มี 4 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[Dd2683]

เมื่อพระภิกษุสามเณร มีปัญหา ข้อขัดแย้งกับญาติโยม เพื่อนสหธรรมิกหรือกับ สังคม

จะมีหลักธรรมอะไรเป็นเครื่องอยู่ เครื่องยึด ?

[Dd2683]

ก่อนพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจะดับขันธปรินิพพาน ตรัสไว้ชัดเจนว่า

เธอจงเอาธรรมะและวินัย ที่เราตรัสไว้ดีแล้วเป็นที่พึ่ง

คืออย่างไร ก็คือ
ตั้งใจศึกษาธรรมะ ให้เข้าอกเข้าใจ ตั้งใจประพฤติปฏิบัติไปตามนั้น
แล้วไม่ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น ก็ใช้สติปัญญาของเราแก้ไขไปเป็นเปราะๆ ไป

ดังนั้น ไม่ว่าเราจะมีปัญหาในส่วนตัว มีปัญหากับเพื่อนภิกษุสามเณรด้วยกัน
หรือมีปัญหากับประชาชนก็ตาม

แต่ในการแก้ไขนั้นก็มีข้อแม้ว่า

ขณะที่แก้ไขอยู่นั้นก็อย่าทำผิดพระวินัย

จำไว้ว่าอย่าไปทำผิดพระวินัยเด็ดขาด

ถ้าเขาด่าแม่เรามา แล้วเราด่าแม่เขาตอบ ก็ผิดพระวินัย

ต้องมาดูว่าที่เขาด่าเรานั้นเพราะอะไร

พวกที่หนึ่ง ด่าเพราะไม่เข้าใจ

ก็หาทางค่อยๆ อธิบายให้เขาเข้าใจ เขาก็จะเลิกด่า

พวกที่สองเข้าใจ
แต่ว่าโกรธ ก็ค่อยๆ พูดค่อยๆ จากันจนกว่าเขาจะหายโกรธ อย่าไปด่าเขากลับ

บางพวกเข้าใจไม่ใช่ไม่เข้าใจ แต่อิจฉา
เขาไม่ได้โกรธแต่เขาอิจฉา
พวกนี้ก็อธิบายยากไปอีก ก็ได้แต่ทนๆ กันไป ทนจนกว่ากระทั่ง

หนึ่ง เขาหมดแรงด่า

สอง คนอื่นที่เขารู้ว่าเราทำดีและเขาก็รู้ว่าเราถูกด่าเพราะคนอิจฉา
เขาก็เลยไปช่วยปรามพวกนั้นกันเอง ก็พอเบาแรง

หรือไม่อย่างนั้น

ความดีของเราปรากฏมาก
จนกระทั่ง เกินกว่าที่ใครจะไปเชื่อคำด่า เข้าทำนองถ่มน้ำลายรดท้องฟ้า
เดี๋ยวน้ำลายก็ตกลงบนหน้าเขาเองนั่นแหละ
ถ้าทำได้อย่างนั้นก็จะดี


แต่ขณะที่ทำไปถึงตรงนี้นั้นยังโดนด่าอยู่อีก แล้วมันจะเกิดความเสียหายมากไป

กรณีอย่างนี้ บางครั้งก็คงจะต้องพึ่งกฎหมายบ้านเมืองเข้าไปด้วย

แต่เราจะไปอาละวาดกับเขาให้เสียศีลนั้นทำไม่ได้ คงได้แค่นี้

[Dd2683]

ถ้าได้อ่านในโอวาทปาฏิโมกข์
ซึ่งเป็นหลักปฏิบัติที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงให้ไว้สำหรับแก้ปัญหา
ให้ในวันมาฆบูชา ขึ้นต้นด้วย

ขันตี ปะระมัง ตะโป ตีติกขา

ความอดทนเป็นเครื่องเผาผลาญบาป เป็นเครื่องเผาผลาญอุปสรรคอย่างยิ่ง

พูดง่ายๆ คือ ไม่ว่าเรื่องอะไรจะเกิดขึ้น ข้อที่หนึ่ง พระองค์ให้อดทน

ทนทุกอย่าง ทนทั้งด่า ทนทั้งป่วย ทนทั้งไข้ ทนสารพัด ทนเข้าไปเถอะ

รวมกระทั่งทนกิเลสตัวเองด้วย นั่นคือคาถาแก้ปัญหา

และคาถาแก้ปัญหาข้อที่ ๒.

