ปลื้มจนลืมเหนื่อย
#1
โพสต์เมื่อ 11 October 2008 - 10:39 AM
ทั้งเหนื่อย และหิว แต่ไม่มีอารมณ์หงุดหงิดเลย กลับปลื้มมาก ๆ ที่ได้มาในวันนี้ ที่ได้เป็นส่วนหนึ่งในการหล่อหลวงปู่ ที่ได้เป็นส่วนหนึงในจำนวนคนหลายแสนที่มาในวันนี้
หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้งเลยครับ เมื่อถึงเวลาหล่อ เห็นหลวงพ่อยิ้ม เห็นคนนับแสนแย่งกันทำบุญ (เคยเห็นแต่แย่งกันชิงดีชิงเด่น) หลายท่านคงคล้ายผม ยังไงก็ขออนุโมทนาบุญทุกบุญ กับทุกท่านด้วยครับ
สาธุ
#2
โพสต์เมื่อ 11 October 2008 - 10:56 AM
#3
โพสต์เมื่อ 11 October 2008 - 11:16 AM
เผื่อบุญกฐินเดือนหน้าจะมีคนอยากไปร่วมด้วยอีกเยอะๆ
#4
โพสต์เมื่อ 11 October 2008 - 11:17 AM
เพราะเกรงว่า คนจะเยอะมาก จนเจ้าหน้าที่ดูแลไม่ทั่วถึง ทำอาหารง่ายๆน่ะ
ไข่ต้ม หมูเค็ม น้ำพริก แล้วก้อ นึ่งข้าวเหนี่ยว
แถม ติดขนมเค็ก แยมโรล ไว้ด้วย เพราะเผื่อ สาธุชนที่มาใหม่ หิว
มีอีกนิด เตรียมน้ำ+ขนม ติดรถตู้ ไว้ ตอนกลับ เพราะรถจะติดมากๆ ให้ สาธุชนที่เราพามา รองท้องก่อน หาอะไรกินข้างทาง
เพราะกว่าจะได้กิน อาหารค่ำกัน สำหรับคนศีล 5 ก้อ เกือบ 4 ทุ่ม ร้านอาหารที่พาแวะ ก้อ กับข้าว แทบไม่เหลือแล้วอะค่ะ
แต่ทุำกคนก้อ เบิกบานในบุญกัีนน้า
#5
โพสต์เมื่อ 11 October 2008 - 12:00 PM
กลับมาบ้านทันดู ทบทวนบุญด้วยค่ะ
อนุโมทนาบุญกับทุกท่านเลยค่ะ
อย่าลืมเอาบุญไปกให้กับสรรพสัตว์ เทวดา ที่คุ้มครองบ้านที่เราอยู่ และคนที่บ้านที่ไม่ได้มางานด้วยนะ
สาธุ อนุโมทนาบุญค่ะ
ลูกพระธัมฯ หลานหลวงปู่ หลานคุณยาย
#6
โพสต์เมื่อ 11 October 2008 - 12:18 PM
#7
โพสต์เมื่อ 11 October 2008 - 12:38 PM
ด้วยค่ะ ปลื้มสุดๆๆๆ จนไม่รู้ว่าจะพุูดอย่างไรดี ค่ะ คงมีแต่ใบหน้าที่มีแต่ น้ำตาไหลออกมาตลอด จนโดยเพื่อนๆแซว
หาว่า อ่อนแอ อะไรก็น้ำตาไหล พวกเขาคงไม่เข้า ใจเราหลอกว่า เรานะปลื้มปิติ ขนาดไหน อะไรก็กั้นไม่อยู่แล้ว
