มี 1 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[สกายวอร์คเกอร์]

"สมาธิไม่ได้เกิดจากการนั่งสมาธิ ปัญญาก็เช่นกัน"
ธรรมะอยู่รอบตัว ถ้าเราปิดตาเสียแล้วจะมองธรรมจากไหน

**ดูท้องฟ้ายามเย็น เปิดใจให้กว้าง**

[ทัพพีในหม้อ]

สมาธิไม่ได้เกิดจากการนั่งสมาธิ

 

คำกล่าวนี้ถูกต้องครับ   เพราะแม้แต่ในพระไตรปิฎกเองก็กล่าวถึงวิธีการทำให้ใจเป็นสมาธิเอาไว้อย่างน้อยถึง 40  วิธีด้วยกัน

แต่การนั่งทำสมาธิ  คือ  อากัปกิริยาที่ง่ายที่สุดในการรวมใจให้เป็นสมาธิครับ  เพราะเมื่อร่างกายหยุดนิ่ง  ใจเราก็ไม่วิ่งวุ่นไปตามอาการเคลื่อนไหวของร่างกาย   หรือใจไม่ไปจับกับกิจกรรมที่กระทำอยู่  ....  ท่านั่งทำสมาธิ  ไม่หย่อนเกินไปจนเผลอหลับได้ง่าย  และก็ไม่ตึงเกินไปกับการรักษาสมดุลร่างกายให้ตั้งตรง

  

อากัปกิริยานอนก็ไม่เหมาะแก่ผู้ทำความเพียร เพราะทำให้เผลอสติได้ง่าย

อากัปกิริยายืน ก็ไม่เหมาะแก่ผู้สังขารไม่อำนวย   อย่าลืมว่าร่างกายเรา  ห่างจากกายมหาบุรุษมากมายนัก  ...ความสมดุลย์ในการประคองตัวให้นิ่ง  ให้ตรง  จึงเป็นเรื่องที่ต้องใช้ความพยายามอย่างมาก

อากัปกิริยาเดิน  ก็ไม่เหมาะแก่ผู้ฝึกตนที่ขาดการสำรวม  เพราะใจจะไม่รวมอยู่กับตัว  แต่จะย้ายไปจับที่สถานที่  บรรยากาศ  คนรอบข้างจนใจขาดสมาธิ

 

การทำสมาธิ  ไม่ได้อยู่ที่ท่าทางกำหนด  ท่าทางที่เราใช้  เป็นเพียงจริตของแต่ละคนที่รู้สึกเหมาะเท่านั้นครับ  

 

การหลับตาทำสมาธิ   ก็เหมือนเวลาเราคิดเลขในใจนั่นแหละครับ  เวลาเราหลับตาคิด  จะทำให้เรามองเห็นภาพตัวเลขได้ง่ายกว่าลืมตาคิด   ...หลับตาพิจารณาเสีย   จะได้ไม่เห็นอะไรอื่นๆ  มารบกวนการพิจารณาไงครับ