ไปที่เนื้อหา


รูปภาพ
- - - - -

การทำบุญให้คนอื่น


  • คุณไม่สามารถตั้งกระทู้ใหม่ได้
  • กรุณาลงชื่อเข้าใช้เพื่อตอบกระทู้
มี 7 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

#1 บี

บี
  • Members
  • 151 โพสต์

โพสต์เมื่อ 03 August 2007 - 12:27 PM

ผมมีข้อสงสัย



การที่บริจาคvcdสื่อความรู้เป็นทานแล้วอธิษฐานให้คนๆหนึ่งและตัวเรา
อยากทราบว่า เขาจะได้รับบ้างหรือเปล่า แล้วการเขียนชื่อเรากับเขาลงไป
อานิสงส์จะเพิ่มขึ้นไหมครับ

ขอกราบอนุโมทนาบุญกับทุกๆท่านด้วยนะครับ... สาธุ

#2 สิริปโภ

สิริปโภ
  • Members
  • 1766 โพสต์
  • Gender:Male
  • Interests:เรื่องลึกลับ

โพสต์เมื่อ 03 August 2007 - 01:08 PM

ก็ต้องบอกให้คนๆนั้นรับรู้แล้ว ให้เขาได้อนุโมทนาและเข้ามามีส่วนร่วมในบุญด้วยกันครับ คนๆนั้นจึงจะได้บุญด้วย
ถ้าเขาคนนั้นไม่รู้ มันก็ไม่มีผลอะไรครับ




#3 joey

joey
  • Members
  • 164 โพสต์

โพสต์เมื่อ 03 August 2007 - 04:16 PM

เคยฟัง case study อยู่เคสหนึ่งค่ะ ว่าคุณแม่ชอบทำบุญและใส่ชื่อลูกชายบ่อย ๆ ทำให้ชาติต่อมาได้มาเกิดร่วมกันอีกค่ะ

แต่ถ้าสำหรับผู้ที่เสียชีวิตไปแล้ว ถ้าใส่ชื่อเขาลงไปก็จะได้มากกว่า ที่ใส่ชื่อตัวเราเองแล้วอุทิศให้ค่ะ

เคยฟังเคสของสามีคุณ...(จำชื่อไม่ได้ ที่ทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ที่อเมริกาค่ะ) สามีเสียชีวิต เธอจึงตั้งกองกฐิน

โดยใส่ชื่อสามีและชื่อของเธอ วันที่ทอดกฐินคุณครูไม่ใหญ่บอกว่า สามีก็มาด้วยมาช่วยกันประคองผ้ากฐิน

เพราะว่ากฐินกองนั้นได้ใส่ชื่อของสามีไว้ค่ะ

#4 joey

joey
  • Members
  • 164 โพสต์

โพสต์เมื่อ 03 August 2007 - 04:23 PM

ฝันในฝันหลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมา หาว 1 ที
แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ


๔/๑๑/๒๕๔๕ บุญกฐินพระราชฯ

เมื่อวานที่เราทำบุญกันชาวสวรรค์ทุกชั้นเขาโกลาหลกันใหญ่ ความสว่างนี่สว่างมาก ถ้าเรามองด้วยตามนุษย์มองไม่ได้หรอก แค่ดวงอาทิตย์ดวงเดียวยังแสบตา แต่ความสว่างไสวของเมื่อวานนี้ต้องดูด้วยตาธรรมกาย หรือดูด้วยตาทิพย์ก็จะเจิดจ้าก็มาหน่อย เริ่มต้นด้วยภุมเทวา รุกขเทวาแถว ๆ นี้ เขามาร่วมบุญด้วยนะจะแทรก ๆ อยู่ตามหมู่มนุษย์ที่มา แต่ว่าเขาเป็นกายละเอียดเขามองเห็นเราเรามองไม่เห็นเขา แต่พอเริ่มพิธีเทวดาสักใหญ่มาแล้ว ภุมเทวา รุกขเทวาต้องถอยออกไป เหลือแต่อากาศเทวาอยู่ ชาวสวรรค์เอาราชรถมากันเต็มไปหมด หนาแน่นทีเดียว เพราะฉะนั้นจึงสว่างมาก จอดราชรถแล้วก็เข้ามาในสภา เขาเนรมิตกายให้เล็ก ๆ ได้ บางส่วนก็อยู่ข้างนอกพนมมือ บ้างก็ยืนประคองอัญชลี พอพระรับสาธุตอนที่กล่าว เทวดาก็สาธุตามได้กันทั้งหมดแล้วก็อนุโมทนากันเลย สว่างเต็ม สงบนิ่งแต่ตอนเดินอัญเชิญนี่รัศมีสว่างว๊อบแว๊บ ๆ แพรวพราว

