แต่งตามเทรนด์ ถ้าคิดเป็นก็ OK
ในช่วงนี้ ข่าวเด่น ประเด็นฮอต ที่วิพากษ์วิจารณ์กันอยู่ในสังคมเรื่องหนึ่งก็คือ การแต่งกายล่อแหลมของเด็กสาวๆ ซึ่งเลียนแบบมาจากดาราต่างประเทศ
สำหรับในทางพระพุทธศาสนา การแต่งกายทำนองนี้ เข้าข่าย"นุ่งชั่ว ห่มชั่ว"
นุ่งชั่ว คือ การนุ่งที่ชายผ้าสูงเกินกว่าครึ่งหน้าแข้ง
ห่มชั่ว คือ การที่ห่มข้างบนแล้วเปิดไหล่ให้เห็นทั้ง 2 ข้าง
การเลียนแบบแฟชั่นโดยไม่ได้พิจารณาความควร ไม่ควร ในกรณีนี้เป็นเพราะส่วนหนึ่งขาดความเข้าใจในวัตถุประสงค์ของการนุ่งห่มเสื้อผ้า ว่า ที่แท้จริงเป็นไปเพื่อบำบัดความร้อนหนาว เพื่อกันแดด กันลม กันฝน กันสัตว์ทั้งหลายมา ไต่ตอม และเพื่อปกปิดอวัยวะที่น่าละอาย
นอกจากนี้ ยังเป็นเพราะขาดคุณธรรม เรื่อง หิริ โอตตัปปะ คือ ความละอาย และความกลัวต่อบาป
หิริ แปลว่า ความละอายแก่ใจ หิริจะเกิดขึ้นได้ด้วยการคิดถึงการศึกษา ฐานะ ยศศักดิ์ ชาติตระกูลของตน ทำให้เกิดความละอายไม่กล้าทำบาป
โอตตัปปะ แปลว่า ความเกรงกลัว หมายถึง สะดุ้งกลัวต่อผลของบาป โอตตัปปะ จะเกิดขึ้นได้เพราะคิดถึงโทษหรือทุกข์ที่เกิดจากการทำบาป เช่น ทำให้ตนเองต้องเดือดร้อน ถูกตำหนิติเตียน ถูกสังคมรังเกียจ เป็นต้น
แต่ก่อนที่หิริ โอตตัปปะ จะเกิดขึ้นได้ ก็ต้อง มีสัมมาทิฐิก่อน ต้องรักบุญกลัวบาปก่อน ซึ่งทั้งสัมมาทิฐิ และความเข้าใจวัตถุประสงค์ที่แท้จริง ในการนุ่งห่มเสื้อผ้านี้ เป็นเรื่องที่พ่อ แม่ ผู้ปกครอง ครูบาอาจารย์ ควรปลูกฝังให้เกิดขึ้นในใจของเด็กซึ่งเมื่อเด็กโตขึ้น การทำตามแฟชั่นอย่างไม่ลืมหูลืมตาจะไม่เกิดขึ้น
ถ้าจะถามว่า การแต่งกาย เกี่ยวอะไรกับเรื่องบาป ก็ต้องตอบว่า มันเป็นการยั่วยุทางเพศ ทำให้คนใจขุ่นมัว และจะทำให้เกิดอันตรายขึ้นได้ แม้บางครั้งตัวคนที่แต่งกายล่อแหลมอาจไม่ได้รับอันตรายใดๆ เพราะอยู่ในสถานการณ์ที่ปลอดภัย แต่อันตรายอาจไปตกกับผู้หญิงคนอื่นโดยมีจุดเริ่มมาจากการแต่งกายยั่วยุของคนที่แต่งตัวโป๊ และเหตุการณ์เหล่านี้เคยเกิดขึ้นมาจนนับครั้งไม่ถ้วนแล้วซึ่งเท่ากับผู้แต่งตัวโป๊ มีส่วนยั่วยุให้คนอื่นทำบาปกรรม และมีส่วนในการสร้างความทุกข์ให้กับผู้หญิงด้วยกันอย่างแสนสาหัส
การแต่งตัวตามเทรนด์หรือล้ำเทรนด์ ไม่ใช่ว่าจะได้เกิดเสมอไป ดับมาก็เยอะแล้ว คนดังบางคน ไม่เคยตามเทรนด์เลยจะใส่เฉพาะสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับตัวเองเท่านั้น ซึ่งจะทำให้รู้สึกมั่นใจ ดูดีมีสไตล์ และอยู่เหนือคำว่าแฟชั่น ดังคำพูดที่ว่า "คนบางคนปรับตัวเองตามโลก แต่คน บางคนปรับโลกให้เข้ากับตัวเองและโลกก็หมุนได้ด้วยคนประเภทหลัง”
(ที่มา:วารสารอยู่ในบุญ ฉบับเดือน ตุลาคม 2550)
ด้วยรักจากใจ ด้วยห่วงใย จากใจจริง
