อร่อยล้นใจ ทนไม่ไหวต้องบอกรัก
เจ้าของเคสเป็นนักเรียนฝันในฝันวิทยาพันธุ์ดีและยังทำหน้าที่พิเศษในโรงเรียนฝันในฝันวิทยาอีก 1 ตำแหน่ง โดยการเป็น ”รองหัวหน้าชั้น” ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมานั้นเจ้าของเคสมีความสุขมากในการทำหน้าที่ดังกล่าว
แต่ทว่า มีอยู่เรื่องนึงที่ยังมืดมนไม่มีบุญคลใดที่จะช่วยเจ้าของเคสได้ นอกจาก “คุณครูไม่ใหญ่เท่านั้น” ดังเรื่องราวต่อไปนี้
คุณตาของเจ้าของเคสเป็นชาวจีนแผ่นดินใหญ่ ได้อพยพมาอยู่ในประเทศไทยจังหวัดพระนครศรีอยุธยา ท่านประกอบอาชีพค้าขายทำงานด้วยความขยันขันแข็งและก็มีน้ำใจไมตรีช่วยเหลือเพื่อนบ้าน หากบ้านใครจัดงานบวชหรืองานแต่งงานท่านก็จะไปเป็นพ่อครัวช่วยทำอาหารหากบ้านไหนมีคนตายท่านก็จะไปช่วยอีก “ไปช่วยทำศพ มัดตราสังข์ จัดการเอาไปเผาที่วัดโดยไม่รังเกียจหรือหวังสิ่งตอบแทนใดๆ เพราะท่านมีความสุขที่ได้ช่วยเหลือทุกคน แต่คุณตามักดื่มเหล้า “เซี้งชุ้น” เป็นประจำ และเสียชีวิตด้วยโรคเส้นโลหิตในสมองแตกเมื่ออายุได้หกสิบกว่าปี
คุณยายของเจ้าของเคสเป็นชาวกรุงเก่าพระนครศรีอยุธยา ท่านเป็นคนโชคดีมาก ที่ได้แต่งงานกับ คุณตา เพราะเมื่อแต่งงานกันแล้ว คุณตาไม่ให้คุณยายทำอะไรเลย ให้อยู่บ้านเฉยๆ เหตุผลก็คือ คุณยายไม่ค่อยจะแข็งแรง ส่วนเรื่องงานภายในบ้านคุณตาจะทำให้หมดทุกอย่างด้วยความเต็มใจ แต่ต่อมาคุณยายก็นอนหลับเสียชีวิตไปเฉยๆ เมื่ออายุได้50 ปี คุณแม่ของเจ้าของเคสเป็นบุตรคนที่2 ของลูก 6 คน คุณแม่ถือเป็นหัวเรี้ยวหัวแรง หลักในการทำงานหาเลี้ยงครอบครัว
[attachmentid=2341]
คุณแม่ขายอาหารที่สถานีรถไฟ ชุมทางบ้านภาชี สองพี่น้อง อยุธยา อยู่มาวันหนึ่งที่คุณแม่ขายอาหารอยู่นั้นคุณแม่ชม้ายตาเหลือบไปเห็นชายหนุ่มรางสูงคนหนึ่ง แต่งกายด้วยเรื่องแบบพนักงานรถไฟดูเหมือนจะย้ายมาทำงานที่นี้เพราะคุณแม่ไม่เคยเห็นหน้าเลย เขาก้าวมาอย่างสง่างามในมือมีกระเป๋าเก่าๆหนึ่งใบ เพียงแรกเจอคุณแม่ก็เกิดความรู้สึกว่า “ตลึง”ว่าทำไม “อีตาคนนี้น่าสงสารจัง” แต่ฝ่ายชายที่สบตาคุณแม่เหมือนไฟช๊อต มันแปล้บเข้าไปในใจ สดุจใจเข้าอย่างจัง ฝ่ายชายนึกถามตัวเองว่า “ ทำไมเราถึงผูกพันธ์กับผู้หญิงคนจังเลย” ฝ่ายหญิงคิด ทำไมตาคนนี้น่าสงสารจัง หลายวันต่อมา ชายหนุ่มก็นั่งทานข้าวที่ร้านอาหารใกล้ๆกับร้านของคุณแม่ คุณแม่เดินผ่านมาพอดี จึงเอย่ทักว่า “พี่ พี่ทานน้ำไหมค่ะ” เพราะกลัวจะติดคอ เมื่อชายหนุ่มทราบว่า คุณแม่ ขายอาหารตรงที่สถานีรถไฟแห่งนี้ จึงได้ว่าจ้างให้คุณแม่ ช่วยทำอาหารใส่ปิ่นโต มาส่งเช้าเย็น โดยมีเมนูหลักคือ แกงจืด และ ผัดผัก คุณแม่เห็นว่าไม่ยากอะไรและส่งปิ่นโตให้ จากวันเป็นเดือน จากเดือนเป็นปี โดยชายหนุ่มไม่รู้สึกเบื่อเมนูเดิมๆเลยกลับรู้สึกอร่อย ไม่เพียงอร่อยรสอาหารแต่อร่อยรสถ้อยวาจาของนางเอก กลับไม่จืดจางเหมือนแกงจืด และความอร่อยล้นใจ เลยต้องบอกว่า รัก
ฝ่ายคุณแม่ก็พิจารณาอย่างถี่ถ้วน ว่าดูก่อนไม่ใช่ว่าจะรับรักได้ง่ายๆ ตรวจตราดูก่อนว่า เป็นคนดีไม่ดื่มเหล้า ไม่เจ้าชู้ ไม่เล่นการพนัน ฝ่ายคุณแม่เลยตอบตกลง แต่เส้นทางรักที่แสนยาวไกลใช่ว่าจะราบรื่น เพราะ จู่จู้ ให้ชายหนุ่มคนนั้น ย้ายที่ทำงานไปยังที่สถานีรถไฟสามเสน เหตุการณ์นั้น คุณแม่คิดว่า โอ้ ระยะทางหัวใจเรามันช่างห่างไกลกันเหลือเกินกับทางรถไฟ จนยากจะติดปีกที่หัวใจและตามไปอยู่ใกล้ๆกัน
[attachmentid=2342]
หลังจากชายหนุ่มย้ายไปแล้ว คุณแม่และเขา ยังส่งจดหมายรักส่งถึงอยู่เสมอ ฉบับแล้วฉบับเล่า จนฉบับสุดท้าย และแล้วเขาก็นั่งรถไฟกลับจากสามเสนมาสู่ขอคุณแม่ เขาคนนั้นคือคุณพ่อของเจ้าของเคสนี้เอง
คุณพ่อของเจ้าของเคสเป็นคนไทยเชื้อสายจีน เกิดที่อำเภอพระประแดง จังหวัดสมุทรปราการ เป็นบุตรคนที่สอง ของพี่น้อง11 คน เมื่อแรกเกิดพ่อป่วยเป็นฝีขนาดใหญ่ที่ศรีษะจนแถบจะเอาชีวิตไม่รอด ส่วนอาม่าแม่ของพ่อ พอคลอดคุณพ่อก็ป่วยหนัก
เหมือนกัน ดังนั้นอากงพ่อของพ่อ จึงให้อาเหล่าม่าหรือยายของพ่อมารับคุณพ่อมาเลี้ยงเมื่อยังแบเบาะ จนกระทั่งเดิมใหญ่ ครั่นเมื่อยางเข้าสู่วัยเรียน คุณพ่อก็เข้าเรียนที่โรงเรียนช่างก่อสร้างอุเทนถวายชื่อสถาบันเมื่อหลายสิบปีก่อน พยามตั้งหน้าตั้งตาเรียนจนจบ หลังสำเร็จการศึกษา