ทะลุเป้า เข้าถึงธรรม
โอวาทหลวงพ่อธัมมชโย (พระราชภาวนาวิสุทธิ์)
วันอาทิตย์ที่ 28 ตุลาคม พ.ศ.2550
โอวาทหลวงพ่อธัมมชโย (พระราชภาวนาวิสุทธิ์)
วันอาทิตย์ที่ 28 ตุลาคม พ.ศ.2550
เผลอประเดี๋ยวเดียวเราก็ออกพรรษามาได้ 2 วันแล้ว
อ๊ะ ใครทำได้ทะลุเป้าเข้าถึงธรรมบ้างจ๊ะ สาธุ
อ๊ะ ใครทะลุเป้าบ้าง สาธุ
อ๊ะ ใครเข้าถึงธรรมบ้าง สาธุ
อ๊ะ ใครเกือบเข้าถึงบ้าง สาธุ
อ๊ะ ใครเกือบทะลุเป้าบ้าง สาธุ
อืม เฮ้อ
อ๊ะ ทะลุเป้าเรายังมีเวลาเหลืออีก 7 วัน แต่เข้าถึงธรรมนี้แหล่ะจ๊ะ หลวงพ่อว่า 7 วันนี้ก็เราน่าจะทำให้ได้บรรลุเป้าหมายเอาวันกฐิน วันแห่งชัยชนะนะจ๊ะ ซึ่งตรงกับวันอาทิตย์ต้นเดือนที่ 4 พฤศจิกายน พุทธศักราช 2550 ต้องเอาชีวิตเป็นเดิมพันนะลูกนะ ทุ่มเทชีวิตจิตใจกันไปเลย เดี๋ยววันเดี๋ยวคืนเดี๋ยวก็จะหมดเวลาไปอีกแล้ว ถ้าเราเอาชีวิตเป็นเดิมพันแล้วล่ะก็ อะไรๆ มันก็อยู่ในกำมือของเราๆ จะไปถึงเส้นชัยชนะได้นะจ๊ะ
เส้นเป้าทะลุเป้าเนี๊ยะ ถ้าเราทำคนเดียวไม่ได้ก็ไปทำหน้าที่ผู้นำบุญยอดกัลยาณมิตร ซึ่งผู้มีบุญคอยเราอยู่มากมาย แต่ก็จะพลาดโอกาสนี้ถ้าเราไม่เดินไปหาเขา แต่ถ้าเราเดินไปหาเขาๆ ก็จะสมหวัง เราก็จะสมหวังด้วย คือ เราจะได้บุญในการชวนคนทำความดีนะจ๊ะ แล้วส่วนการเข้าถึงธรรมก็ 7 วันนี้แหล่ะ รักษาใจของเราเนี้ยะให้ใสๆ เลื่อนความขุ่นมัวออกไปก่อนนี้จำเป็นนะลูกนะ จำเป็นมากๆ เลยเพื่อตัวของเราเองนะในการที่เตรียมตัวเตรียมใจก่อนจะรองรับบุญใหญ่
เพราะ เวลาบุญส่งผล ถ้าส่งผลด้วยใจที่ใสๆ เวลามันจะได้อะไรมันจะได้อย่างง่ายๆ สะดวกสบายอย่างง่ายดาย จะเป็นรูปสมบัติ เป็นทรัพย์สมบัติ คุณสมบัติ ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข มรรคผล นิพพาน วิชชาธรรมกาย มันได้อย่างง่ายๆ รูปสมบัติเกิดมาก็หล่อเลย สวยเลย แข็งแรง อายุยืนยาวเลย แต่ถ้าหากใจเราไม่ใสนะจ๊ะ ใสมั๊งไม่ใสมั๊ง รูปสมบัติจะได้ต้องไปโดนเขาผ่าตัดนะ (หัวเราะ) ไหนๆๆ ใครไปโดนผ่ามามั๊ง (หัวเราะ) ไม่กล้าบอก (หัวเราะ) รู้น่านะ (หัวเราะ) หรือเราต้องใช้อะไรต่างๆ อุปกรณ์ ที่ทำให้เราทั้งสวยทั้งหล่อนะ
