มี 16 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[กระดิ่ง]

สวัสดีคะลูกพระธรรม หลานคุณยาย ดิฉันมีเรื่องจะสอบถามคะ(จริงๆแล้วอยากจะเขียนเป็นcase study แต่มันคงไรสาระ เลยอยากถามเพื่อน ๆ ผู้รู้ผู้ใจบุญดีกว่าคะ) ดิฉันเป็นหนึ่งในบุคคลในรักสามเศร้าในครั้งนี้ แต่อาจจะเป็นดิฉันคนเดียวที่เศร้า เพราะคนที่ดิฉันรักเขามีคนรักใหม่ ทั้งที่ดิฉันก็ยังอยู่กับเขา ในวันปีใหม่เขาทั้งสองคนเลือกที่จะอยู่ด้วยกัน แล้วเขาก็ทิ้งให้ดิฉันอยู่ธุดงที่วัดคนเดียว(คนรักของดิฉันก็เข้าวัดเหมือนกันคะ) ดิฉันบังเอิญไปรู้เข้าโดยที่ไม่ได้ตั้งใจจะรู้ ดิฉันก็เลยขอเลิกกับเขา เขาก็เชิงจะยินดีที่จะเลิกกับดิฉัน แต่เขาก็ยังติดต่อกับดิฉันอยู่ จนปัจจุบันนี้เขาก็ยังติดต่อยังจะขอดูแลดิฉันอยู่เพราะเขาบอกว่าเขายังรักดิฉันอยู่ แต่เขาก็ไม่สามารถเลิกรักคนรักของเขาอีกคนได้เช่นกัน วันนี้(4 เม.ย. 50)คนรักของเขาได้โทรมาหาดิฉันและบอกว่าเรารักคนๆเดียวกัน แล้วทำไมไม่ทำให้เขาสบายใจและเขาก็ยังบอกว่าให้ดิฉันยอมรับการช่วยเหลือ การดูแลจากคนรักของเขา(ทอม)และเขาก็ยังบอกเชิงว่าไม่ว่ายังไงเขาก็จะไม่ยอมเลิกกัน ซึ่งดิฉันก็บอกไม่ถูกว่าจะยอมรับหรือไม่ยอมรับดี เพราะใจดิฉันก็อยากจะยอมรับแต่ดิฉันก็ไม่อยากเข้าไปยุ่งกับชีวิตคู่ของเขา ดิฉันได้โทรกลับไปหาทอมเพื่อที่จะบอกให้เขาเลิกกับคนๆนั้น แต่คำตอบคือเขารังเรไม่มีคำตอบที่แน่นอน เขาบอกว่าเขาจะเลิกแต่เขาขอเวลา ดิฉันก็เลยบอกว่าดิฉันให้เวลาแต่จะนานแค่ไหน 1 เดือน 1 ปี หรือว่าตลอดไปเขาบอกว่าไม่รู้แต่คงต้องมีสักวัน ดิฉันไม่อยากเป็นแบบนี้เลยคะมันเจ็บที่ใจเหลือเกินคะแล้วก็ร้องไห้มา 3 วันติดกันเลย อยากจะบอกแม่ให้ทราบแต่ก็ไม่อยากให้แม่ไม่สบายใจว่าลูกของแม่เจ็บที่ใจแค่ไหนแม่รู้แม่ก็คงจะเจ็บกว่าดิฉันหลายเท่า ชอบบอกทีคะว่าเป็นเพราะบาปกรรมอันใดที่เป็นแบบนี้ แล้วทำไมดิฉันถึงเลิกที่จะรักเขา(ทอม)ไม่ได้ทั้งที่เขาทำร้ายจิตใจดิฉันขนาดนี้ ดิฉันพยายามที่จะกลับเข้าวัดเพื่อที่จะลืมแต่ก็ทำไม่ได้เลยคะ ยิ่งอยากลืมดิฉันก็ยิ่งจำ ดิฉันไม่อยากร้องไห้เลยคะแต่ก็ครั้นไม่อยู่ทุกที กินอาหารก็ไม่ได้เพราะรู้สึกว่าอยากอาเจียน ดิฉันจะทำอย่างไรดีคะ ช่วยบอกวิธีดิฉันทีนะคะ และบาปกรรมอะไรที่ทำให้ดิฉันเป็นแบบนี้ :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'(