คุณพ่อก็ได้สมัครไปเป็นทหารเรือ และเข้าประจำการที่ฐานทพเรือสัตหีบ อยู่ 2 ปี จนกระทั่งหันมารับราชการรถไฟจนกระทั่งปลดเกษียณ ก่อนหน้านี้คุณพ่อเป็นคนแข็งแรง ชอบวิ่งออกกำลังกาย ชอบชกมวย และยกน้ำหนัก แต่หลังปลดเกษียณแล้ว คุณพ่อมักจะมีอาการหน้ามืดเป็นลม ขาไม่ค่อยจะมีแรง แต่ทว่ายังคงออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอเท่าที่สังขารจะเอื้ออำนวย ปัจุบันยังมีชีวิตอยู่ ตัวเจ้าของเคสเองเป็นลูกคนเดียวของครอบครัวชีวิตของลูกสุขสบายมากเพราะไม่มีใครแย่งของไม่มีใครแย่งความรักของพ่อแม่ไปจากลูกแต่ลูกรู้สึกเหงาเพราะบางครั้งมีปัญหาเรื่องส่วนตัวก็ไม่รู้จะไปปรึกษากับพี่น้องคนไหน ถึงจะได้รับความรักจากพ่อแม่มาท่วมท้นแต่ก็เฉียดตายมาหลายครั้ง ตั้งแต่แรกเกิดเป็นเด็กคลอดยากคุณหมอจึงใช้คีมดึงออกมาจึงทำให้กะโหลกศีรษะยุบไปข้างหนึ่ง พอโตมาไม่กี่ขวบก็เป็นโรคหัด โรคไอกรน ไอจนเส้นเลือดฟอยตาแตกเคยประสบอุบัติเหตุจมน้ำเกือบตาย ปัจจุบันเป็นภูมิแพ้ แพ้ทั่งเชื้อรา ไรฝุ่น อากาศ วันใดที่อากาศเปลี่ยนแปลงลูกจะคัดจมูกแน้นหน้าอกหายใจลำบากมีเสมหะกระทบต่อเสียงทำให้มีเสียงลักษณะเหมือนคนเป็นหวัด จนกลายเป็นคนเสียงแหบเสหน์ เทห์ตลอดโดยไม่ได้ตั้งใจ
ใน ปี 2529 ตอนนั้นเจ้าของเคสเรียนอยู่ได้มัธยมปีที่1 เจ้าของเคสก็ได้มาวัดพระธรรมกายเป็นครั้งแรกโดยมีคุณครูเป็นคนพามาวัด เจ้าของเคสได้นั่งสมาธิและมีความสุขมากและหลังจากนั้นเจ้าของเคสก็ได้มาวัดเป็นประจำ แต่พอเข้าเรียนมหาวิทยาลัยในช่วงปี1ปี2เจ้าของเคสก็เริ่มไปหัดdrinkและ dance ทั่งยังมีหนุ่มๆหัดมาสมัครเป็นคนรู้ใจของลูกหลายคน “แต่หัวใจของเจ้าของเคสกลับล็อคหัวใจอย่างแน่นหนา”
จากนั้นเมื่อขึ้นปี 3เจ้าของเคสก็มีโอกาสได้กลับมาวัดอีกครั้งหนึ่ง หลังจบการศึกษาแล้วเจ้าของเคสอุทิศตนเข้ามาเป็นอุบาสิกา แห่งวัดพระธรรมกาย เจ้าของเคสจึงจำเป็นต้องบอกลาหนุ่มๆที่สมัครเป็นคนรู้ใจ
[attachmentid=2330]
จากวันนั้นจนถึงวันนี้เจ้าของเคสสร้างบารมีที่วัดมาเกือบ10ปีแล้ว คืนแข่งการหล่อหลอมทำให้เจ้าของเคสรักหมู่คณะมากรักพี่ๆน้องๆอุบาสิการักทุกสิ่งทุกอย่างที่ก่อสร้างมาเป็นวัดพระธรรมกายและขออุทิศชีวิตนี้สร้างบารมีไปจนกว่าวาระสุดท้ายของลมหายใจ