ทีนี้เทพบุตรเขาเป็นเจ้าของกองกฐินกองนี้ด้วย เพราะเทพธิดาใส่ชื่อไว้ด้วย เดินเคียงกันด้วยประคองไตร เดินลอย ๆ สว่างไสวปลื้มอกปลื้มใจเพราะมีชื่อเขา พอเทพธิดาเดินมาเทพบุตรก็เดินเคียงคู่กัน ถวายก็ถวายด้วยกันคุกเข่าถวาย ถวายไตรกฐิน ดอกไม้ สว่างไสวปลื้มมาก จนกระทั่งรับพรพระเสร็จแล้ว เทวดาจึงกลับ ความสว่างเหมือนเอาดวงอาทิตย์มาเรียงกันเต็มท้องฟ้า บวกกับดวงบุญในตัวของแต่ละคนนี่เจิดจ้ามาก ๆ ทีเดียว ถึงหมู่ญาติที่อุทิศให้ทุก ๆ คน ของเทพบุตรก็รัศมีสว่างขึ้น ราชรถและบริวาร วิมาน สมบัติอันเป็นทิพย์สว่างและปราณีต สวยงามวิจิตรขึ้น เทพบุตรสนใจเกี่ยวกับเรื่องการปฏิบัติธรรมมากทีเดียว เพราะว่าแสงแห่งธรรมของเทพธิดาดีขึ้นนิ่งจนข้ามพ้นความปิติ ถ้าปิตินี่เราจะน้ำหูน้ำตาไหล ขนลุกซู่ซ่า มันนิ่งแล้วเหมือนติดกาวชั้นดี พร้อมที่เข้าไปสู่ภายในตอนนี้บุญจะได้เยอะมาก ๆ เทพบุตรจึงได้บุญมากหล่อขึ้นกว่าเดิม แต่เทพบุตรกลัวตามเทพธิดาไม่ทัน เพราะบุญที่กายละเอียดทำไม่แรงเท่ากายมนุษย์ เพราะฉะนั้นให้รักษากายมนุษย์ให้ดี สร้างบารมีให้เต็มที่ ถ้าหลุดจากกายหยาบแล้วหมดสิทธ์ได้แต่อนุโมทนา ได้ร่วมเพราะตัวเขามีชื่อ ก็ได้แต่ปฏิบัติธรรมถ้าเข้าถึงธรรมกายเมื่อไหร่ค่อยว่ากันอีกที แต่ว่าตอนนี้ใจนิ่งทีเดียว