ค่ะ แต่ก็ดีใจมากๆๆๆ อยู่ จนเสร็จพิธีงาน และก็รับ พระของขวัญ( รวยโครต โครต) กลับมา ก็นิมนต์หลวงปู่ท่าน
เข้าบ้านด้วย ค่ะ กลับมาบ้าน ก็มาทาอาหาร และก็เริ่ม นั่งสมาธิต่อ ตั้งแต่ 23.05 นาทีถึงตี 5.05 นาที มีความ
สุขมากๆๆๆ เลยค่ะ ก็ขอเอาบุญ นั่งสมาธิ มาฝากเพื่อนๆที่ แวะเข้ามาดูในกระทู้ DMC และหมู่คณะ ของ DMC
ทุกๆท่านด้วยค่ะ ขอให้ได้ บุญเท่าเทียมกัน ด้วยนะค่ะ ป.ล.ความเหนื่อย ความเพลีย นั้นไม่มีเลย มีแค่ ความสุข
มากๆๆๆเลยค่ะ ก็ขอ อนุโมทนาบุญ กับทุกๆท่าน อีกครั้ง ด้วยค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ
#8
โพสต์เมื่อ 11 October 2008 - 01:05 PM
#9
โพสต์เมื่อ 11 October 2008 - 01:40 PM
ปลื้มใจที่รักษาใจให้ตรึกระลึกนึกถึงหลวงปู่ได้ ไม่ขุ่น ยังยิ้มได้ แม้มีเหตุการณ์ชวนขุ่นอยู่หลายเหตุการณ์ดังนี้
1. ก่อนขึ้นรถรอรถนานไปหน่อย มารมาดึงผู้มีบุญให้ขุ่นมัวกลับบ้านไปก่อน 2 ราย
2. รถมาถึงสภาพรถเก่า 15 ปี พูดไมค์คนฟังไม่รู้เรื่อง เลยทำวัตรเย็นและเปิดอานุภาพหลวงปู่ได้นิดหน่อย
3. คนขับรถหวาดเสียว แต่ด้วยอานุภาพหลวงปู่รอดมาได้
4. ตอนเที่ยงไม่ได้ใช้ระบบเดิมคือให้ผู้นำรถไปเอาข้าวมาบริการ คนไปยืนต่อแถวกันยาวเหยียด ตาซิโตนหลาย ๆ (น่าสงสารมาก)
5. นั่งอยู่ห่างจุดศูนย์กลางพิธีไม่ได้รูปหลวงปู่
5.1 ทีวีเบิ่ง(ดู)ไม่ได้ เพิ่น (ท่านจนท.)ไม่ได้มาเปิด ถ้ามี โปรเจกเตอร์จอยักษ์มาทางช่วงเสาร์ที่ a-g20 -30 จะเจ๋งไปเลย
6. มือดีพากันตัดด้ายในพิธีก่อนได้ใช้งาน ตอนหลวงพ่อให้จับด้าย บางคนก็ควักด้ายตัวเองที่ตัดไว้นั่นแหละมาจับ
7. เดินออกมารับพระของขวัญแน่นเบียดเสียด ทีมของผมส่วนมากเป็น ส.ว. (ผู้สูงวัย) ที่ไม่แข็งแรง และมีโรคประจำตัว เช่นหอบหืด ขนาดผมแข็งแรง ยังเหงื่อตก ด้วยบารมีหลวงปู่ ทุกท่านปลอดภัย