[attachmentid=2331]
หลับตา ฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมา หาว 1 ที แล้วนำมาเล่าเป็นนิยายปรัมปรา
[attachmentid=2332]
1.คุณตาคุณยายตายแล้วไปเป็นเทพบุตรสุดหล่อของชั้นจาตุมหาราชิกา สายพญานาคชั้นสูงมีผิวกายสีทอง ด้วยบุญที่ทำไว้ในพระพุทธศาสนาตามประเพณี กับมีจิตใจช่วยเหลือเอื้อเฟื้อเพื่อนบ้านได้รับบุญที่อุทิศไปให้แล้วทำให้มีทิพย์สมบัติเพิ่มขึ้น ท่านได้ซาบซึ้งถึงเรื่องบุญกรรมแล้วว่าบาปกรรมสุราทำให้มาที่นี้มีบุญปนบาป
[attachmentid=2333]
คุณยายตายแล้วไปเกิดเป็นมนุษย์เกิดในครอบครัวฐานะปานกลางด้วยบุญที่ตนเองทำและบุญที่ได้รับที่อุทิศไปให้ แต่เมื่อมาเกิดเป็นมนุษย์แล้วไม่สามรถรับบุญที่ให้ไปมิได้
[attachmentid=2334]
2.คุณพ่อตอนแรกเกิดเป็นฝีที่ศีรษะไม่ได้ไปอยู่กับพ่อแม่ที่แท้จริงต้องไปอยู่กับอาเหลาม่าเพราะในอดีตเคยไปดักตีหัวคู่อริ จนเขาบาดเจ็บเกือบตาย วิบากกรรมนี้ส่งผลทำให้เป็นฝีที่ศีรษะ อดีตอาเหลาม่าเคยเป็นแม่ของพ่อมาหลายชาติเมื่ออธิฐานเลยขอให้เป็นแม่ลูกกันอีกให้ได้เจอกัน แต่ชาตินี้เป็นหลายทำให้เจอกันและรับไปเลี้ยงเหมือนแม่ลูก พ่อของเจ้าของเคสได้อยู่กับพ่อแม่ที่แท้จริงเพราะมีบุญอยู่กับทวด(อาเหลาม่า)จึงต้องมาอยู่ด้วยกันกับท่าน แต่ไม่มีวิบากกรรมกับพ่อแม่ของพ่อแต่อย่างใด
อาเหลาม่าเสียชีวิตเมื่ออายุ99ปี ด้วยโรคชราตายแล้วเกิดเป็นภุมเทวา ในหมู่บ้านภุมเทวาแห่งหนึ่งได้รับบุญที่อุทิศให้จึงทำให้ท่านตอนนี้สาวและสวยขึ้นจากเดิมที่อายุ99ปี มีเสื้อผ้าอาหารทิพย์และบ้านที่สวยงามขึ้นกว่าเดิม ท่านดีใจมากที่ลูกหลานอุทิศบุญไปให้ ท่านเข้าใจเรื่องบุญบาปมากขึ้นมากกว่าตอนที่เป็นมนุษย์
