รวมพลัง สู้ให้มันชนะ
#1
โพสต์เมื่อ 06 April 2010 - 08:18 PM
รวมพลังแห่งสตรีทั่วผืนหล้า
ชุมนุมกันบวชอุบาสิกาอีกห้าแสน
ลูกพระธัมฯใต้ผืนฟ้าทั่วดินแดน
เป้าห้าแสนถวายพ่อทุ่มสุดใจ
อุบาสิกาหน้าใสๆทั่วถิ่นแคว้น
สาวทั่วแดนรอเราอยู่เธอรู้ไหม
สู้อีกครั้งรวมพลังสู้สุดใจ
เพื่อเป้าหมายบวชพระล้านปีถัดไป
แม้ต้องสู้กับแสงแดดที่แผดร้อน
แม้เหนื่อยอ่อนแต่ใจนั้นกระจ่างใส
กายอ่อนล้าลูกพระธัมฯไม่อ่อนใจ
ลงพื้นที่ทำเป้าหมายให้เป็นจริง
#2
โพสต์เมื่อ 07 April 2010 - 12:17 AM
#3
โพสต์เมื่อ 07 April 2010 - 12:59 AM
...ประดุจวาด แต้มสี ด้วยหมึกฝัน
...ทั่วทุกทิศ อัญชลี พร้อมเพรียงกัน
...สาธุการ บันลือลั่น ปฐพี
...เหล่าชาวพุทธ ที่พลัดพราก จะพร้อมหน้า
...บุญเก่าหนุน นำพา สู่หน้าที่
...เปรียบประดุจ ทิพย์โสต ก้องราตรี
...อัญเชิญเทพ นารี ประชุมบุญ
...แผ่นดินธรรม จะอร่าม ท่ามกลางหมอก
...ชาวเมืองนอก จะหันมา หาทางฝัน
...นุ่งห่มขาว เปลื้องทุกข์ สุขด้วยกัน
...โลกลือลั่น สไบพริ้ว สะบัดชวน
...คำว่าแพ้ ต้องไม่มี นับแต่นี้
...เหล่าสตรี ล้วนชวนกัน อย่างแข็งขัน
...สาธุชน มาถ้วนหน้า ต่างพากัน
...ทำภาพนั้น ของหลวงพ่อ ให้เป็นจริง
#5
โพสต์เมื่อ 07 April 2010 - 03:32 PM
ถ้าจะขออนุญาตินำกลอนนี้ไปอ่านชักชวนชวนคน
ท่าน กวี เจ้าของกระทู้จะอนุญาติมั๊ยคะ
#6
โพสต์เมื่อ 07 April 2010 - 07:38 PM
...แต่ถ้าไม่สนของผมก็ไม่เป็นไร ฮืออออ ฮืออออ
#7
โพสต์เมื่อ 07 April 2010 - 09:40 PM
ร่วมต่อสู้ตามรอยสุนทรพ่อ
กลอนสร้างสรรค์สร้างวันที่โลกรอ
วันพระพ่อฝันใฝ่ไปสุดธรรม
#8
โพสต์เมื่อ 07 April 2010 - 10:40 PM
...นักรบชัย สู้ฟันฝ่า สู่เป้าหมาย
...เอาชนะ แม้นความเบื่อ อันท่วมกาย
...ความเหน็ดเหนื่อย จะสลาย ไปนิรันดร์
...ไม่มีแล้ว คณะใด หาไหนเท่า
...หมู่คณะเรา ยิ่งแข็งแกร่ง และสดใส
...รวมผู้พราก จากกันมา ในภพใด
...รวมเป็นหนึ่ง พร้อมก้าวไป ด้วยใจทนง
...ขอสรรเสริญ ทุกสื่อสิ่ง ที่จัดสร้าง
...DMC เป็นศูนย์กลาง เหมือนทางเข้า
...เหนื่อยก็มา ท้อก็มา ช่วยบรรเทา
...เห็นยิ้มพ่อ ในเวปเรา ก็ผ่อนคลาย
...งานใดหนอ จะยิ่งใหญ่ กว่าที่นี้
...งานที่มี แต่คนจ้อง ใจหมองเศร้า
...คอยจับผิด งานบุญไหน งานของเรา
...คอยแต่เฝ้า หาช่องทาง เพื่อทำลาย
...แต่พวกเรา ไม่ขอปล่อย ให้ทำได้
...หากไม่ตาย ก็ขอสู้ ไม่คอยท่า
...หากแม้นตาย ก็ยังสู้ ไม่ร้างรา
...จะกลับมา เพื่อสู้ต่อ รุ่นต่อไป
...หากใครเหนื่อย อย่านิ่งเฉย หลบไปท้อ
...ลูกของพ่อ ไม่ทิ้งกัน ให้ห่างหาย
...หากช่วยกัน ก็จะช่วย บรรเทาคลาย
...ให้เรื่องร้าย ผ่านไป ใจใสพลัน
...คำว่าแพ้ ต้องไม่มี ณ ที่นี่
...เพราะกาลนี้ พ่อเอาบุญ ตามทุกท่าน
...ให้มาเกิด ร่วมงานใหญ่ ร่วมช่วยกัน
...สำเร็จพลัน พักกลางทาง ดุสิตบุรี...
#9
โพสต์เมื่อ 03 May 2010 - 02:56 PM
ไม่ว่าใคร...ถ้าเลือกทางผิดก็คงไม่มีทางไปถึงที่หมายตามที่ต้องการได้หรอก!.
"อาวุธสงครามเป็นสิ่งที่สร้างการสู้รบกันแน่หรือหรือเป็นเพราะว่าจิตใจคนกันแน่"
"ทั้งที่เรียกร้องหาสันติภาพแต่มือกลับถือปืนเอาไว้นั่นอาจไม่ใช่ทางเลือกที่ถูกก้ได้"
"ผู้ปฏิเสธการสังหารผู้คนแม้จะตายอย่างทรมานก็สามารถข่มตาหลับลงได้
ในทางกลับกันผู้ที่สังหารผู้คนมากมายแม้จะตายอย่างสงบก็ไม่สามารถข่มตาหลับลงได้..."
#10
โพสต์เมื่อ 03 May 2010 - 04:01 PM
ละธรรมดำ ยังธรรมขาวให้เจริญ
ธัมมะกาโย อะหัง อิติปิ
เราตถาคต คือธรรมกาย