแรมไปจนพบหมอใจดีช่วยทำคลอดให้ ปรากฏว่าปลอดภัยทั้งแม่ทั้งลูก หลังคลอด แม่ป่วยและโทรมลงเรื่อย ๆ
เมื่อเจ้าของเคสอายุ 4 ขวบ วันหนึ่งมีหญิงสาวอุ้มเด็กเกิดใหม่คนหนึ่งมาที่บ้านและบอกว่านี่คือลูกของพ่อ แล้วเธอก็จากไป ทิ้งเด็กน้อยไว้ให้ครอบครัวของเจ้าของเคสเลี้ยงดู แม่เสียชีวิตด้วยโรคลิ้นหัวใจรั่ว ในวัย 34 ปี ขณะที่เจ้าของเคสอายุ 5 ขวบ แม่เป็นลิ้นหัวใจรั่วและอายุสั้น เพราะกรรมฆ่าสัตว์ในอดีตเป็นหลักมาส่งผล เรื่องมีอยู่ว่าชาติในอดีตได้ตั้งท้องและฝันร้ายว่าลูกในท้องจะตาย ไปปรึกษาพราหมณ์ พราหมณ์แนะนำให้ฆ่าสัตว์ที่ตั้งท้องบูชายัญ จึงได้นำม้าที่ตั้งท้องมาบูชายัญ กับกรรมฆ่าสัตว์ทำอาหารบวกกับกรรมใช้แรงงานสัตว์ในสังคมเกษตรกรรม ทำให้เจ็บออดแอดและอายุสั้น แม่รู้ว่าจะเสียชีวิตจากการตั้งครรภ์ แต่ยอมเพราะอยากมีลูก ซึ่งเป็นปกติของผู้หญิง อีกทั้งแม่เคยตายเพราะตั้งครรภ์มาหลายชาติ จากกรรมบูชายัญด้วยม้าท้องดังกล่าว แต่กรรมเบาบางและบุญของเจ้าของเคสที่มาเกิด จึงทำให้ไม่เสียชีวิตโดยการตั้งครรภ์เหมือนชาติก่อน ๆ
เจ้าของเคสต้องเสียแม่ตั้งแต่ยังเด็ก เพราะกรรมของแม่ดังกล่าวและเศษกรรมของเจ้าของเคสที่พรากสัตว์แม่ลูกอ่อน แม่และเจ้าของเคสไม่ได้มีบุพกรรมร่วมกัน แต่มีกรรมบางอย่างเสมอกัน จึงดึงดูดเข้าหากัน ตอนต้นไม่มีคุณหมอคนใดมารับฝากครรภ์หรือทำคลอดให้แม่เลย เพราะกรรมที่ฆ่าสัตว์ท้องของแม่ในอดีตชาติได้ตามมาส่งผล ดังนั้นช่วงแรกจึงไม่มีคุณหมอคนไหนมารับ ต่อมามีคุณหมอใจดีรับไว้และต้องผ่าท้องคลอดออกมาปลอดภัยทั้งแม่และลูก เพราะต่อมาเศษกรรมของแม่เบาบางลง รวมทั้งเจ้าของเคสมีบุญมากับหมู่คณะที่จะต้องเกิดมา สร้างบารมี จึงทำให้เจอหมอใจดีที่มีความสามารถมารับไว้
เจ้าของเคสต้องถูกผ่าท้องคลอดก่อนกำหนด เพราะในอดีตเจ้าของเคสเป็นภรรยาของทหาร เมื่อสามีออกรบ ได้รับข่าวลือว่าสามีตายในสนามรบ ซึ่งเป็นความเข้าใจผิดของผู้นำมาบอก เนื่องจากชื่อเดียวกันกับสามีของตัว จึงได้กินยาฆ่าตัวตายขณะตั้งครรภ์ แต่ญาติช่วยไว้ทัน เลยเป็นเหตุให้คลอดก่อนกำหนด วิบากกรรมนั้นส่งผล หลังจากคุณแม่ตายแล้ว วนเวียนเป็น
ภุมมเทวาอยู่ระยะหนึ่ง ต่อมาไปเกิดเป็นมนุษย์ก่อนจะอุทิศบุญไปให้ จึงทำให้ท่านไม่ได้รับบุญที่อุทิศไปให้และไม่มีข้อความฝากมาถึง
หลังจากแม่ตาย พ่อพาภรรยาคนใหม่เข้ามาอยู่ในบ้าน ทำร้ายร่างกายลูกและใช้ลูกทำงานบ้านทุกอย่างตั้งแต่อายุ 5 ขวบ เวลาแม่เลี้ยงอยู่ต่อหน้าพ่อ จะแสดงว่ารักเจ้าของเคสมาก และบังคับให้เจ้าของเคสใส่เสื้อแขนยาว เพื่อปกปิดรอยแผลเป็นและรอยฟกช้ำที่เกิดขึ้น แม่เลี้ยงคนแรกคือ อดีตคนรับใช้ในอดีตที่เจ้าของเคสได้เคยข่มขู่ทำร้าย ทำให้เขาผูกอาฆาต มาชาตินี้มาเกิดเป็นแม่เลี้ยงด้วยเวรที่ผูกกันไว้ ได้ทำร้ายทุบตีเจ้าของเคส ต่อมาพ่อทราบจากเจ้าของเคสจึงแยกทางกับแม่เลี้ยงทันที ทำให้พ่อต้องเลี้ยงลูก 2 คนเอง คือเจ้าของเคสและน้องต่างแม่ ตอนที่ทั้งสองยังเด็ก เวลาทะเลาะกัน น้องจะว่าเจ้าของเคสว่า “ไอ้ลูกแม่ตาย” เจ้าของเคสจะว่ากลับว่า “ไอ้ลูกแม่ทิ้ง” แล้วต่างคนต่างร้องไห้โฮ และโผเข้ากอดกัน คิดขึ้นได้ว่า เราจะมาซ้ำเติมปมด้อยของกันทำไม เพราะไม่มีแม่ด้วยกันทั้งคู่ ถ้าเราไม่ดูแลกันแล้วใครจะดูแลเรา นับแต่นั้นเจ้าของเคสคิดว่าต้องดูแลน้องให้ดีที่สุด จึงพยายามไม่ทะเลาะกับน้องเลย และเลี้ยงน้องด้วยความรัก จนน้องรักเจ้าของเคส มากเหมือนแม่แท้ ๆ และเคารพเชื่อฟังทุกอย่าง
เจ้าของเคสต้องช่วยที่บ้านหาเงินโดยขายน้ำเต้าหู้ตั้งแต่เล็ก ๆ ต้องขอทุนนักเรียนยากจนเรียน แต่ก็ระวังตัวเองไม่ให้ทำตัวเสื่อมเสีย เหมือนเด็กมีปัญหาครอบครัวแตกแยกคนอื่น เพราะเจ้าของเคสคิดเสมอว่า ในเมื่อแม่ยอมแลกชีวิตของท่านเพื่อตัวเองแล้ว จะไม่ยอมทำให้แม่ผิดหวังเด็ดขาด เจ้าของเคสต้องลำบาก ต้องช่วยเหลือตัวเองและต้องดูแลน้องตั้งแต่ยังเล็ก เพราะเคยเป็นญาติที่เคยช่วยเหลือเกื้อกูลกันมาในอดีต ชาตินี้มาเกิดร่วมกัน จึงต้องมาเกื้อกูลกันต่อ ส่วนน้องคนแรกถูกแม่ทิ้ง เพราะเป็นกรรมในอดีตของน้องคนแรกที่ในอดีตชาติที่เคยทิ้งลูกของตัวเองให้คนอื่นเลี้ยงได้ตามมาส่งผล
พ่อของเจ้าของเคสเป็นคนเจ้าชู้ จะแก้ไขวิบากกรรมเจ้าชู้ได้ ต้องรักษาศีล 8 อย่างน้อยทุกวันพระตลอดชีวิต และต้องทำบุญทุกบุญทั้งทาน, ศีล, ภาวนาให้มาก ๆ จนตลอดชีวิต กรรมหนักก็จะเบาบางลง หลังจากที่พ่อหักดิบเลิกบุหรี่แล้ว มีอาการหอบหนักมาก เพราะกรรมสูบบุหรี่ในปัจจุบันเป็นหลักกับกรรมทรมานสัตว์ในอดีตได้มารวมส่งผล จะแก้ไขต้องทำบุญทุกบุญดังกล่าวให้มาก ๆ และให้รีบปฏิบัติธรรมะให้เข้าถึงพระธรรมกายภายในให้ได้ เพื่อจะได้มีที่พึ่งสำหรับตัว
ย่าของเจ้าของเคสเป็นคนใจบุญ ชอบทำบุญตามประเพณีอย่างเคร่งครัด ย่าจะไปทำบุญที่วัดทุกวันพระไม่เคยขาด แม้ไม่มีรถ ก็ยอมลำบากเดินไปวัด เพื่อจะได้ทำบุญ ต่อมาท่านได้เป็นโรคน้ำท่วมปอดและจากไปด้วยอาการสงบด้วยวัย 76 ปี ย่าของเจ้าของเคสตายแล้ว ได้ไปเป็นเทพธิดามีวิมานทองของชั้นดาวดึงส์ เฟส 2 ด้วยบุญที่ทำไว้ในพระพุทธศาสนา ได้รับบุญที่อุทิศไปให้ทำให้มีทิพยสมบัติเพิ่มขึ้น ท่านดีใจที่ได้ทำบุญอุทิศไปให้ท่าน
พ่อของแม่เลี้ยงคนปัจจุบัน ชอบนั่งสมาธิมาก และชอบทำบุญตามประเพณี ในวัยชราเป็นโรคเบาหวาน ก่อนตายทั้งที่ร่างกายทรมานทุรนทุรายมาก แต่เมื่อนิมนต์พระไปที่บ้าน ก็สามารถลุกขึ้นมานั่งสมาธิได้ ท่านจากไปด้วยอาการสงบในวัย 68 ปี คุณตาของแม่เลี้ยงคนปัจจุบันตายแล้ว ได้ไปเป็นเทพบุตรหน้าตาดีมีวิมานทองของชั้นดาวดึงส์ เฟส 2 ด้วยบุญที่ทำไว้ในพระพุทธศาสนาและชอบเจริญภาวนา ได้รับบุญที่อุทิศไปให้แล้ว ฝากขอบคุณที่ทุกคนอุทิศไปให้และบอกมาว่าให้ทุกคนหมั่นสร้างบุญให้มาก ๆ