ทั้งมีความคิดเห็นที่ไม่สามารถโพสต์ได้ก็ส่งE-mail มานะคะ [email protected] ขอบคุณนะคะอนุโมทนาบุญด้วยมากๆเลยคะ

[Nu]

เลิกค่ะ ตัดใจให้ได้ คนดี ๆ ยังมีอีกเยอะจะให้พบเจอ
แต่ถ้าไม่เจอก้อช่างมัน เข้าวัดสบายใจกว่า

จากผู้มีประสบการณ์มาก่อน

[themoon]

ก็ต้องดูด้วยว่าเค้า (ทอม)คนนั้นมีอะไรดีพอที่จะทำให้เราคบเค้าต่อไปบ้าง

[เป็นหนึ่ง]

ถ้าถามว่าเป็นเพราะวิบากกรรมใด ก็ขอตอบอย่างคนที่ยังฝันเองไม่ได้ แต่ฟังจากเคสที่ พระเดชพระคุณ คุณครูไม่ใหญ่ ท่านเมตตาฝันให้หลายๆเคส ในกรณีอย่างนี้ ก็คงไม่พ้นวิบากกรรมกาเมนั่นแหละครับ ทำให้วนเวียนอยู่ในวงจรแบบนี้

นี่แหละครับ ความรักอันเกิดจากกิเลสราคะหรือความรักฉันท์ชู้สาว มักจะมีความทุกข์เจือเสมอ เพราะความรักที่เกิดขึ้น มันเป็นความรักแบบต้องการครอบครอง ต้องการให้เขาเป็นของเรา ซึ่งจริงๆแล้วเราลืมคิดไปว่า ไม่มีใครไปเป็นเจ้าของใครได้ แม้แต่ร่างกายของตัวเราเอง สักวันเราก็ต้องทิ้งมันไป เมื่อถึงเวลาหมดอายุขัย ร่างกายเราเองเรายังเป็นเจ้าของมันไม่ได้เลย แล้วอย่างนี้เราจะไปคิดเป็นเจ้าของคนอื่นทำไม ความรักแบบนี้จะมีแต่ความทุกข์ ซึ่งคุณjaikoya ก็คงกำลังประสบอยู่ และความรักแบบนี้หากผิดพลาด ก็ยังนำมาซึ่งการผิดศีลกาเมฯ อันจะก่อให้เกิดความทุกข์ต่อไปในภพภูมิเบื้องหน้าด้วย เพราะหากเราไปกระทำผิดศีลเข้า ก็จะมีอบาย ทุคติ วินิบาต สัตว์นรก เปรต อสุรกาย เดรัจฉาน รองรับอยู่ และก็จะวนเวียนอยู่อย่างนี้ไม่จบสิ้น ผิดจากความรักอันเกิดจากความเมตตาและกรุณา ความรักแบบนี้จะมีแต่คำว่าให้ ให้สิ่งดีๆซึ่งกันและกัน เป็นกัลยาณมิตรให้กันและกัน ประคับประครองกันไป จนกว่าจะถึงที่สุดแห่งธรรม ความรักแบบนี้จะมีแต่ความสุขและสุคติในภพเบื้องหน้า

