โพสต์เมื่อ 31 January 2015 - 07:56 AM
โพสต์เมื่อ 31 January 2015 - 08:19 AM
กราบน้อมรับธรรมจากคุณครูไม่ใหญ่ด้วยความเคารพ
สำหรับธรรมข้อนี้ ขอใช้ตัวเองยืนยัน ใช้ปัจจุบันนี่แหละครับ ไม่ต้องรอไปภพชาติอื่นๆ ให้ยุ่งยาก
ทุกวันนี้ ช่วงไหนทำทานสม่ำเสมอ รักษาศีลได้ไม่ขาด ไม่วิ่น เจริญสมาธิต่อเนื่อง เรื่องราวรอบตัวก็จะค่อนข้างราบรื่น แม้มีปัญหาก็สามารถแก้ไขได้โดยไม่เสียหายอะไร แต่ช่วงไหนขาดช่วงการทำทาน ศีลกระพร่องกระแพร่ง ขี้เกีบจนั่งสัมมาอะระหัง ช่วงนั้นอะไรๆ ก็จะดูยุ่งเหยิงไปหมด เรื่องใหม่ก็ยังไม่เคลียร์ เรื่องเก่าก็กลับมาซ้ำ ชีวิตจะเป็นอย่างนี้ตลอดเลย
จริงๆ แล้ว ผลบุญที่ทำในปัจจุบัน อาจจะยังไม่มาส่งผลก็ได้ อาจจะเป็นเพียงความรู้สึกของตัวเราเองที่ทำให้เรารู้สึกว่าทุกอย่างดีขึ้น อย่างเช่น
พอเราทำทานสม่ำเสมอ เราก็ไม่โลภ เราก็ไม่ตระหนี่ ใจเราก็จะเบาๆ รายได้อะไรที่ยังไม่มา เราก็จะรู้สึกว่าไม่เป็นไรยังอยู่ได้ เดี๋ยวถึงเวลาเขาก็มา เราทำต่อไปให้ดีที่สุดพอ ส่วนอะไรที่เสียไป ด้วยความไม่ตระหนี่ก็จะทำให้เรารู้สึกไม่เป็นทุกข์นัก เขาไปได้ เดี๋ยวเราก็หามาใหม่ได้ เป็นต้น .... ผมว่าคงเป็นในทำนองนี้มากกว่า ซึ่งก็คงทำนองเดียวกับการรักษาศีลที่จะทำให้เราอยู่ร่วมกับคนอื่นได้อย่างมีความสุขตามอัตภาพ ไม่สร้างความเดือดร้อนให้ใคร ใครๆ ก็เกรงใจไม่สร้างความเดิอดร้อนให้เรา สุดท้าย การเจริญสมาธิภาวนาก็ทำให้เราอยู่กับตัวเองได้อย่างมีความสุข ไม่ดิ้นรน ร้อนรนไปกับปัญหาต่างๆ มีสติในการดำเนินชีวิต
ทั้งหมด ทั้งมวล ก็ไม่ได้อยากอวดโอ้ตัวเองแต่อย่างใด เพียงอยากจะเอาตัวเองแสดงให้เห็นว่า บุญ-ยิ่งทำสม่ำเสมอ ก็มีผลในปัจจุบันนี้แล้ว แม้บุญเพียงเล็กน้อยในสายตาเรา ก็มีผลเสมอ ไม่มีโมฆะ การทำบุญใหญ่ๆ รอโอกาศงามๆ บุญตามกาลก็เป็นเรื่องประเสริฐ แต่การทำบุญทุกบุญแบบสม่ำเสมอ แม้จะเพียงเล็กน้อย ก็ไม่ใช่สิ่งที่เราจะดูเบา ปล่อยวางไปได้
ข้าว น้ำ เรายังต้องทานทุกวัน วันละหลายๆ ครั้งไม่เคยขาด บุญก็เหมือนกัน เมื่อบุญเป็นตัวหล่อเลี้ยงชีวิตเรา ทำไมเราถึงจะไม่ทำให้สม่ำเสมอหล่ะครับ
กราบอนุโมทนาบุญ และขออนุโมทนาบุญด้วยครับ
โพสต์เมื่อ 30 June 2015 - 03:47 PM
