มี 7 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[kittyhark]

ทำอย่างไรดีคะ ทำไมถึงไม่ค่อยรักแม่เลย

[::: นายพีท ลูกพระธัมฯ :::]

ระลึกถึงความดีที่ท่านอุ้มท้องเรามาด้วยความยากลำบาก กว่าเราจะกำเนิดออกมาได้ท่านเจ็บปวดร่างกายเจียนจะขาดใจแค่ไหน

ผมนะ sensitive มากเลยล่ะ พูดถึงพ่อ ถึงแม่ ก็น้ำตาไหลแล้ว ยิ่งดูทองล้นหลัง....เมื่อฟ้าเปลี่ยนสี ก็ยิ่งร้องไห้ทั้งเรื่องเลย

[ขนมปุยฝ้ายใสเย็นกลางใจ]

คุณ kittyhark โพสท์ไว้ด้วยเนื้อหาที่น้อยมาก ๆ นะ เลยไม่รู้สาเหตุว่าทำไมถึงเป็นแบบนั้น แต่...อย่างไรก็ตาม
ก็จริงอย่างคุณ likity บอกไว้นั้นแหละ

ที่คุณ kityhark ไม่รักแม่ มาจากวิบากกรรมในอดีต หรือ เหตุปัจจุบันก้เป็นไปได้ทั้งนั้น

จริง ๆ แล้ว ถ้าไม่ค่อยรักท่าน ก็ไม่ได้หมายความว่า คุณจะไม่กตัญญูต่อท่าน จริงไหม!!!!

ไม่ว่าคุณจะรักหรือไม่รักด้วยเหตุอันใดก็ตาม...มาวัดพระธรรมกาย ทุกวันอาทิตย์ มาสนทนาธรรมกับกัลยาณมิตร
พระอาจารย์ ตลอดจนที่สำคัญ มาตรึกระลึกถึงดวงใส ๆ ตามคำสั่งสอนของคุณครูไม่ใหญ่สิ รับรอง...คุณจะได้คำแนะนำดีดี
ไปปฏิบัติต่อคุณแม่ จนคุณจะรักคุณแม่มากกว่าชีวิตของคุณจริงนะ

คุณแม่ของผม...ก่อนเสียชีวิต...ผมดูแลและใช้เวลาอยู่กับแม่ของผม...น้อยไป จนบัดนี้ ผมไม่มีเวลาให้ท่านอีกแล้ว
เพราะท่านไปสถิตที่วิมานบนฟ้าจากการที่เราและครอบครัวของเรา เป็นกัลยาณมิตร ค่อยบอกบุญให้ตรึกระลึกถึงบุญเสมอ

ขออนุโมทนาบุญกับทุกคำแนะนำ...

[เคยเข้าวัด]

การที่มีความรู้สึกเช่นนี้ เกิดจากใจของตนเอง อันเนื่องจากความมีทิฐิ ความมีอคติ ความไม่พอใจในบางสิ่งหรือการมองเห็นแต่ในสิ่งผิดหรือเรียกว่าจับผิดนั่นเอง วิธีแก้ก็ไม่ยากครับ พยายามมองหาแต่สิ่งที่ดีในตัวท่าน หมั่นคิดถึงความดีที่ท่านทำไว้กับเรา อย่าไปมองในสิ่งไม่ดีหรือในสิ่งผิดของท่าน หากท่านมีกระทำให้เห็น เราก็ทำเป็นเอาหูไปนาเอาตาไปไร่ แต่เมื่อใดที่ท่านทำถูกทำสิ่งดีให้ยกย่องสรรเสริญชมเชยท่าน สุดท้าย มองดูตัวเองพิจารณาตัวเองเพื่อลดความมีทิฐิหรืออคติในตัวลงครับ

[Tanay007]

ลองทำแบบที่นักเรียนที่เข้าร่วมโครงการ V-Star เขาทำสิครับ

[Nida49]

อย่ารอให้โอกาสที่จะทำดีเพื่อแม่ หรือ บอกรักแม่ ผ่านไป แล้วจะมานึกเสียดายดภายหลังนะ

ยังไงลองฟังเพลง.. รักแม่จังเลย.. ซึ้งมากเลย

[WISH]

ทำอย่างไรดีคะ ทำไมถึงไม่ค่อยรักแม่เลย

- ขาดความผูกพันธ์? ไม่ค่อยได้พูดคุยแลกเปลี่ยนซึ่งกัน ไม่ค่อยจะมีเวลารับประทานอาหารกัน? หรือ อาจเกิดการเปรียบเทียบกับแม่เพื่อนๆคนอื่น? หรือ รู้สึกไปเองว่าคุณแม่ไม่สนใจเรา-ให้ความรักเราน้อยกว่าพี่น้องคนอื่น ...เพราะท่านอาจไม่แสดงออก...นานจิตตังค์ฯลฯ
- จิตของมนุษย์พัฒนาได้นะ พึงระลึกเสมอว่าการได้ท่านเป็นต้นแบบ ให้เราได้รูปกายมนุษย์ถือว่าโชคดีสุดๆแล้ว ไม่ต้องร้องกากา...เหมียวๆ...โฮ่งๆ...มอมอ...เหมือนเดรัฐฉานภูมิอื่นๆ
- นึกแต่สิ่งดีๆ บางครั้งเราป่วยหนัก...ใครดูแลเราจนไม่ได้หลับไม่ได้นอนพัก แม้อาหารจะจำเจแต่ก็ให้คุณค่าเพราะท่านจะให้เรารับประทานก่อนเสมอ เวลาเข้าเรียนใครจัดหาที่เรียนหาเสื้อผ้านักเรียนให้ อาจต้องแวะไปรับส่งเรา...ใครหนอให้เรามาตั้งแต่เกิดโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน
- ถ้ายังไม่ซึ้งก็แวะเวียนไปเลี้ยงเด็กกำพร้าบ้าง...เขาจะเรียกเราว่าแม่...เพราะเขาขาดสิ่งที่มีค่าที่สุด
- ถ้ายังมองไม่ออก คงต้องรอให้ตัวเองเป็นคุณแม่(Step Mom)แล้วจะรู้ว่า แม่รักเรามากเพียงใด