เมื่อเจ้าของเคสทำงานที่บริษัทผลิตหนังสือ รู้จักกับคุณเบิร์ด ธงไชย แมคอินไตย์ ได้ติดตามเป็นแฟนเพลงเขา เมื่อเขาบวชระยะสั้น ก็ตามไปอุปัฏฐาก เจ้าของเคสเห็นว่า ศีล 227 นั้นให้ความสุขสงบกับเขามาก เขาบอกว่าให้ลองถือศีล 8 ดูบ้างจะเข้าใจ 2 ปีต่อมา น้าของเจ้าของเคสชวนให้อบรมธรรมทายาทหญิงที่วัดพระธรรมกาย ได้มีโอกาสถือศีล 8 หลังจากนั้นจึงตัดสินใจอุทิศตนเป็นเจ้าหน้าที่ช่วยงานอยู่ที่วัด การเข้าวัดพระธรรมกายทำให้เจ้าของเคสได้ทำหน้าที่กัลยาณมิตรให้กับคนในครอบครัว จนทุกวันนี้ครอบครัวของเจ้าของเคสเป็นครอบครัวธรรมกาย และเปี่ยมไปด้วยความสุข พ่อติดจานดาวธรรม และดูจานดาวธรรม จนสามารถเลิกบุหรี่ที่สูบ
วันละ 2 ซองมาทั้งชีวิต ลูก ๆ ทุกคนเข้ากับแม่เลี้ยงคนปัจจุบันได้ดี และแม่เลี้ยงรักเจ้าของเคสเหมือนลูกแท้ ๆ บุญที่ทำให้ทุกคนในครอบครัวเชื่อในคำแนะนำของเจ้าของเคสจนทำให้ได้เป็นครอบครัวธรรมกาย คือ บุญที่มีความเมตตาอ่อนน้อมต่อพระรัตนตรัย และทำทานด้วยความเคารพมาส่งผล แม่เลี้ยงคนปัจจุบันที่รักเจ้าของเคสมาก เพราะเคยเป็นพี่เป็นน้องกันมา
อีกทั้งปัจจุบันต่างดูแลช่วยเหลือเกื้อกูลซึ่งกันและกัน
แม่เลี้ยงคนปัจจุบันป่วยเป็นเบาหวานขึ้นตา ทำให้ตามัวเกือบจะมองไม่เห็นและเส้นเลือดในสมองตีบ เพราะกรรมที่ฆ่าสัตว์ทำอาหารในอดีตและปัจจุบันได้มารวมส่งผล ส่วนที่ตามัว เพราะเอาปลามาขังไว้ในโอ่งเพื่อเตรียมฆ่ามาส่งผล จะแก้ไขโดยการสั่งสมบุญทุกบุญทั้งทาน, ศีล, ภาวนา, ปล่อยสัตว์ปล่อยปลา, อุทิศบุญกุศลไปให้สัตว์ที่เราเคยไปเบียดเบียนเขาไว้
เจ้าของเคสเคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมา โดยพุทธันดรที่ผ่านมา เกิดเป็นกุลธิดาและเป็นภรรยาของทหารของพระราชาองค์ที่ออกบวช ต่อมาสามีไปรบและภายหลังได้ข่าวลือโดยผู้เข้าใจผิดว่า สามีตายแล้ว เพราะชื่อพ้องกัน จึงกินยาฆ่าตัวตายขณะตั้งครรภ์ แต่ญาติมาช่วยไว้เลยไม่ตาย ต่อมาสามีได้ออกบวชตามพระราชา และต่อมาลูกชายในชาตินั้นก็ตาย ตัวเองจึงได้หันหน้ามาปฏิบัติธรรมรักษาศีล 8 แล้วตั้งความปรารถนาว่า ชาติต่อไปอย่าได้มีครอบครัวและให้ได้ช่วยงานพระศาสนา ชาตินี้เศษกรรมกาเมยังไม่หมดจึงเป็นผู้หญิงอีก ภายหลังได้มาสะดุดใจคำว่าศีล 8 จนได้มาสร้างบารมี แต่ยังติดนิสัยเป็นกุลธิดาอยู่บางครั้ง ในอดีตชอบฟังธรรมจึงทำให้บุญนี้บันดาลให้สอนตัวเองได้ ชาตินี้มาเจอกันอีก ก็ให้ตั้งใจสร้างบารมีให้เต็มที่ในทุกบุญ แล้วอธิษฐานจิตตามติดไปดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ เขตบรมโพธิสัตว์ อย่าได้พลัดกันเลย