ผมคิดว่าคุณjaikoya คงเข้าวัดมาได้ระยะหนึ่งแล้ว และคงได้ดูดาวธรรมอยู่บ้าง น่าจะพอได้รู้แล้วว่า จริงๆแล้วเราเกิดมาทำไม เราไม่ได้เกิดมาเพื่อเรียนหนังสือ จบแล้วก็หางานทำ มีแฟนมีครอบครัว มีลูกมีเต้า แล้วก็ตาย แต่เราเกิดมาเพื่อทำพระนิพพานให้แจ้ง แสวงบุญสร้างบารมี เมื่อคุณjaikoya ได้รู้อย่างนี้แล้ว ก็อยู่ที่คุณjaikoyaแล้วแหละครับ ว่าจะเลือกอะไรให้กับชีวิตตัวเอง ซึ่งเป็นของน้อยนัก อีกไม่ช้าเราก็ต้องละโลกนี้ไปแล้ว คุณjaikoyaจะเลือกมีความทุกข์แบบนี้เรื่อยไป หรือเลือกที่จะมีความสุข มีแต่การสร้างบุญสร้างบารมี

เรื่องตัดใจไม่ได้ตรงนี้ไม่จริงหรอกครับ ที่ตัดใจไม่ได้เพราะเราไม่ยอมตัดใจต่างหาก ถ้าเราตัดสินใจตัดใจอย่างเด็ดขาด ก็จะตัดใจได้ครับ เปลี่ยนความรักแบบฉันท์ชู้สาว ให้เป็นความรักแบบเมตตากรุณาซะ เป็นกัลยาณมิตรให้กันและกัน ลองคิดดูว่าเมื่อก่อนเราก็อยู่ของเราคนเดียวได้ ไม่เห็นเป็นไร ก็แค่กลับไปอยู่คนเดียวเหมือนเมื่อก่อนก็แค่นั้น และก็คิดซะว่า นี่แหละเป็นโอกาสที่ดี ที่เราจะได้ตัดสินใจ ประพฤติพรหมจรรย์ สร้างบุญสร้างบารมีให้เต็มที่ จะได้หลุดพ้นจากวงจรอุบาทว์ พ้นจากความทุกข์แบบนี้ได้เด็ดขาดเสียที ไม่ต้องวนเวียนอยู่แบบนี้อีก ถ้าไม่ตัดใจให้เด็ดขาด ก็ต้องกลับไปเป็นอย่างนี้อีกเรื่อยไป ตัดใจเสียตั้งแต่ตอนนี้ ตอนนี้อาจจะทุกข์หน่อยเนื่องจากต้องพลัดพรากจากสิ่งที่รัก ซึ่งถ้าไม่พลัดพรากตอนนี้ ก็ต้องพลัดพรากกันสักวันอยู่ดี ต้องละโลกจากกันไปสักวันอยู่ดี ตัดใจตอนนี้เพื่อหวังสุขอันยิ่งใหญ่ในอนาคต ความทุกข์จากการพลัดพรากในตอนนี้ มันไม่อยู่ตลอดไปหรอกครับ สักวันมันจะค่อยๆจางหายไป เพราะความทุกมันก็อยู่ในไตรลักษณ์ คือ ไม่เที่ยง ตัดใจตอนนี้เพื่อไปแสวงหาความสุขอันยิ่งใหญ่ยั่งยืนในภายภาคหน้า คือสุขจากพระพิพพาน สุขจากการแสวงบุญสร้างบารมี ดีกว่าครับ

ผมเองคงแสดงความคิดเห็นและให้คำแนะนำได้เท่านี้ ก็อยู่ที่คุณjaikoyaจะตัดสินใจเลือกล่ะครับ

[ปัจเจกชน บนทางสายกลาง]

ยอมรับว่าไม่เข้าใจความรู้สึกเช่นนี้ แรงกรรมบีบคั้นได้รุนแรงขนาดนี้เลยหนอ ขอให้ฝ่าเวลาอันมืดมิดนี้ให้ได้ พรุ่งนี้ก็สว่างแล้ว เป็นกำลังใจนะครับ

[luckynara]

เข้ามาเป็นกำลังใจให้มีทางออกที่ดีที่สุดสำหรับคุณ jaikoya นะคะ

[themoon]