ทีนี้อีกแสงหนึ่งนี่ไปยมโลก แต่เนื่องจากว่ามี case อย่างนี้เยอะนะแต่หลวงพ่อคงพูดได้ไม่หมดแค่วันเดียว เอา case ที่ติดตาม แต่ทีนี้ญาติของทุก ๆ คนได้อย่างนี้หมด แต่หลวงพ่อติดตาม case study ๒ ราย ส่วนอีกรายยมโลกภาพตัดกันดีเหลือเกิน ต้องทบทวนจากมหานรก ค้าหมูฆ่าหมูเป็นอจิณกรรม แล้วยังมีกรรมอื่นอีกเยอะแยะทำให้ไปมหานรก ไปมีสภาพที่น่าเวทนาทีเดียวเพราะว่าตัวเป็นคนหัวเป็นหมู นายนิริยบาลจึงเกิดขึ้นด้วยวิบากกรรมถูก ตัดมือ ตัดข้อศอก ตัดแขน ตัดข้อเท้า ตัดเข่า ตัดโคนขา พอถึงตัวก็ชำแหละ มาสุดท้ายที่คอ ถ้าลมพัดมาก็ฟื้นตายเกิด ตายเกิด ทรมานมากมายทีเดียว แต่เมื่อมหาปูชนียาจารย์ท่านคุมบุญให้ บุญที่ครอบครัว ลูกสาวลูกเขย หลานสาว คุณแม่ ทำบุญไป ก็พ้นจากภาวะตรงนั้น คือบุญบวกกับอานุภาพของพระรัตนตรัยที่มีคุณไม่มีประมาณ ก็หลุดจากตรงนั้นนายนิริยบาลก็หายแว๊บไป ไม่มีใครสนใจวิ่งมาถึงอุสทนรกขุมบริวาร จนมาถึงยมโลกแล้วมานั่งที่ลานหน้าท้องพระโรง ก็บุญอีกบุญหนึ่งวันศุกร์บุญนั้นมาก็ลัดคิว ท่านพยายมราชส่งเจ้าหน้าที่ตาม บัญชีบุญสุวรรณเลขาว๊าบว่าหมู่ญาติในเมืองมนุษย์ทำบุญอุทิศมาให้ เพราะฉะนั้นก็เลยได้ลัดคิวพิจารณาก่อน แต่ผู้มีชีวิตอยู่ทำบุญไม่เลิก พอถึงตรงนั้นก็มีคติอยู่ ๒ ทาง คือมนุษย์ กับชั้นจาตุมหาราชิกา ซึ่งเราก็ไม่รู้จะไปตรงไหน เพราะผู้ตายตอนขึ้นมาจากมหานรกก็งง ๆ ขึ้นมาได้ยังไงไม่รู้ ถูกลัดคิวขึ้นมา เสื้อผ้าไม่มี ในยมโลกจะเร็วมากเจ้าหน้าที่จะทำเร็ว ไปยืนอยู่หน้าพยายมราชซักถามปกติ สอบประวัติถามอยู่ประโยคหนึ่งว่า รู้ไหมนี่ไปอยู่ที่ไหนมา ไม่รู้ครับแต่ว่าหวาดเสียว ทรมานมาก พยายมบอกว่าเพราะทำบาป อยากลงไปอยู่อีกไหม ตรงนั้นเรียกมหานรก นี่นะถ้าไม่มีบุญที่ญาติทำบุญซ้ำมาอีกนี่ ทั้งลูกเขย ลูกสาว หลานสาว รวมทั้งภรรยาที่ยังมีชีวิตอยู่ ก็คงต้องไปใช้กรรมอยู่ในยมโลก ปีนต้นงิ้วอีก ๑,๐๐๐ ปี แต่นี่เขาทำบุญมาก็ให้อนุโมทนา ก็อนุโมทนาไม่เป็น อย่างงั้นก็จะส่งไปเกิดในเมืองมนุษย์ แต่ก่อนจะไปก็ให้โอวาท ถ้าเจ้าขึ้นไปแล้วอย่าทำไม่ดีอีกท่านก็ฉายเป็นภาพให้ดูตั้งแต่ศีลข้อ ๑ ถึงศีลข้อ ๕ อย่างนี้อย่าทำรวมทั้งการพนันด้วย ถ้าทำอย่างนี้ต้องไปรับกรรมที่นั่นที่นี่ ให้ทำแต่ความดี ให้ทาน รักษาศีล เจริญภาวนา จะได้ไม่ต้องย้อนกลับมาที่นี่อีก จะได้ไปสู่ภูมิสูงขึ้นไปเรื่อย ๆ เจ้าหน้าที่ก็พาไปศาลาที่จะไปเมืองมนุษย์ ซึ่งก็ไปรออยู่ที่ตรงกลางตอนนี้มีเสื้อผ้าแล้ว คล้ายชุดลำลองสีขาวแขนสั้นกางเกงสามส่วนครึ่งแข้ง ปกทหารเรือ ก็เริ่มรู้สึกคิดอะไรได้ขึ้นพอดูรอบข้างทุกคนหน้าตาก็แจ่มใสขึ้น ข้ามขั้นที่จะต้องไปเกิดเป็นอสุรกาย เปรต สัตว์เดรัจฉาน แต่บุญกฐินเมื่อวานนี้มาอีกแล้วลุยทั้งแม่ทั้งลูกของเตี่ย หมดเลยรวมกันมาทำบุญอุทิศส่วนกุศลมาให้ ปกติจะมีรายชื่อผู้ที่จะไปเกิดบนพื้นมนุษย์ เจ้าหน้าที่เขตบนพื้นมนุษย์จะนำไป แต่ปรากฎว่าบุญเมื่อวานไปสว่างว๊าบอีกศาลาหนึ่ง ส่งไปเกิดที่ชั้นจาตุ หรือชั้นดาวดึงส์ ผู้ที่จะไปนี้จะสดใสกว่าเพราะรู้ว่าจะไปเกิดสุขคติภพ พอชื่อไปปรากฎที่ศาลาจาตุ ชื่อที่ศาลามนุษย์ก็หายไป ตอนนี้ก็อยู่ในขั้นตอนนี้ แล้วก็เริ่มนึกบุญเป็นแต่ยังอนุโมทนาไม่เป็น แต่ดีใจที่เขาทำบุญอะไรมาให้โหงวเฮ้งดีกว่าเดิมแล้วเสื้อผ้าอะไรต่าง ๆ ก็ดีกว่าเดิม ในทำนองอย่างนี้แหละหมู่ญาติของเราทั้งหลายมีส่วนแห่งบุญที่พวกเราได้ทำไปและอุทิศส่วนกุศลไปให้ คงจำได้ที่หลวงพ่อได้เคยพูดเอาไว้ ว่าทุกข์มากก็ทุกข์น้อย ทุกข์น้อยก็พ้นทุกข์ สุขน้อยก็สุขมาก สุขมากก็มากยิ่งขึ้นไปเรื่อย ๆ จำได้ไหมเพราะฉะนั้นบุญนอกจากเป็นที่พึ่งของเราแล้ว ยังเป็นที่พึ่งของหมู่ญาติ ก็จะทยอยมาเล่าให้ฟัง ต้องฝันในฝันไป