3. พ่อกับแม่เจอกันครั้งแรกรู้สึกว่าใช่เลยพราะ เคยเป็นสามีภรรยาต่อเนื่องหลายชาติเคยสร้างบุญร่วมกันมาและอธิฐานให้เป็นครองกันอีกจึงทำให้เมื่อเจอกันครั้งแรกรู้สึกว่าใช่เลย การอธิฐานจิตเป็นคู่ต่อในชาติต่อไปถ้ามีศรัทธา ทาน ศีล ทิฐิ เสมอกันเหมือนผู้มีบุญในกาลก่อนหรือมศรัทธาศีลที่เสมอกันเหมือนพระโพธิสัตว์ถ้าอธิฐานให้เจอกันอีกก็จะเป็นผลที่ดี สมมุติว่าชาติในอดีตเป็นสามีภรรยากันเกิดมี ศรัทธา ทาน ศีล ทิฐิไม่เสมอกันทำกรรมคนละอย่าง และยังมีความรักกันอยู่ขอไปเจอกันอีก และเจออีกในภพชาติปัจจุบัน ถ้าคนใดคนหนึ่งมีวิบากกรรมเป็นสัตว์เดรัชฉาน
[attachmentid=2335]
เช่นพระนางมัลลิกาเกิดเจอสามีที่เป็นสุนัขก็เป็นตามแรงอธิฐาน การอธิฐานให้เป็นสามีภรรยากันอีกได้ต้องเป็นมีศรัทธา ทาน ศีล ทิฐิเท่ากัน
4.เจ้าของเคสเกิดมาเป็นลูกคนเดียวไม่มีพี่น้องเพราะในอดีตเจ้าของเคสได้ตั้งอธิฐานมาอย่างนี้ เรื่องมีอยู่ว่าตัวเจ้าของเคสเกิดเป็นผู้ชายมีพี่น้องมากมักมีปัญหาจุกจิกแม้ตอนเจ้าของเคสบวชแล้วพี่น้องตามเอาปัญหาเข้ามาในวัดเลยเบื่อ เลยตั้งจิตอธิฐานให้เป็นลูกคนเดียว
คนเป็นลูกคนเดียว คือ 1. ตั้งความปรารถนามา 2. ชอบทำบุญคนเดียวไม่ชอบทำบุญร่วมกับคนอื่นเป็นต้น
[attachmentid=2339]
5.เจ้าของเคสคลอดยากจนทูบบีบศีรษะจนยุบโรคหัด โรคไอกรน ไอจนเส้นเลือดฟอยตาแตกเคยประสบอุบัติเหตุจมน้ำเกือบตาย ปัจจุบันเป็นภูมิแพ้ เพราะ ในอดีตพุทธทันดรที่ผ่านมาเป็นทหารของพระราชาองค์ออกบวชได้จับข้าศึกมาและจับทรมารต่างๆ เช่น จับศีรษะข้าศึกแล้วเอาลงไปในถังน้ำทำให้เป็นโรคภูมิแพ้และเกือบจมน้ำตาย ทุบตีและซ้อมทำให้คลอดยากและถูกบีบศีรษะ
ใช้คำหยาบพูดกับข้าศึกทำให้เป็นโรคไอกรนจนเลือดฝอยในตาแตก ปัจจุบันเป็นแค่เศษกรรมเท่านั้นเพราะบวชรื้อผังไปเยอะเลยเหลือเศษ จะแก้ไขต้องทำบุญทุกบุญ ทานศีลภาวนาปฏิบัติให้เข้าถึงพระธรรมกายปล่อยสัตว์ปล่อยปลาและอุทิศส่วนกุศลให้แก่ผู้ที่เบียดเบียน
6. เพื่อนสนิทคนหนึ่งป่วยเป็นโรคภูมิแพ้มากว่า10ปี เพราะ เป็นเพื่อนทหารคนสนิทเมื่อสมัยพุทธทันดรที่ผ่านมา และเป็นทหารพระราชาองค์ที่ออกบวช เมื่อจับข้าศึกก็ช่วยกันกดศีรษะจำนวนหนึ่งแต่น้อยกว่าเจ้าของเคสมีวิบากกรรมน้อยกว่าเจ้าของเคส จึงทำให้หายไปเองได้ ได้ออกบวชตามพระราชาตลอดชีวิต โดยทำหน้าที่เผยแผ่มีผลปฏิบัติทำพอเอาตัวรอดกลับดุสิตบุรีวงศ์บุญวิเศษได้ แต่มีเศษกรรมเจ้าชู้เพราะเป็นทหารรูปหล่อมีสาวๆมาติดมากมายจนทำให้เกิดเป็นผู้หญิง