ขอกลับมาบอกอะไรอีกสักอย่างว่าถ้าคนคนนั้นเป็นคนที่พาเราสร้างบารมีพาเราไปในทางธรรมที่จริงใจ ต่อพระพุทธศาสนา ไม่ว่าจะกายหญิงกายชายควรจะวางความรักเอาไว้แล้วหันมาทำในสิ่งที่ทำให้เรามีความสุขมีความสุขกับทุกสิ่งที่ได้รับแม้ว่าสิ่งที่ได้รับมันจะทำให้เราต้องเจ็บ ทุกข์ ทรมานใจก็ตาม สักวันหนึ่งสิ่งที่เราอดทนสิ่งที่เราทรมานจะกลับมาทำให้เรามีสุขที่ด เขาเรียกว่า สุขยิ่งกว่าสุข สุขอย่างผู้ชนะ รอคอยอย่างผู้ชนะ ดีกว่าสมหวังอย่างเลื่อนลอย แม้พูดซะยาวสรุปก็คือ ผู้ให้ย่อมเป็นที่รักค่ะ อดทน สร้างบารมีต่อไปน่ะค่ะจะเป็นกำลังใจให้

[รัก แล้ว ทุกข์]

ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์
ไร้รักย่อมไร้ทุกข์
จิตผูกพันนั้นทุกข์มากมาย
ใจผูกพันกังวลกับคนรักเลยทุกข์
อยากหลุดจากทุกข์ต้องตัดใจ
อยู่คนเดียวก็สบายใจดี
ไม่วุ่นวาย
เขาและเธอมีขันธ์ห้าที่ไม่เที่ยง
จิตไปข้องเกี่ยวผูกไว้กับสิ่งไม่เที่ยงเลยทุกข์

ทุกข์เพราะพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รัก
ทุกข์เพราะประสบพบพากับสิ่งที่ไม่รักไม่ชอบ

ตอบได้เลยครับว่าทุกสิ่งที่เกิดขึ้นเพราะกรรม
สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม
พิจารณานะครับ
แล้วตรองดู
ปัจจุบันสำคัญที่สุด
ดูว่าที่ทุกข์เพราะอะไร
เพราะสิ่งที่ผ่านมาในอดีต
หรือเพราะสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคต
ทั้งสองอย่างไม่ควรทุกข์

[ket_k1]

เป็นกำลังใจให้ ขอให้ทำจิตใจให้เข็มแข็งเร็ว ๆ ค่ะ

[sanu4]

หักดิบ เลิกไปเลยครับ หมั่นทำบุญ นั่งสมาธิ ให้มากๆ....
หากิจกรรม ทำ
เจ็บ ไม่นาน เดี๋ยวก็หาย ดีกว่าเจ็บไปตลอด....
สู้สู้

[suppy001]

ขอเป็นกำัลังใจให้สามารถแก้ไขปัญหาได้นะครับ...ทำใจใสๆ เดี๋ยวก็ัีำพบทางออกครับ...

[cha072]

นิยามของความรักนี้ ชั่งไม่มีขอบเขต ไร้พรหมแดน มนุษย์ช่างเกิดมา เพราะวิบากกรรมจริงๆ
เมื่อวนเวียนเช่นนี้อยู่ล่ำไป แล้วเมื่อใดหนอจะได้ ออกบวชซะที ที่สุดแห่งธรรมก็ คงอีกนานๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เลิกยาก ลาหยอก รีบออกจากกาม เดินตามขันสามเรื่อยไป เสร็จกิจสิบหก ไม่ตกกันดาน นิพพานเป็นที่ไป โอวาทพระมงคลเทพมุนี หลวงปู่วัดปากน้ำ

[นิ่งๆ นุ่มๆ]