แต่ถ้าหากว่าใจใสเนี้ยะนะจ๊ะ เวลารูปสมบัติมันเกิดขึ้นมันจะผิดแผก จากพี่น้อง สมมติพี่น้องท้องเดียวกันเนี้ยะ บางคนใจใสมั๊ง บางคนใจไม่ใสมั๊ง เราจะแตกต่างจากพี่น้อง จากผู้คนอื่นๆ เขาทีเดียวแหล่ะ นี้สำคัญจ๊ะ สำคัญ จะแข็งแรงผิดแผกเขา จะอายุยืนยาว แม้จะมีโรคระบาดโรคติดต่ออะไรต่างๆ ถ้ามีรูปสมบัติแล้วเนี้ยะ ไม่เป็น จะแข็งแรงนี้เป็นเรื่องของบุญบันดาลนะ ทรัพย์สมบัติก็เช่นเดียวกัน ถ้าใจใสๆ มันเกิดง่าย ไม่เกิดแบบทุกข์ขลาภ มันต้องกลุ้มซะก่อน ต้องเครียดซะก่อน (หัวเราะ) ต้องศูนย์เสียของที่เรารัก ต้องพลัดพรากจากสิ่งที่เป็นที่รักไปก่อน จึงจะได้สิ่งของเหรอทรัพย์นั้นมาเนี๊ยะ หรือทำมาหากิน ทำมาค้าขาย ท่านหนึ่ง 1 สมอง 2 มือ หรือหลายสมองหลายมือ ก็จะไปช่วยกันทำให้สำเร็จ
เพราะฉะนั้นสำคัญนะลูกนะ ใจใสๆ เนี้ยะ คุณสมบัติเห็นไหมเนี้ยะ ความรู้ความสามารถปฏิภาณไหวพริบอะไรต่างๆ เหล่านี้เนี้ยะ ถ้าหากว่าใจเราใสๆ มันเกิดมากับตัวเลย แต่ถ้าหากใจไม่ค่อยใสก็ต้องใช้เวลาในการศึกษาเรียนรู้ ซึ่งกว่าจะไปถึง ณ จุดที่ใช้ความรู้ ความสามารถนี้ได้เนี้ยะ มันต้องเหนื่อยนี้นะจ๊ะ เพราะฉะนั้น 7 วันนี้นี่ที่ให้ตั้งใจปฏิบัติธรรมกันให้ดีนี่ ทำ 2 อย่างทะลุเป้าเข้าถึงธรรมก็เพื่อตัวเรานะ เป็นหลักเลย นอกนั้นก็เป็นเพื่อผู้อื่นนะจ๊ะ
ในเมื่อเราทำเพื่อเราอย่างนี้แล้วล่ะก็ ถ้าเราไม่ทำก็แปลว่า เราก็ยังไม่รักตัวเองอย่างแท้จริง 7 วันนี้รักษาใจให้ใสๆ นะลูกนะ ให้ใจใสเลย นั่ง นอน ยืน เดิน ตรึกระลึกนึกถึงองค์พระบ้าง ดวงแก้วบ้าง พระเดชพระคุณหลวงปู่บ้าง อยู่ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 ให้ใจมันใสๆ มันจะมีเรื่องชวนให้ขุ่นทุกวันนั้นแหล่ะ (หัวเราะ) แต่เราก็ต้องมีสติตั้งหลักให้ดีทีเดียวบอกกับตัวเองว่าไม่ได้ เราต้องใจต้องใส เพราะเรากำลังจะไปรับบุญใหญ่ในวันอาทิตย์ต้นเดือนที่ 4 พฤศจิกายนนี้ เราขุ่นไม่ได้ ถ้าหันหน้าไปในทิศไหนมันขุ่นเราก็หันไปอีกทิศนึง ทำหูทวนลม (หัวเราะ) หรือเห็นสักแต่ว่าเห็น ได้ยินสักแต่ว่าได้ยิน และพอได้ยิน ได้ฟัง ได้เห็นแล้วให้มันจบอยู่ตรงนั้น อืม อย่าเอาไปนอนคิดทบทวน นะจ๊ะ (หัวเราะ) กลุ้มไจ กลุ้มตอนไปทบทวนนี้แหล่ะ (หัวเราะ) ทำไมเขาต้องรำพึงอย่างนั้น อย่างนี้เป็นต้นนะจ๊ะ หรืออะไรไม่ได้ดั่งใจบ้างก็ต้องเฉยๆ ถ้าไม่ได้ดั่งใจก็ต้องหันมาบอกกับตัวเอง เพราะ บุญเรายังน้อยอุปสรรคจึงมีเยอะมีมาก หรืออย่างน้อยก็มีมั้ง นี้นะจ๊ะ แล้วใจเราล่ะก็จะได้ไม่ขุ่น เพราะ เราทำของเรามาเองนะ เราเจอเราก็ต้องเจอเอง