#2 xlmen

xlmen
  • Members
  • 978 โพสต์

โพสต์เมื่อ 15 January 2006 - 11:51 PM

เหตุแห่งความทุกข์มาจากพญามัจจุมารผู้ออกกฎแห่งกรรม ผู้ที่ปรารถนารื้อวัฏฏะทุกท่านไม่พึงประมาท ควรหมั่นฝึกตนให้เข้าถึงวิชชาให้เร็วที่สุด และเดินวิชชาให้ถูกต้อง เพราะทุกข์โทษของสังสารวัฏฏะมันมากเหลือเกินครับ
สำหรับการแทนคุณบิดา-มารดา ก็คือการให้ท่านละบาป ละกรรมชั่ว มาทำความดี ทำจิตใจให้สะอาดจากกิเลสเข้าถึงธรรม ถึงจะแทนคุณของท่านได้หมดครับ
หยุดเหมือนรถเบรค นิ่งเหมือนน้ำในโอ่งที่ปราศจากลม แน่นเหมือนหลักที่ปักลงในเลน
ไม่สั่นคลอน ใสเหมือนน้ำที่ปราศจากตะกอน

#3 หยุดอะตอมใจ

หยุดอะตอมใจ
  • Members
  • 729 โพสต์
  • Gender:Male

โพสต์เมื่อ 16 January 2006 - 12:24 AM

วิขา หรือ วิชชา ครับ?

