หอมกลิ่นกำลังใจ
.....ดิฉันชอบวาดภาพ ภาพล่าสุดที่เพิ่งวาดเสร็จไปเมื่อวานนี้ เป็นภาพมุมสูงของตลาดน้ำ ที่มีพ่อค้าแม่ขาย
ต่างพายเรือเอาพืชผักผลไม้มาขาย ดิฉันถือเป็นงานชิ้นโบว์แดงของตัวเอง ที่ได้โบว์แดงเพราะเป็นภาพขนาด
ใหญ่ที่สุดที่เคยวาดมา ระบายด้วยสีน้ำ ซึ่งต้องอาศัยความกล้าหาญไม่น้อยทีเดียว กว่าจะตัดสินใจได้ว่า
จะป้ายสีอย่างไรให้เกิดเงา เกิดมิติ ทั้งที่พื้นฐานดอร์อิ้ง ได้คะแนน ๔ ส่วน ๑๐ เรื่องเพอร์สเปคทีฟ
ไม่ต้องพูดถึง จุดรวมสายตาเปลี่ยนไปตามความพอใจ ภาพที่ได้จึงออกมาแบนๆ เป็นศิลปะไร้มิติที่ดิฉันภูมิใจ
.....ผลงานโบว์แดงชิ้นนี้ ดิฉันติดโชว์ไว้ข้างโต๊ะทำงานอย่างภาคภูมิใจ สีเขียว เหลือง แดง ที่ปัดป้าย
บนกระดาษแม้บอกเล่าเรื่องราวไม่ค่อยชัดเจนนัก แต่เพราะสีสันทำให้ห้องทำงานดิฉันดูสดชื่น มีชีวิตชีวามากขึ้น
อีกอย่างคงเป็นเพราะเจ้าของภาพไม่อายที่จะแสดงผลงานตัวเอง ไม่หวั่นไหวต่อคำวิพากษ์วิจารณ์ของผู้เข้ามาชม
ผลงาน กลับรู้สึกสนุกที่ได้รับฟังข้อคิด คำแนะนำ ทำให้มีกำลังใจจะวาดภาพต่อไป
.....ดิฉันหอบผลงานไปให้ท่านอาจารย์ด้านศิลปะช่วยวิจารณ์ ท่านไม่ได้พูดอะไรมากนอกจากบอกให้ไปฝึก
ดอร์อิ้งใหม่ นั่นหมายความว่า ไปเริ่มต้นขั้นพื้นฐานใหม่ เป็นคำแนะนำที่มีค่ามากค่ะ คำพูดต่อไปของท่าน
ทำให้ดิฉันแอบปลื้ม ท่านว่าภาพที่ดิฉันเลือกเป็นแบบ เป็นภาพที่น่าวาดจริงๆ ดิฉันเลยสรุปเข้าข้างตัวเองว่า
แม้ฝีมือไม่ถึง แต่ตาถึง เท่านี้ก็พอใจแล้ว
.....กำลังใจที่ได้มา นอกจากจะอยู่ที่คนรอบข้างให้กำลังใจแล้ว ยังอยู่ที่ว่าคนที่ต้องการกำลังใจรู้จักมอง
รู้จักฟัง รู้จักแสวงหา สิ่งที่มาสร้างเสริมกำลังใจของตังเองหรือไม่ด้วยนะคะ ดิฉันคิดอย่างนั้น ดิฉันไปเดินหา
ซื้ออุปกรณ์วาดภาพในห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง หลังจากได้อุปกรณ์ที่ต้องการแล้ว ดิฉันเดินไปเข้าห้องน้ำ
ขณะที่กำลังล้างมือ พนักงานทำความสะอาดกำลังถูพื้น ดิฉันแอบมองเธอจากกระจกเงา กล้ามเนื้อบนใบหน้าเธอ
คงไม่ค่อยได้ผ่อนคลาย แววตาเธอนิ่ง แห้งแล้ง เธอก้มหน้าก้มตาทำงานในหน้าที่ของเธออย่างไม่สนใจใคร
....."หนูปวดฉี่" เสียงใสๆ เล็กๆ ดึงให้ดิฉันได้สติ หันไปมองแม่ลูกคู่หนึ่ง ที่เพิ่งผลักประตูห้องน้ำเข้ามา
เด็กหญิงตัวเล็กอายุสัก ๓ - ๔ ขวบ ท่าทางช่างเจรจา
....."คุณแม่ขา ห้องน้ำที่นี่หอมจังนะคะ
....."จ้ะๆ ไปเข้าห้องน้ำก่อนลูก"
.....คุณแม่จูงลูกสาวหายเข้าไปทำธุระในห้องน้ำ แต่เด็กหญิงยังไม่วายพูดประโยคเดิม
"ห้องน้ำที่นี่หอมจังเลยค่ะ คุณแม่"
ดิฉันไม่เห็นสีหน้าแววตาของเด็กหญิงคนพูด แต่ผลของคำพูดของเธอ ไปปรากฏกระจ่างบนใบหน้าของ
พนักงานทำความสะอาดคนนั้น รอยยิ้มจางๆ ระบายอยู่ที่มุมปากและแววตา ดิฉันอยากจะบอกเด็กหญิงคนนั้นว่า
....."ใช่จ้ะ ห้องน้ำนี้หอมจัง หอมกลิ่นกำลังใจจ้ะ"
ภัทรา ประภาสชล
![รูปภาพ](/forum/uploads/profile/photo-1334.gif?_r=1376139415)
หอมกลิ่นกำลังใจ
เริ่มโดย niwat, Sep 03 2007 09:10 AM
มี 4 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้
#1
โพสต์เมื่อ 03 September 2007 - 09:10 AM
#2
โพสต์เมื่อ 03 September 2007 - 02:43 PM
ดีจังเลยครับ อนุโมทนาบุญคุณ niwat ด้วยนะครับ...สาธุ
#3
โพสต์เมื่อ 05 September 2007 - 02:40 PM
อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ สาธุ
อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ สาธุ
อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ สาธุ
#4
โพสต์เมื่อ 06 September 2007 - 01:40 PM
อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ...กับบทความดีดี ค่ะ...สาธุ
#5
โพสต์เมื่อ 10 September 2007 - 08:39 AM
ขออนุโมทนาบุญ และขอบคุณมาก ข้อความที่คุณ Niwat ลงไว้นั้น เป็นกำลังใจให้ดิฉันด้วยค่ะ
เหมือนดอกบัวทะยานตัวขึ้นสู่ผิวน้ำ เปิดกลีบรับแสงตะวันธรรม
น้อมนำสู่วิถีอันดีงาม