ดังนั้น 7 วันนี้สำคัญมากเลยทะลุเป้าเข้าถึงธรรม เอาชีวิตเป็นเดิมพันเลยนะลูกนะ เพื่อตัวเรา เพื่อพระพุทธศาสนา เพื่อชาวโลก เพื่อเทวดาและสรรพสัตว์ทั้งหลายทั้งปวงนี้แหล่ะ นี้เป็นเรื่องที่สำคัญทีเดียว และก็วันทอดกฐินนี้บอกกันต่อๆ กันไปนะจ๊ะว่าเราจะฟื้นฟูวัฒนธรรมของชาวพุทธ จะแต่งชุดขาวๆ นะจ๊ะ ขาวล้วนๆ มาวัด บางทีเราเผลอให้ไปเขียนติดไว้หน้ากระจกไว้ก็ได้ (หัวเราะ ) แต่งชุดขาวเพื่อสมาชิกที่บ้าน เราไม่เผลอแต่สมาชิกที่บ้านเผลอก็จะได้ไปเห็น หรือไปชวนใครมาร่วมบุญงานกฐินก็ต้องบอกกล่าวเขาก่อนล่วงหน้าเนี้ยะ เขาจะได้เตรียมเนื้อเตรียมตัว แล้วไปถึงวันนั้นก็ต้องเตือนตอกย้ำเขาอีกทีหนึ่ง ชุดขาวๆ ล้วนๆ นะจ๊ะ ที่มีสีสรรอะไรต่างๆ เราก็เอาไว้ไปในงานอื่นกัน วัฒนธรรมชาวพุทธของเราๆ จะได้ถูกฟื้นฟูกันขึ้นมา
แล้วอย่าลืมว่าในทุกๆกิจกรรมจะถูกถ่ายทอดผ่าน DMC ไปสู่สายตาของผู้มีบุญทั่วโลกก็จะได้เกิดแรงบันดาลใจที่จะได้ทำอย่างเราบ้าง ประโยชน์สุขก็จะเกิดขึ้นกับตัวของเขา เราก็จะได้บุญในฐานะเราเป็นต้นบุญต้นแบบที่ดีนะจ๊ะ แล้วเอาบุตรหลานมาด้วย บุตรหลานต้องปลูกฝังเขาตั้งแต่ยังเยาว์วัย ให้เข้าวัด ฟังธรรม ปฏิบัติธรรม บำเพ็ญบุญ ให้เขาค่อยๆ คุ้นเคยกับสิ่งเหล่านี้ มันจะติดตัวเขาไปตอนโต เราเอาตัวเราเป็นเกณฑ์เนี้ยะ ตอนเราเล็กๆ พ่อแม่ ปู่ย่า ตายาย พาเราเข้าวัดสิ่งเหล่านั้นมันยังฝังอยู่ในใจของเรา แม้บางช่วงของชีวิตเราจะเหินห่างจากวัฒนธรรมของชาวพุทธไปบ้าง แต่ว่าในที่สุดสักวันหนึ่งภาพเก่าๆ ก็จะฉายใหม่ให้เราเห็น ให้เราได้หวนระลึกนึกถึงย้อนหลังแล้วเราก็จะกลับคืนมาสู่การสร้างบารมีเหมือนเดิม นี้แหล่ะจ๊ะ เพราะฉะนั้นพาบุตรหลานเข้าวัดตั้งแต่ยังเยาว์วัย
เหมือนเราเห็นสกู๊ปของศรีลังกาเห็นไหมจ๊ะ น่าชื่นชมมากเลย เข้าพาเข้าวัดตั้งแต่ยังเยาว์วัยเลย ให้คุ้นเคยกับวัฒนธรรมของชาวพุทธ สอนกราบเท้าพ่อแม่กันตั้งแต่ตัวเล็กๆ เพราะฉะนั้นการกราบเท้าบิดา มารดาเนี้ยะ ถือเป็นเรื่องปกติของชาวศรีลังกาเลยนะ เพราะ เขาไม่ได้ตื่นเต้นหรอกเวลาที่ภาพการกราบเท้าของเด็กๆไทยเนี้ยะที่ผ่าน DMC ออกไป เพราะ เขาทำ เป็นปกติๆ ของเขาแต่เขาแปลกใจมากกว่าที่ เขาประหลาดใจ อืม ว่าเออทำไมเพิ่งมาตื่นตัวกว่ากัน