แค่นี้ยังทำไม่ได้ แล้วจะไปปราบมารได้ไง


#4 Pro

Pro
  • Members
  • 134 โพสต์

โพสต์เมื่อ 16 January 2006 - 02:00 PM

วิชา กับ วิชชา ความหมายต่างกันครับ
ยิ้มแล้วรวย อ่านกระทู้อยู่ก็ยิ้มได้ครับ

#5 xlmen

xlmen
  • Members
  • 978 โพสต์

โพสต์เมื่อ 16 January 2006 - 03:15 PM

ขี้สงสัยจังครับ วิชา คือ ความรู้ วิชชา คือความรู้อันยิ่งกว่าความรู้
วิชชา หมายเอา ความรู้ที่เกิดจากภายในหรืออภิญญา
หยุดเหมือนรถเบรค นิ่งเหมือนน้ำในโอ่งที่ปราศจากลม แน่นเหมือนหลักที่ปักลงในเลน
ไม่สั่นคลอน ใสเหมือนน้ำที่ปราศจากตะกอน

#6 หยุดอะตอมใจ

หยุดอะตอมใจ
  • Members
  • 729 โพสต์
  • Gender:Male

โพสต์เมื่อ 16 January 2006 - 03:28 PM

QUOTE
ควรหมั่นฝึกตนให้เข้าถึงวิชาให้เร็วที่สุด และเดินวิชาให้ถูกต้อง


น่าจะเป็น วิชชา มากกว่านะครับ ?

#7 เพียงพอ

เพียงพอ

    I |\|EE|) S()|\/|E |3()DY |_()\/E.

  • Members
  • 724 โพสต์
  • Location:ไม่มีข้อมูล
  • Interests:ไม่มีข้อมูล

โพสต์เมื่อ 16 January 2006 - 07:47 PM

สาทุ

เพียง. . .เพื่อดำรงชีวิตอยู่ให้มีคุณค่า
พอ. . .แล้วกับความรู้สึกที่ว่าอยากมีอยากเป็น
One word will suffice.

เพียงพอ


#8 extra

extra
  • Members
  • 409 โพสต์

โพสต์เมื่อ 16 January 2006 - 08:29 PM

ที่คุณ xlmen กล่าวถึง
น่าจะเป็น "วิชชา" มากกว่าค่ะ เพราะจากใจความบอกถึงความรู้ภายใน
คำว่า วิชชา ตามพจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต) และพระธรรมปิฎก (ประยุทธ์ ปยุตฺโต)
หมายถึง ความรู้แจ้ง, ความรู้วิเศษ เช่น วิชชา 3 วิชชา 8
ส่วนคำว่า วิชา ตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.2542
หมายถึง ความรู้ที่ได้ด้วยการเล่าเรียนหรือฝึกฝน เช่น วิชาหนังสือ วิชาช่าง happy.gif

#9 xlmen

xlmen
  • Members
  • 978 โพสต์

โพสต์เมื่อ 17 January 2006 - 12:36 AM

ขอบคุณ คุณ extra ครับที่ช่วยหาความหมายมาเพิ่ม
คือ ผมพิมพ์ครั้งแรกว่า วิชา สั้นๆ หนะครับ คุณ หยุดอะตอมใจเลยแนะนำให้เปลี่ยนเป็น วิชชา ดีกว่าหนะครับ ตอนนี้ผมก็เลยเปลี่ยนเรียบร้อยแล้วครับ
ครั้งแรกที่พิมพ์ก็ตั้งใจว่าจะลงว่า วิชชา ครับ แต่ดูไปดูมารู้สึกว่าลูกพระธรรมคงจะยังไม่ถึงวิชชาหนะครับ ผมเลยใส่ไปแค่วิชา ก็พอ ไว้รอให้ได้อภิญญากันก่อนค่อยเรียก วิชชา คงจะไม่สายหนะครับ แต่บังเอิญโดนติงซะก่อนก็แก้เลยละกันครับ สบายใจดีครับ
หยุดเหมือนรถเบรค นิ่งเหมือนน้ำในโอ่งที่ปราศจากลม แน่นเหมือนหลักที่ปักลงในเลน
ไม่สั่นคลอน ใสเหมือนน้ำที่ปราศจากตะกอน