8. เดินไกลมาราธอนจากสภา ถึง 40 ไร่ ผู้ส.ว.ทั้งหลายรอดมาได้ มหัศจรรย์จริง ๆ เกิด idia mega project ขึ้นมาว่า ถ้ามีรถไฟรอบวิหารคดวิ่งรับส่งคงจะดี หรือเป็นแบบบันไดเลื่อนไม่ต้องเดิน ไม่ได้คิดหาความสบายจากวัดนะครับ แต่คิดเผื่อนักสร้างบารมีทุกท่านจะได้ร่วมบุญกันอีก และเอาไว้รองรับผู้สูงวัย รวมทั้งตัวผมด้วยในอนาคต หากไม่มีอันเป็นไปก่อน 555
9. มาถึงที่จอดรถ จอดเป็นภาคจริง แต่ไม่แยกจังหวัด ใครมาก่อนจอดก่อน จักใผเป็นใผ (ไม่รู้ใครเป็นใคร) ม่วน(สนุกสนานบุญบันเทิง)ขนาด รอคนหายหลายชั่วโมง ท่ามกลางไอเสียเครื่องยนต์
10 รถติดร่วมชั่วโมง เลยคลายเครียดด้วยให้เด็ก ๆ ออกมาร้องเพลง เชิญจ้า ทำวัตรเย็น และเปิดอานุภาพหลวงปู่
กลับถึงบ้านโดยความคุ้มครองของหลวงปู่ 7.30 น. รีบอาบน้ำไปทำงานต่อครับ
อัศจรรย์จริงหนอ
หลวงพ่อเลี้ยงคนร่วม 3 แสน ได้อย่างไร
กราบอนุโมทนาบุญกับทุกท่าน และผู้เตรียม ผู้เก็บงานทุกท่านนะครับ
#10
โพสต์เมื่อ 11 October 2008 - 01:56 PM
อยากได้ อยากมี อยากเป็น แม้กระทั่งอยากเห็นธรรมะมากเกินไป ก็จัดอยู่ในความอยากที่ทำให้ใจหยาบ
#11
โพสต์เมื่อ 11 October 2008 - 02:15 PM
ไปตอนรับญาติๆที่มาจากทางอิสาน เลยได้
ไปนั่งอยู่ที่ช้าง ทางเข้า 5 ทีวีก็ไม่ค่อยมี
แต่ก็ยังพอได้ดูจากทีวีจอยักษ์ จนจบงาน
แล้วก็เดินไปส่งขึ้นรถ ขอบอกว่าที่จอรถอิสาน
ไกลมากๆ แต่ยายๆป้าๆ เขาบอกสนุกดี แต่ถ้า
มาเดินคนเดียวคงไม่เอา เดินแค่นี้สบาย เพราะ
เวลาทำนา เดินไกลกว่านี้มากๆ
ให้ได้บุญด้วยกันน่ะครับ สาธุ
#12
โพสต์เมื่อ 11 October 2008 - 02:17 PM
#13
โพสต์เมื่อ 11 October 2008 - 02:20 PM
อนุโมทนาบุญซึ่งกันและกันนะครับ
สาธุ สาธุ สาธุ
#14
โพสต์เมื่อ 11 October 2008 - 03:05 PM
#15
โพสต์เมื่อ 11 October 2008 - 04:03 PM
#16
โพสต์เมื่อ 11 October 2008 - 04:31 PM
..ไกลโครตๆครับ ไม่ใช่รวยโครตๆ
ผมมีโอกาสรับบุญขี่จักรยานพาป้าสูงวัยที่พลัดหลงซ้อนท้ายจากสภาไปส่งที่ลานจอดรถภาคอีสาน
ขี่จักรยานนะครับกลับมาถึงสภา..เหงื่อโทรม เหนื่อยมากๆขอบอก...