เมืองไทยทำไมตื่นช้าจัง นอนขี้เซาเหลือเกิน เออ นี้นะจ๊ะ เพราะฉะนั้น เราก็เอาบุตรหลานมาเข้าวัดด้วยแล้วก็ค่อยๆ แนะนำไป ถ้าตัวเล็กๆ หน่อยเราก็เอาไว้ตรงขอบๆๆ นอกนะจ๊ะ เพราะ เขาควบคุมตัวเขาเองไม่ได้ จะร้องเราก็จะได้อุ้มออกไป ส่วนพอทีจะรู้ความได้ก็เอาขเยิบเข้ามาใกล้ๆ แล้วก็ส่งบุตรหลานมาเป็นอาสาสมัครเนี๊ยะแหล่ะ ค่อยๆ ศึกษา ค่อยๆ เรียนรู้กันไป แล้วก็มีสมุดสักเล่มบันทึกความทรงจำเอาไว้ให้เขาดูตอนเขาโตขึ้น
ซึ่งเหล่านี้ก็จะเป็นเครื่องเหนี่ยวรั้งใจในเวลาที่เขาอาจจะเผอเรอตอนโตขึ้น ให้หวนมากลับมาทำความดี เราจะเห็นว่าวันเวลามันผ่านไปเร็วเหลือเกิน เผลอประเดี๋ยวเดียวออกพรรษามาได้ 2 วัน แล้วเราก็นับถอยหลังไปอีกแล้วว่าเหลือเวลาอีก 264 วันก็จะเข้าพรรษากันอีกแล้ว เราจะนับถอยหลังกันอย่างนี้ทุกวันๆๆ เพราะฉะนั้นอย่าเบื่อหน่ายนะจ๊ะ
เวลาที่หลวงพ่อถามนะ ผ่านวันปีใหม่มาได้กี่วันแล้ว หัวเราะ ใครสั่งสมบุญทุกวันบ้าง อะไรต่างๆ เหล่านี้นะจ๊ะ เพราะว่า เรามีโอกาสเผลอได้หรือเพลินในโลกนี้ได้เนี้ยะ ในหลายๆ สิ่งหลายๆ อย่าง เพลินในเรื่องคนมั๊ง สัตว์มั๊ง สิ่งของมั๊ง ธุรกิจการงาน เที่ยวเตร่สนุกสนานหรืออะไรต่างๆ เหล่านั้น เพราะฉะนั้นก็ต้องพูดกันทุกวันนะ เตือนกันทุกวัน นี้ขนาดเตือนกันทุกวันบางทีเนี้ยะ บางวันเรายังเผลอเลย ยังเผลอไม่ได้ทำ ซึ่งเมื่อมันผ่านไปแล้วเราก็เสียดายว่า โอ้ ปีนี้ เราสั่งสมบุญไม่ได้ครบ 365 วัน ครับ เห็นไหมจ๊ะ แต่ถ้าเราทำได้ครบ 365 วันไม่เคยขาดเลยแม้แต่วันเดียวเนี้ยะ นึกเมื่อไหร่มันก็ปลื้ม ไอ้ความปลื้มเนี้ยะมันใช้ไม่มีวันหมด มันแปลกนะจ๊ะ นึกเมื่อไหร่มันก็ปลื้มทุกทีเลย จะนึกตอนที่เรายังแข็งแรงก็ปลื้ม นึกตอนที่ร่างกายเราอ่อนแออยู่บนเตียงคนป่วยก็ปลื้ม นึกตอนใกล้ไปสู่มรณะภัยก็ปลื้ม จะไม่มีความหวาดหวั่นในมรณะภัยเลย คือ ความคิดว่ากลัวตายมันไม่ได้อยู่ในหัวใจนะ มันจะมีภาพที่ชวนปลื้มเหล่านี้นะมาทำให้ มาฉายให้เราเห็นเป็นภาพยนตร์ส่วนตัว คตินิมิตรเราก็จะสว่างและก็ที่พักกลางทาง เราก็จะชัดเจนเป็นที่เบิกบานบุญบันเทิงของเทวโลกทีเดียว
ถ้าสมมติเราทำครบทุกวันนะจ๊ะภายใน 1 ปี ในแต่ละครั้งเนี้ยะ ทีเวลาๆ หลวงพ่อถามในโรงเรียนหรือในวันอาทิตย์ที่ตรงเนี้ยะ ชาวสวรรค์เขาอนุโมทนาด้วยนะ สาธุ พวกที่มีกายละเอียดตั้งแต่ภุมมเทวาที่อยู่ใกล้เรา รุกขเทวา อากาศ