เพราะฉะนั้นบุญนี่สำคัญนะ เราเกิดมาสร้างบารมี เวลามีจำกัดจำเขี่ยจริง ๆ มนุษย์อายุยุคนี้ ๗๕ ปี เราจะอยู่ถึงหรือเปล่าไม่รู้ เมื่อเรามีเรี่ยวมีแรงทำซะนะ เอาบุญติดไปในภพเบื้องหน้า การชิงช่วงช่วงชิงเกิดขึ้นตลอดเวลา


#5 suppy001

suppy001
  • Members
  • 2210 โพสต์

โพสต์เมื่อ 03 August 2007 - 08:50 PM

สาธุ..ครับ

#6 หัดฝัน

หัดฝัน
  • Members
  • 4531 โพสต์
  • Gender:Male
  • Interests:ธรรมะ

โพสต์เมื่อ 04 August 2007 - 12:10 PM

อย่างที่น้องสิริปโภว่าไว้น่ะครับ หากบอกให้ผู้ที่เราทำบุญให้รับรู้ และอนุโมทนาบุญนั้น เขาก็จะได้บุญ แต่หากไม่บอกก็ไม่ได้ ยกเว้น เป็นบิดามารดา ที่มีสายโลหิตเชื่อมถึงกันกับบุตรโดยตรง ถึงจะได้ครับ
ได้ดี เพราะมีกัลยาณมิตร

#7 บี

บี
  • Members
  • 151 โพสต์

โพสต์เมื่อ 04 August 2007 - 12:17 PM

ขอกราบอนุโมทนาบุญด้วยนะครับ สาธุ


#8 cheterk072

cheterk072
  • Members
  • 61 โพสต์

โพสต์เมื่อ 07 August 2007 - 07:47 AM

สาธุ ในการทำธรรมทาน