#17
โพสต์เมื่อ 11 October 2008 - 04:34 PM
อีกไม่นานคุณ Tnawut คงจะมีรูปมาให้ได้ยลโฉมกัน ถ่ายไปเยอะมากกกกกกก
เพิ่งได้เจอตัวจริงกันนะคะ โห!! ทุกคนน่ารักมากเรยค่ะ เหมือนคุ้นเคยกันมานานแสนนานนนน
ด้วยความคุ้นเคยนี้เอง นั่งไปได้แป๊ปนึง น้องฟ้าร้างส่งซิ๊กมา “พี่ๆ จัดดอกไม้สิ” เราก็เออเนอะเรา
เป็นเด็กใหม่ ว่าง่ายอยู่แล้ว...เอิ๊ก ๆ เจอเจ๊สั่ง ก็รีบจัดการรุย ผลงานที่ร่วมด้วยช่วยกันออกมา สวยมากๆ ค่ะ ขอบอก
ด้วยขบวนเรามีป้าย dmc.tv สีแดงโดดเด่นมาก ไปทางไหนก็มีแต่คนมอง รู้สึกปลื้มกับขบวนเราจริงๆ
มีบางครั้งเราต้องหยุดพักเป็นระยะๆ เพื่อถ่ายรูปบ้าง หรือหยุดร่วมพิธีกรรมบ้าง รู้สึก Alert เบิกบานตลอดทางค่ะ
ตอนช่วงจะไปถวายปัจจัยนะคะ เดินรั้งท้ายขบวนค่ะก็เรยรีบสปีดฝีเท้า ทันใดนั้นเองสายตามิทันเห็นหัวรางหย่อนสุวรรณนิธิ ทำให้โหนกแก้มข้างซ้ายชนเข้าอย่างจัง มึนค่ะ เจ็บมาก รีบนึกถึงหลวงปู่ หายเจ็บเรยค่ะ แล้วก็รีบตามขบวนต่อเพราะกลัวไม่ทัน แต่ก็ทันค่ะ ไม่พลาดอยู่แล้ว!! อิอิ
ถึงแม้ระยะทางที่เราจะเดินทางไปมันจะยาวนานหรือว่ายาวไกลแค่ไหน และแม้จะมีอุปสรรคหรือสิ่งกีดขวาง จนบางครั้งอาจทำให้เราเจ็บหรือถ่วงเวลาเราไปบ้าง แต่เราก็จะไม่ละทิ้งเป้าหมายที่เราได้ตั้งไว้และเราจะร่วมเดินทางกับขบวนของเราไปให้ถึงจุดหมายโดยพร้อมเพรียงกัน พักที่ไหนก็จะพักด้วยกัน ว่าอย่างไรก็จะว่าตามกันค่ะ
ปลื้มจนลืมเหนื่อยเช่นกันค่ะ
ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่ร่วมบุญในครั้งนี้
สาธุค่ะ
#18
โพสต์เมื่อ 11 October 2008 - 04:36 PM
#19
โพสต์เมื่อ 11 October 2008 - 05:00 PM
#20
โพสต์เมื่อ 11 October 2008 - 05:01 PM
ที่ได้มีโอกาสร่วมงานบุญหล่อหลวงปู่กับทีม www.dmc.tv
ได้เจอและพูดคุยกับพี่ทีมงานเป็นครั้งแรก ทุกคนให้ความรักความอบอุ่นเป็นกันเองมั๊กมากๆๆๆๆ
ถึงจะเคยเจอกันครั้งแรก แต่ความรู้สึกมันบอกว่าเหมือนเราเคยรู้จักและสนิทสนมกันมาก่อน
และที่ปลื้มไปกว่านั้น เป็นเกียรติมากๆ ที่ได้ถือป้ายของชาวคณะ dmc.tv จะไม่ลืมวันนี้เลย
อีกหน่อยผมก็จะได้เป็นอาสาสมัครของ dmc.tv แล้ว
ยินดีที่ได้รู้จักพี่ๆทีมงานทุกคน ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยน่ะค๊าฟ
ถ้ามีโอกาสงานบุญในครั้งหน้าจะขอไปร่วมงานบุญกับทีม dmc.tv อย่างแน่นอน
ปลื้มปลื้มปลื้ม+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่ไปร่วมงานบุญหล่อหลวงปู่ด้วยน่ะค๊าฟ...สาธุ...สาธุ...สาธุ...