เทวา อะไรต่างๆพวกนี้เขาจะปลื้มกับเรา แต่เขาจะสลดใจเมื่อมนุษย์ประมาทในการดำเนินชีวิต เขาเห็นแล้วเขาสลดใจนะ เวลาเขาสื่อสารมาก็รับรู้ไม่ได้ซะด้วย อืม จะเตือนสติว่าชีวิตหลังความตายมันมีอยู่นะ ถ้าทุกข์ถ้าลำเค็ญก็มานานทีเดียวและยิ่งกว่าตอนเป็นมนุษย์ สุขก็สุขนาน เขาอยากบอกอยากเตือนเนี้ยะ แต่ก็ไม่รู้จะสื่อสารกันอย่างไร บางทีเราได้ยินคำว่าเทพสังหรณ์ นะจ๊ะ ก็รับได้บางคนสื่อสารได้บางคนแต่ก็ไม่เห็นตัว แต่พอให้เห็นตัวก็ตกใจ เออมันเป็นอย่างนี้นิ (หัวเราะ) เพราะฉะนั้น เขาๆจะสลดใจพอสลดใจเนี้ยะ อย่าลืมเขาคือ อดีตมนุษย์ที่เขาเคยทำหน้าที่ดูแล ที่ๆเราคงได้ยินคำว่า เทวดาตามรักษา หรือ ปฏิบัติหน้าที่อะไรต่างๆอย่างเนี้ยะ เหมือนมนุษย์ ถ้ามนุษย์อยู่ในศีลในธรรมเนี้ยะ เขาจะมีอารมณ์ที่จะดูแลรักษา หรือปฏิบัติหน้าที่ๆ เพื่อประโยชน์สุขของมนุษย์ ก็จะมีภารกิจเหมือนมนุษย์อย่างเนี้ยะแหล่ะ แต่ว่าเป็นของละเอียด เรามองไม่เห็นหรอก เราไม่ทราบจนกว่า เราจะมีธรรมจักขุและญาณทัศนะ
เพราะฉะนั้นถ้า ยุคในสมัยใดมนุษย์มีศีลมีธรรมนะ เขาก็จะเอาบุญจากมนุษย์ที่เกิดจากศีลธรรมที่มนุษย์ เป็นหลักและก็เทวานุภาพเป็นส่วนเสริมบันดาลให้สิ่งดีๆ เกิดขึ้น เช่น ผลรากๆ ไม้มีรสโอชา ดิน อากาศ ฟ้า ไม่แปรปรวน โรคภัยไข้เจ็บอะไรต่างๆ มีน้อย อมนุษย์ไม่เบียดเบียนมนุษย์อะไรอย่างนี้ เป็นต้นนะจ๊ะ มันๆ จะเกิดขึ้นหรืออารามอะไรที่ศักดิ์สิทธิ์ก็จะรักษาเอาไว้อย่างดี ดูแลอย่างดีเอาไว้ให้สำหรับเป็นที่เคารพสักการะบูชา สำหรับบุคคลที่ควรบูชา หรือระลึกนึกถึงพระรัตนตรัย ใครมาทำไม่ดีนี้เขาก็จะช่วยปกปักษ์รักษา แต่ถ้าหากว่ามนุษย์เหินห่างจากเรื่องศีลธรรมเขาก็สลดใจแล้วก็หมดอารมณ์ที่จะทำ
โต๋เต๋กันไปตามเรื่องตามราวดูๆ ไปอย่างนั้น แปลว่า มันสื่อสารกันไม่ค่อยจะได้นะ ไม่มีกระแสบุญเป็นตัวเชื่อม ถ้ามีกระแสบุญเป็นตัวเชื่อมเกิดจาการประพฤติธรรมอย่างนี้ เวลาที่เขาดลบันดาลจะโดยฝันก็ดี หรือจะเกิดขึ้นมาจากความรู้สึกขึ้นมาในใจของเราก็ดี หรือบางทีอาจจะม๊อบแม๊บ หัวเราะ ให้ๆเรารู้สึกว่ามีบางสิ่งกำลังเตือนเราอยู่ เขาก็จะรับรู้ได้ นี้ๆ เรื่องสำคัญทีเดียวนะจ๊ะ เพราะฉะนั้นจึงจำเป็นจะต้องถามกันใหม่ทุกๆ วัน เบื่อไหมจ๊ะถามทุกวันเนี้ยะ อย่าเบื่อนะจ๊ะจะๆ ได้ถามทุกวันมันมีความจำเป็นจ๊ะ
