อ่านเจอใน TIME
#1
โพสต์เมื่อ 26 June 2007 - 11:18 PM
นี่คือคำพูดของหลวงพ่อธรรมชโย
#2
โพสต์เมื่อ 27 June 2007 - 01:05 AM
ขณาดนี้น่ายกย่องสุด เพราะหากถามตัวเอง ในสภาวะที่หาเงินได้ยากยิ่ง
เงิน 1บาทนั้นมีค่าต่อชีวิตมหาศาล ถ้าเป็นเราเองหากรู้หรือไม่รู้เรื่องบุญเลย
จะกล้าตัดใจถวายท่านได้จริงหรือ ....
#3
โพสต์เมื่อ 27 June 2007 - 07:53 AM
#4
โพสต์เมื่อ 27 June 2007 - 08:02 AM
#5
โพสต์เมื่อ 27 June 2007 - 08:21 AM
#6
โพสต์เมื่อ 27 June 2007 - 08:35 AM
สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต อุกาสะ ทวารัตตะเยนะ กะตัง
สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต้ อุกาสะ ขะมามิ ภันเตฯ
หากข้าพระพุทธเจ้า ได้เคยประมาทพลาดพลั้งล่วงเกินต่อพระรัตนตรัย อันมีพระพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ พระปัจเจกพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ พระธรรม และพระอริยสงฆ์ทั้งหลาย ในชาติก่อนก็ดี ชาตินี้ก็ดี ด้วยกายก็ดี วาจาก็ดี ด้วยใจก็ดี ด้วยเจตนาก็ดี ไม่เจตนาก็ดี ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ก็ดี
ขอองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ พระปัจเจกพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ พระธรรม พระอริยสงฆ์ทั้งหลาย และผู้มีพระคุณทุกท่าน ได้โปรดยกโทษให้แก่ข้าพระพุทธเจ้า ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ตราบเท่าเข้าสู่พระนิพพานด้วยเทอญ
#7
โพสต์เมื่อ 27 June 2007 - 09:19 AM
#8
โพสต์เมื่อ 27 June 2007 - 11:25 AM
#9
โพสต์เมื่อ 27 June 2007 - 11:26 AM
#10
โพสต์เมื่อ 27 June 2007 - 12:39 PM
ขอกราบอนุโมทนาบุญ กับข้อความดี ๆ ที่นำมาฝาก ... นะครับ
สาธุ สาธุ สาธุ ...
ถ้าคนเราเข้าใจเรื่อง บุญ บาป เวลาได้ฟังเรื่องที่เป็นหนทางของการสร้าง บุญ บารมี ก็รู้สึก หัวใจพองโต ทีเดียวนะครับ
สาธุ .... ครับ
เ มื่ อ เ ร า ส ว่ า ง * * * โ ล ก * * * ก็ ส ว่ า ง ด้ ว ย ^^~*
ส า ธุ . . . ค รั บ ^^~*
#11
โพสต์เมื่อ 27 June 2007 - 12:45 PM
A young monk sits in a small wooden pavilion, dressed in his best saffron robes. "Why are you wearing such formal clothes, monk?" asks a woman. "I am waiting for a very special person," he replies, "who is going to make a significant donation to the temple today." Curious, the woman sits down to watch. Half an hour later a scavenger arrives, kneels down before the monk and bows three times. Her skin is dark from the sun, her clothes simple and frayed. She takes out a one-baht coin and, after a lengthy prayer, offers it to the monk. He chants an extended blessing, of the kind normally reserved for important ceremonies. The scavenger again bows three times and leaves. "Is that who you were waiting for?" asks the onlooker. "For one baht?" The monk answers: "The amount of money is not important. The important thing is what it is worth. And to her, one baht is worth almost her whole life, because that's how much she earns in one day. Money is not worth as much as a human being."