[attachmentid=2336]
7.ผู้มีบุญที่เข้ามาในข่ายพระญาณของพระพุทธเจ้าทำให้มีโอกาส ได้ทำบุญใหญ่ได้ผลบุญอันอจินไตนั้นเป็นเพราะได้ทำบุญในพระพุทธศาสนามาและอธิฐานจิตทำให้ได้ทำบุญกับพระพุทธเจ้ากายเนื้อ เมื่อบุญส่งผลทำให้บุญนี้เข้าข่ายพระญาณของพระพุทธเจ้าผู้ที่เข้าไปในฐานพระญาณเป็นไปได้สองอย่างคือ1. ทำบุญและอธิฐานดังกล่าว 2.เพราะพระมหากรุณาธิคุณของพระองค์ด้วยจึงไปโปรดบุคคลนั้นแม้อยู่หนใด พวกเราซึ่งไม่เกิดได้เจอพระสัมมาสัมพุทธเจ้าอยากเป็นผลบุญเป็นอจินไตจะต้องช่วยทำวิชาให้ละเอียดเลยหน้าพยามารจนพยามารกันไม่อยู่จึงได้ผลบุญเป็นอจินไตแต่ถ้าพยามารกันได้อยู่เพราะพยามารละเอียดกว่าผลบุญอันอจินไตยก็ยังไม่เกิดขึ้น
8. ตัวเจ้าของเคสทำผลบุญสร้างกันมากับพ่อแม่โดยเป็นกองสเบียง และมีความคุ้นเคยในสมัยเจ้าของเคสบวชเป็นพระจึงมีสายบุญร่วมกันและ โดยได้มาเป็นอุปฐากและถูกใจอธิฐานบุญนี้ให้ภพชาติต่อไปให้เกิดเป็นพ่อแม่ลูกกัน
9.ส่วนการจะไปวงศ์บุญวิเศษขึ้นอยู่กับการประกอบเหตุ จะต้องสร้างบุญทุกบุญอย่าให้พลัดพลาด
[attachmentid=2337]
10.การที่เจ้าของเคสเป็นพิธีกรและมีเสียงไพเราะและได้มาเป็นรองหัวหน้าชั้นโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันเพราะบุญที่แสดงธรรมได้เทศน์โปรดสอนญาติโยมในสมัยที่เป็นพระและมักจะอธิฐานให้มีเสียงไพเราะและเป็นผู้นำสาธุชนในการศึกษาธรรมะ
[attachmentid=2338]
11. ตัวเจ้าของเคสสร้างบุญแบบหมู่คณะมาในพุทธทันดรที่ผ่านมาได้เป็นทหารของพระราชาองค์ที่ออกบวชและออกบวชตามพระราชาตลอดชีวิตโดยทำหน้าที่เผยแผ่และมีผลปฏิบัติธรรมพอเอาตัวรอดกลับดุสิตบุรี วงบุญวิเศษได้โดยมีกรรมเจ้าชู้ทำให้เกิดเป็นผู้หญิงในชาตินี้ ในพุทธทันดรที่ผ่านมาเป็นนักเทศน์ชอบสอนผู้อื่นเลยไม่ได้นั่งธรรมะ ธรรมะเลยไม่ละเอียด เลยลงได้แค่รอบเดียวดังนั้นชาตินี้ต้องแก้ไขโดยนั่งธรรมะให้ละเอียดถึงวิชาธรรมกายรักษาพรหมจรรย์อย่างตลอดรอดฝั่งจะเปลี่ยนผังเป็นผู้ชายได้บวชอย่างแน่นอน