ของแบบนี้ต้องรอเวลา ตอนนี้ความรักและความเศร้ามันคับใจคุณไปหมด ก็ต้องใช้เวลาเยียวยา สวดมนต์ทุกวัน นั่งธรรมะ (สวดมนต์เป็นยาทา ภาวนาเป็นยากิน) แล้วก็คิดถึงบุญที่จะมาถึงนี้ไงค่ะ 22 เมษนี้ จะรักใครแต่ก็อย่าลืมนะค่ะ รักตัวเองให้มากที่สุด เพราะไม่มีใครมารักคุณได้เท่ากับตัวคุณเองหรอกค่ะ

[บุญเย็น]

ไม้สู้ ไม่หนี ทำดีเรื่อยไป

[WISH]

แล้วทำไมดิฉันถึงเลิกที่จะรักเขา(ทอม)ไม่ได้ทั้งที่เขาทำร้ายจิตใจดิฉันขนาดนี้ ดิฉันพยายามที่จะกลับเข้าวัดเพื่อที่จะลืมแต่ก็ทำไม่ได้เลยคะ ยิ่งอยากลืมดิฉันก็ยิ่งจำ

- บางเหตุการณ์อาจเป็นภาพสะท้อนของเราในอดีต
- เผชิญปัญหาด้วยมโนปนิธาน

ดิฉันจะทำอย่างไรดีคะ ช่วยบอกวิธีดิฉันทีนะคะ และบาปกรรมอะไรที่ทำให้ดิฉันเป็นแบบ

- ดังที่ครูไม่ใหม่แนะนำ
1. ความผิดพลาดที่ผ่านมา...ลืมให้หมด ไม่งั้นภาพ(ราคะ)ในอดีตมาหา
2. บาป อกุศลกรรม...อย่าทำเพิ่ม เดี๋ยวชนวนอกุศลจะปะทุ
3. นึกถึงบุญ...นึกเรื่อยๆ อย่างน้อยก็เป็นคลื่นแทรกช่องทางอกุศล
4. สร้างกุศลกรรมทับทวี(การบ้าน10ข้อ)...ให้ห่างไกลจากอกุศลยิ่งๆขึ้น ตามติดพระเดชพระคุณฯหมู่คณะไปก่อน
5. ปฏิบัติอย่างยิ่งยวดให้เข้าถึงไตรสรณคมณ์...ได้วิชชาเมื่อไหร่ จักทำลายให้สิ้นเชื้อไม่เหลือเศษ

[กล้วย]

นึกถึงบุญบ่อยๆ ทำบุญให้มากาขึ้น ต้องทำให้ใจค่อยๆสว่างขึ้นให้ได้ก่อนค่ะ
แล้วอธิษฐานให้บุญที่ทำไปตัดรอนวิบากกรรมที่เกิดขึ้น นั่งสมาธิมากๆ แผ่เมตตาให้เขาทั้งคู่เยอะๆบ่อยๆ
และอ่านหนังสือธรรมะ ข้อความ คติสอนใจ ทำทุกทางให้ใจเลิกคิดถึงค่ะ
และถ้าห่างได้ ห่างดีกว่าค่ะ
เอาเป้าหมายชีวิตเป็นหลัก การหลุดพ้นจากกรรม แม้มันจะเหนื่อยมาก แต่ต้องอดทนค่ะ
ลองคิดว่าอายุเราตอนนี้ 60 -70 ปีแล้ว เราน่าจะทำสิ่งที่เป็นบุญให้มากก่อนที่เราจะละจากโลกนี้ไปค่ะ
เอาใจช่วยนะคะ อ๋อ! ต้องหากัลยาณมิตรช่วยรับฟัง อาจจะผ่อนคลายได้อีกระดับหนึ่งค่ะ

[ธรรมะโยโยจัง]

น่าสงสารน่ะ แต่น่าจะเลิกตั้งนานแล้วเพื่อจะได้ไม่เป็นบาปกับตัวเองและคนอื่น ในเมื่ออีกคนมีคนอื่นแล้วน่าจะดีใจด้วย