#21
โพสต์เมื่อ 11 October 2008 - 05:30 PM
#22
โพสต์เมื่อ 11 October 2008 - 06:36 PM
ก่อนงานบุญ 3-4 วัน Sunshine เจอมารขวางหลายอย่างเลย (แต่ก็บ่ยั่นฮ่ะ )
-เริ่มจากสามีโดนคำสั่งด่วนไปราชการที่อิสานเช้าวันที่ 9 ตค. แม้จะกลับมาเช้าวันที่ 10 แต่ก็ยังติดเรื่องงานและเจอ
ปัญหาการจราจรทำให้มาร่วมงานเกือบไม่ทันหล่อทอง แถมพลัดหลงไม่เจอกันเลย ติดต่อกันไม่ได้ ต่างคนต่างรับบุญ
กันไป ดิฉันส่งสาธุชนที่รับมาเต็มรถบัสกว่าจะถึงบ้านก็สี่ทุ่มครึ่ง กลับไปเจอกันที่บ้านค่ะ
-ก่อนวันงาน 1 วันรถที่ใช้อยู่ก็เกิดมีสัญญานไฟแดงพรึ่บพรั่บขึ้นมาทีเดียวซะงั้น 3 ดวงที่หน้าปัด เลยต้องทิ้งให้อู่จัดการ
เพราะกลัวว่าจะพาลเกิดปัญหาวันงานให้มีอุปสรรค คนอื่นๆจะพลอยรับเคราะห์ไปด้วย
-พี่ที่รู้จักและชวนมาวัด 2 คนและจัดรถบัสไปรับกลางทางก็มีอันให้เกิดเหตุการณ์ปัจจุบันทันด่วนและมีอันให้มาไม่ได้ทั้ง
2 คนเลย ทั้งที่นัดกันแล้วดิบดีและเตรียมเงินมาร่วมบุญ(มีคนฝากๆกันมาหลายคนด้วย)
-เช้าวันงานจุดจอดรถบัสมีคนฝากเก้าอี้อาสนะในรถให้พี่ถือมาให้ด้วย แต่พี่ยุ่งๆเลยลืมหยิบขึ้นมาให้บนรถบัส แถมวางทิ้ง
ไว้หน้าบ้านคนแต่เค้ายังไม่เปืดร้าน พี่พยายามไม่บอกให้เขารู้เดี๋ยวจะกังวลและหงุดหงิด เขาเข้าใจว่าพี่แค่ลืมในรถ
ไม่ได้หยิบมาให้ คนอื่นๆก็ไม่พูดถึงเพราะพี่สั่งไว้ไม่ให้พูดอะไร ตอนรถบัสไปส่งจุดเดิมตอนเช้า พี่ก็ไปตามหาปรากฏว่า
คนแถวนั้นเขาเก็บไว้ให้ ( แถมยังแซวว่าให้เอาพระผงมาแลกกัน เชอะ .. ใครจายอม )
-แถมเช้าวันนั้นพอเข้าเขตวัดลูกชายเกิดอาการปวดท้องจิ๊ดๆกว่าจะเข้าจุดจอดบัสได้เป็นนานสองนาน ลงรถก็รีบวิ่งเข้า
ห้องน้ำเข้าๆ - ออกๆ 7-8 ครั้ง หมดเรื่ยวหมดแรงจนไม่เป็นอันได้นั่งสมาธิทั้งวัน
ยอมรับว่าพวกมารเขาแรงจริงๆ ทำงานแข่งกับเราไม่หยุดไม่หย่อน เผอิญว่ากลุ่มของ Sunshine เราใจสู้ ชู 2 นิ้ว
เราหลานคุณยาย ลูกหลวงปู่ ศิษย์คุณครูไม่ใหญ่ ทำอาไรเราไม่ด้ายยย .. เนอะ
อ้อ ..ที่สำคัญที่สุดเลยคือ หม้อแปลงแถวบ้านระเบืด TV. ช้อตพังไปเลย ดูไม่ได้สักช่อง แถมจานดาวธรรมก็พลอยช้อต
พังไปด้วย ไม่ได้รับรู้ข่าวสารเลย2-3 วัน แย่จริงๆเรย
#23
โพสต์เมื่อ 12 October 2008 - 10:10 AM
#24
โพสต์เมื่อ 12 October 2008 - 04:48 PM
...SMILE.... SMILE.... SMILE...
...ยิ้ม... ใส... ปิ๊ง...
#25
โพสต์เมื่อ 12 October 2008 - 08:16 PM
สาธุกับการขี่ซาเล้งของหัดฝันด้วย