-----------------------------------------------------------------------------
การทำความสะอาดวิหารคด
เดี๋ยววันนี้เราจะรับบุญพิเศษนะจ๊ะ กิจกรรมม๊อบสะอาดทำความสะอาดพื้นรัตนมหาวิหารคด บริเวณทิศใต้ฝั่งตะวันตกเพื่อเตรียมงานพิธีตักบาตรวันทอดกฐินสามัคคีตรงนั้นต้องสะอาด เพราะ ฝุ่นมาทุกวันนั้นแหล่ะ ฝุ่นมาทุกวันเราก็ต้องทำความสะอาดอย่างนี้ไปก่อนๆ 7 วัน และก็เหลือนอกนั้นก็ช่วยกันเก็บเล็กๆ น้อยๆ เวลาเรามาใส่บาตรกันในวันทอดกฐิน เราจะอยู่ตรงไหนเราก็สบายใจ เพราะ พื้นมันสะอาดๆ ทั้งบุญยสถาน ทั้งกาย ทั้งวาจา ทั้งใจ เพราะฉะนั้นเราก็จะได้รับบุญใหญ่และบุญนี้ก็อย่าตกๆ หล่นๆ นะจ๊ะ อุปกรณ์ที่เคยบอกเอาไว้เตรียมไว้เถิดมี 1. ไม้ม๊อบๆ 2.ผ้าสะอาด 1 ผืน ผ้าสะอาดอะไรต่างๆ เหล่านี้นะจ๊ะ เตรียมเอาไว้มีกล่องใส่อยู่ที่บ้านนะจ๊ะ พอถึงเวลาเราก็ขนมาไม่ต้องไปอายใครเวลาเราถือไม้ม๊อบหรืออะไรมา หรือผ้าอะไรมาเผื่อมีใครถามก็จะได้เป็นจุดแห่งการสนทนาไปสู่กุศลธรรม เขาถามเนี้ยะอะไร (หัวเราะ) ถือไม้ม๊อบทำไม จะเอาไปไหน หัวเราะ เอาไปทำไม หัวเราะ บทสนทนานี้นำไปสู่กุศลจิตทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงชีวิตได้นะ เพราะฉะนั้น ถือมาอย่างองอาจเลยว่าเรามารับบุญสะอาดแล้ววัฒนธรรมชาวพุทธก็จะเกิดถูกฟื้นฟูไปยังวัดต่างๆ ทั่วประเทศ ถือมาเลยลูกอย่าไปอายเขาถือมาเถอะ และไม่ใช่เป็นงานต่ำต้อยเป็นงานสูงส่ง ผู้ที่มีจิตใจสูงส่งเท่านั้นจึงจะเข้าใจเรื่องนี้ และน้อมตัวลงไปทำความสะอาดตรงนี้ได้และอย่าลืมนี้
หลวงพ่อจะถามในโรงเรียนนะจ๊ะ (หัวเราะ) ว่าเราถูพื้นกี่ครั้งไป กลับ (หัวเราะ) อย่าลืมนะ อ๊ะ เช็ดเก้าอี้นับกันให้ดีนะ หัวเราะ แต่อย่าเอาไปแทงหวยกัน (หัวเราะ) ดูทำความสะอาดให้ดีๆ และควรจะเป็นผ้าสะอาดใหม่ๆ ทุกครั้งนะจ๊ะ สะอาดทุกครั้ง แปลว่า เราให้ความสำคัญเกี่ยวกับเรื่องความสะอาดในบุญยสถาน ซึ่งเป็นที่ประดิษฐ์สถานของพระรัตนตรัยภพชาติต่อไป สะอาดทั้งกาย ทั้งวาจา ทั้งใจ ทั้งเนื้อทั้งตัวผิวพรรณ วรรณะ สะอาดหมด อาภรณ์ อาวาส อารมณ์ อะไรอาๆต่ออาทั้งหลาย หัวเราะ สะอาดหมดเลยนี้นะจ๊ะ สะอาดมากนี้จ๊ะ เจ้าหน้าที่ อากาศดี อารมณ์ดี อาหารดี อาภรณ์ดี อาวาสดีอะไร นี้นะจ๊ะ
