เป้าหมายชีวิต
..... โลกนี้น่ารื่นรมย์จริงหรือ แล้วทำไมบางท่านถึงสอนให้เบื่อหน่ายในโลกียสุข
จะได้พ้นจากการเวียนว่ายตายเกิดล่ะ น่าคิดจังเลย
.....ตั้งแต่เกิดมาเคยเห็นตอนไหนของชีวิตบ้างที่มีความสุข ที่สุขน่ะเพราะทุกข์
มันน้อยลงต่างหาก บางคนเห็นว่าไม่ทุกข์นั่นเพราะทุกข์จนชินชาเลยเห็นเป็นธรรมดา
ไม่ว่าจะเป็นทุกข์จาก ความหิวหรือทุกข์จากการป่วยไข้ต่างๆ นานาก็เป็นความทุกข์
เหมือนกัน ต้องสังเกตให้ดีจึงจะมองออก สุขจริงๆนั้นขอยืนยันว่าไม่มี เว้นเสียแต่
การหลับตาลง แล้วทำใจให้หยุดให้นิ่งพิจารณาถึงแก่นสาระในชีวิต แล้วหาคำตอบ
ให้ได้ว่า "เกิดมาทำไม" ถ้ารู้คำตอบแน่ชัดถูกต้องล่ะก็จึงจะมีความสุข เพราะชีวิต
มีเป้าหมายแล้วนั่นเอง "เราเกิดมาสร้างบารมี" คำนี้ดูอาจจะยากไปแต่ก็ไม่เหลือวิสัย
ที่มนุษย์จะพึงทำได้ บารมีคือการทำความดีชนิดเอาชีวิตเป็นเดิมพันนั่นเอง
......เพราะขึ้นชื่อว่า เกิดเป็นมนุษย์ หากเกิดมาเพียงเพื่อมาหาอาหารกิน โตขึ้น
ก็หาคู่เสพกาม สืบเผ่าพันธุ์ แล้วก็แก่ตายจากโลกนี้ไป โดยที่ไม่ได้คิดสร้างความดี
อย่างยิ่งยวดแล้วล่ะก็ ไม่จำเป็นต้องเกิดเป็นมนุษย์ก็ได้ เพราะสัตว์ทุกชนิดก็สามารถ
ทำสิ่งเหล่านี้ได้เช่นกัน
.....ที่คนเราทุกข์อยู่ทุกวันนี้เพราะไม่รู้เป้าหมายชีวิต เหมือนเรือที่ล่องไปในมหาสมุทร
แต่ไร้หางเสือ ลอยไปเรื่อยๆไม่มีจุดหมายปลายทาง เสี่ยงอันตรายจากคลื่นลม บ้างโดน
พายุโหมกระหน่ำตกทะเลจมหายไป เหมือนกันคนที่เจอปัญหาชีวิตหนักๆ ตัดสินใจ
ฆ่าตัวตาย ไม่สู้ชีวิตเพราะไม่รู้ว่าสู้แล้วได้อะไร หรือคิดว่าไม่มีทางสู้ นั่นไง
มันเกิดจากการที่ไม่มี "เป้าหมายในชีวิตที่เด่นชัด" ถ้ารู้แน่ว่าเกิดมาเพื่อสร้างความดี
จะอดทนได้ไม่ว่าเจออุปสรรคแค่ไหน อดทนทำความดีต่อไปสักวันย่อมถึงฝั่งจนได้
.....ใครที่ยังหาคำตอบไม่ได้ว่าเกิดมาทำไม ลองมาศึกษาธรรมะของพระพุทธองค์กันเถิด
ปฏิบัติธรรมอย่างสม่ำเสมอในไม่ช้าจะรู้และถึงความสุขที่ไม่มีทุกข์เจือปนเลยแม้แต่นิดเดียว
วนาลี