นิพพานัง ปะระมัง วะทันติ พุทธา

ท่านผู้รู้ หรือพระพุทธเจ้าทั้งหลายตรัสว่า พระนิพพานเป็นเยี่ยม

มาทนหาพระแสงอะไร เออ ทนๆ ไปเถอะ
ถ้าไม่ทนไปมีเรื่องกับเขา เดี๋ยวก็ติดตะราง

หรือไปฆ่าเขาเข้าเขาก็ตาย เราก็ติดตะราง ไม่คุ้มอีก

ทนไปทำไม

ทนทำความดีเข้าไป ตั้งหน้าตั้งตาทำความดีให้เยอะๆ

จนกระทั่งคนดีเห็นนั่นแหละ จนกระทั่งเขาเห็นด้วยนั่นแหละ

หรือไม่มีใครเห็นเราก็เห็นนั่นแหละ แล้วไม่มีความชั่ว ทำไปๆ จะได้หมดกิเลสไปนิพพาน

[Dd2683]

มีข้อเตือนใจอยู่คือ สมเด็จกรมพระยาดำรงราชานุภาพ

ซึ่งเป็นพระอนุชา น้องชายต่างมารดากับรัชกาลที่ ๕

เคยเป็นเสนาฯกระทรวงมหาดไทย กระทรวงศึกษาฯก็เคยเป็น

ต่อมาเกษียณ รัชกาลที่ ๕ พอสวรรคตไปแล้ว รัชกาลที่ ๖

ก็ขอเชิญท่านให้มาช่วยทำงานพิเศษๆ หลายโครงการ

เมื่ออยู่ในลักษณะทำงานพิเศษก็เลยไม่ค่อยมีอำนาจอะไร

เพราะไม่ได้เป็นเสนาบดีแล้ว

ขนาดนั้นก็ไม่วายมีคนอิจฉา
เพราะฝีมือดี ผลงานมีมาก คนอิจฉา มีคนกล่าวร้ายป้านสีท่านเยอะ

วันหนึ่งมีเสียงกล่าวร้ายป้ายสีมาก มีการทำบัตรสนเท่ห์ แจกจ่ายโจมตีท่านเยอะ
ลูกสาวของท่านคือ หม่อมเจ้าหญิงพูนพิศมัย
วันหนึ่งก็ปรารภขึ้นมาว่า

เสด็จพ่อทำไมไม่ฟ้องศาล จัดการกับพวกที่ด่า นี่ซะล่ะ

สมเด็จกรมพระยาดำรงราชานุภาพตอบชัดเจน

เออ ลูกก็พิลึก พ่อเดินของพ่อมาดีๆ แล้วหมามันเห่าพ่อ
ลูกนึกยังไงนี่จะให้พ่อไปกัดกับหมา

พ่อเดินของพ่อไปก็ไม่เดือดร้อนอะไรนักหนา ก็ทนๆ เสียงหมาเห่ามันก็แค่นั้นแหละ

แต่นี่จะให้พ่อไปกัดกับหมาจริงๆ หรือนี่

ว่าแล้วก็หัวเราะหึๆ แล้วก็ทำงานของท่านต่อ

ในชีวิตพระ ไม่ว่าเรื่องอะไรเกิดขึ้น ก่อนอื่นทนก่อน

ขณะที่ทนไปก็แก้ไขปัญหาด้วยสติ ด้วยปัญญา

อย่าใช้อารมณ์

อย่าทำให้เสียศีล

เพราะถ้าเราเสียศีลเมื่อไหร่ เขาเอาเรื่องกับเราทันที

เราเป็นพระ เพราะฉะนั้น มีปัญหาก็แก้กันไป ทนกันไป

แก้กันโดยธรรมโดยวินัย

หนักหนาสาหัสเข้าก็อาจจะต้องแก้กันด้วยกฎหมาย คือ

พึ่งกฎหมายบ้านเมือง พึ่งศาลกันมั่ง

แต่อย่าให้ตัวเราเองผิดศีลเป็นอันขาด คงได้เท่านี้

ใช้หลักธรรมหลักวินัยแก้ไข ถ้าสุดเรื่องธรรมเรื่องวินัยยังแก้ไม่ได้แล้ว ก็พึ่งศาลบ้านเมือง

ไม่อย่างนั้นเดี๋ยวพระศาสนาจะเสีย

[nuntawatee]

อนุโมทนาบุญค่ะ
ที่เอาธรรมะดีๆ มาให้