#12
โพสต์เมื่อ 27 June 2007 - 01:37 PM
#13
โพสต์เมื่อ 27 June 2007 - 04:16 PM
ดีนะที่มีทั้งภาคภาษาไทยและภาษาอังกฤษด้วย
"จงอย่าเป็นทุกข์เพราะความหยาบคายของผู้อื่น"
"สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม" "เจตนา..นั้นแหละคือ..กรรม"
"จงทำในสิ่งที่ถูกต้อง..มากกว่าถูกใจ" "ไม่มีสิ่งเลวร้ายใดที่คนพูดโกหกทำไม่ได้"
#14
โพสต์เมื่อ 27 June 2007 - 05:17 PM
#15
โพสต์เมื่อ 27 June 2007 - 10:16 PM
#16
โพสต์เมื่อ 27 June 2007 - 10:36 PM
ขอขอบคุณที่หามาให้อ่านทั้งภาคภาษาไทยและอังกฤษ
และอนุโมทนาบุญค่ะ
เรื่องดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน
#17
โพสต์เมื่อ 28 June 2007 - 09:50 AM
ไฟล์แนบ
#18
โพสต์เมื่อ 28 June 2007 - 10:04 AM
เรื่องนี้เป็นเรื่องของหลวงปู่ ที่หลวงพ่อเอามาเล่าในโรงเรียนไม่ใช่หรอคะ
มีวันนึง หลวงปู่ อยู่ดีๆก็ลุกขึ้นไปห่มดองจีวรเรียบร้อย
แล้วก็ไปนั่งอยู่เหมือนรอใครอยู่
ลูกศิทท่านก็เลยถามว่า กำลังรอใครอยู่หรอ
ท่านก็ตอบว่า กำลังรอคนมาทำบุญใหญ่อยู่
ก็รอไปพักใหญ่ ก็ไม่เห็นมีคนที่เหมือนคุณท่านคุณนาย เข้ามาที่วัดสักที
สุดท้ายแล้ว วันนั้นก็มี ป้าแก่ๆ (ไม่แน่ใจว่าเป็นคนเก็บขยะหรือไม่) เอาเงิน 1 บาทมาถวายกับหลวงปู่
(เพราะคนกวาดขยะทำงานหนักทั้งวันและก็เอาเงินที่ได้จากการทำงานครั้งนั้น ถวายท่าน ท่านก็เลยต้องแต่งตัวนั่งรอให้เรียบร้อย เพื่อให้เค้าปลื้ม และให้เกียรติทานของเค้า )
ข้อสังเกต
1.Times อาจจะเอาเรื่องมามิกซ์กัน ให้เป็นคนเดียวกัน
2. หลวงพ่ออาจจะเคยทำแบบหลวงปู่ แบบนั้นจริงๆ ก็เป็นได้
แต่ถ้าเข้าใจผิดก็กราบขออภัยด้วยนะคะ
อ้ายที่อยากมันก็หลอก อ้ายที่หยอกมันก็ลวง ทำให้จิตเป็นห่วงเป็นใย.."
พระมงคลเทพมุนี (สด จันทสโร)
#19
โพสต์เมื่อ 28 June 2007 - 11:24 AM
#20
โพสต์เมื่อ 28 June 2007 - 11:43 AM
แต่โดยส่วนตัวไม่ติดใจในการตามหาข้อเท็จจริง
ว่าเป็นเรื่องเกิดขึ้นกับใครหรือสมัยไหน
แม้แต่เป็นเรื่องเล่าที่อาจแปรเปลี่ยนไปจากเดิมหรือไม่
ประเด็นหลักอยู่ที่ ใจความสำคัญของเรื่อง
ซึ่งเป็นสิ่งที่น่าปลื้มใจ ปลื้มในบุญ
ปลื้มในการให้ความสำคัญกับศรัทธาของผู้อื่น
เห็นชัดว่า บุญ ไม่ได้สงวนไว้สำหรับคนมีทรัพย์มากมายเท่านั้น
ใครก็ได้ไม่จำกัดฐานะทางสังคม ไม่จำกัดฐานะทางการเงิน
ใครก็ได้ ที่มีศรัทธาและสัมมาทิฐิ..ก็สมควรได้รับโอกาสในการสร้างบุญ
... ...
ว่าแต่ว่าตามหลักของการทำบุญใน "บุญกิริยาวัตถุ 10 ประการ" นั้น
เราๆท่านๆ ทำกันได้บ้างมั้ยในชีวิตประจำวัน
มาบอกเล่าสู่กันฟังบ้าง.. มา"บันทึกบุญ" ให้ได้ปลื้มกันบ้างนะคะ
จะรอ อนุโมทนา ด้วยศรัทธา
เราก็จะได้บุญจากการยินดีในการสร้างบุญของเพื่อนพี่น้องที่นี่ด้วยไง!!!
"จงอย่าเป็นทุกข์เพราะความหยาบคายของผู้อื่น"
"สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม" "เจตนา..นั้นแหละคือ..กรรม"
"จงทำในสิ่งที่ถูกต้อง..มากกว่าถูกใจ" "ไม่มีสิ่งเลวร้ายใดที่คนพูดโกหกทำไม่ได้"
#21
โพสต์เมื่อ 28 June 2007 - 12:27 PM
#22
โพสต์เมื่อ 28 June 2007 - 04:46 PM
#23
โพสต์เมื่อ 28 June 2007 - 06:08 PM
#24
โพสต์เมื่อ 28 June 2007 - 11:25 PM
#25
โพสต์เมื่อ 30 June 2007 - 01:34 PM
#26
โพสต์เมื่อ 20 December 2013 - 07:39 PM
ทำบุญ 1 บาท ที่แสนพันล้านปลื้มกันถ้วนหน้า
FB.jpg 139.8K 23 ดาวน์โหลด
A young monk sits in a small wooden pavilion, dressed in his best saffron robes. Why are you wearing such formal clothes, monk? asks a woman. I am waiting for a very special person, he replies, who is going to make a significant donation to the temple today. Curious, the woman sits down to watch. Half an hour later a scavenger arrives, kneels down before the monk and bows three times. Her skin is dark from the sun, her clothes simple and frayed. She takes out a one-baht coin and, after a lengthy prayer, offers it to the monk. He chants an extended blessing, of the kind normally reserved for important ceremonies. The scavenger again bows three times and leaves. Is that who you were waiting for? asks the onlooker. For one baht? The monk answers: The amount of money is not important. The important thing is what it is worth. And to her, one baht is worth almost her whole life, because that's how much she earns in one day. Money is not worth as much as a human being.